คบกับแฟนมา5ปีเศษๆแต่ไม่ได้แต่งงานกันไม่ได้จดทะเบียนสมรสเพราะเขาจดทะเบียนสมรสกับแฟนเก่าอยู่ยังไม่ได้อย่าแฟนบอกว่าจะอย่าให้แต่ก็ไม่เคยเห็นตลอด5ปี เขามีลูกติด2คน แฟนเราอายุเยอะมากกว่าเรา ลูกเขาก็อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับตัวฉันเอง ฉันช่วยงานแฟนทุกอย่างเพราะอยู่ด้วยกันแค่2คนมีอาชีพขายปลากัดเราทำธุระกิจด้วยกันเราช่วยเขาทุกอย่างทั้งแบกอิฐผสมปูนทำบ่อเลี้ยงปลากัด ให้อาหารปลา ผสมพันธุ์ปลากัด ทั้งๆที่เป็นงานใช้กำลังตัวฉันเล็กนิดเดียว...เลยทำงานได้ไม่เต็มที่นัก พอถึงเวลากินข้าวฉันก็ทำให้กินบางครั้งก็ไปซื้อข้าวกินบ้าง เมื่อฉันได้ลองเอ๋ยถามถึงเรื่องลูกแฟนบอกว่าไม่อยากมีกับเราแล้วฉันก็ถามอีกว่าทำไม่ไมอยากมีเขาก็เปลี่ยนมาคุยเรื่องงานตลอดฉันก็ค่อยถามอยู่บางครั้งแฟนก็ตอบว่าให้รวยก่อนให้มีเงินก่อนแล้วค่อยมี...เมื่อมีคนเขาถามว่าแล้วทำไมไม่มีลูกล่ะอยู่ด้วยกันมานานล่ะ แฟนฉันตอบไปว่าไม่อยากมีมันเป็นภาระ ฉันก็แอบคิดในใจที่เขาพูดๆมามันเป็นเพียงแค่ลมปากเท่านั้นหรอ...มีเรื่องที่แฟนทำผิดกับตัวเรามันเจ็บใจมากแต่พูดไม่ได้เพราะความผิดพราดและความไม่สื่อสัตว์ของเขาแต่ฉันก็ให้อภัยทั้งรักทั้งแค้น ช่วงแรกๆก็รักกันดีเป็นห่วงกันดีช่วงหลังๆเวลาเมียเป็นทุกก็ให้เป็นทุกคนเดียวจนบ่างครั้งก็แอบไปร้องให้บ้าง้ ยากให้แฟนเข้าใจความรู้สึกเราบ้างใส่ใจเราบาง แต่แฟนเราไม่ใช้คนที่เลวร้ายอะไรเขาเป็นคนใจดีชอบแบ่งปัน ขยันทำงาน เรื่องดีเข้าก็มีเยอะ
ฉันแค่หวังว่าสักวันจะได้มีลูกด้วยกันจดทะเบียนสมรสด้วยกันอย่างถูกต้องตามกฎหมายสำหรับตัวฉันคิดว่าการมีลูกไม่ใช้ภาระแต่เป็นการมอบความรักที่มีต่อลูกและสามีมันเป็นความรักที่หาอะไรมาเปรียบเทียบไม่ได้
อยากมีลูกกับแฟนแต่ก็ได้แค่หวัง