ถ้าทุกคนเปนเราจะทำไง เกิดมาก็ตาเหล่ โดนเพื่อนบู ลี่ตลอดมาตั้งแต่เล็กจนโต ไม่มีไครรักจริงในชีวิต
ตั้งแต่เด็ก เกิดมาพ่อแม่ก็แยกกัน มันคงเป็นเพราะเรามั้งที่ตาเหล่จึงทำให้ท่านอายคนจึงเลิกรากันไปเราโตมากับทางฝ่ายแม่ แม่เราทึ้งเราให้ยุกับยายตั้งแต่เล็กๆ ส่วนยายก็ไม่รักเราหรอก ตอนที่เรารบกับลูกท่าน ท่านก็ตี ก็ด่าเรา พอตอนม1แมาเรารับเรามาอยู่ด้วย ก็ใช้งานเราสาระพัด ใช้เหมือนทาส ให้ดูน้อง ทำทุกอย่าง ตอนนั้นมันทรมารมาก พอเราทำผิดใหร แม่เราก็ชอบด่าเราว่า มึฝมันตาอุบาด คำนั้นมันเป็นคำที่เราเสียใจมาก ตีเราสารพัด ถ้าฆ่าเราใด้คงฆ่าไปแล้ว พูดดูถูกเราสาระพัด ว่าเราไปนอนกับผู้ชายบ้างว่าเราสกปรกบ้าง จำใด้ยุตอนนึง ตอนเราเรียน ปวช เราเลิกเรียนตี 15,00 แม่เรามารับเรา 19,00เพราะมัวแต่เล่นไพ่ ยุกับแฟนแม่ ส่วนแฟนแม่นะเหรอ เห้อเกลียดเราเหมือนกีบขี้ พอเราฝึกงาน ก็ไม่ค่อยมาสนใจ ใยดีอะไรเราจนเราใด้ทำงาน แม่ติดผู้ชาย ฝรั่งตังที่เราใด้จากการทำงานก็ต้องส่งให้แม่ไปเลี่ยงผู้ชาย เราทำงานมาเท่าไหร่ก็ต้องให้นาง เราทำงานใด้ ปีนึง เราท้องมีลูก นางซ่อมเราดีนะที่เราไม่แท้ง
มันมีวันนึง ป้าเรามายุที่บ้านเรา ตอนนั้นชีวิตเรามันเหมือนยุในนรกเลย เราจำใด้ขนาดเราหายใจยังผิดเลย ตอนนั้นทุกคนรุมด่ารุมตี รุมสาบแช่งเรา ในส่วนตรงนี้ขอไม่ลงลายละเอียดนะ มันยาว
ถ้าเทอเปนเราจะทำยังไง มีชีวิตแบบนี้ตายเสรยดีกวามั้ยคะ
ผิดตั้งแต่ทำไงดีคะ
ตั้งแต่เด็ก เกิดมาพ่อแม่ก็แยกกัน มันคงเป็นเพราะเรามั้งที่ตาเหล่จึงทำให้ท่านอายคนจึงเลิกรากันไปเราโตมากับทางฝ่ายแม่ แม่เราทึ้งเราให้ยุกับยายตั้งแต่เล็กๆ ส่วนยายก็ไม่รักเราหรอก ตอนที่เรารบกับลูกท่าน ท่านก็ตี ก็ด่าเรา พอตอนม1แมาเรารับเรามาอยู่ด้วย ก็ใช้งานเราสาระพัด ใช้เหมือนทาส ให้ดูน้อง ทำทุกอย่าง ตอนนั้นมันทรมารมาก พอเราทำผิดใหร แม่เราก็ชอบด่าเราว่า มึฝมันตาอุบาด คำนั้นมันเป็นคำที่เราเสียใจมาก ตีเราสารพัด ถ้าฆ่าเราใด้คงฆ่าไปแล้ว พูดดูถูกเราสาระพัด ว่าเราไปนอนกับผู้ชายบ้างว่าเราสกปรกบ้าง จำใด้ยุตอนนึง ตอนเราเรียน ปวช เราเลิกเรียนตี 15,00 แม่เรามารับเรา 19,00เพราะมัวแต่เล่นไพ่ ยุกับแฟนแม่ ส่วนแฟนแม่นะเหรอ เห้อเกลียดเราเหมือนกีบขี้ พอเราฝึกงาน ก็ไม่ค่อยมาสนใจ ใยดีอะไรเราจนเราใด้ทำงาน แม่ติดผู้ชาย ฝรั่งตังที่เราใด้จากการทำงานก็ต้องส่งให้แม่ไปเลี่ยงผู้ชาย เราทำงานมาเท่าไหร่ก็ต้องให้นาง เราทำงานใด้ ปีนึง เราท้องมีลูก นางซ่อมเราดีนะที่เราไม่แท้ง
มันมีวันนึง ป้าเรามายุที่บ้านเรา ตอนนั้นชีวิตเรามันเหมือนยุในนรกเลย เราจำใด้ขนาดเราหายใจยังผิดเลย ตอนนั้นทุกคนรุมด่ารุมตี รุมสาบแช่งเรา ในส่วนตรงนี้ขอไม่ลงลายละเอียดนะ มันยาว
ถ้าเทอเปนเราจะทำยังไง มีชีวิตแบบนี้ตายเสรยดีกวามั้ยคะ