ถ้าการรับปากคนใกล้ตายแต่เราไม่ทำตามแบบนี้จะบาปในใจไหม

ขอเกริ่นคร่าว ๆ คือ ตอนนี้ผมเหลือแม่แค่คนเดียว อายุตอนนี้ก็จะ 80 ล่ะ มีโรคประจำตัวคือโรคหัวใจ ปัจจุบันอยู่กับน้องชาย คือไม่ได้แช่งแม่ตัวเองนะครับ เพราะแม่เคยบอกไว้หลายปีล่ะว่าถ้าเค้าเป็นอะไรไปเค้าจะให้ผมช่วยดูแลน้องชาย ๆ ตอนนี้อายุ 38 ห่างจากผม 6 ปี แต่ปัญหาคือแม่ผมมักจะช่วยน้องชายเกือบทุกเรื่องในชีวิต เป็นมาตั้งแต่น้องเรียน ปวส./ ป.ตรี ทำงานครั้งแรกก็หาเงินดาวน์รถให้ ทำสาวท้องหาเงินสินสอดให้อีก มีลูกแม่ก็วิ่งหาค่าคลอดให้ เริ่มทำธุรกิจแม่ก็หยิบยืมเงินเพื่อเป็นทุนให้ โดนฟ้องคดีอาญาก็วิ่งหาเงินประกันตัวให้ เงินที่ได้มาจากคู่กรณีรถชนพ่อเป็นล้าน ๆ ผมบอกว่าควรเก็บไว้ตอนแม่ป่วยแม่ก็เอามาช่วยน้องหมด ทาวน์เฮ้าส์ 2 ชั้น ของแม่ ๆ ก็เอาไปให้น้องจำนองจนจะโดนยึดแน่ ๆ  แม่ช่วยจนตัวเองเสียหายก็ยอม ช่วยกันแบบสุดลิ่มทิ่มประตู ขนาดบากหน้าไปยืมเงินให้น้องทั้งกับญาติ ๆ ทั้งกับเพื่อนแม่ จนไม่มีคนจะคุยแม่แล้ว รวมถึงผม ๆ ต้องแบกหนี้แทนน้องชาย เป็นหนี้ที่ผมไม่ได้ก่อ ผมเคยโมโหบอกน้องชายมาก ๆ และบอกไปว่าทุกวันนี้ช่วยเหลือเพราะแม่ผมเป็นห่วงแม่นะ ถ้าวันหนึ่งหมดแม่แล้วก็ตัวใครตัวมัน 

ที่นี้ผมเลยคิดเล่นๆ ว่า ถ้าวันหนึ่งถึงวันนั้นขึ้นมาจริง ๆ แล้วแกสั่งเสียให้ผมช่วยดูแลน้อง แล้วผมรับปากแต่ไม่ทำตามคำสั่งเสียของแม่ แบบนี้จะบาปปกับแม่ไหมหรือไม่ครับ หรือคิดว่าเมื่อคนเราตายไปนั้นคือทุกอย่างหมดสิ้น 

ปล.บางคนอาจคิดว่าทำไมผมใจร้ายที่เลือกจะตัดพี่ตัดน้อง แต่สิ่งที่น้องชายทำกับทั้งแม่และผมมันเป็นสิ่งที่แย่มากในความคิดผม คนที่ไร้ความรับผิดชอบผมถือว่าเป็นคนที่คบไม่ได้อย่างมาก

ขอบคุณครับ