สงสารคนแก่ๆเชยๆ ชอบขู่ว่า อาจจะขอดูเฟซบุ้ก ของคนที่จะสมัครงาน หรือ สมัครเรียนต่อ

แต่ยังจมอยู่ กับรูปแบบเดิม นั่นคือการต่อสู้รบรา เพื่อโชว์ศักยภาพของตน ไม่ได้อะไร นอกจากความสูญเสีย ( เชยชะมัด ) กับยุคสมัยที่เปลี่ยนไป > แข่งขันสู้กันที่ความรู้ความสามารถสติปัญญา พัฒนาสิ่งต่างๆให

ร่ายสุภาพ ...ทุกทุก ทิวาวาร........สุรีย์ขาน ขับแสง สำแดง หน้าที่ตน........บบ่น บ่เลิกรา ผาสุก มอบทุกผู้.........รอบรู้ ฤ โง่เขลา เทาเทา ฤ ขาวดำ.......รวยล้ำ ฤ สุดจน เตือนคน รู้หน้าที่........สละพลี

เห็นบัญญัติว่าความเป็นไทยจะต้องอ่อนน้อมถ่อมตน เคารพผู้ใหญ่ พูดจาไพเราะ ไม่พูดเสียงดัง ไม่กินเสียงดัง เดินช้าๆ ทำอะไรโอ้เอ้ อยากทราบว่าคนไทยสมัยก่อนจริงๆเป็นงั้นรึเปล่าครับ แล้วทำไมประเทศอื่นถึงไม่เหมื

ร่ายสุภาพ @ เสียงเพรียก จากเยาวชน.....ด้วยฉงน ในประเด็น "คิดเป็น คิดอย่างไร ?"                   &n

เมื่อก่อน จำได้ดี ตอนเราเป็นเด็กนั้น วัยรุ่นถึงวันทำงาน จะให้ความเคารพ หรือเกรงใจ และให้ความช่วยเหลือคนแก่ที่ไม่ใช่ญาติ เช่น การช่วยจูง การสละที่นั่งบนรถโดยสาร ในการรอคิวเข้าห้องน้ำ คนแก่มักกลั้นปัสส