ความของคน

เรื่องมันมีอยู่ว่า  เรากับแฟนเล่นกัน แล้วอยู่อีแฟนก็ปาก ใส่เราเฉย  มันเอาหัวมันเฉาะกับฟันเราเอง แล้วหลับตา เราคือคนไม่เห็นถ้ามันรุ้จักระวัง แล้วมันก็เอะอะโวยวายด่าไม่หยุด สารพัดคำ  เรียกเราอีหมา เล่น ไร ด้วยความโมโหเราก็เลย อีนี้แหละผิดทุกอย่างถูกหมด  อีคำหยาบๆมันบอกว่ามันไม่ชอบ  แต่ตั้งแต่ที่เราสังเกตมีแต่มันใช่เร่ิ่มพูดมาก่อน เสมอ  เราควรทำกับคนพันธุ์นี้อย่างไง ต้องเชี้ยต้องหยาบเลวแบบที่มันทำไม  มันถึงจะสมกัน  เราอดทนนะ  ทุกอย่างแล้ว จนรู้สึก ไม่รู้จะอยู่่กับทำมันทำเชี้ยไร  เหนื่อย น่าเบื่อ มีแ่ต่ความน่าเบื่อที่ต้องทนทุกวันเนี้ย มันว่าคนอื่นเค้าไปทั่วไม่ชอบงั้นงี้ แต่หารู้ไหมว่าทุกวันนี้  สันดานมันยังงั้นเลย มันผิดมันยังรับผิดไม่ได้  ต้องให้เราเป็นคนผิด แย่มากใช่ไหมคนแบบนี้  มันเกลียดอะไรก็เห็นมันทำแบบนั่นทุก อย่าง ไม่มีความเกรงใจ ไม่มีสมอง คิดไม่ได้ ปากหมา อารมณ์ร้อน  เรื่อง ๆไม่น่าจะใช้เรื่องก็ต้องทำให้เป็นเรื่อง  

ถ้าเรายังทนอยู่ต่อไปจนตาย  เราน่าจะประสาท-ตายก่อนจะตายจริงๆ