คนในครอบครัวไม่ค่อยมีเวลาร่วมกัน ด้วยความที่หนูมาเรียนอีกจังหวัดนึง อยู่กับเเม่ พี่ พ่ออยู่อีกจังหวัด เเถบไม่มาหาเลยนานมาก จนรู้สึกว่าไม่อะไรกับพ่อเลย เเล้วหนูอยู่กับเเม่มากติดเเม่ พ่อก็ชอบมาหาว่าไม่รักพ่อซึ่งไม่ค่อยได้อยู่กับพ่อเลย มาเมื่อบ้านมีปัญหาอะไรพังประมาณนี้ ส่วนเเม่กฝเสาร์อาทิตย์ก็ไม่มีเวลาว่าง วันหยุดหนไหนก็กลับเเต่ต่างจังหวัด ต้องไปดูเเลตายาย เเต่ด้วยความที่บ้านเป็นบ้านนอกรู้จักกันทั่ว ตาก็ไม่ค่อยถูกกับคนสักเท่าไหร่ไม่สามารถหาคนจ้างมาดูเเลยายได้ ยายป่วย เเม่ต้องมาทุกอาทิตย์ เสาร์อาทิตย์หนูก็ต้องไปเรียนพิเศษอยากให้แม่ไปรับไปส่ง ก็ได้เเต่ไปส่งเเตาต้องกลับเอง ส่วนวันอาทิตไม่มีใครว่าง พยายามไม่เรียนวันอาทิตย์ไปไหนมาไหนคนเดียวมันก็ไม่อยากไป อีกใจก็กลัวเรียนไม่ทันเขา พี่ก็ไม่ค่อยจะอยู่บ้าน กลับอีกทีก็ค่ำๆ ยิ่งเสาร์อาทิตย์ที่เเม่ไม่อยู่ ก็ต้องอยู่คนเดียวทั้งกลางวันกาลางคท กลับบ้านมาช่วงนึงก็ออกไปอีกลับอีกทีก็เเทบเช้า เป็นเเบบนี้ตลอด อยู่บ้านก็อยากมีเพื่อนบ้างก็ต้องอยู่คนเดียว จะเป็นเเบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่นะ.
คนครอบครัวไม่ค่อยมีเวลาให้กันเลยค่ะ