สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราจิตตกมาก เลยจะขอมาเขียนกระทู้ระบาย
เราตกงานมาตั้งแต่มีนาคม เราหางานไม่ได้เลย บังเอิญไปเจอประกาศคอร์สอบรมฟรี หลักสูตรนำเข้าส่งออกระหว่างประเทศเรียน 1 เดือน+ฝึกงาน เพื่อนเราเคยไปเรียนคอรสนี้มาแล้ว เค้าบอกว่าเรียนจบได้งานนะเค้าหางานไห้ด้วย บวกกับเราเรียน ปตรี จบสายนี้มาโดยตรง คิดว่าเสียเวลาสักเดือนนึงได้งาน + ได้ใบเซอมาอีก ช่วงโควิดแบบนี้ไม่มีทางเลือกแล้ว เลยลองสมัครดูค่ะ ช่วงนั้นโควิดหนักๆเค้าเปิดรับสมัครแต่ยังไม่มีกำหนดการเราก็รอ หวังว่ามันคงจะเพิ่มโอกาศในการทำงานไห้เรา เราก็ยอมใช้เงินเก่าที่มี บวกกับได้เงิน 5000 บาท 3 เดือน ตอนนั้นสมัครเสร็จเค้าก็ไห้ไปเซ็นสัญญา ต้องเรียนไห้จบถ้าไม่จบก็จะต้องเสียเงิน 24,000 บาท เพราะทุนเรียนฟรีตรงนี้ รัฐออกไห้ เราเข้าใจในตรงนี้ค่ะ ตอนเซ็นเราก็มั่นใจมาก ว่าเสียเวลาเดือนเดียว ไปฝึกงานยังไงก้อได้เงิน มีโอกาศได้งานด้วย เราจึงตกลงเข้าเรียน สรุปเรารอคอรสนี้ได้เริ่มเรียน 1/7/63 และเริ่มฝึกงานวันที่ 10/8/63 ปัญหามันเริ่มที่ว่า เค้าหางานไห้เราแล้ว ทาง บ.โทรมาคอนเฟิมนัดเราและบอกว่าทาง บ. จะไม่มีเบี้ยเลี้ยงไห้นะ เราฟังแล้วก็ยิ้มรับอ๋อไม่เป็นไรค่ะ แถมทาง บ.ปลายทางยังบอกว่า น้องคะถ้าพี่จะขอน้องฝึกงานต่อสัก 4 เดือนน้องโอเคมั้ย แต่พี่ไม่มีเบี้ยเลี้ยงนะ แต่ถ้าตำแหน่งว่างพี่จะพิจารณาจากตำแหน่งที่ว่างก่อน เราก็ยังยิ้มอยู่ ดีใจที่ะได้งาน บอกว่าได้ค่ะไม่เป็นไร
ว่าแต่จะได้เงินเป็นรายวันหรือรายเดือนคะ ?
เงียบ... และตอบมาว่า ไม่มีค่ะ ไม่มีเบี้ยเลี้ยงไงคะ ทาง*****ไม่ได้แจ้งน้องหรอ ที่ไม่มีเบี้ยเลี้ยงเพราะมันเป็นการฝึกงานค่ะ
(แต่เขาถามแบบลองเชิงค่ะ ได้ก็เอาไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่ในสัญญาจริงๆฝึกฟรี 2 เดือน ซึ่งเราก็ตอบไปเลยว่าไม่สะดวก 2 เดือนพอ เพราะไม่ได้เงิน)
เราช็อคไปเลยค่ะทำไรไม่ถูก มืดแปดด้าน ไปถามทางพี่คนที่หางานไห้บอกมันไม่ได้เงิน พอจะหา บ.อื่นที่เค้าจ่ายเงินไห้ได้บ้างมั้ย อย่างน้อยวันละ100 150 200 ก็ยังดีกว่าไม่ได้ไรเลย เราก็ได้คำตอบมาว่า พี่จะลองหาไห้นะคะ แต่ตอนนี้ทุกที่มีปันหาหมดเพราะโควิด น่าจะยากนิดนึง บวกกับเราต้องรีบไปไห้ทันวันที่ 10/8 นี้ เราช็อครอบสอง
นั่งอบรมช่วงบ่าย ฟังเค้าสอนไปน้ำตาไหลไป จะเอาไงต่อกับชีวิตดี มาเรียนเสียเวลาไปแล้ว 1 เดือน ต้องไปฝึกงานฟรีอีก 2 เดือน โอกาศได้งานจาก บ.ที่ไปก็ น้อยนิด มันผิดแผนจากที่หวังไปเยอะมาก จบคอรสได้แค่ใบเซอต้องไปเดินหางานใหม่อีก รวมๆ4 เดือนที่จะไม่มีทุนไปต่อ นั่งคิดจนนอนไม่หลับ ไม่รู้จะทำไงดี ไม่รู้จะคุยกับใคร ไม่กล้าบอกพ่อกับแม่กลัวทำเค้าเครียดตาม นั่งคิดวนอยู่แต่แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนไปทำงาน เอาที่ไหนไปกินข้าว เอาที่ไหนไปจ่ายค่าห้อง หนี้บัตรที่เคยทำไว้อีก ตอนนี้เงินเราหมดไม่เหลือแล้วจริงๆ เราตั้งความหวังกับคอร์สนี้ไว้เยอะมาก เราหาทางออกไห้ตัวเองไม่เจอเลยค่ะ นั่งกอดแฟนแล้วร้องไห้จะทำไงดี แฟนก้อช่วยอะไรเราไม่ได้มาก มีปันหาพอกัน 2 คน แต่แฟนยังพอขับแกรปได้เงินอยู่บ้าง เราจะไปหางานทำเองก็ไม่ได้แล้วเพราะถ้าเราไม่ยอมไปฝึกงานไห้จบคอรส เราก็จะเสียเงิน 24000 ค่าคอรสตามในสัญญาที่เซ็นไว้ เราเครียดจริงๆค่ะ เราแค่อยากมาพิมระบาย
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนจบนะคะ
สุดท้ายนี้ใครที่กำลังมีปัญหาอยู่ เราก็ขอเป็นกำลังใจ สู้ไปด้วยกันผ่านมันไปไห้ได้ด้วยกันนะคะ
ตกงานค่ะ รู้สึกเหมือนตกลงไปในหลุมแล้วหาทางขึ้นมาไม่ได้
เราตกงานมาตั้งแต่มีนาคม เราหางานไม่ได้เลย บังเอิญไปเจอประกาศคอร์สอบรมฟรี หลักสูตรนำเข้าส่งออกระหว่างประเทศเรียน 1 เดือน+ฝึกงาน เพื่อนเราเคยไปเรียนคอรสนี้มาแล้ว เค้าบอกว่าเรียนจบได้งานนะเค้าหางานไห้ด้วย บวกกับเราเรียน ปตรี จบสายนี้มาโดยตรง คิดว่าเสียเวลาสักเดือนนึงได้งาน + ได้ใบเซอมาอีก ช่วงโควิดแบบนี้ไม่มีทางเลือกแล้ว เลยลองสมัครดูค่ะ ช่วงนั้นโควิดหนักๆเค้าเปิดรับสมัครแต่ยังไม่มีกำหนดการเราก็รอ หวังว่ามันคงจะเพิ่มโอกาศในการทำงานไห้เรา เราก็ยอมใช้เงินเก่าที่มี บวกกับได้เงิน 5000 บาท 3 เดือน ตอนนั้นสมัครเสร็จเค้าก็ไห้ไปเซ็นสัญญา ต้องเรียนไห้จบถ้าไม่จบก็จะต้องเสียเงิน 24,000 บาท เพราะทุนเรียนฟรีตรงนี้ รัฐออกไห้ เราเข้าใจในตรงนี้ค่ะ ตอนเซ็นเราก็มั่นใจมาก ว่าเสียเวลาเดือนเดียว ไปฝึกงานยังไงก้อได้เงิน มีโอกาศได้งานด้วย เราจึงตกลงเข้าเรียน สรุปเรารอคอรสนี้ได้เริ่มเรียน 1/7/63 และเริ่มฝึกงานวันที่ 10/8/63 ปัญหามันเริ่มที่ว่า เค้าหางานไห้เราแล้ว ทาง บ.โทรมาคอนเฟิมนัดเราและบอกว่าทาง บ. จะไม่มีเบี้ยเลี้ยงไห้นะ เราฟังแล้วก็ยิ้มรับอ๋อไม่เป็นไรค่ะ แถมทาง บ.ปลายทางยังบอกว่า น้องคะถ้าพี่จะขอน้องฝึกงานต่อสัก 4 เดือนน้องโอเคมั้ย แต่พี่ไม่มีเบี้ยเลี้ยงนะ แต่ถ้าตำแหน่งว่างพี่จะพิจารณาจากตำแหน่งที่ว่างก่อน เราก็ยังยิ้มอยู่ ดีใจที่ะได้งาน บอกว่าได้ค่ะไม่เป็นไร
ว่าแต่จะได้เงินเป็นรายวันหรือรายเดือนคะ ?
เงียบ... และตอบมาว่า ไม่มีค่ะ ไม่มีเบี้ยเลี้ยงไงคะ ทาง*****ไม่ได้แจ้งน้องหรอ ที่ไม่มีเบี้ยเลี้ยงเพราะมันเป็นการฝึกงานค่ะ
(แต่เขาถามแบบลองเชิงค่ะ ได้ก็เอาไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่ในสัญญาจริงๆฝึกฟรี 2 เดือน ซึ่งเราก็ตอบไปเลยว่าไม่สะดวก 2 เดือนพอ เพราะไม่ได้เงิน)
เราช็อคไปเลยค่ะทำไรไม่ถูก มืดแปดด้าน ไปถามทางพี่คนที่หางานไห้บอกมันไม่ได้เงิน พอจะหา บ.อื่นที่เค้าจ่ายเงินไห้ได้บ้างมั้ย อย่างน้อยวันละ100 150 200 ก็ยังดีกว่าไม่ได้ไรเลย เราก็ได้คำตอบมาว่า พี่จะลองหาไห้นะคะ แต่ตอนนี้ทุกที่มีปันหาหมดเพราะโควิด น่าจะยากนิดนึง บวกกับเราต้องรีบไปไห้ทันวันที่ 10/8 นี้ เราช็อครอบสอง
นั่งอบรมช่วงบ่าย ฟังเค้าสอนไปน้ำตาไหลไป จะเอาไงต่อกับชีวิตดี มาเรียนเสียเวลาไปแล้ว 1 เดือน ต้องไปฝึกงานฟรีอีก 2 เดือน โอกาศได้งานจาก บ.ที่ไปก็ น้อยนิด มันผิดแผนจากที่หวังไปเยอะมาก จบคอรสได้แค่ใบเซอต้องไปเดินหางานใหม่อีก รวมๆ4 เดือนที่จะไม่มีทุนไปต่อ นั่งคิดจนนอนไม่หลับ ไม่รู้จะทำไงดี ไม่รู้จะคุยกับใคร ไม่กล้าบอกพ่อกับแม่กลัวทำเค้าเครียดตาม นั่งคิดวนอยู่แต่แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนไปทำงาน เอาที่ไหนไปกินข้าว เอาที่ไหนไปจ่ายค่าห้อง หนี้บัตรที่เคยทำไว้อีก ตอนนี้เงินเราหมดไม่เหลือแล้วจริงๆ เราตั้งความหวังกับคอร์สนี้ไว้เยอะมาก เราหาทางออกไห้ตัวเองไม่เจอเลยค่ะ นั่งกอดแฟนแล้วร้องไห้จะทำไงดี แฟนก้อช่วยอะไรเราไม่ได้มาก มีปันหาพอกัน 2 คน แต่แฟนยังพอขับแกรปได้เงินอยู่บ้าง เราจะไปหางานทำเองก็ไม่ได้แล้วเพราะถ้าเราไม่ยอมไปฝึกงานไห้จบคอรส เราก็จะเสียเงิน 24000 ค่าคอรสตามในสัญญาที่เซ็นไว้ เราเครียดจริงๆค่ะ เราแค่อยากมาพิมระบาย
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนจบนะคะ
สุดท้ายนี้ใครที่กำลังมีปัญหาอยู่ เราก็ขอเป็นกำลังใจ สู้ไปด้วยกันผ่านมันไปไห้ได้ด้วยกันนะคะ