สวัสดีค่ะ เรามีปัญหาที่ทำให้หนักใจมาปรึกษา คือน้องชายเรา(คนละพ่อ) อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เล็กๆ
เมื่อก่อนก็เป็นเด็กน่ารัก จนกระทั่งประมาณ ม.3 ก็เปลี่ยนไป
ตอนเด็กเรายอมรับว่าเป็นพี่ที่ไม่ดี ชอบใช้น้องทำงาน ด่าว่า แย่งของ บางทีก็ตีและแม่ก็เข้าข้างเรา พ่อน้องก็เป็นคนรุนแรงชอบตีหนักๆไม่สนสถานที่ เขวี้ยงของพัง ด่าว่ารุนแรง(แต่ไม่ทำกับเรา)
จนแม่กับพ่อน้องเลิกกัน น้องไปอยู่กับพ่อ ช่วงนั้นแม่ไม่อยากรับน้องมาอยู่ด้วยเพราะปัญหาการเงิน มีครั้งนึงพ่อมาส่งน้องแต่แม่แอบในบ้านพ่อรู้ก็โวยวายใหญ่น้องอยู่ตรงนั้นด้วย(น้องประมาณ ป.2) คงรู้สึกแย่มาก ต่อมาพอการเงินดีขึ้นก็ให้มาอยู่เป็นครั้งคราว ได้ข่าวว่าพ่อให้ทำงานหนักมาก ไปเรียนก็ใช้เสื้อผ้ารองเท้าเก่าๆขาดๆ มาอยู่กับแม่สบายไม่ต้องทำอะไรมาก
ต่อมาน้องอยู่ โทรมาหาเหมือนทะเลาะกับพ่อหนักมากร้องขอมาอยู่ด้วย สุดท้ายก็ย้ายมาอยู่กับแม่ถาวร(ประมาณ ป.6) ช่วงนี้ยังแฮปปี้ดีมีไปเที่ยวด้วยกัน เรามาเรียน ตจว.แล้ว
ต่อมาช่วง ม.3 การเรียนแย่แต่ก็ไถจนจบ ช่วงนี้ติดเพื่อนหนักขึ้นไม่ค่อยอยู่บ้านไม่ทำงานและไม่เรียนต่อ ต่อมาแม่เราจำเป็นไปอยู่ กทม.หลายเดือน น้องอยู่บ้านคนเดียวแต่ส่วนใหญ่ไปนอนบ้านเพื่อนคงไม่กล้าอยู่คนเดียว มีเคยมาบ่นว่าแม่ไม่สนใจลูก
พอแม่กลับมาน้องกลายเป็นคนไม่ทำงาน(เลือกทำเฉพาะงานที่ขอบ แป๊ปๆก็ออก) ติดเพื่อนมากๆ กินน้ำท่อม(ยาเสพติดไม่แน่ใจ) ติดเกม นอนเช้าตื่นบ่ายไปเที่ยวเล่น อยู่กับแม่2คน แม่เราทำงานเตรียมข้าวไว้ให้บ้างไม่ได้เตรียมบ้างเราอยู่ ตจว. ก็ไม่ค่อยรู้ไรมากแล้ว
ปัจจุบันน้องอายุ19สถานการณ์ความสัมพันธ์ในครอบครัวแย่และไม่เกรงใจกัน เช่น สูบบุหรี่ในบ้าน เงินที่หามาได้ไม่ถึงอาทิตเลี้ยงเพื่อนหมด ขอแม่ต่อ แม่ซื้อข้าวไว้ให้ก็บูดทิ้งบ่อย ไม่ซื้อก็ทะเลาะกัน จนแทบไม่คุยไม่ถามไถ่อะไรกันทั้งสิ้น ทั้งแม่และน้องต่างเก็บความรู้สึก บางทีแม่ก็นอนที่อื่น บางทีเรากลับบ้านก็ไม่ได้นอนบ้าน และแทบไม่เจอหน้าน้อง
เราเองก็เป็นคนแข็งๆ ไม่ค่อยคุยกันอยู่แล้ว และไม่อยากคุยเพราะจะด่าไปอีก ความรู้สึกตอนนี้คือทั้งโกรธที่น้องทำตัวแย่ ทำให้แม่เสียใจ และรู้สึกผิดต่อน้องมากด้วย เพราะตั้งแต่เด็กโดนทำร้ายความรู้สึกมาเยอะ ส่วนเราถูกโอ๋และตอนนี้ชีวิตเราไม่แย่เรียนจบมีงานมีเงินชีวิตคนละแบบกันเลย
ตอนนี้ได้แต่คิดว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะทำดีกับน้องกว่านี้ จะเป็นพี่ที่สอนน้องและพูดคุยกันมากกว่านี้เผื่อจะไม่โตมาเป็นคนแบบนี้ แต่จะมาพูดหรือทำดีตอนนี้ก็คงสายไป เพราะความสัมพันธ์ห่างกันมากแล้ว
หวังแค่ว่าวันนึงเขาจะหันมาทำงานดูแลตัวเองได้ และไม่ทำให้แม่หนักใจ
มีครอบครัวใครเป็นแบบนี้บ้าง แล้วเราควรทำยังไงดีหรือปล่อยแบบนี้ต่อไปอาจจะคิดได้เอง...
น้องชายเสเพล ความสัมพันธ์ในครอบครัวแย่ ทั้งโกรธและรู้สึกผิดทำไงดี
เมื่อก่อนก็เป็นเด็กน่ารัก จนกระทั่งประมาณ ม.3 ก็เปลี่ยนไป
ตอนเด็กเรายอมรับว่าเป็นพี่ที่ไม่ดี ชอบใช้น้องทำงาน ด่าว่า แย่งของ บางทีก็ตีและแม่ก็เข้าข้างเรา พ่อน้องก็เป็นคนรุนแรงชอบตีหนักๆไม่สนสถานที่ เขวี้ยงของพัง ด่าว่ารุนแรง(แต่ไม่ทำกับเรา)
จนแม่กับพ่อน้องเลิกกัน น้องไปอยู่กับพ่อ ช่วงนั้นแม่ไม่อยากรับน้องมาอยู่ด้วยเพราะปัญหาการเงิน มีครั้งนึงพ่อมาส่งน้องแต่แม่แอบในบ้านพ่อรู้ก็โวยวายใหญ่น้องอยู่ตรงนั้นด้วย(น้องประมาณ ป.2) คงรู้สึกแย่มาก ต่อมาพอการเงินดีขึ้นก็ให้มาอยู่เป็นครั้งคราว ได้ข่าวว่าพ่อให้ทำงานหนักมาก ไปเรียนก็ใช้เสื้อผ้ารองเท้าเก่าๆขาดๆ มาอยู่กับแม่สบายไม่ต้องทำอะไรมาก
ต่อมาน้องอยู่ โทรมาหาเหมือนทะเลาะกับพ่อหนักมากร้องขอมาอยู่ด้วย สุดท้ายก็ย้ายมาอยู่กับแม่ถาวร(ประมาณ ป.6) ช่วงนี้ยังแฮปปี้ดีมีไปเที่ยวด้วยกัน เรามาเรียน ตจว.แล้ว
ต่อมาช่วง ม.3 การเรียนแย่แต่ก็ไถจนจบ ช่วงนี้ติดเพื่อนหนักขึ้นไม่ค่อยอยู่บ้านไม่ทำงานและไม่เรียนต่อ ต่อมาแม่เราจำเป็นไปอยู่ กทม.หลายเดือน น้องอยู่บ้านคนเดียวแต่ส่วนใหญ่ไปนอนบ้านเพื่อนคงไม่กล้าอยู่คนเดียว มีเคยมาบ่นว่าแม่ไม่สนใจลูก
พอแม่กลับมาน้องกลายเป็นคนไม่ทำงาน(เลือกทำเฉพาะงานที่ขอบ แป๊ปๆก็ออก) ติดเพื่อนมากๆ กินน้ำท่อม(ยาเสพติดไม่แน่ใจ) ติดเกม นอนเช้าตื่นบ่ายไปเที่ยวเล่น อยู่กับแม่2คน แม่เราทำงานเตรียมข้าวไว้ให้บ้างไม่ได้เตรียมบ้างเราอยู่ ตจว. ก็ไม่ค่อยรู้ไรมากแล้ว
ปัจจุบันน้องอายุ19สถานการณ์ความสัมพันธ์ในครอบครัวแย่และไม่เกรงใจกัน เช่น สูบบุหรี่ในบ้าน เงินที่หามาได้ไม่ถึงอาทิตเลี้ยงเพื่อนหมด ขอแม่ต่อ แม่ซื้อข้าวไว้ให้ก็บูดทิ้งบ่อย ไม่ซื้อก็ทะเลาะกัน จนแทบไม่คุยไม่ถามไถ่อะไรกันทั้งสิ้น ทั้งแม่และน้องต่างเก็บความรู้สึก บางทีแม่ก็นอนที่อื่น บางทีเรากลับบ้านก็ไม่ได้นอนบ้าน และแทบไม่เจอหน้าน้อง
เราเองก็เป็นคนแข็งๆ ไม่ค่อยคุยกันอยู่แล้ว และไม่อยากคุยเพราะจะด่าไปอีก ความรู้สึกตอนนี้คือทั้งโกรธที่น้องทำตัวแย่ ทำให้แม่เสียใจ และรู้สึกผิดต่อน้องมากด้วย เพราะตั้งแต่เด็กโดนทำร้ายความรู้สึกมาเยอะ ส่วนเราถูกโอ๋และตอนนี้ชีวิตเราไม่แย่เรียนจบมีงานมีเงินชีวิตคนละแบบกันเลย
ตอนนี้ได้แต่คิดว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะทำดีกับน้องกว่านี้ จะเป็นพี่ที่สอนน้องและพูดคุยกันมากกว่านี้เผื่อจะไม่โตมาเป็นคนแบบนี้ แต่จะมาพูดหรือทำดีตอนนี้ก็คงสายไป เพราะความสัมพันธ์ห่างกันมากแล้ว
หวังแค่ว่าวันนึงเขาจะหันมาทำงานดูแลตัวเองได้ และไม่ทำให้แม่หนักใจ
มีครอบครัวใครเป็นแบบนี้บ้าง แล้วเราควรทำยังไงดีหรือปล่อยแบบนี้ต่อไปอาจจะคิดได้เอง...