คราวนี้ก็มาถึงคิวของ "ถุงมือเรื่องสั้น" บ้างละครับ ^^
เรื่องแรกนี้ สั้นๆ แต่อ่านแล้ว ทั้งขำ ทั้งสะใจครับ ว่าด้วยเรื่อง คนหลอกลวง (ภาษาเหนือเรียกว่า "คนขี้จุ๊" ครับ)
ใคร จะหลอกลวงใคร อะไร ยังไง ???
ตามมาดูกันครับ ^^
แม่หม้ายวัย 42 และลูกสาววัย 19 มีอาชีพรับจ้างซักรีดเสื้อผ้า ลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นคนมีฐานะดี เสื้อผ้าที่ส่งซักจึงเป็นของแบรนด์เนมมีคุณภาพ…
เมื่อว่างจากงานที่ทำ สองแม่ลูกก็จะช่วยกันดูโทรศัพท์มือถือของตัวเอง ค้นหาโรงแรมที่มีการจัดงานแต่งงาน แล้วแกล้งโทรไปถามโรงแรมว่าจะมีจัดงานวันไหน และสอบถามเส้นทางการเดินทาง
ถ้าเมื่อไหร่ลูกค้ามีส่งชุดราตรีที่สองแม่ลูกพอจะใส่ได้ และในช่วงนั้นมีงานแต่งงานใหญ่ ๆ พอดี สองแม่ลูกก็จะยังไม่ส่งชุดเหล่านั้นคืนลูกค้าหลังจากทำความสะอาดเสร็จ แต่จะใส่ตีเนียนเข้างานแต่งเพื่อไปกินฟรี !!!
พวกเธอทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ส่วนใหญ่จะไปงานที่เป็นค็อกเทล เพราะไม่จำเป็นต้องนั่งโต๊ะที่เจ้าภาพกำหนด ครั้งนี้ก็เช่นกัน
หลังจากสองแม่ลูกยื่นซองที่ใส่แบงค์กาโม่สองใบ พร้อมเขียนคำอวยพรที่เค้าเตอร์แล้ว ก็แกล้งเดินดูรูปพรีเวดดิ้งหน้างานสักพัก แล้วก็เดินเข้าไปในงานเลย
สองแม่ลูกใส่ชุดราตรีหรูที่เป็นของลูกค้า และแต่งหน้าทำผมกันเองได้อลังการ อย่างกับไปทำมาจากร้าน แต่ไม่มีใครสังเกตพวกเธอเลย เพราะทุกคนกำลังสนใจเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่กำลังตอบคำถามอยู่บนเวที
สองแม่ลูกค่อย ๆ เดินหยิบอาหารที่อยากทาน แล้วไปหาที่นั่ง
“สวัสดีครับ หน้าคุ้น ๆ นะครับ เราเคยรู้จักกันไหมครับ” ชายกลางคนท่าทางภูมิฐาน เอ่ยทักฝ่ายแม่ ที่นั่งถัดจากเขา
แม่รู้สึกตกใจมากที่อยู่ ๆ มีผู้ชายหน้าตาท่าทางดีมาเอ่ยทักในตอนนี้ ตอนที่เธอกำลังเป็นคุณนายกำมะลอ แต่ข่มความรู้สึกตัวเอง ตอบกลับไป
“สวัสดีค่ะ คุ้น ๆ อยู่นะคะ” แกล้งยิ้มให้ แล้วหันมาทานอาหารต่อ ในใจคิดว่าไม่เคยเห็นหน้าเจ้าหมอนี่มาก่อนเลย
“ผมเป็นเจ้าของโรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ส่งออกครับ เราอาจจะเคยเจอกันที่ไหนสักแห่งนะครับ ผมมั่นใจ” ท่าทางขึงขัง
“ฉันเป็นเจ้าของธุรกิจนำเข้าเสื้อผ้าค่ะ เราคงเคยเจอกันตามงานแสดงสินค้านะคะ” ขำตัวเองในใจ แม่บ้านซักรีดเสื้อผ้า ก็อัพเป็นเถ้าแก่เนี้ยละกัน
เสียงโทรศัพท์มือถือของฝ่ายชายดังขึ้น
“ผมขอตัวไปคุยโทรศัพท์แปปนะครับ” ว่าแล้วก็เดินหลบไปทางข้าง ๆ ห้องโถง
“ฉันว่าเค้าจะจีบแม่นะ” ลูกสาวรีบเอ่ย
“เราก็แกล้งตอบให้ดูดีไปก่อน เดี๋ยวจบงานก็แยกกันแล้ว ไม่ต้องกลัวหรอกน่า” แม่ยิ้ม ๆ
...................
“ฮัลโหล ข้าได้เหยื่อแล้วนะ ยายนี่น่าจะเงินเยอะอยู่ น่าจะหลอกง่ายด้วย”
/// จบ ///
ถุงมือ สกายคิก
รายชื่อให้เลือกตอบครับ
1. Chee River (ลำน้ำ C)
2. Christian Trevelyan Grey
3. KTHc
4. Ladylongleg
5. Lady Star 919
6. Psycho G
7. ruennara
8. Soul Master
9. Susisiri
10. TOSHARE
11. WANG JIE (กรรมการ)
12. แจ๊คในสวนถั่ว
13. ดินสอสีน้ำ
14. นลินมณี
15. ยัยตัวร้ายมุกอันดา
16. รัชต์สารินท์
17. ลุงแผน
18. ลูนาติก
19. วนิล
20. ส.สัตยา
21. สวนดอก
22. สิงห์ริมถนน
23. หลิวชุนเทียน
24. โอวันติ
😁🤷🤡 THE GLOVES 2020 ถุงมือเรื่องสั้น # 3 สัปดาห์ที่ 2 : 3-7 กรกฎาคม "หลอกง่าย" โดย ถุงมือ SKY KICK 🤡🤷😁
เรื่องแรกนี้ สั้นๆ แต่อ่านแล้ว ทั้งขำ ทั้งสะใจครับ ว่าด้วยเรื่อง คนหลอกลวง (ภาษาเหนือเรียกว่า "คนขี้จุ๊" ครับ)
ใคร จะหลอกลวงใคร อะไร ยังไง ???
ตามมาดูกันครับ ^^
เมื่อว่างจากงานที่ทำ สองแม่ลูกก็จะช่วยกันดูโทรศัพท์มือถือของตัวเอง ค้นหาโรงแรมที่มีการจัดงานแต่งงาน แล้วแกล้งโทรไปถามโรงแรมว่าจะมีจัดงานวันไหน และสอบถามเส้นทางการเดินทาง
ถ้าเมื่อไหร่ลูกค้ามีส่งชุดราตรีที่สองแม่ลูกพอจะใส่ได้ และในช่วงนั้นมีงานแต่งงานใหญ่ ๆ พอดี สองแม่ลูกก็จะยังไม่ส่งชุดเหล่านั้นคืนลูกค้าหลังจากทำความสะอาดเสร็จ แต่จะใส่ตีเนียนเข้างานแต่งเพื่อไปกินฟรี !!!
พวกเธอทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ส่วนใหญ่จะไปงานที่เป็นค็อกเทล เพราะไม่จำเป็นต้องนั่งโต๊ะที่เจ้าภาพกำหนด ครั้งนี้ก็เช่นกัน
หลังจากสองแม่ลูกยื่นซองที่ใส่แบงค์กาโม่สองใบ พร้อมเขียนคำอวยพรที่เค้าเตอร์แล้ว ก็แกล้งเดินดูรูปพรีเวดดิ้งหน้างานสักพัก แล้วก็เดินเข้าไปในงานเลย
สองแม่ลูกใส่ชุดราตรีหรูที่เป็นของลูกค้า และแต่งหน้าทำผมกันเองได้อลังการ อย่างกับไปทำมาจากร้าน แต่ไม่มีใครสังเกตพวกเธอเลย เพราะทุกคนกำลังสนใจเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่กำลังตอบคำถามอยู่บนเวที
สองแม่ลูกค่อย ๆ เดินหยิบอาหารที่อยากทาน แล้วไปหาที่นั่ง
“สวัสดีครับ หน้าคุ้น ๆ นะครับ เราเคยรู้จักกันไหมครับ” ชายกลางคนท่าทางภูมิฐาน เอ่ยทักฝ่ายแม่ ที่นั่งถัดจากเขา
แม่รู้สึกตกใจมากที่อยู่ ๆ มีผู้ชายหน้าตาท่าทางดีมาเอ่ยทักในตอนนี้ ตอนที่เธอกำลังเป็นคุณนายกำมะลอ แต่ข่มความรู้สึกตัวเอง ตอบกลับไป
“สวัสดีค่ะ คุ้น ๆ อยู่นะคะ” แกล้งยิ้มให้ แล้วหันมาทานอาหารต่อ ในใจคิดว่าไม่เคยเห็นหน้าเจ้าหมอนี่มาก่อนเลย
“ผมเป็นเจ้าของโรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ส่งออกครับ เราอาจจะเคยเจอกันที่ไหนสักแห่งนะครับ ผมมั่นใจ” ท่าทางขึงขัง
“ฉันเป็นเจ้าของธุรกิจนำเข้าเสื้อผ้าค่ะ เราคงเคยเจอกันตามงานแสดงสินค้านะคะ” ขำตัวเองในใจ แม่บ้านซักรีดเสื้อผ้า ก็อัพเป็นเถ้าแก่เนี้ยละกัน
เสียงโทรศัพท์มือถือของฝ่ายชายดังขึ้น
“ผมขอตัวไปคุยโทรศัพท์แปปนะครับ” ว่าแล้วก็เดินหลบไปทางข้าง ๆ ห้องโถง
“ฉันว่าเค้าจะจีบแม่นะ” ลูกสาวรีบเอ่ย
“เราก็แกล้งตอบให้ดูดีไปก่อน เดี๋ยวจบงานก็แยกกันแล้ว ไม่ต้องกลัวหรอกน่า” แม่ยิ้ม ๆ
...................
“ฮัลโหล ข้าได้เหยื่อแล้วนะ ยายนี่น่าจะเงินเยอะอยู่ น่าจะหลอกง่ายด้วย”