ตามที่ถามเลยนะ เราขอเล่าก่อน
คืออยู่ในกลุ่มแล้วรู้สึกว่าเพื่อนไม่จริงใจอะ เพราะจับสังเกตได้ว่าแม้จะมีแชทกลุ่มกัน
แต่เพื่อนจะเข้ามาคุยเวลาที่มีเรื่องไร้สาระกับเรื่องที่ต้องใช้เราเป็นประโยชน์แค่นั้น
นอกจากนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร ถ้าเราไม่เป็นคนชวนคุยหรือทักไปคุยเพื่อนเค้าก็ไม่ได้สนใจเราเลย
ยิ่งเวลาที่เพื่อนต้องการใช้ประโยชน์จากเรา เค้าก็จะทำทีเข้ามาถามพอได้ในสิ่งที่เขาต้องการก็หายไป?
.
มันมีหลายเรื่องมาก ที่ละเรื่องนะ...
.
.เรื่องมันเกิดความแตกตอนที่เราโทรไปถามเพื่อนคนนึงในกลุ่มว่าตอนที่อาจารย์ให้ทำงานเก็บคะแนนส่ง
ไปทำกับใครไม่เห็นในกลุ่มคุยไรกันเลย
แล้วเพื่อนก็บอกว่า"ก็ไปทำกับพวกไปทำกับเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มนั้นแหละทุกคนเลย??
โดยที่ให้ A (เป็นเพื่อนของเพื่อนในกลุ่มอีกคน ซึ่งเพื่อนของเพื่อนคนนี้ชอบมีปัญหากับเราเหมือนเค้าไม่ชอบเรามากๆ
เวลาเราพูดอะไรเค้าก็จะขัดจนได้ ถึงขนาดเราพูดกับคนอื่นอยู่เค้าก็มาแทรก แต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะเป็นเด็กอวยของอาจารย์)
เป็นคนทำหลักแล้วก็ทำงานกัน" เราก็ถามเพื่อนว่า "แล้วทำกันยังไง"
เพื่อนก็ตอบว่า"ประชุมสายกันไงแต่ว่าไม่ได้ตอบเหมือนเรา"???
ซึ่งก่อนหน้านั้นมีเพื่อนในกลุ่มอีกคนทักมาประมาณว่าช่วยด้วย ทำไม่ได้จริงๆ เราก็ถามไปว่าไม่ได้ข้อไหน
แต่ที่แปลกก็คือถ้าเพื่อนทำไม่ได้จริงๆเพื่อนก็น่าจะบอกว่า เอามาดูหมดเลยได้ไหม แต่เพื่อนกลับถามระบุข้อมา ซึ่งข้อที่เพื่อนถามมานั้น
เป็นข้อที่ต้นฉบับของคนที่เก่งที่สุดในห้องไม่ได้ตอบไว้ (ตอนนั้นคือเราไปทำกับเพื่อนกลุ่มอื่นที่มีเด็กเก่งที่สุดในห้องอยู่ด้วยนะ)
เราเลยรู้ว่า เพื่อนที่มาขอเราเนี่ยอาจจะไปขอต้นฉบับจากคนอื่นที่อยู่ในกลุ่มนี้เหมือนกันก็ได้ แต่ไม่ได้มาบอกอะไรในกลุ่มที่มีเราเลย
แต่เราก็ทำไม่รู้ ตอนใกล้เวลาส่งเราก็เลยแคปรูปงานข้อท้ายๆของเราส่งไปให้เพื่อนคนที่ขอให้เราช่วยซึ่งเป็นคนละคนกับที่เราคุยอยู่นะ
เราเลยถามเพื่อนคนที่คุยว่า "แล้วไปรู้ได้ไงว่าเราตอบแบบไหน" เพื่อนก็บอกว่าเพื่อนที่เราช่วยส่งเข้าไปในกลุ่มแต่ก็ตอบไม่เหมือนกันนะ
... พอได้ยินแบบนี้เราหน้าชาเลยอะ ในขณะที่เราต้องไปหากลุ่มทำงานเพื่อนกลุ่มอื่น เพื่อนในกลุ่มเราที่น่าจะเป็นคนที่ช่วยกันแท้ๆ
นอกจากจะไปแอบทำกันโดยที่ไม่บอกให้เรารู้เลย ยังเหมือนกับให้เราเป็นเพียงตัวเลือกที่เค้าจะใช้ในการทำงานของเค้าแค่นั้นเองอะ
.
...เรื่องก่อนหน้านี้ก็ตอนที่ต้องออกไปฝึกนอกสถานที่ เป็นกลุ่มที่อาจารย์จัดให้ ซึ่งในกลุ่มนี้มีเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มเรามาด้วยนะ
ตอนเริ่มทำงานที่แรกก็ราบรื่นดียังไม่มีอะไรจนกระทั่งเพื่อนเริ่มอารมณ์เสียใส่เรา ทำเราเหมือนอากาศ ทำอะไรไม่ให้เกียรติเรา
ตอนแรกก็เป็นแค่เพื่อนในกลุ่มที่มาด้วยจนตอนหลังเพื่อนในกลุ่มที่ฝึกก็เริ่มทำเราเหมือนกัน ตอนนั้นคือกังวลและกดดันมาก
...จนกระทั่งต้องเปลี่ยนสถานที่ฝึกงาน แล้วบังเอิญสถานที่ฝึกงานไปฝึกรวมกับกลุ่มของ A อ่า~ คนที่เล่าให้ฟังตอนต้นเรื่อง
ซึ่งเพื่อนในกลุ่มที่มาด้วยก็คือเพื่อนของ A นั้นแหละ ที่นี้ก็บันเทิงเลย แต่เราก็ทำงานของเราไปนะไม่ได้สนใจ
จนเริ่มสังเกตว่าเวลาที่เราเสนอหรือมีอะไรที่จะพูด A จะขัดตลอด ขัดทุกอย่างไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องไร้สาระที่พูดเล่นกัน
ทำเราหน้าเสียต่อหน้าคนอื่นๆบ้างแหละ เวลาเราพูดอะไรไปก็หาจนเจอจุดผิดแล้วก็แย้งตลอด พูดซ้ำเติมหลายอย่าง
ประมาณแค่นี้ก็ไม่รู้เหรอ มีอะไรที่ต้องทำงานร่วมกันก็ไม่บอกนะ พอเราทำผิดก็บอกอาจารย์จนถูกอาจารย์ว่า
ทำให้เราดูประมาณว่าเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องในสายตาอาจารย์ไปเลยอะ แต่ทำอะไรไม่ได้นะ บอกแล้วว่านางเป็นเด็กอวยอาจารย์
อวยมากถึงขนาดหลังฝึกเสร็จอาจารย์ก็เอามาพูดชมเปรียบเทียบกับเด็กคนอื่นในห้อง แต่ก็โอเคนางเป็นคนเก่งนะ แต่นิสัยแบบนี้ก็โอเครึเปล่า?
...และพอเปลี่ยนสถานที่ฝึกครั้งต่อไป คือเพื่อนในกลุ่มคือมองเราเป็นอีกแบบไปเลยนะผิดจากตอนแรกที่เริ่มฝึกเลยนะ
ตอนนั้นเราไม่อยากทำอะไรเลย เครียดมากและมาเครียดซ้ำอีกเวลาไปฝึก เพื่อนก็จะพูดด้วยคำพูดที่ไม่ให้เกียรติบ้างแหละ
พูดในเรื่องที่เราทำผิดซ้ำๆบ้างแหละ พูดในเรื่องที่ไม่ดีของเราที่เป็นเรื่องที่เราไม่อยากให้พูดแท้ๆ
หรือพอเราคุยอะไรไปก็จะทำทีเป็นฟังนะ แต่จริงๆเราก็รู้ว่าเพื่อนไม่ได้เก็บไปคิดเท่าไหร่
บางครั้งก็หัวเราะแบบ ฮาๆๆ สามคำเท่านั้นนะ แบบแห้งๆอะที่ฟังดูก็รู้ว่าไม่จริงใจแค่ขำๆไปให้มันจบๆอะนึกออปะ?
.
...เราไม่โอเคมากๆ ตอนนั้นเครียดมากรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนเป็นคนละคนกับตอนแรกเลย พอเราเครียดมากเข้าก็แสดงอาการออกมาให้เห็น
จนสุดท้ายเพื่อนก็มาคุยกันว่าเป็นอะไร เราก็บอกนะว่าเราไม่ชอบที่เค้ามาทำแบบนี้กับเรา เพื่อนก็เหมือนจะรับฟังนะ แต่ดูก็รู้ว่าไม่?
เค้าบอกว่าที่แกล้งที่ทำแบบนั้นเพราะว่ารักนะ "รักหรอกจึงหยอกเล่น" ???
ใช่สำหรับเพื่อนมันคือการแกล้งเล่นสนุกๆแต่สำหรับเรามันไม่ต่างอะไรจากการถูกบูลลี่เลยนะ เราแทบจะทำงานเหมือนก่อนไม่ได้เลย
เพราะมัวแต่คิดว่าเมื่อไหร่เราจะโดนแบบนั้นอีก และที่สำคัญเวลาที่เค้ามีอะไรให้ทำกันเรามักจะเป็นตัวเลือกท้ายๆเลย
หรือไม่ถ้าเราไม่เป็นคนพยายามเข้าหา เราก็จะไม่รู้เลยนะว่าเค้าทำอะไรแบบไหนกัน
.
.ยังมีอีกหลายเรื่องเลยนอกจากเรื่องเพื่อนที่ใส่หน้ากากเข้าหากันแล้ว
ก็มีเรื่องอาจารย์บางคนที่ไม่ชอบเราถึงขนาดแช่งว่า "คนอย่างเธอ ตกนรกแน่!" แล้วยังบอกเพื่อนคนอื่นว่าแช่งให้เราตกนรกด้วยนะ
เรื่องอะไรเราของไม่บอกนะแต่ เราทำอะไรผิดขนาดที่ต้องแช่งให้ตกนรกเลยเหรอ
ตอนนั้นคือสติหลุดไปเลยกว่าจะจูนตัวเองกลับมาได้คือนานมาก
ปัจจุบันคือเรา หลีกเลี่ยงที่จะเจอหน้าเลยนะ ถ้าไม่มีอะไรที่จำเป็นต้องไปเจอหรือทำอะไรด้วยจริงๆคือจะไม่ขอไปเจอเลย
และก็ไม่พูดเรื่องนี้ให้ใครฟังด้วยเพราะ เคยมีเพื่อนมีปัญหากับอาจารย์คนนี้แล้วไปขอคำปรึกษากับเพื่อนทั้งห้องสุดท้าย
โดนบรรดาลูกรักของอาจารย์คนนี้เบลมใส่ จริงๆเพื่อนคนนั้นก็ผิดนะ แต่ผิดครึ่งเดียวถ้าฟังความสองฝ่ายจะรู้ว่าไม่ได้ผิดทั้งหมด
ซึ่งในบรรดาลูกรักอาจารย์ก็มีเพื่อนหนึ่งในกล่มเพื่อนเราอยู่ในนั้นด้วยคนนึง?
.
ตอนนี้คือเราไม่โอเค เพราะต้องกลับไปเรียนแล้วก็ต้องไปเจอกับกลุ่มเพื่อนอีก เราไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงเพราะหลังจากที่หยุดโควิด
เราก็มานั่งคิดหลายเรื่องที่เกิดขึ้นนะจนรู้สึกได้เลยว่าเพื่อนกลุ่มที่อยู่ด้วยไม่จริงใจ เพราะมีหลายเรื่องในช่วงหยุดยาวที่เรามารู้เองทีหลัง
และสำคัญที่สุดในช่วงหยุดยาว เหมือนว่าเป็นแค่เราฝ่ายเดียวที่พยายามจะเข้าหาเพื่อน โทรติดต่อหาเพื่อนรับบ้างไม่รับบ้าง
แต่เพื่อนจะโทรหรือคุยกับเราเฉพาะแค่เรื่องที่เรามีประโยชน์หรือใช้ได้เท่านั้น...
.
เราอยากขอคำแนะนำจากคนที่เข้ามาอ่านในกระทู้ ว่าเราควรทำยังไงดีกับเรื่องแบบนี้
ถึงตอนนี้มันยังไม่เป็นปัญหากับการใช้ชีวิตของเราแต่ถ้าเราอยู่แบบนี้ต่อไป เราว่ามันจะเป็นปัญหาแน่
ถ้ายังไงขอรบกวนขอคำแนะนำด้วยนะ (ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ)
คิดว่าคบกับกลุ่มเพื่อนแบบนี้ทำยังไงดี? ขอคำแนะนำหน่อย
คืออยู่ในกลุ่มแล้วรู้สึกว่าเพื่อนไม่จริงใจอะ เพราะจับสังเกตได้ว่าแม้จะมีแชทกลุ่มกัน
แต่เพื่อนจะเข้ามาคุยเวลาที่มีเรื่องไร้สาระกับเรื่องที่ต้องใช้เราเป็นประโยชน์แค่นั้น
นอกจากนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร ถ้าเราไม่เป็นคนชวนคุยหรือทักไปคุยเพื่อนเค้าก็ไม่ได้สนใจเราเลย
ยิ่งเวลาที่เพื่อนต้องการใช้ประโยชน์จากเรา เค้าก็จะทำทีเข้ามาถามพอได้ในสิ่งที่เขาต้องการก็หายไป?
.
มันมีหลายเรื่องมาก ที่ละเรื่องนะ...
.
.เรื่องมันเกิดความแตกตอนที่เราโทรไปถามเพื่อนคนนึงในกลุ่มว่าตอนที่อาจารย์ให้ทำงานเก็บคะแนนส่ง
ไปทำกับใครไม่เห็นในกลุ่มคุยไรกันเลย
แล้วเพื่อนก็บอกว่า"ก็ไปทำกับพวกไปทำกับเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มนั้นแหละทุกคนเลย??
โดยที่ให้ A (เป็นเพื่อนของเพื่อนในกลุ่มอีกคน ซึ่งเพื่อนของเพื่อนคนนี้ชอบมีปัญหากับเราเหมือนเค้าไม่ชอบเรามากๆ
เวลาเราพูดอะไรเค้าก็จะขัดจนได้ ถึงขนาดเราพูดกับคนอื่นอยู่เค้าก็มาแทรก แต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะเป็นเด็กอวยของอาจารย์)
เป็นคนทำหลักแล้วก็ทำงานกัน" เราก็ถามเพื่อนว่า "แล้วทำกันยังไง"
เพื่อนก็ตอบว่า"ประชุมสายกันไงแต่ว่าไม่ได้ตอบเหมือนเรา"???
ซึ่งก่อนหน้านั้นมีเพื่อนในกลุ่มอีกคนทักมาประมาณว่าช่วยด้วย ทำไม่ได้จริงๆ เราก็ถามไปว่าไม่ได้ข้อไหน
แต่ที่แปลกก็คือถ้าเพื่อนทำไม่ได้จริงๆเพื่อนก็น่าจะบอกว่า เอามาดูหมดเลยได้ไหม แต่เพื่อนกลับถามระบุข้อมา ซึ่งข้อที่เพื่อนถามมานั้น
เป็นข้อที่ต้นฉบับของคนที่เก่งที่สุดในห้องไม่ได้ตอบไว้ (ตอนนั้นคือเราไปทำกับเพื่อนกลุ่มอื่นที่มีเด็กเก่งที่สุดในห้องอยู่ด้วยนะ)
เราเลยรู้ว่า เพื่อนที่มาขอเราเนี่ยอาจจะไปขอต้นฉบับจากคนอื่นที่อยู่ในกลุ่มนี้เหมือนกันก็ได้ แต่ไม่ได้มาบอกอะไรในกลุ่มที่มีเราเลย
แต่เราก็ทำไม่รู้ ตอนใกล้เวลาส่งเราก็เลยแคปรูปงานข้อท้ายๆของเราส่งไปให้เพื่อนคนที่ขอให้เราช่วยซึ่งเป็นคนละคนกับที่เราคุยอยู่นะ
เราเลยถามเพื่อนคนที่คุยว่า "แล้วไปรู้ได้ไงว่าเราตอบแบบไหน" เพื่อนก็บอกว่าเพื่อนที่เราช่วยส่งเข้าไปในกลุ่มแต่ก็ตอบไม่เหมือนกันนะ
... พอได้ยินแบบนี้เราหน้าชาเลยอะ ในขณะที่เราต้องไปหากลุ่มทำงานเพื่อนกลุ่มอื่น เพื่อนในกลุ่มเราที่น่าจะเป็นคนที่ช่วยกันแท้ๆ
นอกจากจะไปแอบทำกันโดยที่ไม่บอกให้เรารู้เลย ยังเหมือนกับให้เราเป็นเพียงตัวเลือกที่เค้าจะใช้ในการทำงานของเค้าแค่นั้นเองอะ
.
...เรื่องก่อนหน้านี้ก็ตอนที่ต้องออกไปฝึกนอกสถานที่ เป็นกลุ่มที่อาจารย์จัดให้ ซึ่งในกลุ่มนี้มีเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มเรามาด้วยนะ
ตอนเริ่มทำงานที่แรกก็ราบรื่นดียังไม่มีอะไรจนกระทั่งเพื่อนเริ่มอารมณ์เสียใส่เรา ทำเราเหมือนอากาศ ทำอะไรไม่ให้เกียรติเรา
ตอนแรกก็เป็นแค่เพื่อนในกลุ่มที่มาด้วยจนตอนหลังเพื่อนในกลุ่มที่ฝึกก็เริ่มทำเราเหมือนกัน ตอนนั้นคือกังวลและกดดันมาก
...จนกระทั่งต้องเปลี่ยนสถานที่ฝึกงาน แล้วบังเอิญสถานที่ฝึกงานไปฝึกรวมกับกลุ่มของ A อ่า~ คนที่เล่าให้ฟังตอนต้นเรื่อง
ซึ่งเพื่อนในกลุ่มที่มาด้วยก็คือเพื่อนของ A นั้นแหละ ที่นี้ก็บันเทิงเลย แต่เราก็ทำงานของเราไปนะไม่ได้สนใจ
จนเริ่มสังเกตว่าเวลาที่เราเสนอหรือมีอะไรที่จะพูด A จะขัดตลอด ขัดทุกอย่างไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องไร้สาระที่พูดเล่นกัน
ทำเราหน้าเสียต่อหน้าคนอื่นๆบ้างแหละ เวลาเราพูดอะไรไปก็หาจนเจอจุดผิดแล้วก็แย้งตลอด พูดซ้ำเติมหลายอย่าง
ประมาณแค่นี้ก็ไม่รู้เหรอ มีอะไรที่ต้องทำงานร่วมกันก็ไม่บอกนะ พอเราทำผิดก็บอกอาจารย์จนถูกอาจารย์ว่า
ทำให้เราดูประมาณว่าเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องในสายตาอาจารย์ไปเลยอะ แต่ทำอะไรไม่ได้นะ บอกแล้วว่านางเป็นเด็กอวยอาจารย์
อวยมากถึงขนาดหลังฝึกเสร็จอาจารย์ก็เอามาพูดชมเปรียบเทียบกับเด็กคนอื่นในห้อง แต่ก็โอเคนางเป็นคนเก่งนะ แต่นิสัยแบบนี้ก็โอเครึเปล่า?
...และพอเปลี่ยนสถานที่ฝึกครั้งต่อไป คือเพื่อนในกลุ่มคือมองเราเป็นอีกแบบไปเลยนะผิดจากตอนแรกที่เริ่มฝึกเลยนะ
ตอนนั้นเราไม่อยากทำอะไรเลย เครียดมากและมาเครียดซ้ำอีกเวลาไปฝึก เพื่อนก็จะพูดด้วยคำพูดที่ไม่ให้เกียรติบ้างแหละ
พูดในเรื่องที่เราทำผิดซ้ำๆบ้างแหละ พูดในเรื่องที่ไม่ดีของเราที่เป็นเรื่องที่เราไม่อยากให้พูดแท้ๆ
หรือพอเราคุยอะไรไปก็จะทำทีเป็นฟังนะ แต่จริงๆเราก็รู้ว่าเพื่อนไม่ได้เก็บไปคิดเท่าไหร่
บางครั้งก็หัวเราะแบบ ฮาๆๆ สามคำเท่านั้นนะ แบบแห้งๆอะที่ฟังดูก็รู้ว่าไม่จริงใจแค่ขำๆไปให้มันจบๆอะนึกออปะ?
.
...เราไม่โอเคมากๆ ตอนนั้นเครียดมากรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนเป็นคนละคนกับตอนแรกเลย พอเราเครียดมากเข้าก็แสดงอาการออกมาให้เห็น
จนสุดท้ายเพื่อนก็มาคุยกันว่าเป็นอะไร เราก็บอกนะว่าเราไม่ชอบที่เค้ามาทำแบบนี้กับเรา เพื่อนก็เหมือนจะรับฟังนะ แต่ดูก็รู้ว่าไม่?
เค้าบอกว่าที่แกล้งที่ทำแบบนั้นเพราะว่ารักนะ "รักหรอกจึงหยอกเล่น" ???
ใช่สำหรับเพื่อนมันคือการแกล้งเล่นสนุกๆแต่สำหรับเรามันไม่ต่างอะไรจากการถูกบูลลี่เลยนะ เราแทบจะทำงานเหมือนก่อนไม่ได้เลย
เพราะมัวแต่คิดว่าเมื่อไหร่เราจะโดนแบบนั้นอีก และที่สำคัญเวลาที่เค้ามีอะไรให้ทำกันเรามักจะเป็นตัวเลือกท้ายๆเลย
หรือไม่ถ้าเราไม่เป็นคนพยายามเข้าหา เราก็จะไม่รู้เลยนะว่าเค้าทำอะไรแบบไหนกัน
.
.ยังมีอีกหลายเรื่องเลยนอกจากเรื่องเพื่อนที่ใส่หน้ากากเข้าหากันแล้ว
ก็มีเรื่องอาจารย์บางคนที่ไม่ชอบเราถึงขนาดแช่งว่า "คนอย่างเธอ ตกนรกแน่!" แล้วยังบอกเพื่อนคนอื่นว่าแช่งให้เราตกนรกด้วยนะ
เรื่องอะไรเราของไม่บอกนะแต่ เราทำอะไรผิดขนาดที่ต้องแช่งให้ตกนรกเลยเหรอ
ตอนนั้นคือสติหลุดไปเลยกว่าจะจูนตัวเองกลับมาได้คือนานมาก
ปัจจุบันคือเรา หลีกเลี่ยงที่จะเจอหน้าเลยนะ ถ้าไม่มีอะไรที่จำเป็นต้องไปเจอหรือทำอะไรด้วยจริงๆคือจะไม่ขอไปเจอเลย
และก็ไม่พูดเรื่องนี้ให้ใครฟังด้วยเพราะ เคยมีเพื่อนมีปัญหากับอาจารย์คนนี้แล้วไปขอคำปรึกษากับเพื่อนทั้งห้องสุดท้าย
โดนบรรดาลูกรักของอาจารย์คนนี้เบลมใส่ จริงๆเพื่อนคนนั้นก็ผิดนะ แต่ผิดครึ่งเดียวถ้าฟังความสองฝ่ายจะรู้ว่าไม่ได้ผิดทั้งหมด
ซึ่งในบรรดาลูกรักอาจารย์ก็มีเพื่อนหนึ่งในกล่มเพื่อนเราอยู่ในนั้นด้วยคนนึง?
.
ตอนนี้คือเราไม่โอเค เพราะต้องกลับไปเรียนแล้วก็ต้องไปเจอกับกลุ่มเพื่อนอีก เราไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงเพราะหลังจากที่หยุดโควิด
เราก็มานั่งคิดหลายเรื่องที่เกิดขึ้นนะจนรู้สึกได้เลยว่าเพื่อนกลุ่มที่อยู่ด้วยไม่จริงใจ เพราะมีหลายเรื่องในช่วงหยุดยาวที่เรามารู้เองทีหลัง
และสำคัญที่สุดในช่วงหยุดยาว เหมือนว่าเป็นแค่เราฝ่ายเดียวที่พยายามจะเข้าหาเพื่อน โทรติดต่อหาเพื่อนรับบ้างไม่รับบ้าง
แต่เพื่อนจะโทรหรือคุยกับเราเฉพาะแค่เรื่องที่เรามีประโยชน์หรือใช้ได้เท่านั้น...
.
เราอยากขอคำแนะนำจากคนที่เข้ามาอ่านในกระทู้ ว่าเราควรทำยังไงดีกับเรื่องแบบนี้
ถึงตอนนี้มันยังไม่เป็นปัญหากับการใช้ชีวิตของเราแต่ถ้าเราอยู่แบบนี้ต่อไป เราว่ามันจะเป็นปัญหาแน่
ถ้ายังไงขอรบกวนขอคำแนะนำด้วยนะ (ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ)