ผมเลิกกับแฟน เพราะเหตุผลที่ว่า ผมไปวุ่นวายในชีวิตเขามากเกินไป

ขอเล่าก่อนนะครับว่า คววามผิดพลาดครั้งนี้เกิดจากที่ เราคุยกันไม่ได้มาก แล้วเจอกันเลย ซึ่งผมรู้สึกว่าการเจอกันมันดีกว่าการพิมพ์ทางข้อความแน่นอน
พอเจอกัน ผมชอบเขามากครับ เราตกลงเป็นแฟนกัน 

ช่วงอาทิตย์แรกๆที่เจอกัน เราเจอกันบ่อยมาก เขามาหาผมเกือบทุกวัน 
แต่พอมาช่วงหลังๆ มันมีปัญหาเรื่องการที่เขาต้องตื่นเช้ามากๆ เพื่อขับรถไปทำงานใน กทม. (ที่พักของผมอยู่แถวนวนคร จ.ปทุมธานี)
เลยทำให้เราคุยกันว่า เราจะมาหากันเสาร์อาทิตย์ แต่สำหรับผมผมเข้าใจนะ แต่ความคิดถึงมันคิดถึงมากจริงๆ เหมือนเเต่ก่อนเจอทุกวันนันนี้ไม่ได้เจอ มันก็นอยด์ๆ บวกกับ แฟนเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจรื่องการตอบเเชท มันเเลยทำให้ผมรู้สึกไม่ไดนใส่ใจ 

แต่ตอนอยู่ก้วยกัน เขาใส่ใจผมมากเลยนะ เอาเป็นว่าเป็น ผช อบอุ่นคนนึงเลยแหละ 

ด้วยนิสัยเขาเป็นแบบนี้ ตอนเราห่างกัน ผมเลยได้รู้นิสัยจริงๆ ของเขาคือเขาไม่ได้ชอบการใส่ใจให้คนอื่น คืออาจะมีถามบ้างตอบบ้าง แต่ไม่ได้หวานเหมือนอยู่ด้วยกัน อันนี้ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ?? 

มันเลยทำให้ผมระแวง และบางทีไปจับผิดเขาบ้าง แบบบางทีมีคนมาคอมเม้นท์ หรือเขาไปคอมเม้นท์ใคร ผมก็จะถามเลยว่าคนนี้ใคร ซึ่งเป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้อง แต่ผมอดที่จะถามไม่ได้ มันอึดอัด แต่เเฟนผมเขาไม่ชอบการกระทำของผมแบบนี้มากๆ จึงทำให้เราห่าง และลองออกมาคิดทบทวนกัน ว่าเรายังอยากจะมาคบกันเหมือนเดิมหรือเปล่า 

ผมควรทำอย่างไงต่อไปดี