เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นเพื่อนกันมา6ปีค่ะ คบเป็นเพื่อนกันมาได้3ปีด้วยความใกล้ชิดกับการที่มันดูแลเอาใจใส่เราอะไรหลายๆอย่างทำให้เราเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเราชอบมัน หลังจากเริ่มรู้ตัวได้สักพักตอนนั้นคือใกล้วันจะจบเลยตัดสินใจว่าต้องบอกมันเพราะคิดว่าคงจะไม่ได้เจอมันอีกแล้ว ตอนนั้นเราเลยบอกมันไปเลยค่ะว่า"กูชอบว่ะ" แล้วคำตอบที่มันตอบมาคือ"กูก็ชอบ" แต่ก็ไม่ได้คบกันค่ะไม่รู้ว่าเพราะอะไร555หลังจากนั้นก็ได้มาเรียนต่อที่เดียวกัน แต่ว่าต่างคนต่างมีแฟนแต่ก็ยังเป็นเพื่อนอยู่ด้วยกันปกติยอมรับเลยว่าตอนนั้นยังชอบมันอยู่เลย เวลาผ่านมาอีก2ปีที่เราชอบมันเราก็เลิกกับแฟนในขณะที่มันยังรักกันดีกับแฟน(เหนียวแน่นมากบักปรอบ)พอมาเข้าปีที่3ที่ชอบมัน มันเลิกกับแฟนค่ะทุกคน แล้วมันก็ทักมาคุยกับเราทุกวันๆเลยเราเริ่มรู้สึกดีมากๆอีกครั้งแล้ววันนึงอยู่ดีๆมันก็จีบเราบอกว่าชอบเรานู่นนี่ก็เริ่มคุยกันได้สักพัก ด้วยความสงสัยเราเลยถามมันว่า"ถามได้มั้ยเลิกกับแฟนทำไม" มันบอกว่าเลิกกันเพราะครอบครัวฝั่งเขา มันกับเขาไม่ได้มีปัญหากันแต่เลิกกันเพราะจำเป็นมันก็บอกต่อว่าจริงๆมันก็ลืมเขาไม่ได้ เราเลยถามต่อว่า"แล้วที่ทักมาคุยนี่แน่ใจหรอว่าจีบกูจริงๆหรือแค่เหงาถ้าแค่เหงาก็บอกนะกูเป็นเพื่อนคุยให้ก็ได้ในสถานะเพื่อนกูเป็นให้ได้ทุกอย่างเลยนะ" คำตอบที่มันตอบคือ"กูไม่แน่ใจ ในนึงก็อยากมีอีกใจก็อยากอยู่คนเดียว"มันขอเวลาคิด เท่านั้นแหล่ะค่ะเราเข้าใจทุกอย่างเลย เราเลยยอมค่ะยอมรอให้มันมั่นใจในตัวเองก่อน ยอมรอให้มันได้คิด เรารอจนชินแล้วค่ะเลยคิดว่ารออีกสักนิดคงจะไม่เป็นอะไร แต่เรากลัวค่ะกลัวในคำตอบ เพราะความรู้สึกของเรามันมากเกินไปแล้ว
เราควรเตรียมตัวสำหรับคำตอบของมันแล้วจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ?
แอบชอบเพื่อนมา3ปี
เราควรเตรียมตัวสำหรับคำตอบของมันแล้วจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ?