คุณน้าของดิฉันเสียไปเมื่อวันที่ 27 มิ.ย. 2563 เนื่องจากหัวใจล้มเหลว หลังจากที่ประกอบพิธีทางศาสนาเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ฌาปณกิจ และลอยอังคารเมื่อวันที่ 5 ก.ค. ดิฉันรู้สึกเศร้ามาก ร้องไห้อยู่ 3 วันติด เพราะเป็นญาติสนิทกัน ไปมาหาสู่กันตลอด....และตั้งแต่คุณน้าเสียก็ไม่มีใครฝันถึงเลย ดิฉันก็กังวลว่าคุณน้าจะไปสู่สุขติมั้ย หรือจะไปลำบากยังไง....เพื่อความสบายใจของตัวเองดิฉันก็ตั้งใจใส่บาตรพระ ถวายสังฆทาน และสวดมนต์ นั่งสมาธิก่อนนอน ในระหว่างที่นั่งสมาธิก็จะนึกถึงคุณน้าและอุทิศผลบุญกุศลให้กับท่าน ขอให้ท่านไปอยู่ในภพภูมิที่ดี
สิ่งที่ทำให้รู้สึกแปลกใจก็คือในระหว่างที่นึกถึงคุณน้าและอุทิศบุญกุศลนั้น จู่ๆก็รู้สึกว่าบริเวณขมับ-หน้าผากมีแรงกด และมุมปาก 2 ข้างถูกรั้งขี้นคล้ายคนกำลังยิ้ม แต่ดิฉันมั่นใจว่าตัวเองไม่ได้รู้สึกอยากยิ้มหรือยิ้มเองอย่างแน่นอน...ดิฉันมีประสบการณ์ในลักษณะนี้ประมาณ 3-4 ครั้งต่อเนื่องกันในทุกคืนที่นั่งสมาธิและระลึกถึงคุณน้าและส่งบุญให้ท่าน แต่คืนไหนที่นั่งสมาธิเฉยๆ ไม่ได้นึกถึงก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างเป็นปกติดี
ไม่ทราบว่าสมาชิกมีความเห็นอย่างไรคะ คิดว่าเป็นปฏิกิริยาที่เกิดจากการที่คุณน้ารับรู้ ร่วมอนุโมทนา หรือได้รับบุญกุศลที่เราอุทิศให้ หรือจะเป็นอุปทานที่เกิดจากการที่คิดเองว่าถ้าหากทำแบบเดียวกัน (คือนึกถึงท่านและอุทิศบุญกุศลให้) ก็จะต้องเกิดประสบการณ์ในลักษณะเดียวกับที่เคยเกิดขึ้นในคืนก่อนหน้า หรือจะเป็นลักษณะที่ร่างกายจดจำได้ว่าเมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ก็จะมีปฏิกิริยาแบบนี้ และสั่งให้กล้ามเนื้อเกิดการทำซ้ำคะ
ปฏิกิริยาทางกายเมื่อนั่งสมาธิอุทิศบุญกุศลให้ญาติที่ล่วงลับ
สิ่งที่ทำให้รู้สึกแปลกใจก็คือในระหว่างที่นึกถึงคุณน้าและอุทิศบุญกุศลนั้น จู่ๆก็รู้สึกว่าบริเวณขมับ-หน้าผากมีแรงกด และมุมปาก 2 ข้างถูกรั้งขี้นคล้ายคนกำลังยิ้ม แต่ดิฉันมั่นใจว่าตัวเองไม่ได้รู้สึกอยากยิ้มหรือยิ้มเองอย่างแน่นอน...ดิฉันมีประสบการณ์ในลักษณะนี้ประมาณ 3-4 ครั้งต่อเนื่องกันในทุกคืนที่นั่งสมาธิและระลึกถึงคุณน้าและส่งบุญให้ท่าน แต่คืนไหนที่นั่งสมาธิเฉยๆ ไม่ได้นึกถึงก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างเป็นปกติดี
ไม่ทราบว่าสมาชิกมีความเห็นอย่างไรคะ คิดว่าเป็นปฏิกิริยาที่เกิดจากการที่คุณน้ารับรู้ ร่วมอนุโมทนา หรือได้รับบุญกุศลที่เราอุทิศให้ หรือจะเป็นอุปทานที่เกิดจากการที่คิดเองว่าถ้าหากทำแบบเดียวกัน (คือนึกถึงท่านและอุทิศบุญกุศลให้) ก็จะต้องเกิดประสบการณ์ในลักษณะเดียวกับที่เคยเกิดขึ้นในคืนก่อนหน้า หรือจะเป็นลักษณะที่ร่างกายจดจำได้ว่าเมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ก็จะมีปฏิกิริยาแบบนี้ และสั่งให้กล้ามเนื้อเกิดการทำซ้ำคะ