แม่เป็นคนที่ชอบใช้อารมณ์ตัดสินมากไม่เคยจะถามสักคำว่าลูกตัวเองโดนอะไรบ้างที่โรงเรียนกดดันมั้ยเหนื่อยรึเปล่าแม่ไม่เคยถามพอครูพูดอะไรออกมาแม่ยินดีแม่เชื่อไปหมด ตัดมาที่ลูกการเรียนก็หนัก(เพราะป่วยนอนโรงพยาบาล2อาทิตย์) กลับมาที่บ้านโดนแม่ตอกย้ำด้วยคำพูดที่แรงไม่ได้นึกว่าล๔ูกจะรู้สึกยังไงที่หนักไปกว่านั้นคือการที่พูดมาอย่างหน้าตาเฉยว่าไม่ตั้งใจจะมีเราอยากทำแท้งด้วยซ้ำเกิดมาก็เลวเหมือนพ่อน่าจับบีบคอให้ตายตั้งแต่แรก เราควรบอกแม่เรายังไงดีคะ? ว่าให้พูดอะไรนึกถึงคนอื่นบ้าง
แม่ไม่เคยเข้าใจ