เรามาจากต่างประเทศแล้วแต่ก่อนที่จะไปต่างประเทศเราอยู่เอกชนมาทั้งชีวิต เราย้ายไปโรงเรียนประจำอำเภอของต่างจังหวัดเป็นโรงเรียนรัฐบาล ประจำอำเภอนะไม่ใช่จังหวัดเพราะถ้าประจำจังหวัดเรายังพูดภาษากลางกับคนอื่นได้แต่ประจำอำเภอของภาตอีสานซึ่งไม่มีใครพูดกลางกับเราได้เลยนั้นก็เป็นปัญหาหนึ่งที่ทำให้เราไม่มีเพื่อนด้วย ตอนเราเข้ามาใหม่ก็พอมีเพื่อนเข้าหาบ้างเราเป็นคนพูดไม่เก่งแต่พอเรารุ้ว่าเราต้องหาเพื่อนก็พยายามพูดชวนคุยมากขึ้นแต่ไม่ได้ผลเท่าไหร่เพราะหาเรื่องคุยแทบไม่ได้เพราะความชอบเราไม่เหมือนเขา เราติ่งเกาซึ่งคนต่างจังหวัดก็หายากที่จะติ่งถึงมีก็ไม่ได้รุ้ลึกหรือชอบขนาดนั้นเพราะเขาก้จะมีโอกาสยากที่จะไปหาศิลปินหรืออะไรต่างๆนานาทำให้เวลาคุยไปเขาไม่ได้รุ้เยอะทำให้เราพูดกันน้อยเขาชอบอพลงคนละสไตล์กับเราหรือหลายอย่างแทบจะไม่เหมือนเลยเราเล่นทวิตเขาเล่นแต่เฟสเราแทบไม่เล่นเฟสเราเล่นไอจีกัลทวิตแต่เราก้พยายามาทำให้เข้ากันได้แต่ก้ไม่ได้อีกปัญหานึงคือเราฟังเขาไม่ค่อยรุ้เรื่องทำให้เวลาคุยมันไม่สนุกมันติดขัดเวลากินข้าวเราเคยขอไปด้วยบางครั้งเขาจะลืมเราลางครั้งเราหาเขาไม่เจอหรือไปเราคุยกับเขาไม่ได้เราต้องนั่งเงียบๆๆเหมือนส่วนเกินแล้วมีกิจกรรมเขาก้เป้นนางรำหรือเป้นสภาทำให้เหลือเรากับเพื่อนไม่กี่คนเราเข้ามาช้าเลยเข้ากิจกรรมไม่ทันเขา เปิดเทอมๆผๆด้หลายสัปดาห์แล้วเราพึ่งมาพี่รหัสน้องรหัสเราก้ไม่มีเพราะช้า เราอึดอัดมากเราตื่นเต้นและโหวงเหวงทุกครั้งที่มารรเมื่อก่อรเราจะดีใจมากและอยากมารรมากเพราะได้เจอเพื่อนพอไม่มีเพื่อนมันก็หมดแพชชั่นในการมารรร เรากล้าพุดเลยว่าเด้กไทย85%อยากมาโรงเรียนเพราะเจเพื่อนเล่นกับเพื่อนทำกิจกรรมร่วมกัน พอไม่มีเพื่อนมันก้เป้นปัญหาใหญ่อยู๋แนะไม่ว่าจะเป้นการจับคู่หรือทำงานกลุ่มถามงานยืมของหรือเวลากินข้าวถ้าเราดันๆไปนั่งโต๊ะใหญ่ๆคนเียวมัเขาก้จะมองเราแปลกเพราะคนไทยไม่ค่อยกล้านั่งกับคนแปลกหน้าอยู่แล้วถึงนะ่งมันก้จะรุ้สึกแบบนั้นแหละคุนลองนึกภาพแล้วจะเข้าใจตุณคิดว่าเราควรทำไงดี เพราะย้ายก็ไม่ได้พึ่งเข้ามาไปย้ายตอนม6ก็ยากอีก
เข้าม5เป็นเด็กใหม่ไม่มีเพื่อนทำไงดีคะ