นี่เป็นการตั้งกระทู้เล่าเรื่องครั้งแรก หากพิมพ์ผิดบ้างเพราะรีบเกินไป ว่ากันในใจนะ แต่สัญญาจะไม่เวิ้นเว้อ และจำเรื่องได้ไม่หมดเพราะเป็นคนขี้ลืมมาก อาจจะมีข้ามๆรายละเอียดไปบ้าง ลืมบอกเรื่องนี้เป็นเรื่องของน้องสาวเรา มันเป็นคนไม่พูดเยอะ ไม่ค่อยเล่าอะไรอยู่แล้ว ไม่ใช่คนชอบเม้าท์เลย เราเลยเชื่อมัน
เข้าเรื่อง
เรื่องนี้เกิดเมื่อ 3 ปีที่แล้ว
ตอนนั้นน้องเรากำลังเข้าปี 1 เราเองอยู่ปี 3 ต้องบอกก่อนว่าบ้านเราอยู่ใกล้มหาลัย ประมาณ 10 กิโล แต่ขับรถกันไม่เป็นเลยตอนนั้น ตัวเราอยู่หอแค่ปี 1 กับ ปี 2 อีกไม่กี่เดือน ก็ย้ายไปอยู่บ้านน้าที่ใกล้มอ พอน้องสาวเราจะเข้ามหาลัยก็เลยตั้งหาหอพักแถวมอ เพราะจะอยู่กับเพื่อน อีก 2 คน เราเองแหละเป็นคนแนะนำหอให้น้อง เราเคยไปห้องเพื่อนแล้วกว้างดี ระเบียงก็กว้าง แต่ห้องจะมืดๆหน่อย เพราะไม่ค่อยโดนแสง ราคา ห้องแอร์ 2,400 ซึ่งถูกมากสำหรับห้องแอร์แถวนั้น แต่หอนี้ที่เราไปชื่อ "ม.ร." แต่ห้องที่น้องเราเช่าชื่อ "ม.ล." สองหออยู่ติดกันเลย หน้าตาคล้ายกัน รูปแบบห้องเหมือนกัน ราคาเท่ากันมั้งถ้าจำไม่ผิด (มานึกตอนนี้ว่าเราหรอที่บอกให้ไปอยู่ ม.ล. ทั้งที่เราเป็นคนไปดู ม.ร. มาก่อน งง? )
อธิบายห้องนิดนึง หอ ม.ล. นี่มี 2 ตึก ฝั่งตะวันออก และฝั่งตะวันตก มีโดมครอบระหว่างกลาง น้องเราอยู่ฝั่งตะวันตก แต่ฝั่งที่มีโดมครอบ เพราะฉนั้นห้องจะมืดตลอด ยิ่งถ้าตากผ้าเต็มราวนะ โบกมือแสงอาทิตย์ไปเลย ตึกมาทั้งหมด 6 ชั้น ห้องน้องอยู่ชั้น 5
วันแรกที่ไปส่งน้องเข้าหอ.
บอกก่อนว่าเราเองก็ไม่ใช้คนที่เซ้นแรงอะไรมาก เคยเห็น เคยได้ยินบ้าง แล้วก็มากสุดรู้ว่าวันนี้คนนี้จะตายหรือจะได้พบคนนี้ที่ไม่เคยเจอกันมาเลยตั้งแต่ลืมตาจากตื่นนอน ซึ่งวันแรกที่เรากับแม่ไปส่งน้องเข้าหอ ก็ช่วยกันขนของเข้าหอ ประตูห้องเปิดรออยู่ เพราะมีผู้ปกครองของเพื่อนน้องอยู่กันในห้อง เราเลยไม่ได้อยู่นานแค่วางของเดินดูไม่ถึง 3 นาทีก็กลับ แต่ความรู้สึกแรกเลย คือมันไม่ดี ไม่น่าอยู่ รู้สึกว่ามันมีว่ะ! แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรคงคิดไปเอง ( ขอแทรกนิดนึงนะ ตอนปี 1 เราก็เคยตะเวนหาหอเหมือนกัน เคยไปดูหอนึง เป็นหอที่มีทั้งหมด 5 หอ ในซอยนั้น กระจายๆกันไปไม่ไกลกันมาก ดูไปดูมาได้ไปดูหอที่ 4 ห้องที่พาไปดู คือทั้งอับทั้งชื้น อึดอัดมาก เรารีบดูรีบออกเลย มันอยู่ไม่ได้แบบบอกไม่ถูก แต่ตอนนั้นได้ไปอยู่หอที่ 5 นี่ชอบขึ้นไปบนดาดฟ้า แล้วบางครั้งก็มองมาหอ 4 ยังงงเลยเค้าออกแบบตึกอะไรเนี่ย ไม่น่าอยู่ น่ากลัวจัง แล้วคนก็น้อยมาก มีไม่เกิน 7 ห้องชัวร์ ทั้งที่หอใหญ่ มีลานจอดรถใหญ่ แถมยังมีที่จอดรถใต้ดิน แต่ไม่มีคนอยู่ เงียบมาก ซึ่งก็พอได้ยินมาบ้างว่าไม่ธรรมดาอยู่ ) ที่แทรกมาก็จะบอกว่าความรู้สึกที่ไปห้องน้องครั้งแรกมันคล้ายๆกัน
ก็ดูเหมือนไม่มีอะไรนะ ?
น้องเราอยู่ห้องนี้จนเกือบจบเทอม 1 มีวันนึงเราสองคนกำลังไปฟิวเจอร์พาร์ค ระหว่างนั่งรถ ซึ่งรถก็ติดบ้างนิดๆหน่อยๆ น้องเรามันก็เล่าให้ฟังว่า
ที่ห้องมันน่ะ มันชอบเล่นโทรศัพท์ก่อนนอน แล้วมันนอนริมเล่นเสร็จไม่เอาโทรศัพท์วางที่พื้นหลบๆเข้าไปในเตียงหน่อย ก็บนหัวนอน โดยปกติแล้วมันเป็นคนขี้เกียจ ขยับตัวน้อย ไม่เดินไปไหนแน่ แต่ตื่นมาโทรศัพท์มักหายจากที่เดิม ! ไปดูที่โต๊ะรีดผ้าหน้าห้องน้ำบ้าง โต๊ะนั้นโต๊ะนี้บ้าง ไปอยู่ในตู้เสื้อผ้าที่หมกในกองผ้าอีกที ก็ยังไม่ได้อะไรมาก บางวันเลิกเรียนเที่ยงกลับมานอนที่ห้อง แบบว่าไม่ได้หลับนะ แค่นอนหลี่ตา มันเห็นเงาเดินไปเดินมารอบเตียงแล้วก็เดินหายไปในม่าน และที่พีคที่สุดคือน้องมันนั่งแต่งหน้าอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วมันรู้สึกว่าหน้ามันทำไมแปลกๆ มันเลยเอามือจับหน้า ภาพในกระจกเป็นหน้าของน้องที่ไม่ได้เอามือจับหน้าทั้งที่น้องมันกำลังจับหน้าตัวเองอยู่ แล้วเงาในกระจกกลับสแหยะยิ้มแล้วตาแข็งมาก ตอนฟังขนยาวๆนี่ลุกเลย ก็ไม่ได้ถามว่ามันทำไงต่อ แต่มีช่วงนึงมันกลับบ้านบ่อยทั้งที่ปกติไม่กลับ จนคิดว่าติดผู้ชาย แต่เวลามันกลับบ้านเมทที่อยู่ด้วยกันจะต้องโทรตามให้รีบกลับหอ ถ้าน้องไม่กลับมันจะไม่เข้าห้อง
สงสัยมั้ยจะตามทำไมนักหนา?
น้องเล่าเพื่อนที่ชื่อ " ซ " เดิมเป็นคนสุรินทร์หรือบุรีรัมย์นี่แหละ ปกติเตียงจะนอน 2 คน แล้วมีคนนอนที่พื้นคนนึง วันนั้นลงกันไปนอนข้างล่าง 2 คน เหลือ ซ. อยู่บนเตียงคนเดียว จู่ๆ ซ. ก็รีบลงมานอนแทรกตรงกลาง สิ่งที่เจอคืนนั้น ซ.กลับบ้านไปเป็นอาทิตย์ไม่มานอนห้องเลย ไม่แน่ใจว่า ซ. เห็นคนเดินรอบเตียงหรือป่าวทำให้ลงไปนอนแทรกกลางข้างล่าง 3 คนนอนหันหัวไปทางตะวันตกปลายเท้าชี้ไปทางระเบียง ตอนที่ ซ. ลงไปนอนตรงกลางแล้ว ซ.เห็น ผู้หญิงคลานออกมาจากม่านแล้วกระโดดขึ้นคร่อมที่ตัว ซ. กลัวมากท่องอะไรก็ไม่ไป ร้องเรียกก็ไม่มีใครได้ยิน น่าจะนึกถึงแม่มั้ง ผู้หญิงคนนั้นเลยคลานกลับเข้าม่านไป หลังจากนั้น ซ.กลับไปนอนบ้าน แล้วกลับมาพร้อมของขลังเขมร จากนั้นก็อยู่พักนึง แล้วก็ย้ายห้อง
มันมาจากไหน ?
วันแรกที่น้องเซ็นต์สัญญาเช่าไปแล้ว เพื่อนน้องก็ทักมาบอกหลังจากเซ็นต์ว่าไปอยู่ทำไม หอนี้มีคนตาย เพื่อนเลยส่งข่าวให้ดู น่าจะเป็นแขกหรือบังกลาเทศนี่แหละที่ตาย แต่!.... เป็นผุ้ชายนะ . ซึ่งเพื่อนคนนี้รู้อยู่แล้ว แล้วก็รู้ด้วยว่าน้องจะมาเช่าหอนี้ แต่กลับไม่พูดไม่บอก เอาจริงพรหมลิขิตป้ะเนี่ย? อย่างที่บอกไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าหอนี่มี 6 ชั้น แต่ชั้นบนไม่มีห้องไหนมีคนอยู่เลย น่าจะไม่เปิดให้เช่าแหละ วันแรกที่พวกน้องอยู่หอก็พากันเปรี้ยวขึ้นลิฟต์ไปชั้น 6 น้องบอกว่าเหมือนในหนังเลย พอลิฟต์เปิด ลมมาจากไหนไม่รู้ตีหน้าเข้าจังๆ มืด แล้วก็ประตูปิดหมด ไม่มีหน้าต่าง หลังจากนั้นเวลาน้องใช้ลิฟต์ก็จะมีปัญหา เปิดไม่ตรงชั้นบ้าง ไม่ยอมเปิด หรือไปเปิดที่ชั้น 6 (แต่หลังจากน้องย้ายห้องนี่ไปหาบ่อยนะ ไม่เคยเจอปัญหาเรื่องลิฟต์เลย) น้องเล่าว่ามันมีเพื่อนตุ๊ดที่มีเซ้นท์ วันนั้นเพื่อนตุ๊ดมาส่งที่หอ แล้วก็ทักกลับมาบอกน้องว่าเห็นคนนั่งที่ตัวอักษร " ม " ซึ่งเป็นชื่อของหอนี้ เป็นตัวอักษรสีแดงตั้งอยู่บนชั้นดาดฟ้า ลองนึกเล่นๆว่ามันมาจากไหน จะว่าแขกที่ตายถึงชั้นเดียวกันก็เถอะ แต่เป็นผู้ชายไง แต่ที่เจอเป็นผ็หญิง หรือจริงๆ อาจจะมาจากชั้น 6? การที่ทั้ง 3 ขึ้นไป คือการทำให้เค้าอยากรู้จักหรือป่าว ? แล้วทุกครั้งที่ผู้หญิงคนนี้เข้าออกก็จากม่าน หรือว่าเข้าไม่ได้อยู่ห้องนี้อยู่แล้ว? เราเลยถามว่าเลขห้องอะไร น้องมันบอกมา เราบวกแล้วได้เลข 13 บังเอิญไปอีก
แต่เรื่องน้องไม่น่ากลัวเท่าเรื่องเราตอนเช่าหอ .5 ตอนปี1 หรอก จำได้ขึ้นใจเลย เดือนสุดท้ายเมทอยู่คนเดียวแค่ 9 วัน แล้วไม่ได้กลับมานอนด้วย แค่มาเปลี่ยนชื่อชุด ชาร์ตแบตโทรศัพท์บ้าง วันไปรับเงินประกันคืนโดนค่าไฟเกือบ 400 ค่าน้ำ 224 ค่าทำความสะอาดที่ไม่ได้ทำเลย ตั้ง 800 ปกติ แค่ 500 คือแบบปรี๊ดมากกก รู้ว่าโกงกูแน่ จริงๆแล้วผีมันน่ากลัวก็ทำได้แค่ให้รู้สึกกลัว แต่คนชั่วมันเอาเงินเราไป
ชั้น 5
เข้าเรื่อง
เรื่องนี้เกิดเมื่อ 3 ปีที่แล้ว
ตอนนั้นน้องเรากำลังเข้าปี 1 เราเองอยู่ปี 3 ต้องบอกก่อนว่าบ้านเราอยู่ใกล้มหาลัย ประมาณ 10 กิโล แต่ขับรถกันไม่เป็นเลยตอนนั้น ตัวเราอยู่หอแค่ปี 1 กับ ปี 2 อีกไม่กี่เดือน ก็ย้ายไปอยู่บ้านน้าที่ใกล้มอ พอน้องสาวเราจะเข้ามหาลัยก็เลยตั้งหาหอพักแถวมอ เพราะจะอยู่กับเพื่อน อีก 2 คน เราเองแหละเป็นคนแนะนำหอให้น้อง เราเคยไปห้องเพื่อนแล้วกว้างดี ระเบียงก็กว้าง แต่ห้องจะมืดๆหน่อย เพราะไม่ค่อยโดนแสง ราคา ห้องแอร์ 2,400 ซึ่งถูกมากสำหรับห้องแอร์แถวนั้น แต่หอนี้ที่เราไปชื่อ "ม.ร." แต่ห้องที่น้องเราเช่าชื่อ "ม.ล." สองหออยู่ติดกันเลย หน้าตาคล้ายกัน รูปแบบห้องเหมือนกัน ราคาเท่ากันมั้งถ้าจำไม่ผิด (มานึกตอนนี้ว่าเราหรอที่บอกให้ไปอยู่ ม.ล. ทั้งที่เราเป็นคนไปดู ม.ร. มาก่อน งง? )
อธิบายห้องนิดนึง หอ ม.ล. นี่มี 2 ตึก ฝั่งตะวันออก และฝั่งตะวันตก มีโดมครอบระหว่างกลาง น้องเราอยู่ฝั่งตะวันตก แต่ฝั่งที่มีโดมครอบ เพราะฉนั้นห้องจะมืดตลอด ยิ่งถ้าตากผ้าเต็มราวนะ โบกมือแสงอาทิตย์ไปเลย ตึกมาทั้งหมด 6 ชั้น ห้องน้องอยู่ชั้น 5
วันแรกที่ไปส่งน้องเข้าหอ.
บอกก่อนว่าเราเองก็ไม่ใช้คนที่เซ้นแรงอะไรมาก เคยเห็น เคยได้ยินบ้าง แล้วก็มากสุดรู้ว่าวันนี้คนนี้จะตายหรือจะได้พบคนนี้ที่ไม่เคยเจอกันมาเลยตั้งแต่ลืมตาจากตื่นนอน ซึ่งวันแรกที่เรากับแม่ไปส่งน้องเข้าหอ ก็ช่วยกันขนของเข้าหอ ประตูห้องเปิดรออยู่ เพราะมีผู้ปกครองของเพื่อนน้องอยู่กันในห้อง เราเลยไม่ได้อยู่นานแค่วางของเดินดูไม่ถึง 3 นาทีก็กลับ แต่ความรู้สึกแรกเลย คือมันไม่ดี ไม่น่าอยู่ รู้สึกว่ามันมีว่ะ! แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรคงคิดไปเอง ( ขอแทรกนิดนึงนะ ตอนปี 1 เราก็เคยตะเวนหาหอเหมือนกัน เคยไปดูหอนึง เป็นหอที่มีทั้งหมด 5 หอ ในซอยนั้น กระจายๆกันไปไม่ไกลกันมาก ดูไปดูมาได้ไปดูหอที่ 4 ห้องที่พาไปดู คือทั้งอับทั้งชื้น อึดอัดมาก เรารีบดูรีบออกเลย มันอยู่ไม่ได้แบบบอกไม่ถูก แต่ตอนนั้นได้ไปอยู่หอที่ 5 นี่ชอบขึ้นไปบนดาดฟ้า แล้วบางครั้งก็มองมาหอ 4 ยังงงเลยเค้าออกแบบตึกอะไรเนี่ย ไม่น่าอยู่ น่ากลัวจัง แล้วคนก็น้อยมาก มีไม่เกิน 7 ห้องชัวร์ ทั้งที่หอใหญ่ มีลานจอดรถใหญ่ แถมยังมีที่จอดรถใต้ดิน แต่ไม่มีคนอยู่ เงียบมาก ซึ่งก็พอได้ยินมาบ้างว่าไม่ธรรมดาอยู่ ) ที่แทรกมาก็จะบอกว่าความรู้สึกที่ไปห้องน้องครั้งแรกมันคล้ายๆกัน
ก็ดูเหมือนไม่มีอะไรนะ ?
น้องเราอยู่ห้องนี้จนเกือบจบเทอม 1 มีวันนึงเราสองคนกำลังไปฟิวเจอร์พาร์ค ระหว่างนั่งรถ ซึ่งรถก็ติดบ้างนิดๆหน่อยๆ น้องเรามันก็เล่าให้ฟังว่า
ที่ห้องมันน่ะ มันชอบเล่นโทรศัพท์ก่อนนอน แล้วมันนอนริมเล่นเสร็จไม่เอาโทรศัพท์วางที่พื้นหลบๆเข้าไปในเตียงหน่อย ก็บนหัวนอน โดยปกติแล้วมันเป็นคนขี้เกียจ ขยับตัวน้อย ไม่เดินไปไหนแน่ แต่ตื่นมาโทรศัพท์มักหายจากที่เดิม ! ไปดูที่โต๊ะรีดผ้าหน้าห้องน้ำบ้าง โต๊ะนั้นโต๊ะนี้บ้าง ไปอยู่ในตู้เสื้อผ้าที่หมกในกองผ้าอีกที ก็ยังไม่ได้อะไรมาก บางวันเลิกเรียนเที่ยงกลับมานอนที่ห้อง แบบว่าไม่ได้หลับนะ แค่นอนหลี่ตา มันเห็นเงาเดินไปเดินมารอบเตียงแล้วก็เดินหายไปในม่าน และที่พีคที่สุดคือน้องมันนั่งแต่งหน้าอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วมันรู้สึกว่าหน้ามันทำไมแปลกๆ มันเลยเอามือจับหน้า ภาพในกระจกเป็นหน้าของน้องที่ไม่ได้เอามือจับหน้าทั้งที่น้องมันกำลังจับหน้าตัวเองอยู่ แล้วเงาในกระจกกลับสแหยะยิ้มแล้วตาแข็งมาก ตอนฟังขนยาวๆนี่ลุกเลย ก็ไม่ได้ถามว่ามันทำไงต่อ แต่มีช่วงนึงมันกลับบ้านบ่อยทั้งที่ปกติไม่กลับ จนคิดว่าติดผู้ชาย แต่เวลามันกลับบ้านเมทที่อยู่ด้วยกันจะต้องโทรตามให้รีบกลับหอ ถ้าน้องไม่กลับมันจะไม่เข้าห้อง
สงสัยมั้ยจะตามทำไมนักหนา?
น้องเล่าเพื่อนที่ชื่อ " ซ " เดิมเป็นคนสุรินทร์หรือบุรีรัมย์นี่แหละ ปกติเตียงจะนอน 2 คน แล้วมีคนนอนที่พื้นคนนึง วันนั้นลงกันไปนอนข้างล่าง 2 คน เหลือ ซ. อยู่บนเตียงคนเดียว จู่ๆ ซ. ก็รีบลงมานอนแทรกตรงกลาง สิ่งที่เจอคืนนั้น ซ.กลับบ้านไปเป็นอาทิตย์ไม่มานอนห้องเลย ไม่แน่ใจว่า ซ. เห็นคนเดินรอบเตียงหรือป่าวทำให้ลงไปนอนแทรกกลางข้างล่าง 3 คนนอนหันหัวไปทางตะวันตกปลายเท้าชี้ไปทางระเบียง ตอนที่ ซ. ลงไปนอนตรงกลางแล้ว ซ.เห็น ผู้หญิงคลานออกมาจากม่านแล้วกระโดดขึ้นคร่อมที่ตัว ซ. กลัวมากท่องอะไรก็ไม่ไป ร้องเรียกก็ไม่มีใครได้ยิน น่าจะนึกถึงแม่มั้ง ผู้หญิงคนนั้นเลยคลานกลับเข้าม่านไป หลังจากนั้น ซ.กลับไปนอนบ้าน แล้วกลับมาพร้อมของขลังเขมร จากนั้นก็อยู่พักนึง แล้วก็ย้ายห้อง
มันมาจากไหน ?
วันแรกที่น้องเซ็นต์สัญญาเช่าไปแล้ว เพื่อนน้องก็ทักมาบอกหลังจากเซ็นต์ว่าไปอยู่ทำไม หอนี้มีคนตาย เพื่อนเลยส่งข่าวให้ดู น่าจะเป็นแขกหรือบังกลาเทศนี่แหละที่ตาย แต่!.... เป็นผุ้ชายนะ . ซึ่งเพื่อนคนนี้รู้อยู่แล้ว แล้วก็รู้ด้วยว่าน้องจะมาเช่าหอนี้ แต่กลับไม่พูดไม่บอก เอาจริงพรหมลิขิตป้ะเนี่ย? อย่างที่บอกไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าหอนี่มี 6 ชั้น แต่ชั้นบนไม่มีห้องไหนมีคนอยู่เลย น่าจะไม่เปิดให้เช่าแหละ วันแรกที่พวกน้องอยู่หอก็พากันเปรี้ยวขึ้นลิฟต์ไปชั้น 6 น้องบอกว่าเหมือนในหนังเลย พอลิฟต์เปิด ลมมาจากไหนไม่รู้ตีหน้าเข้าจังๆ มืด แล้วก็ประตูปิดหมด ไม่มีหน้าต่าง หลังจากนั้นเวลาน้องใช้ลิฟต์ก็จะมีปัญหา เปิดไม่ตรงชั้นบ้าง ไม่ยอมเปิด หรือไปเปิดที่ชั้น 6 (แต่หลังจากน้องย้ายห้องนี่ไปหาบ่อยนะ ไม่เคยเจอปัญหาเรื่องลิฟต์เลย) น้องเล่าว่ามันมีเพื่อนตุ๊ดที่มีเซ้นท์ วันนั้นเพื่อนตุ๊ดมาส่งที่หอ แล้วก็ทักกลับมาบอกน้องว่าเห็นคนนั่งที่ตัวอักษร " ม " ซึ่งเป็นชื่อของหอนี้ เป็นตัวอักษรสีแดงตั้งอยู่บนชั้นดาดฟ้า ลองนึกเล่นๆว่ามันมาจากไหน จะว่าแขกที่ตายถึงชั้นเดียวกันก็เถอะ แต่เป็นผู้ชายไง แต่ที่เจอเป็นผ็หญิง หรือจริงๆ อาจจะมาจากชั้น 6? การที่ทั้ง 3 ขึ้นไป คือการทำให้เค้าอยากรู้จักหรือป่าว ? แล้วทุกครั้งที่ผู้หญิงคนนี้เข้าออกก็จากม่าน หรือว่าเข้าไม่ได้อยู่ห้องนี้อยู่แล้ว? เราเลยถามว่าเลขห้องอะไร น้องมันบอกมา เราบวกแล้วได้เลข 13 บังเอิญไปอีก
แต่เรื่องน้องไม่น่ากลัวเท่าเรื่องเราตอนเช่าหอ .5 ตอนปี1 หรอก จำได้ขึ้นใจเลย เดือนสุดท้ายเมทอยู่คนเดียวแค่ 9 วัน แล้วไม่ได้กลับมานอนด้วย แค่มาเปลี่ยนชื่อชุด ชาร์ตแบตโทรศัพท์บ้าง วันไปรับเงินประกันคืนโดนค่าไฟเกือบ 400 ค่าน้ำ 224 ค่าทำความสะอาดที่ไม่ได้ทำเลย ตั้ง 800 ปกติ แค่ 500 คือแบบปรี๊ดมากกก รู้ว่าโกงกูแน่ จริงๆแล้วผีมันน่ากลัวก็ทำได้แค่ให้รู้สึกกลัว แต่คนชั่วมันเอาเงินเราไป