เฉินหย่ง 陈容 (南宋 ) บิดาผู้รังสรรค์ รูปลักษณ์มังกร

กระทู้สนทนา

陈容 (南宋 ) บิดาผู้รังสรรค์ รูปลักษณ์มังกร....
.

ผมหลงผิดๆ มานานครับว่า “ มังกร ” หรือหลง ( 龙 ) สัตว์ในตำนานโบราณของจีน ที่ตำรา ‘ หลอกเล่า ’ ตรงกันว่า

“ สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ ในตำนานจีน ที่มีรูปลักษณ์คุ้นตาและเราพบเห็นทั่วไปในปัจจุบัน มีมาแต่โบร่ำโบราณ.... ”

แท้จริงแล้วในช่วงสองสามพันปีที่ผ่านมา สารรูปของมังกรไม่ได้มีรูปลักษณ์อย่างที่พวกเราคุ้นตากันในเวลานี้

ศิลปินในต่างยุคสมัย จินตนาการ “ สารรูปของมังกร ” กันไปต่างๆนาๆ

บางยุคมังกรหล่อเหลามีหัวเป็นหมูป่า แต่มีตัวเป็นงู

บางยุค มังกร หรือ งูที่มีหัวหมูป่า พ่นไฟได้ และเหาะเหินได้

บางยุคเจ้างูหัวหมูก็มีปีกไว้โผผิน

บางยุคงูก็มีขางอก และเป็นคู่ปรับของเสือ ( ยุคฮั่น )

.

และบางยุคเพื่อให้มังกรสู้ได้สมน้ำสมเนื้อ ปากมังกรก็หดสั้นอย่างเสือ...

.

ใครจะไปเชื่อครับว่าหลังยุคฮั่นจวบจนยุคปลายซ่งเหนือ มังกรจีนที่เคยเกรียงไกรมานับพันปีจะมีสารรูปหล่อเหลาปานนี้

.

กระทั่ง เข้าสู่ยุคซ่งใต้ ที่เพิ่งจะล่มเอาก่อนการกำเนิดของยุคสุโขทัย

ศิลปินยุคคลาสิกของจีน นาม เฉินหย่ง ( 陈容 ) ได้รังสรรค์ภาพวาดชุด “ เก้ามังกร ” ( 九龙图 )

.

เก้ามังกร เป็นภาพมังกรดั้นเมฆ ที่มีชื่อเสียงในเวลานั้น

มังกรจากจินตนาการของเฉินหยงมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

ที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนในประวัติศาสตร์จีน

เป็นต้นแบบให้ศิลปินชั้นหลังใช้เป็นตัวอย่างในการสร้างสรรค์งานสืบต่อกันมาจวบจนปัจจุบัน
.

มังกรในจินตนาการของเฉินหยง เหาะเหินได้โดยไม่ต้องมีปีก

มีลำตัวอย่างงู มีเขา มีเล็บ ช่วงขาหดสั้นเข้า แต่ดูมีพลัง.........

อันเป็นต้นแบบรูปลักษณ์ของมังกรที่เรารู้จักกันในปัจจุบัน