สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องการไปญี่ปุ่นครั้งแรกให้เพื่อนๆ ที่อาจจะกำลังอยากไป หรือ เคยไปมาแล้วได้อ่านกันขำๆ ค่ะ
ต้องเท้าความก่อนว่า เรานั้นอยากไปญี่ปุ่นมานานแสนนานมาก เคยสบโอกาศจะได้ไปหลายที ก็เจออุปสรรคมากมายหลายสิ่งตลอดเวฯ 55+
และในที่สุดโชคก็เข้าข้างเราสักที!!
พี่สาวเราได้โทรมาชวน บอกว่า "ไปญี่ปุ่นด้วยกันไหม แต่ไปกับทัวร์นะ"
เราซึ่งตอนนี้อะไรก็ได้ ขอแค่ได้ไป ก็รับคำอย่างว่าง่าย ใจง่ายมากๆ 555555
"ไปแลกเงินไว้เลย ไม่เกินอาทิตย์ ไปกันเลย" สิ้นคำพี่สาว เราก็จัดเลยค่ะ เตรียมกระเป๋า ตรวจสอบสภาพอากาศคร่าวๆ ไปซื้อฮีทเทค ถุงมือ ถุงเท้ารอพร้อม ส่วนรองเท้ากับเสื้อโค้ท พี่สาวมีให้ยืมใส่ เริ่ดมากตรงนี้ จากนั้นเราก็ไปแลกเงินค่ะ แลกไป 70,000 เยน คิดว่ากลับมาคงเหลือๆ แต่.....ไว้บอกค่ะหายไปกับอิหยังวะ บ้าง 5555555555
หลังจากแลกเงินได้สองวัน พี่สาวก็โทรมาค่ะ.....พรุ่งนี้บินตีสอง จัดกระเป๋าเลยค่ะซิส !
ใช่ค่ะ...ไปกับทัวร์ไฟไหม้ แต่จะอะไรก็ช่าง กรี๊ดค่ะ รีบจัดกระเป๋าทันทีทันใด!!!
วันบิน...สารภาพนะคะ นี่คือครั้งแรกในชีวิตที่ขึ้นเครื่องบินค่ะ !!!!!!!!! ตื่นเต้นยิ่งกว่าตอนมีผัวคนแรกร้อยเท่า บ้าแล้วบ้าๆๆๆ ฟ้าจะบิน กรี๊ดดดดดด
แต่บุญใดใดไม่นำพา.....ดิชั้นเมาเครื่องตั้งแต่โค้งแรกที่กัปตันเลี้ยวค่ะ ขึ้นเขาไปแม่ฮ่องสอนยังไม่เมาเร็วเท่านี้ ตอนเครื่องบินขึ้นจากสนามบิน ตอนนั้นยังตื่นเต้นหัวใจตูมตาม บ้านเรือนค่อยๆ เล็กลงแล้วกลายเป็นเห็นแต่แสงไฟดวงเล็กๆ ราวพื้นประดับประดาด้วยไฟคริสมาสต์
และแล้ว เครื่องก็เลี้ยวค่ะ ตอนนั้นชั้นรู้สึกแบบ เหมือนนั่งรถไฟเหาะแล้วเลี้ยว มันหวือ วืดดดดดดดดดดด โหวง แล้วขนมที่กินมาก็เริ่มมาประท้วงออยู่ที่คอหอยค่ะ....หมดกัน ชั้นเมาเครื่อง!!
แล้วความวัวความควายก็ไม่รู้ว่ามีถุงอ้วกอยู่ตรงเก้าอี้ เด๋อมากก็ทนๆไป ค่ะ ดึกแล้วด้วย หนาวก็หนาวแง้ (เราไม่ค่อยชอบอากาศเย็นมาก) และสาเหตุที่หนาวก็คือ.....ใส่กระโปรงสั้นค่ะ แล้วนี่โลวครอส ไม่ใช่นครชัยแอร์ที่จะแถมผ้าห่ม....ทนค่ะทนไปให้มันหลับๆ 5555
ลืมตามาตามเวลาประเทศไทยก็น่าจะตีสี่....ใช่ค่ะ อิชั้นนอนไป 2 ชั่วโมงนั่นเอง เหม่อมองท้องฟ้าจึงเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง เกิดมากก็เพิ่งเคยเห็นวิวนี้ ช่วยจับใจจริงๆ ค่ะ
ก็เลยจะลุกไปเข้าห้องน้ำ แล้วกะว่าจิหลับต่ออีกงีบ เพราะถ้าไม่หลับคงอ้วกแน่แท้
แล้วก็แอบตกใจเสียงดูดของชักโครดจนสบถคำหยาบโลนในห้องน้ำไปหนึ่งจึ้กค่ะ หล่อนนี่มันเด๋อซะเหลือเกิน 555
ตื่นมาฟ้าสว่างโร่เลยค่ะ เปิดหน้าต่างมานี่คือ จึ้งมากแม่ แต่สวยค่ะ สวยมากก ปีกเครื่องบินอะค่ะ ทรุ้ยยยย หยอกๆ
ตื่นมาก็มีอาหารมาขาย อยากกินข้าวไก่เทอริยากิ ก็หมด เลยสั่งซุปเห็ดกับโกโก้ร้อน หวังว่ามันจะทำให้อาการเมาเครื่องดีขึ้น แต่ก็ไม่เลย หนักกว่าเดิมอีกของเก่าก็จะออก ของใหม่ก็ยัดไม่เข้า เสียดายเงินแงแงแงงแง เหลือเยอะจนคุณสจ๊วตถามว่า ไม่ทานเลยหรอครับ ไม่อร่อยหรอครับ
เราก็ตอบไปตามความจริงว่า
ทานแล้วค่ะ แต่ว่า....หนูเมาเครื่องไม่ไหว จริงๆ แงแง
ต่อมาไม่นานนัก ก็ถึงสักทีญี่ปุ่นที่ใจปรารถนา แล้ววก็ลงเครื่อง ไปรับกระเป๋า ผ่านตม.ต่างๆ ตามขั้นตอน
ตอนนั้นจำได้ว่ากัปตันประกาศอุณหภูมิภาคพื้น 6 องศา นึกในใจซวยแล้วค่ะอีผี แต่ก็นะคะ นังบ้านชานเมือง ในสนามบินเขามีฮีทเตอร์ยังไงล่าาา
เด๋อตั้งแต่วินาทีแรกจนวินาทีสุดท้ายจริงๆ
ตื่นตาตื่นในกับสนามบินนาริตะมากมาย เฝ้าถามตัวเองซ้ำๆ ว่าไม่ได้ฝันไป นี่ล่ะมาถึงแล้วนะ ประเทศที่เราคลั่งไคล้ และ อยากมาเที่ยวมานานแล้ว
ห้องน้ำที่สนามบินก็สะะอาดหมดจดไปหมด อดถ่ายรูปเก็บไว้ไม่ได้ คือที่ดองดองกี้ที่ไทยก็มี แต่ที่นี่มันออุ่นตูดให้ด้วยอะ ก็หนาวอะเนาะะ555
ตอนนั้นจำได้ลางๆ ว่าน่าจะประมาณซัก 10-11 โมงของเวลาท้องถิ่น หนาวจับใจ แต่ทนได้
ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนได้ไปทนัศศึกษาอีกครั้ง มันแบบว่าตื่นเต้นไปหมด อะไร อะไร ก็ดูแปลกหู แปลกตาไปหมดเลย
แม่น้ำสุมิดะ ที่เคยฝันใฝ่ว่าถ้ามาจะหาโอกาสมาเดินริมแม่น้ำสักครั้ง ครั้งนี้นก ผ่านไปก่อน รอบหหน้าเจอแน่
โตเกียวสกายทรี ไม่มีโอกาศได้ขึ้นไป
สวนสาธารณะ ที่อุดมไปด้วยผู้คน และ เด็กๆ มากมาย
ร้านรวงริมทาง
ตอนที่ไป ใบแปะก๊วยกำลังสวยสะพรั่งอย่างแรงนิ
กำลังเดินไปยังวัดอาซากกุสะะ อากาศเย็นสบายมาก แม้จะอยู่กลางเมือง ก็ยังรู้สึกว่าอากาศสะอาดหมดจดสดชื่นไปหมด
รถที่ประเทศเขาดูเล็กๆ จิ๋วๆ ที่จอดก็น้อย แต่ไม่มีใครจอดรถเกะกะขวางทางแบบประเทศเราเลย
ชำระล้างตามธรรมเนียมก่อนไหว้พระที่วัดเซนโซจิ หรือ วัดอาซากุสะ บอกเลยว่าตอนนั้นเสียใจเล็กๆ ที่ทำ เพราะน้ำเย็นมาก เหมือนเหมือนจะขาด ยิ่งลมพัดตึ้งแล้วยิ่งเลวร้าย มือชาหนักมาก กรี๊ด 5555555
ต่อแถวโยนเหรียญขอพร ขอให้ได้กลับมาอีก ผลก็คือ..โควิทระบาดหลังกลับมา ตึ้งเลย อุตส่าห์วางแผนจะไปชมซากุระซ้ำรอบสองซะหน่อย อดอดอด
ฟ้าสวยมาก หลับตาสองข้าง ถ่ายรูปออกมายังสวย อากาศดี ผู้ชายหล่อ เริ่ดกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
เพิ่งเคยทานครั้งแรก ดังโงะย่าง ซื้อมาสองไม้ หวานกับเค็ม รสชาติเหมือนแป้งย่างราดน้ำมันหอยหวานๆ
ค่อนข้างผิดหวัง ไม่ชอบ แง แต่ไปรอบหน้าก็จะไปลองอีกนะ ยังไม่เข็ด
ฝาท่อสวยมาก ชอบ
ห้องน้ำที่ศาลเจ้าแห่งนนึง เหมือนในการ์ตูนเลย ชอบ ลองใช้แล้ว เมื่อยใช้ได้ 555555
สาเหตุที่ใช้เงินเปลือง เพราะเห้นตู้กดน้ำไม่ได้เลย ชอบดื่มชานมขวดสีขาวแถวล่างสุดมาก อยู่นานเกินสิบวันอาจจะมีเบาหวานขึ้นตาได้ 555
แต่ที่ถูกอก ถูกใจสุดๆ คือ บรรดาซุปกระป๋องรสชาติต่างๆ อาทิ ซุปข้าวโพด ซุปกุ้ง ชอบมาก กินทุกวันที่มีโอกาสกด ส่วนหนึ่งเพราะหนาว อยากเอากระป๋องอุ่นๆ มาถือ ส่วนนึงตะกละ
อร่อยดี หอมๆ กลิ่นกุ้งชัดเจนมาก
ตอนนี้อยู่ที่เอ้าเลทที่ทัวร์ชอบพามาช็อป แต่เราไม่ได้สนของแบรนด์สักเท่าไร เลยเดินเที่ยวเล่น เสาะหาขนม ของกินไปเพลินๆ
ชอบความอลังการของอาหารปลอมที่นี่จัง สวย ยั่วยวน ชวนกินของจริง แต่เวลาไม่พอ อด
ตู้ขนมก็แบบ อยากเล่นอะ 555
รสชาติดี แต่ไม่ถูกปากมากเท่าไหร่ 100 เยน
นี่คือวินาทีแรกที่เรามองเห็นภูเขาไฟฟูจิ คือชาวบ้านเค้าเห็นกันหมดแล้ว เรากำลังก้มหน้าแกะถั่วเน่าอย่างตั้งใจ แกะเสร็จเงยหน้ามากรี๊ดจนเค้าตกใจกันทั้งทัวร์.....โอโห ฟูจิซังงงงงงงงงงงงงงงงงง
ทานข้าวเสร็จ เค้าก็พามาลานสกีฟูจิเท็น ออกมาถ่ายรูปเป็นพิธี ไม่หนาวอย่างที่คิด
อยากกินไอติม แต่อิ่มข้าวอยู่เลยไม่ได้กด...นู่น ไปกดกดชาปอง
มีต่อด้านล่างค่ะ
สมใจอยากสักที....เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แม้ไปกับทัวร์ก็สุขใจได้
ต้องเท้าความก่อนว่า เรานั้นอยากไปญี่ปุ่นมานานแสนนานมาก เคยสบโอกาศจะได้ไปหลายที ก็เจออุปสรรคมากมายหลายสิ่งตลอดเวฯ 55+
และในที่สุดโชคก็เข้าข้างเราสักที!!
พี่สาวเราได้โทรมาชวน บอกว่า "ไปญี่ปุ่นด้วยกันไหม แต่ไปกับทัวร์นะ"
เราซึ่งตอนนี้อะไรก็ได้ ขอแค่ได้ไป ก็รับคำอย่างว่าง่าย ใจง่ายมากๆ 555555
"ไปแลกเงินไว้เลย ไม่เกินอาทิตย์ ไปกันเลย" สิ้นคำพี่สาว เราก็จัดเลยค่ะ เตรียมกระเป๋า ตรวจสอบสภาพอากาศคร่าวๆ ไปซื้อฮีทเทค ถุงมือ ถุงเท้ารอพร้อม ส่วนรองเท้ากับเสื้อโค้ท พี่สาวมีให้ยืมใส่ เริ่ดมากตรงนี้ จากนั้นเราก็ไปแลกเงินค่ะ แลกไป 70,000 เยน คิดว่ากลับมาคงเหลือๆ แต่.....ไว้บอกค่ะหายไปกับอิหยังวะ บ้าง 5555555555
หลังจากแลกเงินได้สองวัน พี่สาวก็โทรมาค่ะ.....พรุ่งนี้บินตีสอง จัดกระเป๋าเลยค่ะซิส !
ใช่ค่ะ...ไปกับทัวร์ไฟไหม้ แต่จะอะไรก็ช่าง กรี๊ดค่ะ รีบจัดกระเป๋าทันทีทันใด!!!
วันบิน...สารภาพนะคะ นี่คือครั้งแรกในชีวิตที่ขึ้นเครื่องบินค่ะ !!!!!!!!! ตื่นเต้นยิ่งกว่าตอนมีผัวคนแรกร้อยเท่า บ้าแล้วบ้าๆๆๆ ฟ้าจะบิน กรี๊ดดดดดด
แต่บุญใดใดไม่นำพา.....ดิชั้นเมาเครื่องตั้งแต่โค้งแรกที่กัปตันเลี้ยวค่ะ ขึ้นเขาไปแม่ฮ่องสอนยังไม่เมาเร็วเท่านี้ ตอนเครื่องบินขึ้นจากสนามบิน ตอนนั้นยังตื่นเต้นหัวใจตูมตาม บ้านเรือนค่อยๆ เล็กลงแล้วกลายเป็นเห็นแต่แสงไฟดวงเล็กๆ ราวพื้นประดับประดาด้วยไฟคริสมาสต์
และแล้ว เครื่องก็เลี้ยวค่ะ ตอนนั้นชั้นรู้สึกแบบ เหมือนนั่งรถไฟเหาะแล้วเลี้ยว มันหวือ วืดดดดดดดดดดด โหวง แล้วขนมที่กินมาก็เริ่มมาประท้วงออยู่ที่คอหอยค่ะ....หมดกัน ชั้นเมาเครื่อง!!
แล้วความวัวความควายก็ไม่รู้ว่ามีถุงอ้วกอยู่ตรงเก้าอี้ เด๋อมากก็ทนๆไป ค่ะ ดึกแล้วด้วย หนาวก็หนาวแง้ (เราไม่ค่อยชอบอากาศเย็นมาก) และสาเหตุที่หนาวก็คือ.....ใส่กระโปรงสั้นค่ะ แล้วนี่โลวครอส ไม่ใช่นครชัยแอร์ที่จะแถมผ้าห่ม....ทนค่ะทนไปให้มันหลับๆ 5555
ลืมตามาตามเวลาประเทศไทยก็น่าจะตีสี่....ใช่ค่ะ อิชั้นนอนไป 2 ชั่วโมงนั่นเอง เหม่อมองท้องฟ้าจึงเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง เกิดมากก็เพิ่งเคยเห็นวิวนี้ ช่วยจับใจจริงๆ ค่ะ
ก็เลยจะลุกไปเข้าห้องน้ำ แล้วกะว่าจิหลับต่ออีกงีบ เพราะถ้าไม่หลับคงอ้วกแน่แท้
แล้วก็แอบตกใจเสียงดูดของชักโครดจนสบถคำหยาบโลนในห้องน้ำไปหนึ่งจึ้กค่ะ หล่อนนี่มันเด๋อซะเหลือเกิน 555
ตื่นมาฟ้าสว่างโร่เลยค่ะ เปิดหน้าต่างมานี่คือ จึ้งมากแม่ แต่สวยค่ะ สวยมากก ปีกเครื่องบินอะค่ะ ทรุ้ยยยย หยอกๆ
ตื่นมาก็มีอาหารมาขาย อยากกินข้าวไก่เทอริยากิ ก็หมด เลยสั่งซุปเห็ดกับโกโก้ร้อน หวังว่ามันจะทำให้อาการเมาเครื่องดีขึ้น แต่ก็ไม่เลย หนักกว่าเดิมอีกของเก่าก็จะออก ของใหม่ก็ยัดไม่เข้า เสียดายเงินแงแงแงงแง เหลือเยอะจนคุณสจ๊วตถามว่า ไม่ทานเลยหรอครับ ไม่อร่อยหรอครับ
เราก็ตอบไปตามความจริงว่า
ทานแล้วค่ะ แต่ว่า....หนูเมาเครื่องไม่ไหว จริงๆ แงแง
ต่อมาไม่นานนัก ก็ถึงสักทีญี่ปุ่นที่ใจปรารถนา แล้ววก็ลงเครื่อง ไปรับกระเป๋า ผ่านตม.ต่างๆ ตามขั้นตอน
ตอนนั้นจำได้ว่ากัปตันประกาศอุณหภูมิภาคพื้น 6 องศา นึกในใจซวยแล้วค่ะอีผี แต่ก็นะคะ นังบ้านชานเมือง ในสนามบินเขามีฮีทเตอร์ยังไงล่าาา
เด๋อตั้งแต่วินาทีแรกจนวินาทีสุดท้ายจริงๆ
ตื่นตาตื่นในกับสนามบินนาริตะมากมาย เฝ้าถามตัวเองซ้ำๆ ว่าไม่ได้ฝันไป นี่ล่ะมาถึงแล้วนะ ประเทศที่เราคลั่งไคล้ และ อยากมาเที่ยวมานานแล้ว
ห้องน้ำที่สนามบินก็สะะอาดหมดจดไปหมด อดถ่ายรูปเก็บไว้ไม่ได้ คือที่ดองดองกี้ที่ไทยก็มี แต่ที่นี่มันออุ่นตูดให้ด้วยอะ ก็หนาวอะเนาะะ555
ตอนนั้นจำได้ลางๆ ว่าน่าจะประมาณซัก 10-11 โมงของเวลาท้องถิ่น หนาวจับใจ แต่ทนได้
ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนได้ไปทนัศศึกษาอีกครั้ง มันแบบว่าตื่นเต้นไปหมด อะไร อะไร ก็ดูแปลกหู แปลกตาไปหมดเลย
แม่น้ำสุมิดะ ที่เคยฝันใฝ่ว่าถ้ามาจะหาโอกาสมาเดินริมแม่น้ำสักครั้ง ครั้งนี้นก ผ่านไปก่อน รอบหหน้าเจอแน่
โตเกียวสกายทรี ไม่มีโอกาศได้ขึ้นไป
สวนสาธารณะ ที่อุดมไปด้วยผู้คน และ เด็กๆ มากมาย
ร้านรวงริมทาง
ตอนที่ไป ใบแปะก๊วยกำลังสวยสะพรั่งอย่างแรงนิ
กำลังเดินไปยังวัดอาซากกุสะะ อากาศเย็นสบายมาก แม้จะอยู่กลางเมือง ก็ยังรู้สึกว่าอากาศสะอาดหมดจดสดชื่นไปหมด
รถที่ประเทศเขาดูเล็กๆ จิ๋วๆ ที่จอดก็น้อย แต่ไม่มีใครจอดรถเกะกะขวางทางแบบประเทศเราเลย
ชำระล้างตามธรรมเนียมก่อนไหว้พระที่วัดเซนโซจิ หรือ วัดอาซากุสะ บอกเลยว่าตอนนั้นเสียใจเล็กๆ ที่ทำ เพราะน้ำเย็นมาก เหมือนเหมือนจะขาด ยิ่งลมพัดตึ้งแล้วยิ่งเลวร้าย มือชาหนักมาก กรี๊ด 5555555
ต่อแถวโยนเหรียญขอพร ขอให้ได้กลับมาอีก ผลก็คือ..โควิทระบาดหลังกลับมา ตึ้งเลย อุตส่าห์วางแผนจะไปชมซากุระซ้ำรอบสองซะหน่อย อดอดอด
ฟ้าสวยมาก หลับตาสองข้าง ถ่ายรูปออกมายังสวย อากาศดี ผู้ชายหล่อ เริ่ดกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
เพิ่งเคยทานครั้งแรก ดังโงะย่าง ซื้อมาสองไม้ หวานกับเค็ม รสชาติเหมือนแป้งย่างราดน้ำมันหอยหวานๆ
ค่อนข้างผิดหวัง ไม่ชอบ แง แต่ไปรอบหน้าก็จะไปลองอีกนะ ยังไม่เข็ด
ฝาท่อสวยมาก ชอบ
ห้องน้ำที่ศาลเจ้าแห่งนนึง เหมือนในการ์ตูนเลย ชอบ ลองใช้แล้ว เมื่อยใช้ได้ 555555
สาเหตุที่ใช้เงินเปลือง เพราะเห้นตู้กดน้ำไม่ได้เลย ชอบดื่มชานมขวดสีขาวแถวล่างสุดมาก อยู่นานเกินสิบวันอาจจะมีเบาหวานขึ้นตาได้ 555
แต่ที่ถูกอก ถูกใจสุดๆ คือ บรรดาซุปกระป๋องรสชาติต่างๆ อาทิ ซุปข้าวโพด ซุปกุ้ง ชอบมาก กินทุกวันที่มีโอกาสกด ส่วนหนึ่งเพราะหนาว อยากเอากระป๋องอุ่นๆ มาถือ ส่วนนึงตะกละ
อร่อยดี หอมๆ กลิ่นกุ้งชัดเจนมาก
ตอนนี้อยู่ที่เอ้าเลทที่ทัวร์ชอบพามาช็อป แต่เราไม่ได้สนของแบรนด์สักเท่าไร เลยเดินเที่ยวเล่น เสาะหาขนม ของกินไปเพลินๆ
ชอบความอลังการของอาหารปลอมที่นี่จัง สวย ยั่วยวน ชวนกินของจริง แต่เวลาไม่พอ อด
ตู้ขนมก็แบบ อยากเล่นอะ 555
รสชาติดี แต่ไม่ถูกปากมากเท่าไหร่ 100 เยน
นี่คือวินาทีแรกที่เรามองเห็นภูเขาไฟฟูจิ คือชาวบ้านเค้าเห็นกันหมดแล้ว เรากำลังก้มหน้าแกะถั่วเน่าอย่างตั้งใจ แกะเสร็จเงยหน้ามากรี๊ดจนเค้าตกใจกันทั้งทัวร์.....โอโห ฟูจิซังงงงงงงงงงงงงงงงงง
ทานข้าวเสร็จ เค้าก็พามาลานสกีฟูจิเท็น ออกมาถ่ายรูปเป็นพิธี ไม่หนาวอย่างที่คิด
อยากกินไอติม แต่อิ่มข้าวอยู่เลยไม่ได้กด...นู่น ไปกดกดชาปอง
มีต่อด้านล่างค่ะ