ณ สนามเด็กเล่นหน้าหมู่บ้าน ‘เด็กชายป๊อป’ กำลังนั่งรอเพื่อนอยู่บนม้านั่ง
แต่ในระหว่างนั้นเอง สายตาของป๊อปก็เหลือบไปสะดุดกับ ‘หญิงวัยกลางคน’ นางหนึ่ง เธอสวมเสื้อยืด กางเกงยีน แต่งตัวธรรมดา กำลังยืนคุยอะไรสักอย่างกับรปภ.ที่ป้อมยาม เด็กชายลุกขึ้น จ้องมองผู้หญิงคนนั้นอย่างพินิจ
เฮ้ย! นั่นมัน... มีบางสิ่งทำให้สีหน้าของเด็กชายแสดงออกถึงความตกตะลึง ป๊อปหายใจไม่ทั่วท้อง ในหัวกำลังปั่นป่วน
ป๊อปจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือ ‘แม่’ ใช่! ต้องเป็นแม่แน่ ๆ
ถึงป๊อปจะไม่ได้เห็นใบหน้านั้นมาเกือบสี่ปีแล้ว แต่เด็กชายจำแม่คนนี้ได้ไม่เคยลืมเลือน
------------
หลังจากป๊อปกลับจากการนั่งขอทานบนสะพานลอย แม่ก็เก็บขันรับเงิน พร้อมออกปาก “นี่ เอาเงินไปซ่อนไว้ที่ไหนหรือเปล่า”
เด็กชายส่ายหน้า ควักไส้กระเป๋ากางให้แม่ดู แต่เธอก็ยังแสดงทีท่าไม่อยากเชื่อ “ไม่ได้ซ่อนไว้ที่ไหนแน่นะ ถ้ากูเจอแบบรอบที่แล้ว กูตีตายแน่” เด็กชายยืนเงียบ การอมเงินจำนวนยี่สิบบาทเมื่ออาทิตย์ก่อน ส่งผลให้โดนไม้แขวนเสื้อฟาดจนหลังลาย
แม่ถ่ายเงินจากขันใส่กระเป๋าตัวเอง “ไปอาบน้ำได้ละ เดี๋ยวกูต้องไปต่อ” หลังจากให้ลูกหาเงินมาทั้งวัน ก็ได้เวลาที่เธอจะหาเงินบ้าง
บ่อนไพ่ที่แม่ของเด็กชายชอบเล่นตั้งอยู่ท้ายตลาด เธอแทบจะเป็นขาประจำของที่นี่ เวลาเล่นก็มักจะปล่อยให้ลูกชายไปเดินเร่ขายพวงมาลัย
ป๊อปชอบเดินแวะเข้าไปในตลาด หยุดยืนอยู่แถว ๆ แผงของเล่น ชายเจ้าของร้านเห็นเด็กขายพวงมาลัยก็นั่งนิ่งไม่สนใจ รู้ดีว่าแม่มันไม่ให้ใช้เงิน
เด็กชายยืนมองของเล่นเหล่านั้น สนใจตัวตุ๊กตุ่นที่เคยเห็นจากการ์ตูนเรื่องโปรด ป๊อปอยากได้มันมาก เคยคิดจะเก็บเงินเพื่อซื้อ แต่หลังจากที่โดนไม้แขวนเสื้อ เด็กชายก็รู้ว่าคงทำได้แต่ยืนมอง
เวลาผ่านไปสักพัก จู่ ๆ ก็เกิดเสียงโวยวายหลังตลาด เด็กชายหันขวับ เห็นชายในชุดสีกากีกำลังวิ่งไล่คนกลุ่มหนึ่ง ป๊อปหน้าตื่นเมื่อเห็นแม่ของตนอยู่ในนั้นด้วย
เด็กชายออกเท้าอย่างรวดเร็ว จะวิ่งตามไปหาแม่ ทว่า แม่วิ่งเร็วกว่ามาก สับตีนแตกหนีตำรวจไปกระโดดขึ้นท้ายวินมอเตอร์ไซค์ เด็กชายยืนนิ่ง มอเตอร์ไซค์ของแม่แล่นออกไปอย่างรวดเร็ว
ท่ามกลางความชุลมุนของตำรวจและก๊วนไพ่ เด็กชายยืนเงียบอย่างทำอะไรไม่ถูก แต่จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นข้าง ๆ หู
“ไอ้หนู”
ป๊อปสะดุ้ง เมื่อรู้ว่าเจ้าของเสียงคือตำรวจ สองเท้าก้าวถอยตามสัญชาตญาณ
“เฮ้ย เอ็งจะไปไหน” ตำรวจคว้าตัวไว้ เด็กชายดิ้นไม่หลุด
หลังจากโดนซัก ตำรวจก็รู้ว่านี่เป็นลูกของหนึ่งในก๊วนไพ่ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้า “ไอ้หนู บ้านเอ็งอยู่ไหน เดี๋ยวน้าพาไปส่ง”
บ้านของป๊อปเป็นห้องเช่าขนาดเท่ารูหนู ตำรวจเดินเข้ามาเคาะห้องที่แม่ของเด็กชายเช่าอยู่ เตรียมจะบุกเข้าจับกุม ทว่า! เรื่องไม่คาดฝันดันเกิดขึ้น เมื่อตำรวจพบว่าห้องเงียบผิดปกติ ไปเอากุญแจจากเจ้าของบ้านมาเปิด ก็ได้พบว่าข้าวของในห้องถูกรื้อกระจัดกระจาย
มันคงเป็นอะไรไปไม่ได้ นอกเสียจากแม่ของเด็กชายหอบข้าวของหนีไปแล้ว
เรื่องสั้นวันแม่ : แม่กับแม่
แต่ในระหว่างนั้นเอง สายตาของป๊อปก็เหลือบไปสะดุดกับ ‘หญิงวัยกลางคน’ นางหนึ่ง เธอสวมเสื้อยืด กางเกงยีน แต่งตัวธรรมดา กำลังยืนคุยอะไรสักอย่างกับรปภ.ที่ป้อมยาม เด็กชายลุกขึ้น จ้องมองผู้หญิงคนนั้นอย่างพินิจ
เฮ้ย! นั่นมัน... มีบางสิ่งทำให้สีหน้าของเด็กชายแสดงออกถึงความตกตะลึง ป๊อปหายใจไม่ทั่วท้อง ในหัวกำลังปั่นป่วน
ป๊อปจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือ ‘แม่’ ใช่! ต้องเป็นแม่แน่ ๆ
ถึงป๊อปจะไม่ได้เห็นใบหน้านั้นมาเกือบสี่ปีแล้ว แต่เด็กชายจำแม่คนนี้ได้ไม่เคยลืมเลือน
------------
หลังจากป๊อปกลับจากการนั่งขอทานบนสะพานลอย แม่ก็เก็บขันรับเงิน พร้อมออกปาก “นี่ เอาเงินไปซ่อนไว้ที่ไหนหรือเปล่า”
เด็กชายส่ายหน้า ควักไส้กระเป๋ากางให้แม่ดู แต่เธอก็ยังแสดงทีท่าไม่อยากเชื่อ “ไม่ได้ซ่อนไว้ที่ไหนแน่นะ ถ้ากูเจอแบบรอบที่แล้ว กูตีตายแน่” เด็กชายยืนเงียบ การอมเงินจำนวนยี่สิบบาทเมื่ออาทิตย์ก่อน ส่งผลให้โดนไม้แขวนเสื้อฟาดจนหลังลาย
แม่ถ่ายเงินจากขันใส่กระเป๋าตัวเอง “ไปอาบน้ำได้ละ เดี๋ยวกูต้องไปต่อ” หลังจากให้ลูกหาเงินมาทั้งวัน ก็ได้เวลาที่เธอจะหาเงินบ้าง
บ่อนไพ่ที่แม่ของเด็กชายชอบเล่นตั้งอยู่ท้ายตลาด เธอแทบจะเป็นขาประจำของที่นี่ เวลาเล่นก็มักจะปล่อยให้ลูกชายไปเดินเร่ขายพวงมาลัย
ป๊อปชอบเดินแวะเข้าไปในตลาด หยุดยืนอยู่แถว ๆ แผงของเล่น ชายเจ้าของร้านเห็นเด็กขายพวงมาลัยก็นั่งนิ่งไม่สนใจ รู้ดีว่าแม่มันไม่ให้ใช้เงิน
เด็กชายยืนมองของเล่นเหล่านั้น สนใจตัวตุ๊กตุ่นที่เคยเห็นจากการ์ตูนเรื่องโปรด ป๊อปอยากได้มันมาก เคยคิดจะเก็บเงินเพื่อซื้อ แต่หลังจากที่โดนไม้แขวนเสื้อ เด็กชายก็รู้ว่าคงทำได้แต่ยืนมอง
เวลาผ่านไปสักพัก จู่ ๆ ก็เกิดเสียงโวยวายหลังตลาด เด็กชายหันขวับ เห็นชายในชุดสีกากีกำลังวิ่งไล่คนกลุ่มหนึ่ง ป๊อปหน้าตื่นเมื่อเห็นแม่ของตนอยู่ในนั้นด้วย
เด็กชายออกเท้าอย่างรวดเร็ว จะวิ่งตามไปหาแม่ ทว่า แม่วิ่งเร็วกว่ามาก สับตีนแตกหนีตำรวจไปกระโดดขึ้นท้ายวินมอเตอร์ไซค์ เด็กชายยืนนิ่ง มอเตอร์ไซค์ของแม่แล่นออกไปอย่างรวดเร็ว
ท่ามกลางความชุลมุนของตำรวจและก๊วนไพ่ เด็กชายยืนเงียบอย่างทำอะไรไม่ถูก แต่จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นข้าง ๆ หู
“ไอ้หนู”
ป๊อปสะดุ้ง เมื่อรู้ว่าเจ้าของเสียงคือตำรวจ สองเท้าก้าวถอยตามสัญชาตญาณ
“เฮ้ย เอ็งจะไปไหน” ตำรวจคว้าตัวไว้ เด็กชายดิ้นไม่หลุด
หลังจากโดนซัก ตำรวจก็รู้ว่านี่เป็นลูกของหนึ่งในก๊วนไพ่ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้า “ไอ้หนู บ้านเอ็งอยู่ไหน เดี๋ยวน้าพาไปส่ง”
บ้านของป๊อปเป็นห้องเช่าขนาดเท่ารูหนู ตำรวจเดินเข้ามาเคาะห้องที่แม่ของเด็กชายเช่าอยู่ เตรียมจะบุกเข้าจับกุม ทว่า! เรื่องไม่คาดฝันดันเกิดขึ้น เมื่อตำรวจพบว่าห้องเงียบผิดปกติ ไปเอากุญแจจากเจ้าของบ้านมาเปิด ก็ได้พบว่าข้าวของในห้องถูกรื้อกระจัดกระจาย
มันคงเป็นอะไรไปไม่ได้ นอกเสียจากแม่ของเด็กชายหอบข้าวของหนีไปแล้ว