ครอบครัวไม่เข้าใจเลย

คือตอนนี้หนูอยู่ม.3 แม่กับน้าอยากให้อยู่ห้องวิทคณิต ตอนแรกหนูก็ไม่ได้อะไรเพราะมันก็ดีนะ แต่พอเข้ามาม.3 ทุกอย่างมันก็กดดันไปหมด คำพูดของคนรอบข้างก็กดดัน สังคมก็กดดัน หนูบอกแม่ว่าถ้าไม่ติดก็ไปเข้าห้องวิทที่อื่นนะ แม่ก็บอกว่าอยู่รร นี้ดีแล้ว ใครๆก็อยากเข้า แต่ทุกคนเข้าใจมั้ยคะว่ามันยากมากที่จะเข้าห้องวิทคณิต เพราะแต่ละห้องรับแค่30คน ซึ่งเราอยู่ห้องปกติตอนม.ต้น ม.ต้นมีห้องวิทคณิต4ห้องห้องละ36คน ซึ่งมันยากมากที่ห้องปกติจะเข้าไปแข่งถ้าไม่เก่งจริง หนูมีหลายอย่างมากที่อยากพูดแต่ไม่กล้า ความฝันที่อยากจะเป็นก็ไม่กล้าบอก หนูเคยบอกแม่อยากเป็นนักร้อง แต่แม่ก็บอกว่าอย่าไปพูดกับใครนะ ทำไมอะทุกคนในเมื่อถนัดทางนี้อะ เราเข้าใจนะที่พ่อแม่จะอยากให้ลูกได้ดี แต่ถ้าทำในสิ่งที่ไม่ชอบมันก็ไม่สามารถออกมาได้ดีตามเป้าสุดท้ายก็มานั่งถามตัวเองว่าผิดพลาดตรงไหน ทั้งๆที่ไม่มช่ทางที่ถนัด หนูเป็นเด็กที่คนรอบข้างคิดว่าเป็นคนที่เข้มแข็งมาก แต่ข้างในมันอ่อนแอ มันท้อ มันเหนื่อยไปหมด แต่คนรอบข้างไม่รู้เลย แม่กระทั่งพ่อแม่ น้า พี่สาว เพื่อน ไม่มีใครรู้เลย เพราะหนูปกปิดทุกเรื่องด้วยรอยยิ้ม ด้วยเสียงหัวเราะในทุกวัน หนูอดทนมาก หนูพยายามมาก ครอบครัวบอกว่าหนูสบายที่สุด แต่หนูไม่เคยคิดว่าหนูสบายเลย หนูร้องไห้คนเดียว ให้กำลังใจตัวเอง ตอนสอบเข้าม.1 หนูไม่เคยได้ยินคำว่าสู้ๆหรือการให้กำลังใจจากครอบครัวเลย ได้ยินแค่คำกดดัน พอเริ่มโตขึ้นกำแพงก็เริ่มก่อตัวทำให้หนูชอบการอยู่คนเดียว ชอบการได้ทำอะไรกับเพื่อนมากกว่าครอบครัว ความฝันของหนูจะเป็นจริงมั้ยนะ