สวัสดีค่ะเพื่อนๆ วันนี้เรามีเรื่องอยากจะถามความเห็นและขอคำปรึกษาค่ะ
เราทำธุรกิจส่วนตัว ขายเสื้อผ้าแฟชั่น เครื่องประดับ เราออกบูทขายประจำตาม community mall ค่ะ แต่มันจะมีร้านอื่นขายประจำอยู่ก่อนแล้ว 2-3เจ้า ก่อนมาขายเราก็สำรวจแล้วแหละว่า สินค้าที่เราจะเอามาขาย ไม่ซ้ำและไม่ใช่แนวเดียวกับพวกที่ขายอยู่ก่อน (เพราะทางห้างขอให้ยื่นแบบร้านและสินค้า เขาไม่ต้องการให้ขายสินค้าซ้ำกันค่ะ)
พอเรามาขาย เราขายดีมากค่ะ จนผ่านไปเดือนสองเดือน ร้านตรงข้ามเอาเสื้อผ้าสไตล์ร้านเรามาขาย บางชิ้นคือเหมือนกันเลยค่ะ ขายตัดราคาเราแบบน่าเกลียดเลย เช่น เราขาย 350 เขาขาย250 เรานี่แบบ what the heck!? ตอนแรกร้านคุณขายสไตล์โบฮีเมียน แล้วไหงมาขายสไตล์มินิมอลเกาหลีเหมือนเรางี้ คือเขาเห็นว่าอันไหนเราขายดี เขาจะพยายามไปดั้นด้นเสาะหามาขายเหมือนเราให้ได้ หาแบบเหมือนเป๊ะไม่ได้ เอาที่คล้ายมาละกัน
แต่ๆๆ ร้านข้างบนที่ว่า wth! ร้านที่สองคือ wtf! เลยค่ะ นางขายสไตล์คนแก่ ผู้ใหญ่วัย 35-50ใส่กัน ไหงมาขายสไตล์เดียวกับเราวะ มาอีหรอบเดียวกับร้านแรกเลยค่ะ แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือ ร้านเราจัดเรียงสินค้าแบบไล่เฉดสี นางก็ไปทำตาม เราติดไฟกระพริบสีส้ม นางก็ไปเสาะหาไฟกระพริบสีฟ้ามาติด เราตกแต่งร้านด้วยดอกไม้ ด้วยป้ายผ้าร้านอันใหญ่ นางก็ไปหาเชือกหาผ้าหาดอกไม้มาตกแต่ง คือว่าง่ายๆ You imitate everything จ้าาาาาาา ดีน่ะยังไม่ก็อปชื่อร้านเราไปด้วย ไม่งั้นเราคิดว่าคงต้องเดินเข้าไปถามว่า 'คุณค่ะ เอาชื่อร้านเราด้วยมั้ย เห็นทำทุกอย่างเหมือนฉันหมดแล้ว ขาดแค่ชื่อร้าน เอามั้ยค่ะ?'
เรางงใจไปหมดแล้วแม่จ๋าาาาา TT
ตัดราคาไม่พอ ก็อปทุกอย่างของฉันหมดเลยยยแม่ ไม่เหลือทางให้ฉันทำมาหากินเลยหรือ
เพื่อนๆคิดว่าไงกันบ้างค่ะ นี่เหนื่อยใจมากเลยค่ะ TT ทุกวันนี้ต้องมาสู้เรื่องราคากันอีก
ตัดราคาไม่พอ ก็อปฉันทุกอย่างเลย ฮืออออ
เราทำธุรกิจส่วนตัว ขายเสื้อผ้าแฟชั่น เครื่องประดับ เราออกบูทขายประจำตาม community mall ค่ะ แต่มันจะมีร้านอื่นขายประจำอยู่ก่อนแล้ว 2-3เจ้า ก่อนมาขายเราก็สำรวจแล้วแหละว่า สินค้าที่เราจะเอามาขาย ไม่ซ้ำและไม่ใช่แนวเดียวกับพวกที่ขายอยู่ก่อน (เพราะทางห้างขอให้ยื่นแบบร้านและสินค้า เขาไม่ต้องการให้ขายสินค้าซ้ำกันค่ะ)
พอเรามาขาย เราขายดีมากค่ะ จนผ่านไปเดือนสองเดือน ร้านตรงข้ามเอาเสื้อผ้าสไตล์ร้านเรามาขาย บางชิ้นคือเหมือนกันเลยค่ะ ขายตัดราคาเราแบบน่าเกลียดเลย เช่น เราขาย 350 เขาขาย250 เรานี่แบบ what the heck!? ตอนแรกร้านคุณขายสไตล์โบฮีเมียน แล้วไหงมาขายสไตล์มินิมอลเกาหลีเหมือนเรางี้ คือเขาเห็นว่าอันไหนเราขายดี เขาจะพยายามไปดั้นด้นเสาะหามาขายเหมือนเราให้ได้ หาแบบเหมือนเป๊ะไม่ได้ เอาที่คล้ายมาละกัน
แต่ๆๆ ร้านข้างบนที่ว่า wth! ร้านที่สองคือ wtf! เลยค่ะ นางขายสไตล์คนแก่ ผู้ใหญ่วัย 35-50ใส่กัน ไหงมาขายสไตล์เดียวกับเราวะ มาอีหรอบเดียวกับร้านแรกเลยค่ะ แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือ ร้านเราจัดเรียงสินค้าแบบไล่เฉดสี นางก็ไปทำตาม เราติดไฟกระพริบสีส้ม นางก็ไปเสาะหาไฟกระพริบสีฟ้ามาติด เราตกแต่งร้านด้วยดอกไม้ ด้วยป้ายผ้าร้านอันใหญ่ นางก็ไปหาเชือกหาผ้าหาดอกไม้มาตกแต่ง คือว่าง่ายๆ You imitate everything จ้าาาาาาา ดีน่ะยังไม่ก็อปชื่อร้านเราไปด้วย ไม่งั้นเราคิดว่าคงต้องเดินเข้าไปถามว่า 'คุณค่ะ เอาชื่อร้านเราด้วยมั้ย เห็นทำทุกอย่างเหมือนฉันหมดแล้ว ขาดแค่ชื่อร้าน เอามั้ยค่ะ?'
เรางงใจไปหมดแล้วแม่จ๋าาาาา TT
ตัดราคาไม่พอ ก็อปทุกอย่างของฉันหมดเลยยยแม่ ไม่เหลือทางให้ฉันทำมาหากินเลยหรือ
เพื่อนๆคิดว่าไงกันบ้างค่ะ นี่เหนื่อยใจมากเลยค่ะ TT ทุกวันนี้ต้องมาสู้เรื่องราคากันอีก