หลายๆอย่างในการเรียน แทบจะไม่ได้ใช้ในการทำธุรกิจเลย แล้วเราจะเรียนไปเพื่ออะไรกันครับ

อ่านแล้วขอถามก่อน
ที่คุณเรียนมาเนีย่ คุณเรียนด้านบริหารธุรกิจรึเปล่า?(เพราะมันสอนให้ทำธุรกิจ) ถ้าไม่..แล้วมันจะได้ใช้ในการทำธุรกิจได้อย่างไร ภาษาชาวบ้านเรียกเรียนไม่ตรงสาย

1. ธาตุ กาพย์ฉบัง* เป็นการศึกษาขั้นพื้นฐานทีใช้ในชีวิตประจำวัน ไม่ได้สอนให้ทำธุรกิจ อยู่ที่ว่าคุณทราบหรือทำความเข้าใจกับวัตถุประสงค์รายวิชาก่อนรึเปล่า? หรือไม่เคยศึกษา "วัตถุประสงค์รายวิชา"เลย

2. TOEIC คือการทำธุรกิจ100% ประกอบด้วยสถานการณ์ในธุรกิจจริง เช่น การนัดประชุม, การส่งสินค้า การรับประกันสินค้า, การสรรหารับสมัครบุคลากร, การใช้คอมพิวเตอร์สำนักงาน รวมถึงอุตสาหกรรมบริการ*ต่าง ๆ ทั้งอุตสาหกรรมโรงแรม, ท่องเทียว, การบิน, การแพทย์ ธุรกิจล้วน ๆ

3. วิชาทีเรียนมาไม่เกี่ยวข้องกับการทำธุรกิจเลย
ต้องดูด้วยว่าจบตรงสายไหม
เช่นเรียน ปวช การบัญชี แต่ไปเป็นพนักงานขายสินค้าในห้าง? อ้ออันนั้นต้องเรียน ปวช การตลาดนะน้อง

4. ปวช ปวส สายพาณิชย์ คือระดับปฏิบัติการ เป็นการช่วยงานเล้ก ๆ น้อย ๆ ในองค์กรธุรกิจ

5. การทำธุรกิจ เรียนในระดับปริญญาตรีขึ้นไป (ไม่ใช่ ปวช ปวส) คือสาขาบริหารธุรกิจ
มันเป็นอะไรที่ต้องลองทบทวนตนเองว่า เราเรียนน้อย แต่หวังมากรึเปล่า?
ปริญญาตรี บริหารธุรกิจ คือสอนทำธุรกิจจริง
ปริญญาโท บริหารธุรกิจ คือสอนให้เป็นผู้เชี่ยวชาญในการทำธุรกิจ
ปริญญาเอก บริหารธุรกิจ คือสอนให้เป็นนักวิจัยในการทำธุรกิจ

น่าจะได้คำตอบข้อนี้ละ ชัด
*เรียนยังไม่ถึง เลยบอกไม่ได้ใช้ >> น่าจะตรงนี้

*การทำธุรกิจเป็นศาสตรเฉพาะครับ
ตาสีตาสามาทำนี้ ถ้าไม่เสี่ยงก็งงไป เช่น ต้องมีกี่แผนกหว่า จะมีบัญชีกี่คนดี

*ในไทยก็ให้ปริญญาเฉพาะ บธ.
ใน ตปท ก็ใช้ปริญญญาเฉพาะเช่นกัน BA

*แก้ไข