ทำไมคนขายสินค้าและบริการที่มาจากร้านค้าในพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าของร้านหรือลูกจ้างก็ดี เวลาพูดคุยกับลูกค้า จึงดูมีชีวิตชีวา มากกว่า พนักงานขายจากร้านค้าดัง ๆ ในส่วนกลาง แบบ 7-eleven tesco lotus big c tops ฯลฯ และอีกหลายๆที่ครับ ทำไม พวกเราจึงรู้สึกว่า คนขายสินค้าและบริการที่มาจากร้านค้าในพื้นที่จึงเอาอกเอาใจลูกค้าดีกว่า ยิ้มแย้มแจ่มใส มีมนุษยสัมพันธ์กับลูกค้าตัวเองดีกว่าพวกพนักงานขายที่มาจากร้านดังๆ ร้านค้าดังๆ มันคล้ายๆ ทำให้จบๆไปแค่นั้น ไม่ต่างอะไรกับหุ่นยนต์ ดังนั้นร้านค้าในท้องถิ่นมันจึงมีมนตร์เสน่ห์ที่สวยงาม ชวนหลงใหล น่าประทับใจ มีใครคิดแบบนั้นบ้างครับ
เอาล่ะที่นี่ มาถึง คำถาม มันจะเป็นไปได้ไหม ที่ ทางบริษัทค้าปลีกดังๆจากส่วนกลางจะกระตุ้นให้พนักงานขายมีจิตวิญญาณที่ดีแบบที่ร้านค้าในท้องถิ่นทำคะแนนได้ดีมาก
พวกเราเสียเงินให้ พวกเราก็อยากได้ รอยยิ้ม การแสดงความเป็นมิตร ความชีวิตชีวาจากทางร้านเป็นธรรมดา
ข้อเปรียบเทียบส่วนดีและส่วนเสียของร้านค้าในพื้นที่กับร้านค้ามีชื่อเสียงจากส่วนกลาง
เอาล่ะที่นี่ มาถึง คำถาม มันจะเป็นไปได้ไหม ที่ ทางบริษัทค้าปลีกดังๆจากส่วนกลางจะกระตุ้นให้พนักงานขายมีจิตวิญญาณที่ดีแบบที่ร้านค้าในท้องถิ่นทำคะแนนได้ดีมาก
พวกเราเสียเงินให้ พวกเราก็อยากได้ รอยยิ้ม การแสดงความเป็นมิตร ความชีวิตชีวาจากทางร้านเป็นธรรมดา