เราจะเล่าเรื่องของแต่ละคนก่อนนะคะ
- เราอายุ15
- พี่ชายเรียนจบม.6เกรดดีมาตลอกแล้วมาต่อปวส. พี่เราไม่เข้าเรียน เรียนได้แค่เทอมเดียวเกรดไม่ถึง1
-พ่อชอบเครียด มีโรคประจำตัว ,แม่เราเป็นโรคซึมเศร้าและเป็นอีกหลายโรค ทั้งบ้านพ่อเราทำนา หาเงินแค่คนเดียวเพราะแม่เราป่วย
เรื่องเริ่มจากพี่ชายเรามาต่อปวส.แล้วมาอยู่หอ พ่อแม่ไว่ใจพี่ชายเรามาตลอด แต่เริ่มมีครูโทรมาหาพ่อเรา พ่อเราเริ่มสงสัยเลยเข้าไปที่โรงเรียนพี่ชายเรากับแม่ ครูที่ปรึกษาบอกว่าพี่เราแทบไม่เข้าเรียน เกรดเฉลี่ยไม่ถึง1ด้วยซ้ำ พ่อกับแม่เราเข่าแทบทรุด(พ่อเราเล่าให้เราฟัง) ยิ่งแม่เราเป็นโรคซึมเศร้าอีก พี่เราเลยออกจากโรงเรียน ต้องบอกก่อนว่าตลอดการเรียนปวส.ของพี่เรา พี่เรามีแฟน แฟนพี่เราไม่ได้เรียน อยู่หอด้วยกันกับพี่เรา ไม่ทำงาน สูบบุหรี่ พี่เราก็สูบด้วย พี่เราไม่กลับมาอยู่บ้าน ตอนนี้อยู่หอกับแฟน พ่อเราเป็นคนไม่พูด เวลาพี่เราไม่กลับบ้านพ่อเราก็บ่นหาว่าทำไมพี่ไม่กลับบ้าน(คิดถึงนั่นแหละแต่ปากแข็ง) พ่อเราไม่โทรหาพี่เราเลย มีแต่แม่ที่โทรหาตลอด พี่เราก็น้อยใจมานานแล้วที่พ่อไม่ค่อยสนใจ(แต่เรารู้ว่าพ่อสนใจ แค่ไม่แสดงออก) แม่เราเท่านั้นที่โทรหา ที่ทำกับข้าวให้ตอนพี่เรากลับบ้าน เราค่อนข้างเรียนดีเลยแหละ วันนี้พ่อซื้อโน๊ตบุ๊คให้เราเพราะมันลดราคา เราจำเป็นต้องใช้แล้วด้วย เราเลยปรึกษาพี่เราเพราะเราไม่รู้เรื่องอะไรเลย เราไม่อยากให้พี่มารู้ทีหลังว่าพ่อซื้อให้ เรากลัวว่าพี่จะน้อยใจหาว่าปิดบังมีอะไรไม่บอกกัน แต่เราลงสตอรี่ไปซื้อโน๊ตบุ๊คกับพ่อ พี่เรามาตอบกลับสตอรี่ว่า ข๋อย (ภาษาเหนือ ที่แปลว่าอิจฉา) เราคุยกับพี่เราว่าไม่ต้องอิจฉา พี่เราก็พูดมาประมาณว่า ดีแล้ว ที่พ่อซื้อให้เรา เพราะเราคือความหวังขอพ่อแม่ เราอธิบายเรื่อยๆ จนทุกอย่างแย่ลงๆ พี่ชายเราเริ่มขุดเรื่องเก่ามาพูด 'พี่ขอโน๊ตบุ๊คตั้งแต่ม.1จนปวส.ยังไม่ได้(พ่อเรากำลังมีแพลนจะซื้อให้แต่ดันรู้ว่าพี่เราไม่เรียนเลยไม่ซื้อให้) เราก็บอกว่า อยากให้พี่กลับบ้านบ้าง กลับบ้านมากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันเหมือนเมื่อก่อนบ้าง แต่พี่เราก็บอกว่า กลับไปพ่อก็ไม่คุยด้วยหรอก เราก็อธิบาย พี่เราก็ค้าน เราอธิบายจนทุกอย่างแย่ลงมากๆ พี่เราบอกจะไม่กลับบ้าน ลืมบอกว่าตั้งแตพ่อรู้ว่าพี่ไม่เรียนพ่อบอกให้พี่กลับมาอยู่บ้านแต่พี่เราไม่มาพี่เราอยู่กับแฟนที่หอ พ่อเราก็ไม่ให้ค่ากินค่าขนมอีก แต่ยังช่วยค่าหอ ค่าขนมมีให้บ้างเล็กๆน้อยนานที ต่อจากเมื่อกี้ พี่เราบอกว่าพอละ จะไม่กลับบ้านแล้ว เรายิ่งรู้สึกโคตรแย่เลยที่ทำให้พี่ต้องรู้สึกน้อยใจ ทำให้ทุกอย่างแย่ลง พี่เราไม่กลับบ้านอีกแล้ว พ่อแม่เราต้องไม่ได้เจอพี่ทั้งที่ผ่านมาก็ไม่ค่อยได้เจออยู่แล้ว เราจะบอกพ่อให้ปรับเข้าหาพี่บ้างก็ไม่ได้เพราะพ่อเราดื้อ+ยิ่งทำให้พ่อเราเครียดไปอีก บอกแม่ก็ไม่ได้เพราะแม่เครียดซึมเศร้าอยู่แล้ว เราต้องรู้สึกแย่อยู่คนเดียวหรอ พูดก็พูดไมได้ พยายามให้ทุกอย่างมันดีแล้ว แต่ยิ่งพูดยิ่งทำให้แย่ลง สู้ไม่พูดเลยจะดีกว่า แต่ทำไงได้มันพูดไปแล้ว
เรารู้สึกแย่มาก แย่มากจริงๆ ทำไรไม่ได้ คุยกับใครไม่ได้ เราทำให้พี่รู้สึกแย่มาก เราทำพ่อแม่ไม่ได้เจอพี่ เราเสียใจมาก เราต้องทำไงดี พยายามให้ทุกอย่างมันดีขึ้นแล้ว พยายามบอกพี่แล้วว่าพ่อก็รักพี่(แต่พี่พูแต่ว่า ขนาดโทรพ่อยังไม่โทรมา ทั้งทีเวลาแม่เราโทรไปหาพี่พี่เราคุยแค่แป๊ปเดียว 5นาทีแทบไม่ถึง แม่เราก็น้อยใจอยู่แล้ว พี่บอกว่ากลับบ้านไปพอก็ไม่คุยด้วย แต่พี่เรากลับบ้านก็เอาแฟนมาด้วยแล้วก็อยู่แต่กับแฟนในห้อง ขนาดเรายังไม่ได้คุยกับพี่เลย) เราแค่พยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้นแต่กลับแย่ลง คือเราทำไรได้บ้างอะ ปล่อยไปงี้หรอ พ่อแม่เราก็เครียดอยากเจอลูกก็ไม่ได้เจอสุขภาพไ่ม่ค่อยดีไม่ค่อยสบายกันด้วย
เราทำไงดี ทำไงได้บ้าง เรารู้สึกแย่มากร้องไห้ทั้งคืน
เครียดมาก ช่วยหน่อย
- เราอายุ15
- พี่ชายเรียนจบม.6เกรดดีมาตลอกแล้วมาต่อปวส. พี่เราไม่เข้าเรียน เรียนได้แค่เทอมเดียวเกรดไม่ถึง1
-พ่อชอบเครียด มีโรคประจำตัว ,แม่เราเป็นโรคซึมเศร้าและเป็นอีกหลายโรค ทั้งบ้านพ่อเราทำนา หาเงินแค่คนเดียวเพราะแม่เราป่วย
เรื่องเริ่มจากพี่ชายเรามาต่อปวส.แล้วมาอยู่หอ พ่อแม่ไว่ใจพี่ชายเรามาตลอด แต่เริ่มมีครูโทรมาหาพ่อเรา พ่อเราเริ่มสงสัยเลยเข้าไปที่โรงเรียนพี่ชายเรากับแม่ ครูที่ปรึกษาบอกว่าพี่เราแทบไม่เข้าเรียน เกรดเฉลี่ยไม่ถึง1ด้วยซ้ำ พ่อกับแม่เราเข่าแทบทรุด(พ่อเราเล่าให้เราฟัง) ยิ่งแม่เราเป็นโรคซึมเศร้าอีก พี่เราเลยออกจากโรงเรียน ต้องบอกก่อนว่าตลอดการเรียนปวส.ของพี่เรา พี่เรามีแฟน แฟนพี่เราไม่ได้เรียน อยู่หอด้วยกันกับพี่เรา ไม่ทำงาน สูบบุหรี่ พี่เราก็สูบด้วย พี่เราไม่กลับมาอยู่บ้าน ตอนนี้อยู่หอกับแฟน พ่อเราเป็นคนไม่พูด เวลาพี่เราไม่กลับบ้านพ่อเราก็บ่นหาว่าทำไมพี่ไม่กลับบ้าน(คิดถึงนั่นแหละแต่ปากแข็ง) พ่อเราไม่โทรหาพี่เราเลย มีแต่แม่ที่โทรหาตลอด พี่เราก็น้อยใจมานานแล้วที่พ่อไม่ค่อยสนใจ(แต่เรารู้ว่าพ่อสนใจ แค่ไม่แสดงออก) แม่เราเท่านั้นที่โทรหา ที่ทำกับข้าวให้ตอนพี่เรากลับบ้าน เราค่อนข้างเรียนดีเลยแหละ วันนี้พ่อซื้อโน๊ตบุ๊คให้เราเพราะมันลดราคา เราจำเป็นต้องใช้แล้วด้วย เราเลยปรึกษาพี่เราเพราะเราไม่รู้เรื่องอะไรเลย เราไม่อยากให้พี่มารู้ทีหลังว่าพ่อซื้อให้ เรากลัวว่าพี่จะน้อยใจหาว่าปิดบังมีอะไรไม่บอกกัน แต่เราลงสตอรี่ไปซื้อโน๊ตบุ๊คกับพ่อ พี่เรามาตอบกลับสตอรี่ว่า ข๋อย (ภาษาเหนือ ที่แปลว่าอิจฉา) เราคุยกับพี่เราว่าไม่ต้องอิจฉา พี่เราก็พูดมาประมาณว่า ดีแล้ว ที่พ่อซื้อให้เรา เพราะเราคือความหวังขอพ่อแม่ เราอธิบายเรื่อยๆ จนทุกอย่างแย่ลงๆ พี่ชายเราเริ่มขุดเรื่องเก่ามาพูด 'พี่ขอโน๊ตบุ๊คตั้งแต่ม.1จนปวส.ยังไม่ได้(พ่อเรากำลังมีแพลนจะซื้อให้แต่ดันรู้ว่าพี่เราไม่เรียนเลยไม่ซื้อให้) เราก็บอกว่า อยากให้พี่กลับบ้านบ้าง กลับบ้านมากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันเหมือนเมื่อก่อนบ้าง แต่พี่เราก็บอกว่า กลับไปพ่อก็ไม่คุยด้วยหรอก เราก็อธิบาย พี่เราก็ค้าน เราอธิบายจนทุกอย่างแย่ลงมากๆ พี่เราบอกจะไม่กลับบ้าน ลืมบอกว่าตั้งแตพ่อรู้ว่าพี่ไม่เรียนพ่อบอกให้พี่กลับมาอยู่บ้านแต่พี่เราไม่มาพี่เราอยู่กับแฟนที่หอ พ่อเราก็ไม่ให้ค่ากินค่าขนมอีก แต่ยังช่วยค่าหอ ค่าขนมมีให้บ้างเล็กๆน้อยนานที ต่อจากเมื่อกี้ พี่เราบอกว่าพอละ จะไม่กลับบ้านแล้ว เรายิ่งรู้สึกโคตรแย่เลยที่ทำให้พี่ต้องรู้สึกน้อยใจ ทำให้ทุกอย่างแย่ลง พี่เราไม่กลับบ้านอีกแล้ว พ่อแม่เราต้องไม่ได้เจอพี่ทั้งที่ผ่านมาก็ไม่ค่อยได้เจออยู่แล้ว เราจะบอกพ่อให้ปรับเข้าหาพี่บ้างก็ไม่ได้เพราะพ่อเราดื้อ+ยิ่งทำให้พ่อเราเครียดไปอีก บอกแม่ก็ไม่ได้เพราะแม่เครียดซึมเศร้าอยู่แล้ว เราต้องรู้สึกแย่อยู่คนเดียวหรอ พูดก็พูดไมได้ พยายามให้ทุกอย่างมันดีแล้ว แต่ยิ่งพูดยิ่งทำให้แย่ลง สู้ไม่พูดเลยจะดีกว่า แต่ทำไงได้มันพูดไปแล้ว
เรารู้สึกแย่มาก แย่มากจริงๆ ทำไรไม่ได้ คุยกับใครไม่ได้ เราทำให้พี่รู้สึกแย่มาก เราทำพ่อแม่ไม่ได้เจอพี่ เราเสียใจมาก เราต้องทำไงดี พยายามให้ทุกอย่างมันดีขึ้นแล้ว พยายามบอกพี่แล้วว่าพ่อก็รักพี่(แต่พี่พูแต่ว่า ขนาดโทรพ่อยังไม่โทรมา ทั้งทีเวลาแม่เราโทรไปหาพี่พี่เราคุยแค่แป๊ปเดียว 5นาทีแทบไม่ถึง แม่เราก็น้อยใจอยู่แล้ว พี่บอกว่ากลับบ้านไปพอก็ไม่คุยด้วย แต่พี่เรากลับบ้านก็เอาแฟนมาด้วยแล้วก็อยู่แต่กับแฟนในห้อง ขนาดเรายังไม่ได้คุยกับพี่เลย) เราแค่พยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้นแต่กลับแย่ลง คือเราทำไรได้บ้างอะ ปล่อยไปงี้หรอ พ่อแม่เราก็เครียดอยากเจอลูกก็ไม่ได้เจอสุขภาพไ่ม่ค่อยดีไม่ค่อยสบายกันด้วย
เราทำไงดี ทำไงได้บ้าง เรารู้สึกแย่มากร้องไห้ทั้งคืน