สวัสดีค่ะ
เรามีปัญหาที่กำลังจะตัดสินใจเกี่ยวกับชีวิตการแต่งงานของเรา
เราแต่งงานกับสามีได้ประมาณ 4 ปี มีลูก 2 คน คนนึง 3 ขวบ อีกคนนึงอยู่ในท้องค่ะ เรื่องที่กวนใจเราที่สุดคือ สามีเราเป็นคนใจร้อน แอบถึงขึ้นอารมณ์รุนแรงในบางครั้งที่ทะเลาะกัน เช่น ชกประตู เอาหัวโขกผนัง เป็นต้น โดยพื้นฐานเค้าจะเป็นคนแข็งๆ พูดห้วนๆ พูดปกติก็เหมือนขึ้นเสียงประมาณนี้ ซึ่งเราไม่ชอบเลย เคยบอกให้เค้าปรับทั้งเรื่องภาวะอารมณ์ของเค้าและการพูดจา แต่ก็ถึงตอนนี้ก็ยังปรับไม่ได้
เรื่องความเห็นแก่ตัว ก็พวกงานบ้าน การดูแลเทคแคร์ คือเราฝ่ายเดียวเลย เช่น ตัดหญ้า ล้างห้องน้ำ งานบ้านส่วนใหญ่ คือ เราทำ เค้าไม่ค่อยช่วย เวลาเราบ่น ก็จะแบบขึ้นเสียงละบอกว่า ก็บอกสิ ไม่บอกจะรู้มั้ย แต่เอิ่ม...มันคือ common sense มั้ย เห็นบ้านสกปรก เห็นห้องน้ำสกปรก หญ้าขึ้นยาวเฟื้อย คุณต้องรอให้บอกเหรอ อะไรทำได้ก็ทำสิ จนตอนนี้เราเหนื่อยที่จะบอก ก็ทำมันเองทุกอย่าง เรื่องดูแลเทคแคร์ เค้าก็จะคาดหวังให้เราดูแลเค้า เช่น จัดเตรียมอาหารให้เค้ากิน สั่งอาหารให้เค้า แกะถุงให้เค้า แกะกุ้งให้เค้า เตรียมช้อนให้เค้า ไรงี้อ่ะค่ะ คือแบบทำให้ได้นะ แต่คือมันควรทั้งสองฝ่ายมั้ยที่ผลัดกันดูแล แสดงให้เห็นความเป็นสุภาพบุรษบ้าง เรื่องเงินก็ต้องผลัดกันจ่าย เค้าชอบพูดครั้งก่อนเค้าจ่ายไปแล้วนะ ครั้งนี้เราจ่ายนะ คือเราเองทำงานเลี้ยงดูตัวเอง ไม่เคยที่ต้องขอเงินเค้า เราตัดรำคาญเลี้ยงเค้าซะส่วนใหญ่ แต่มันก็ตะหงิดอ่ะค่ะ
เรื่องการเข้ากันไม่ได้กับครอบครัวของอีกฝ่าย คือเราก็เข้ากับครอบครัวเค้าไม่ได้ เค้าก็เข้ากับครอบครัวเราไม่ได้ คำว่าเข้ากันไม่ได้ของเรา ไม่ใช่แบบทะเลาะกันหรือเกลียดกันนะคะ มันจะอารมณ์ประมาณแปลกแยก อะไรเอ่ยไม่เข้าพวกอ่ะค่ะ คือบ้านเราจะแนวชิวๆ ซึ่งบ้านเราจะอึดอัดตรงที่เค้าจะเงียบ ไม่พูดไม่จา ถามคำตอบคำ หลายครั้งแม่เราคุยด้วย สามีเราก็แบบหูทวนลม เราเคยถามว่า ทำไมไม่ทำตัวให้มันสบายๆ พูดคุยตลกโปกฮาบ้าง เค้าก็จะตอบว่า ก็ไม่รู้จะคุยอะไร สิ่งที่เราคุยกับครอบครัวเรา เค้าก็ไม่รู้เรื่องราวก็เลยได้แต่ฟัง อันนี้เราเข้าใจได้ถ้าเค้าเป็นคนพูดน้อย แต่มันไม่ใช่อ่ะค่ะ เค้าแบบหน้านิ่ง ไม่ได้ดู friendly เลย เหมือนอยู่ในโลกของตัวเอง บ้านเราก็ไม่กล้าพูดด้วย เพราะบุคลิกของเค้าแบบนี้ บ้านเราดูแลเค้าดีมากนะ จ่ายให้ตลอด อยากกินอะไรขอให้บอก ส่วนเรากับบ้านเค้า คือเรารู้สึกบ้านเค้าดราม่าอ่ะค่ะ เช่น เรียกร้องความสนใจ ตีหน้าเศร้า ทุกวันนี้สามีเราทำอะไร ไปไหนต้องรายงานแม่เค้าตลอด ทุกวันถึงที่ทำงานรึกลับถึงบ้านก็ต้องโทรบอกแม่เค้าทุกครั้ง ล่าสุดปวดแขนไปหาหมอก็โทรบอก เอิ่มมม คุณอายุเท่าไรแล้วนะ ต้องรายงานทุกสิ่งเลยเหรอ ยังจะมีเรื่องความเชื่อในสิ่งลี้ลับมากของบ้านเค้าอีก มีปัญหาอะไรไม่ค่อยบอกเราอ่ะค่ะ บอกแต่แม่เค้า โดยแม่เค้าก็จะบอกให้สามีเราขอพร แทนที่จะพูดจาก fact เรื่องเงินทองก็นะ ขออนุญาตใช้คำว่างก เราก็ไม่ได้คาดหวังอะไรกับครอบครัวเค้าหรอกค่ะ เพียงแต่อย่ามาวุ่นวายกับเรา
สิ่งที่เค้าดีก็มีแหละนะคะ คือเค้าก็รักลูก แต่มันก็จะออกมาในรูปแบบของเค้า ทฤษฏีการเลี้ยงลูกของเรากับเค้าต่างกัน เค้ารักแต่ขอไม่ลำบาก ใช้ทีวีช่วยเลี้ยง ไม่ต้องใช้แรงเยอะ ถ้าลำบากก็อารมณ์ขึ้น แต่เราจะเน้นกิจกรรม ไม่อยากให่ติดทีวี ติดมือถือ
หน้าที่การงานเค้าก็โอเคค่ะ เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ
ทั้งนี้ทั้งนั้น ที่เรามาเขียนกระทู้นี้มันเกิดจาก การทะเลาะกันล่าสุดของเรา สามีเราแสดงความรุนแรง ขึ้นเสียงตวาดต่อหน้าลูก ลูกยืนดูนิ่งเลย เค้ารับรู้ได้ว่าพ่อตวาดแม่ มันคือฟางเส้นสุดท้ายของเรา เพราะก่อนหน้านี้เราบอกเค้าว่าอย่าทำอีก ไม่งั้นเราคงไม่ทนแล้ว เราไม่อยากให้ลูกต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำๆ ถ้าเค้าเปลี่ยนตัวเองไม่ได้จริงๆ เราก็ควรตัดสินใจให้มันเด็ดขาดซะทีใช่มั้ยคะ ลูกในครอบครัวที่ไม่ครบจะมีปัญหามากมั้ยคะ หรือ มันดีกว่าที่จะไม่ครบแต่ลูกก็ไม่ต้องมาเห็นการทะเลาะกัน ขอบคุณมากๆนะคะ
ลูก 2 คน กำลังคิดจะเลิกกับสามีที่อารมณ์ร้อน เห็นแก่ตัว และเข้ากับครอบครัวไม่ได้ คิดถูกแล้วใช่มั้ยคะ
เรามีปัญหาที่กำลังจะตัดสินใจเกี่ยวกับชีวิตการแต่งงานของเรา
เราแต่งงานกับสามีได้ประมาณ 4 ปี มีลูก 2 คน คนนึง 3 ขวบ อีกคนนึงอยู่ในท้องค่ะ เรื่องที่กวนใจเราที่สุดคือ สามีเราเป็นคนใจร้อน แอบถึงขึ้นอารมณ์รุนแรงในบางครั้งที่ทะเลาะกัน เช่น ชกประตู เอาหัวโขกผนัง เป็นต้น โดยพื้นฐานเค้าจะเป็นคนแข็งๆ พูดห้วนๆ พูดปกติก็เหมือนขึ้นเสียงประมาณนี้ ซึ่งเราไม่ชอบเลย เคยบอกให้เค้าปรับทั้งเรื่องภาวะอารมณ์ของเค้าและการพูดจา แต่ก็ถึงตอนนี้ก็ยังปรับไม่ได้
เรื่องความเห็นแก่ตัว ก็พวกงานบ้าน การดูแลเทคแคร์ คือเราฝ่ายเดียวเลย เช่น ตัดหญ้า ล้างห้องน้ำ งานบ้านส่วนใหญ่ คือ เราทำ เค้าไม่ค่อยช่วย เวลาเราบ่น ก็จะแบบขึ้นเสียงละบอกว่า ก็บอกสิ ไม่บอกจะรู้มั้ย แต่เอิ่ม...มันคือ common sense มั้ย เห็นบ้านสกปรก เห็นห้องน้ำสกปรก หญ้าขึ้นยาวเฟื้อย คุณต้องรอให้บอกเหรอ อะไรทำได้ก็ทำสิ จนตอนนี้เราเหนื่อยที่จะบอก ก็ทำมันเองทุกอย่าง เรื่องดูแลเทคแคร์ เค้าก็จะคาดหวังให้เราดูแลเค้า เช่น จัดเตรียมอาหารให้เค้ากิน สั่งอาหารให้เค้า แกะถุงให้เค้า แกะกุ้งให้เค้า เตรียมช้อนให้เค้า ไรงี้อ่ะค่ะ คือแบบทำให้ได้นะ แต่คือมันควรทั้งสองฝ่ายมั้ยที่ผลัดกันดูแล แสดงให้เห็นความเป็นสุภาพบุรษบ้าง เรื่องเงินก็ต้องผลัดกันจ่าย เค้าชอบพูดครั้งก่อนเค้าจ่ายไปแล้วนะ ครั้งนี้เราจ่ายนะ คือเราเองทำงานเลี้ยงดูตัวเอง ไม่เคยที่ต้องขอเงินเค้า เราตัดรำคาญเลี้ยงเค้าซะส่วนใหญ่ แต่มันก็ตะหงิดอ่ะค่ะ
เรื่องการเข้ากันไม่ได้กับครอบครัวของอีกฝ่าย คือเราก็เข้ากับครอบครัวเค้าไม่ได้ เค้าก็เข้ากับครอบครัวเราไม่ได้ คำว่าเข้ากันไม่ได้ของเรา ไม่ใช่แบบทะเลาะกันหรือเกลียดกันนะคะ มันจะอารมณ์ประมาณแปลกแยก อะไรเอ่ยไม่เข้าพวกอ่ะค่ะ คือบ้านเราจะแนวชิวๆ ซึ่งบ้านเราจะอึดอัดตรงที่เค้าจะเงียบ ไม่พูดไม่จา ถามคำตอบคำ หลายครั้งแม่เราคุยด้วย สามีเราก็แบบหูทวนลม เราเคยถามว่า ทำไมไม่ทำตัวให้มันสบายๆ พูดคุยตลกโปกฮาบ้าง เค้าก็จะตอบว่า ก็ไม่รู้จะคุยอะไร สิ่งที่เราคุยกับครอบครัวเรา เค้าก็ไม่รู้เรื่องราวก็เลยได้แต่ฟัง อันนี้เราเข้าใจได้ถ้าเค้าเป็นคนพูดน้อย แต่มันไม่ใช่อ่ะค่ะ เค้าแบบหน้านิ่ง ไม่ได้ดู friendly เลย เหมือนอยู่ในโลกของตัวเอง บ้านเราก็ไม่กล้าพูดด้วย เพราะบุคลิกของเค้าแบบนี้ บ้านเราดูแลเค้าดีมากนะ จ่ายให้ตลอด อยากกินอะไรขอให้บอก ส่วนเรากับบ้านเค้า คือเรารู้สึกบ้านเค้าดราม่าอ่ะค่ะ เช่น เรียกร้องความสนใจ ตีหน้าเศร้า ทุกวันนี้สามีเราทำอะไร ไปไหนต้องรายงานแม่เค้าตลอด ทุกวันถึงที่ทำงานรึกลับถึงบ้านก็ต้องโทรบอกแม่เค้าทุกครั้ง ล่าสุดปวดแขนไปหาหมอก็โทรบอก เอิ่มมม คุณอายุเท่าไรแล้วนะ ต้องรายงานทุกสิ่งเลยเหรอ ยังจะมีเรื่องความเชื่อในสิ่งลี้ลับมากของบ้านเค้าอีก มีปัญหาอะไรไม่ค่อยบอกเราอ่ะค่ะ บอกแต่แม่เค้า โดยแม่เค้าก็จะบอกให้สามีเราขอพร แทนที่จะพูดจาก fact เรื่องเงินทองก็นะ ขออนุญาตใช้คำว่างก เราก็ไม่ได้คาดหวังอะไรกับครอบครัวเค้าหรอกค่ะ เพียงแต่อย่ามาวุ่นวายกับเรา
สิ่งที่เค้าดีก็มีแหละนะคะ คือเค้าก็รักลูก แต่มันก็จะออกมาในรูปแบบของเค้า ทฤษฏีการเลี้ยงลูกของเรากับเค้าต่างกัน เค้ารักแต่ขอไม่ลำบาก ใช้ทีวีช่วยเลี้ยง ไม่ต้องใช้แรงเยอะ ถ้าลำบากก็อารมณ์ขึ้น แต่เราจะเน้นกิจกรรม ไม่อยากให่ติดทีวี ติดมือถือ
หน้าที่การงานเค้าก็โอเคค่ะ เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ
ทั้งนี้ทั้งนั้น ที่เรามาเขียนกระทู้นี้มันเกิดจาก การทะเลาะกันล่าสุดของเรา สามีเราแสดงความรุนแรง ขึ้นเสียงตวาดต่อหน้าลูก ลูกยืนดูนิ่งเลย เค้ารับรู้ได้ว่าพ่อตวาดแม่ มันคือฟางเส้นสุดท้ายของเรา เพราะก่อนหน้านี้เราบอกเค้าว่าอย่าทำอีก ไม่งั้นเราคงไม่ทนแล้ว เราไม่อยากให้ลูกต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำๆ ถ้าเค้าเปลี่ยนตัวเองไม่ได้จริงๆ เราก็ควรตัดสินใจให้มันเด็ดขาดซะทีใช่มั้ยคะ ลูกในครอบครัวที่ไม่ครบจะมีปัญหามากมั้ยคะ หรือ มันดีกว่าที่จะไม่ครบแต่ลูกก็ไม่ต้องมาเห็นการทะเลาะกัน ขอบคุณมากๆนะคะ