จากตัวอย่างที่ช่อง 3 นำมาออกแขกเชิญชวนคนดู ว่าละครเรื่องนี้จะฉายในวันพุธที่ 15 กค. ความน่าสนใจมีเพียงสิ่งเดียว
คือ ความใหม่ของละคร ท่ามกลางดงมหาละครรีรันที่เสิร์ฟหนักในขณะนี้ ซึ่ง " ความใหม่ " ทั้งละคร และนักแสดงนำหน้า(ยัง)ใหม่
ทำให้ตั้งใจว่าจะตั้งตารอชมละครเรื่องนี้
** แต่ด้วยคิดว่าละครใหม่มีแค่วันจันทร์ อังคาร ส่วนวันที่เหลือจะเป็นละครรีรัน **
ทำให้พลาดตอนแรกไป แต่ก็ตามดูย้อนหลังกันได้ค่ะ
เท่าที่ดูมา 3 ตอน คิดว่า
ละครเรื่องเมียอาชีพนี้เป็นละครที่ดูสบายดั่งนิทานก่อนนอน ประหนึ่งเป็นเรื่องราวของเจ้าชายรูปงามที่มาหลงรัก
หญิงสาวชาวบ้านในช่วงที่เจ้าชายมีโอกาสประพาสป่า แต่แปลกที่ความคิดหวนรำลึกถึงภาพยนตร์เรื่องหนึ่งวนเวียนอยู่ไม่คลาย ภาพยนตร์
เรื่องนั้นคือ เรื่อง " พรีตตี้ วูแมน " ซึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้จะว่าไปก็ไม่ได้มีความยิ่งใหญ่ อลังการด้านไหน แต่กลับประสบความสำเร็จอย่างงดงาม
คนดูอย่างเราก็ดูไปยิ้มไป เอาใจช่วยลุ้นนางเอก จูเลีย โรเบิร์ต รวมถึงพระเอกซึ่งรับบทโดยริชาร์ด เกียร์ ด้วย ขณะที่รู้สึกดีใจที่นางเอกมี
ตัวช่วยที่แสนดีหรือก็คือผู้จัดการโรงแรม(เอกตอร์ เอลิซอนโต้) ซึ่งเรื่องราวของพรีตตี้ วูแมน หรือ ผู้หญิงบานฉ่ำ ก็จบอย่างแฮ้ปปี้ เอนดิ้ง
ทำนองเดียวกันกับความคิดที่จะชื่นชมละครเรื่องเมียอาชีพ ควรจะออกปากชื่นชมได้ในแง่ไหนดี เพราะละครเรื่องนี้ไร้ซึ่งความยิ่งใหญ่ ความ
สำคัญและความอลังการ แต่กลับดึงความสนใจในการรับชมจนรู้สึกว่าเวลาที่ช่อง 3 นำเสนอนั้นมันสั้นมาก ซึ่งการให้นิยามไปในย่อหน้าที่แล้ว
ว่าละครเรื่องเมียอาชีพนั้นเปรียบประดุจ นิทานก่อนนอนดีๆที่มีแววว่าน่าจะแฮ้ปปี้ เอนดิ้ง ทั้งนี้เพราะน่าจะต้องมีการเผชิญปัญหา อุปสรรคต่างๆนานา
กว่าจะถึงบทสรุปสุดท้าย และก็ยังไม่รู้ว่าเจ้าชายจะคิดอย่างไรกับหญิงสาวบ้านป่าตัวจริงที่ยังไม่จริงที่ตัวเองหลงรักหัวปักหัวปำ
ไม้ วฤษฏิ์ (กษิดิษ พระเอกของเรื่อง) เล่นเรื่องนี้ได้ดีมากค่ะ สายตาสื่อออกมาได้ดีมากๆค่ะ ยามที่พ่อคุณออกอาการหลงรักสาวเจ้าแม่ดาว
ตามท้องเรื่องนั้น ป้าก็ยิ้ม เคลิ้มตามไป ด้วย..อ้วย..อ้วย พ่อเอ๊ย ..... แต่เวลาที่พี่แกรมณ์บ่จอย แสดงความหวงขึ้นมาล่ะก็ ส่งสายตาประกาศสงคราม
พร้อมไฟท์ขั้นสุด น้องไม้เล่นได้เป็นธรรมชาติ พริ้วทีเดียว
ปราง กัญญ์ณรัณ (ดาว นางเอก) เรื่องนี้ปรางสวยมากค่ะ จากที่สวยอยู่แล้ว ใส่ชุดเกาะอกสวยสะพรึงตลอดๆ ด้วยความที่ตาโตเรื่องการสื่อสาร
ความรู้สึกนั้นไม่ต้องพูดถึงเลย ^ ^
บอล กัมมัญญ์ (มหานที) จากที่เคยประทับใจการแสดงของบอลมาตั้งแต่ ด้วยแรงอธิษฐาน และ ทีใครทีมัน การแสดงของบอลในเรื่องนี้ต้อง
รับบทเป็นเจ้าของธุรกิจที่ฉกโอกาสได้ไวแต่คงไว้ซึ่งความเป็นผู้ชายแสนดี มีความ " อ้อย " ในแบบฉบับนักบริหาร บอลประชันบทกับไม้ได้ดีอีกเช่นกันค่ะ
ชอบละครในส่วนที่
1) การปะทะกันในหลายๆฉาก เช่น
-- การปะทะคารมระหว่างดาว(ปราง) กับ แอน(นิศาชล) เรื่องที่จอดรถ แม้จะมีถ้อยคำแรงๆ ประชดประชันเหน็บแนม แต่ไม่ได้ด่าทอตบตี (เกือบๆ)
ไม่ต้องกรี๊ดแผดเสียงเยอะๆ
-- การปะทะคารมระหว่างดิษ(ไม้) กับ น้ำ(บอล) ทั้งเรื่องธุรกิจและเรื่องการช่วงชิงดาว ก็แสดงพลังของคนวัยหนุ่มได้กำลังดี ไม่ได้ส่อแววจ่อยิง
รุมกระทืบ แต่ก็เปิดเผยความรู้สึกเหม็นขี้หน้า ชัดเจนดีค่ะ
2) เพื่อนของแต่ละฝ่าย ไม่สนับสนุน ยุยงให้กระทำการอันรุนแรง ขณะเดียวกันก็ทำให้เห็นถึงการยืนเคียงข้างเพื่อนในยามที่ต้องการความช่วยเหลือ
หลายครั้งที่เท็ด(พีท พล) พูดแนะนำแอน หรือฟังแอนปรับทุกข์ ไม่มีชวน บุกตบ หรือใช้ถ้อยคำหยาบคายพาดพิงบุคคลที่สาม
3) บทตลกที่สอดแทรกเข้ามา มีจังหวะสวยค่ะ โดยเฉพาะเลขาอย่างคุณผัดไทย เรียกเสียงฮาได้เป็นอย่างดีค่ะ
4) แสง สวย มีความรู้สึกว่าแสงของละครเรื่องนี้สวยนะคะ แม้ว่าบางฉากรู้สึกว่าเปิดไฟในห้องเยอะไปไหน
5) การแต่งหน้านักแสดงนำดูดีมากค่ะ แต่เมื่อวาน น้องชายของน้ำ(นพวิชญ์ ไทยแท้) รู้สึกว่าแต่งหน้าจนออกนอกหน้านะคะ ^ ^
6) เสื้อผ้า เครื่องแต่งกาย ดูดีค่ะ
จริงๆแล้วทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมา อยากจิอวยน้องพีท พล ค๊า ...... เลิฟนางเท็ดสุดๆ นี่คงร่ำๆติดตามละครเรื่องนี้เพราะนางเท็ดเป็นแน่แท้
ที่ริมสระว่ายน้ำ ภาพหล่อนนั่งฟังแอนบ่นปรับทุกข์ไป หล่อนก็มิยอมเสียเวลาจวักผู้นะยะ มันติดตาชั้นมากเลย
เมียอาชีพ นิทานก่อนนอน ละครที่ดูดี
คือ ความใหม่ของละคร ท่ามกลางดงมหาละครรีรันที่เสิร์ฟหนักในขณะนี้ ซึ่ง " ความใหม่ " ทั้งละคร และนักแสดงนำหน้า(ยัง)ใหม่
ทำให้ตั้งใจว่าจะตั้งตารอชมละครเรื่องนี้
** แต่ด้วยคิดว่าละครใหม่มีแค่วันจันทร์ อังคาร ส่วนวันที่เหลือจะเป็นละครรีรัน **
ทำให้พลาดตอนแรกไป แต่ก็ตามดูย้อนหลังกันได้ค่ะ
เท่าที่ดูมา 3 ตอน คิดว่าละครเรื่องเมียอาชีพนี้เป็นละครที่ดูสบายดั่งนิทานก่อนนอน ประหนึ่งเป็นเรื่องราวของเจ้าชายรูปงามที่มาหลงรัก
หญิงสาวชาวบ้านในช่วงที่เจ้าชายมีโอกาสประพาสป่า แต่แปลกที่ความคิดหวนรำลึกถึงภาพยนตร์เรื่องหนึ่งวนเวียนอยู่ไม่คลาย ภาพยนตร์
เรื่องนั้นคือ เรื่อง " พรีตตี้ วูแมน " ซึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้จะว่าไปก็ไม่ได้มีความยิ่งใหญ่ อลังการด้านไหน แต่กลับประสบความสำเร็จอย่างงดงาม
คนดูอย่างเราก็ดูไปยิ้มไป เอาใจช่วยลุ้นนางเอก จูเลีย โรเบิร์ต รวมถึงพระเอกซึ่งรับบทโดยริชาร์ด เกียร์ ด้วย ขณะที่รู้สึกดีใจที่นางเอกมี
ตัวช่วยที่แสนดีหรือก็คือผู้จัดการโรงแรม(เอกตอร์ เอลิซอนโต้) ซึ่งเรื่องราวของพรีตตี้ วูแมน หรือ ผู้หญิงบานฉ่ำ ก็จบอย่างแฮ้ปปี้ เอนดิ้ง
ทำนองเดียวกันกับความคิดที่จะชื่นชมละครเรื่องเมียอาชีพ ควรจะออกปากชื่นชมได้ในแง่ไหนดี เพราะละครเรื่องนี้ไร้ซึ่งความยิ่งใหญ่ ความ
สำคัญและความอลังการ แต่กลับดึงความสนใจในการรับชมจนรู้สึกว่าเวลาที่ช่อง 3 นำเสนอนั้นมันสั้นมาก ซึ่งการให้นิยามไปในย่อหน้าที่แล้ว
ว่าละครเรื่องเมียอาชีพนั้นเปรียบประดุจ นิทานก่อนนอนดีๆที่มีแววว่าน่าจะแฮ้ปปี้ เอนดิ้ง ทั้งนี้เพราะน่าจะต้องมีการเผชิญปัญหา อุปสรรคต่างๆนานา
กว่าจะถึงบทสรุปสุดท้าย และก็ยังไม่รู้ว่าเจ้าชายจะคิดอย่างไรกับหญิงสาวบ้านป่าตัวจริงที่ยังไม่จริงที่ตัวเองหลงรักหัวปักหัวปำ
ไม้ วฤษฏิ์ (กษิดิษ พระเอกของเรื่อง) เล่นเรื่องนี้ได้ดีมากค่ะ สายตาสื่อออกมาได้ดีมากๆค่ะ ยามที่พ่อคุณออกอาการหลงรักสาวเจ้าแม่ดาว
ตามท้องเรื่องนั้น ป้าก็ยิ้ม เคลิ้มตามไป ด้วย..อ้วย..อ้วย พ่อเอ๊ย ..... แต่เวลาที่พี่แกรมณ์บ่จอย แสดงความหวงขึ้นมาล่ะก็ ส่งสายตาประกาศสงคราม
พร้อมไฟท์ขั้นสุด น้องไม้เล่นได้เป็นธรรมชาติ พริ้วทีเดียว
ปราง กัญญ์ณรัณ (ดาว นางเอก) เรื่องนี้ปรางสวยมากค่ะ จากที่สวยอยู่แล้ว ใส่ชุดเกาะอกสวยสะพรึงตลอดๆ ด้วยความที่ตาโตเรื่องการสื่อสาร
ความรู้สึกนั้นไม่ต้องพูดถึงเลย ^ ^
บอล กัมมัญญ์ (มหานที) จากที่เคยประทับใจการแสดงของบอลมาตั้งแต่ ด้วยแรงอธิษฐาน และ ทีใครทีมัน การแสดงของบอลในเรื่องนี้ต้อง
รับบทเป็นเจ้าของธุรกิจที่ฉกโอกาสได้ไวแต่คงไว้ซึ่งความเป็นผู้ชายแสนดี มีความ " อ้อย " ในแบบฉบับนักบริหาร บอลประชันบทกับไม้ได้ดีอีกเช่นกันค่ะ
ชอบละครในส่วนที่
1) การปะทะกันในหลายๆฉาก เช่น
-- การปะทะคารมระหว่างดาว(ปราง) กับ แอน(นิศาชล) เรื่องที่จอดรถ แม้จะมีถ้อยคำแรงๆ ประชดประชันเหน็บแนม แต่ไม่ได้ด่าทอตบตี (เกือบๆ)
ไม่ต้องกรี๊ดแผดเสียงเยอะๆ
-- การปะทะคารมระหว่างดิษ(ไม้) กับ น้ำ(บอล) ทั้งเรื่องธุรกิจและเรื่องการช่วงชิงดาว ก็แสดงพลังของคนวัยหนุ่มได้กำลังดี ไม่ได้ส่อแววจ่อยิง
รุมกระทืบ แต่ก็เปิดเผยความรู้สึกเหม็นขี้หน้า ชัดเจนดีค่ะ
2) เพื่อนของแต่ละฝ่าย ไม่สนับสนุน ยุยงให้กระทำการอันรุนแรง ขณะเดียวกันก็ทำให้เห็นถึงการยืนเคียงข้างเพื่อนในยามที่ต้องการความช่วยเหลือ
หลายครั้งที่เท็ด(พีท พล) พูดแนะนำแอน หรือฟังแอนปรับทุกข์ ไม่มีชวน บุกตบ หรือใช้ถ้อยคำหยาบคายพาดพิงบุคคลที่สาม
3) บทตลกที่สอดแทรกเข้ามา มีจังหวะสวยค่ะ โดยเฉพาะเลขาอย่างคุณผัดไทย เรียกเสียงฮาได้เป็นอย่างดีค่ะ
4) แสง สวย มีความรู้สึกว่าแสงของละครเรื่องนี้สวยนะคะ แม้ว่าบางฉากรู้สึกว่าเปิดไฟในห้องเยอะไปไหน
5) การแต่งหน้านักแสดงนำดูดีมากค่ะ แต่เมื่อวาน น้องชายของน้ำ(นพวิชญ์ ไทยแท้) รู้สึกว่าแต่งหน้าจนออกนอกหน้านะคะ ^ ^
6) เสื้อผ้า เครื่องแต่งกาย ดูดีค่ะ
จริงๆแล้วทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมา อยากจิอวยน้องพีท พล ค๊า ...... เลิฟนางเท็ดสุดๆ นี่คงร่ำๆติดตามละครเรื่องนี้เพราะนางเท็ดเป็นแน่แท้
ที่ริมสระว่ายน้ำ ภาพหล่อนนั่งฟังแอนบ่นปรับทุกข์ไป หล่อนก็มิยอมเสียเวลาจวักผู้นะยะ มันติดตาชั้นมากเลย