คือแฟนเอาแต่ทำงานจนบางทีเราก็น้อยใจเราก็รู้ว่าคบกับวัยทำงานเราต้องเข้าใจแฟน
แต่แค่บอกฝันดีแค่คอลนิดนึงแฟนก็ไม่เอาบอกว่าจะนอนๆแล้วบอกว่าเรางอแง
งี่เง่าทั้งๆที่เราต้องการแค่นี้แฟนบอกเราไม่เข้าใจเขาเลยเขาบอกไม่อยากเลิกเพราะว่ารัก
แต่เมื่อกี้ ขอเลิกค่ะจริงๆแฟนก็ถามแค่ว่าถ้าเป็นแบบนี้เลิกดีมั้ย เรายอมทุกอย่างอ่ะคือแบบเสียทั้งตัวทั้งหัวใจให้แล้วพอได้แล้วมาทิ้งแบบนี้เลยหรอ
เราขอโอกาสค่ะ เพราะเราอยากให้นางเจ็บเหมือนที่เราเจ็บในวันนี้
เรารู้สึกว่าตัวเองผิดแหละแต่มันแค้นตรงที่เราปรึกษาพี่สาวเรา
พี่ก็มาช่วยอธิบายให้ฟังแต่เขาไม่ฟังใครเลยนอกจากตัวเอง
เราหงุดหงิดและโมโหมากๆเลยค่ะ
ตอนนี้คือรักพอๆกับเกลียด
แต่เราก็ไม่อยากเลิกต่อจากนี้ควรทำยังไงดีคะ
เกือบเลิกกับแฟนเพราะไม่เข้าใจกัน
แต่แค่บอกฝันดีแค่คอลนิดนึงแฟนก็ไม่เอาบอกว่าจะนอนๆแล้วบอกว่าเรางอแง
งี่เง่าทั้งๆที่เราต้องการแค่นี้แฟนบอกเราไม่เข้าใจเขาเลยเขาบอกไม่อยากเลิกเพราะว่ารัก
แต่เมื่อกี้ ขอเลิกค่ะจริงๆแฟนก็ถามแค่ว่าถ้าเป็นแบบนี้เลิกดีมั้ย เรายอมทุกอย่างอ่ะคือแบบเสียทั้งตัวทั้งหัวใจให้แล้วพอได้แล้วมาทิ้งแบบนี้เลยหรอ
เราขอโอกาสค่ะ เพราะเราอยากให้นางเจ็บเหมือนที่เราเจ็บในวันนี้
เรารู้สึกว่าตัวเองผิดแหละแต่มันแค้นตรงที่เราปรึกษาพี่สาวเรา
พี่ก็มาช่วยอธิบายให้ฟังแต่เขาไม่ฟังใครเลยนอกจากตัวเอง
เราหงุดหงิดและโมโหมากๆเลยค่ะ
ตอนนี้คือรักพอๆกับเกลียด
แต่เราก็ไม่อยากเลิกต่อจากนี้ควรทำยังไงดีคะ