ตามหัวข้อเลยคะ เบื่อญาติมากกกกกก ~ นี้ก็จะเข้าปีนึงละ
เรื่องมันมีอยู่ว่า หนูกับครอบครัว เพิ่งสร้างบ้านเสร็จได้ 3 ปีแล้ว ก่อนหน้านี้ก็มีบ้านเเหละ แต่เป็น ร้านขายของชำข้างหน้า ข้างหลังกับชั้นบนก็อยู่กัน พ่อ แม่ หนู น้องชายอีกสองคน สและ ปู่ พอปู่เสีย ก็รับย่ามาอยู่ด้วย แล้วสร้างบ้านใหม่ ในหมู่บ้านซึ่งใกล้กับบ้านญาติบ้านนี้แหละ ( มี ป้า ลูกของเขาอีก 4 คน)
ทีนี้แหละ คำว่า ส่วนตัวไม่เคยมีเลน เเรกๆก็สนุกอยู่หรอก เพราะ เค้าแค่มาๆไป มาทำกับข้าวกินกัน หนู น้องเอง ถึงเวลาก็ไปอยู่ โรงเรียนประจำ ไม่ได้วอรี่อะไรเยอะ. แต่จะบอกว่าญาติครอบครัวนี้เค้าก็ดีนะ ดีมากเลย แบบยอมตายแทนเราได้เลยอะ เพราะ เราดีกับเค้าตลอด ช่วยทุกเรื่อง ย้ำว่าทุกเรื่องจริงๆ ขนาด บ้านเค้ามีปัญหากับคนซอยเดียวกัน พ่อเราถึงกับออกเงินซื้อบ้านคนๆนั้น เพื่อให้ป้าเราคนนี้ไม่ไปมีปัญหากับเค้า
บ้านเค้าแบบ มีปัญหาตลอด แบบเหมือนชอบทะเลาะกัน แล้วมาที่บ้าน มาระบาย ตอนเช้า ป้า ตอนเที่ยง ลูกสาว ตอนเย็น ลูกชาย แล้วลูกสาวนี้ตัวดีเลย แกเหมือนแอนตี้ที่บ้าน ละอินกับบ้านเรา กับแม่เรามาก ชอบมาขอนอนด้วย นอนทีไม่ใช่คืนเดียวนะ นอนแล้วนางชอบตีเนียนยาวเลย... บางทีเราก็แบบ คือกูอยากนอนคนเดียวบ้าง ไปอยู่มหาลัยก็นอนกับเพื่อน เว้นที่ว่างให้กูบ้างเถอะ น้องกูแม่กูยังไม่ก้าวก่ายชีวิตกูขนาดนี้เลย
แต่ก็โอเคนะ เพราะหลังๆ เราก็เริ่มทำฟึดฟัดไม่โอเค อ้างนู้นนี้นางเลยไม่ค่อยได้มา อีน้องสาวเค้าก็เหมือนกัน ถ้าไม่ได่มาบ้านนี้นะ จะตายให้ได้ กูก็งงเหมือนกันว่าทำไม ถ้าน่ารักจะไม่ว่าเลย แกเป็นเด็กแบบ นิสัยไม่น่ารักอะ พูดไงดี รักก็รักแหละ ในความเป็นหลานอะ แต่นิสัยมันไม่ได้น่ารักเหมือนหลานคนอื่นๆอะ แล้วยิ่งมาอยู่ทุกว้น แบบทุกวันจริงๆ จัน ยันอาทิตย์ เรียนเสร็จก็มา.
ทั้งหมดนี้ยังไม่เท่าไหร่นะ. หนักสุดก็ตอนนี้แหละ คือ หนูอะแต่งงาน ละ มีลูกเล็กตรงกับตอนที่ย่าอาการหนัก เป็นผู้ป่วยติดเตียง ต้องมีคนมาดูแล นั้นก็ไม่พ้น พ่อหนู ป้า และ ลูกสาวเค้า เค้าดูแลย่าดีมากนะ ดีมากจริงๆ ทุกอย่างอะ ล้างขี้ อาบน้ำ ให้อาหาร ป้ากับลูกสาวเค้านี้สุดๆไปเลย ทุ่มเททุกอย่าง อันนี้ชื่นชม
จนเวลาเราคิดไม่ดีกับเค้า เราถึงกับต้องกลับมาด่าตัวเองว่า นี้กูใจแคบรึป่าววะ เค้ามาอยู่ที่บ้านก็เพราะจะดูแลย่านะ เพราะเราเองก็ทำอย่างนั้นไม่ได้
ใช่คะ แต่นานๆไปมันก็ยากที่จะทนนะ. คือลูกสาวป้าอะ จะมานอนเฝ้า อยู่ที่นี้ไปเลย ส่วนป้าอะ จะหิ้วลูกสาวตัวเล็กมาตอนเช้ากลับค่ำทุกวัน ลูกสาวป้าแกแบบดีนะ แต่ไม่ค่อยมีความเกรงใจอะ แบบ ชอบเอาเสื้อผ้าน้องเราไปใส่ แล้วทำเป็นของตัวเอง แล้วแบบตัวติดกับแม่เราตลอด จนเราไม่รู้จะเอาเวลาไหนไปคุยกับแม่ ชอบพูดแทรก ชอบอยากรู้ เวลาเราคุยอะไรกันครอบครัว จะมีเค้าเข้ามาตลอด มาคุยมาแจมจนเราก็นำคาญ ลูกชายป้าก็เหมือนกัน พอป้ามาอยู่นร้แกก็ตามมากินข้าว มาอาบน้ำ แต่งตัว บางทีหยิบเสื้อ หยิบผ้าขนหนูน้องเราไปใช้ ฉีดน้ำหอมหน้าตาเฉย เราอะไม่ค่อยเดือดร้อนเท่าไหร่ เพราะเราล็อคประตูห้องตลอด ไม่ให้ใครเข้าไปมั่วได้ สงสารน้อง เพราะน้องมันไม่กล้าพูด หรือ ทำอะไร
จนกระทั่งน้องทั้งสองไปเรียน ทีนี้หนักเลย ทั้งลูกสาวลูกชายจ้า ยึดห้องน้องกูแบบเนียนๆ เข้าไปนอน บ้านตัวเองก็ใกล้ๆนะ ไม่กลับจ้า รักกู รักบ้านกู รักแม่กู ใครที่อ่านอาจจะคิดว่าเราอะใจแคบเกินไปนะ แต่ลองคิดดิ ทุกวัน เจอแบบนี้ทุกวัน เราต้องเลี้ยงลูกอยู่บ้าน และเห็นเเบนี้ทุกวัน หังเค้าทะเลาะกันในครอบครัว แล้วมาทะเลาะบ้านกูทุกวัน วันก่อนลูกสาวก็ทะเลาะกับข้างบ้าน ละมาบ่นให้ฟัง ลูกชายทะเลาะกับคนบ้า ก็เอามาลงที่บ้านกู
ประสาท-คะ พูดเลย พูดในนี้แหละ ไม่เคยได้บอกให้ใครฟัง อึดอัด แบบกลับบ้านกันไปบ้างไหม บ้านตรงนี้เอง พอน้องกูไป เข้ามานอน ล็อคห้อง เหมือนห้องตัวเอง กูเคาะก็ไม่เปิดมันใช้หรอ เราเองจำความได้ นอนบ้านเค้าล่าสุดก็ตอนเด็ก มอต้น ไม่มีเค้าเราก็ไม่ไปนอน แต่นี้จะ 30 แล้วนะเว้ย มาค้างบ้านคนอื่นถึงจะญาติก็เถอะ ก็ต้องคิดไหมอะ ว่าเค้าก็หวงของของเค้าเหมือนกัน กูเองเป็นพี่มันแท้ๆ จะไปนอนให้นมลูกบางทียังขออนุญาตเลย ไม่ไหวนะแบบนี เกินไปอะ เรืองที่ดีก็ดี แต่เรื่อง สเปซ ก็สำคัญไหมอะ ขอโทษที่หลังๆใช้คำหยาบนะคะ เพราะไม่ไหวแล้วจริงๆ พูดกะบใครก็ไม่ได้
เพื่อนๆช่วยให้คำแนะนำหน่อย เป็นแบบนี้จะปีนึงแล้ว ไม่เคยพูดต่อหน้า หรือ เตือนเค้าเลย แต่ตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้ว เคยอยากออกไปเช้าบ้าน แต่ก็คิดว่า กูต้องย้ายไปจ่ายค่านู้นนี้ เพราะ คนอื่น ที่มาอยู่ไม่เคยออกค่าอะไรเลยหรอวะ ? ช่วยเถอะคะ จะด่าดึงสติ หรือ แนะนำไรก็เหอะ ช่วยหน่อย
มีญาติดี แต่ ... บางทีก็ล้ำเส้นเกินไป เหมือนไม่ใช่บ้านเราเลยคะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า หนูกับครอบครัว เพิ่งสร้างบ้านเสร็จได้ 3 ปีแล้ว ก่อนหน้านี้ก็มีบ้านเเหละ แต่เป็น ร้านขายของชำข้างหน้า ข้างหลังกับชั้นบนก็อยู่กัน พ่อ แม่ หนู น้องชายอีกสองคน สและ ปู่ พอปู่เสีย ก็รับย่ามาอยู่ด้วย แล้วสร้างบ้านใหม่ ในหมู่บ้านซึ่งใกล้กับบ้านญาติบ้านนี้แหละ ( มี ป้า ลูกของเขาอีก 4 คน)
ทีนี้แหละ คำว่า ส่วนตัวไม่เคยมีเลน เเรกๆก็สนุกอยู่หรอก เพราะ เค้าแค่มาๆไป มาทำกับข้าวกินกัน หนู น้องเอง ถึงเวลาก็ไปอยู่ โรงเรียนประจำ ไม่ได้วอรี่อะไรเยอะ. แต่จะบอกว่าญาติครอบครัวนี้เค้าก็ดีนะ ดีมากเลย แบบยอมตายแทนเราได้เลยอะ เพราะ เราดีกับเค้าตลอด ช่วยทุกเรื่อง ย้ำว่าทุกเรื่องจริงๆ ขนาด บ้านเค้ามีปัญหากับคนซอยเดียวกัน พ่อเราถึงกับออกเงินซื้อบ้านคนๆนั้น เพื่อให้ป้าเราคนนี้ไม่ไปมีปัญหากับเค้า
บ้านเค้าแบบ มีปัญหาตลอด แบบเหมือนชอบทะเลาะกัน แล้วมาที่บ้าน มาระบาย ตอนเช้า ป้า ตอนเที่ยง ลูกสาว ตอนเย็น ลูกชาย แล้วลูกสาวนี้ตัวดีเลย แกเหมือนแอนตี้ที่บ้าน ละอินกับบ้านเรา กับแม่เรามาก ชอบมาขอนอนด้วย นอนทีไม่ใช่คืนเดียวนะ นอนแล้วนางชอบตีเนียนยาวเลย... บางทีเราก็แบบ คือกูอยากนอนคนเดียวบ้าง ไปอยู่มหาลัยก็นอนกับเพื่อน เว้นที่ว่างให้กูบ้างเถอะ น้องกูแม่กูยังไม่ก้าวก่ายชีวิตกูขนาดนี้เลย
แต่ก็โอเคนะ เพราะหลังๆ เราก็เริ่มทำฟึดฟัดไม่โอเค อ้างนู้นนี้นางเลยไม่ค่อยได้มา อีน้องสาวเค้าก็เหมือนกัน ถ้าไม่ได่มาบ้านนี้นะ จะตายให้ได้ กูก็งงเหมือนกันว่าทำไม ถ้าน่ารักจะไม่ว่าเลย แกเป็นเด็กแบบ นิสัยไม่น่ารักอะ พูดไงดี รักก็รักแหละ ในความเป็นหลานอะ แต่นิสัยมันไม่ได้น่ารักเหมือนหลานคนอื่นๆอะ แล้วยิ่งมาอยู่ทุกว้น แบบทุกวันจริงๆ จัน ยันอาทิตย์ เรียนเสร็จก็มา.
ทั้งหมดนี้ยังไม่เท่าไหร่นะ. หนักสุดก็ตอนนี้แหละ คือ หนูอะแต่งงาน ละ มีลูกเล็กตรงกับตอนที่ย่าอาการหนัก เป็นผู้ป่วยติดเตียง ต้องมีคนมาดูแล นั้นก็ไม่พ้น พ่อหนู ป้า และ ลูกสาวเค้า เค้าดูแลย่าดีมากนะ ดีมากจริงๆ ทุกอย่างอะ ล้างขี้ อาบน้ำ ให้อาหาร ป้ากับลูกสาวเค้านี้สุดๆไปเลย ทุ่มเททุกอย่าง อันนี้ชื่นชม
จนเวลาเราคิดไม่ดีกับเค้า เราถึงกับต้องกลับมาด่าตัวเองว่า นี้กูใจแคบรึป่าววะ เค้ามาอยู่ที่บ้านก็เพราะจะดูแลย่านะ เพราะเราเองก็ทำอย่างนั้นไม่ได้
ใช่คะ แต่นานๆไปมันก็ยากที่จะทนนะ. คือลูกสาวป้าอะ จะมานอนเฝ้า อยู่ที่นี้ไปเลย ส่วนป้าอะ จะหิ้วลูกสาวตัวเล็กมาตอนเช้ากลับค่ำทุกวัน ลูกสาวป้าแกแบบดีนะ แต่ไม่ค่อยมีความเกรงใจอะ แบบ ชอบเอาเสื้อผ้าน้องเราไปใส่ แล้วทำเป็นของตัวเอง แล้วแบบตัวติดกับแม่เราตลอด จนเราไม่รู้จะเอาเวลาไหนไปคุยกับแม่ ชอบพูดแทรก ชอบอยากรู้ เวลาเราคุยอะไรกันครอบครัว จะมีเค้าเข้ามาตลอด มาคุยมาแจมจนเราก็นำคาญ ลูกชายป้าก็เหมือนกัน พอป้ามาอยู่นร้แกก็ตามมากินข้าว มาอาบน้ำ แต่งตัว บางทีหยิบเสื้อ หยิบผ้าขนหนูน้องเราไปใช้ ฉีดน้ำหอมหน้าตาเฉย เราอะไม่ค่อยเดือดร้อนเท่าไหร่ เพราะเราล็อคประตูห้องตลอด ไม่ให้ใครเข้าไปมั่วได้ สงสารน้อง เพราะน้องมันไม่กล้าพูด หรือ ทำอะไร
จนกระทั่งน้องทั้งสองไปเรียน ทีนี้หนักเลย ทั้งลูกสาวลูกชายจ้า ยึดห้องน้องกูแบบเนียนๆ เข้าไปนอน บ้านตัวเองก็ใกล้ๆนะ ไม่กลับจ้า รักกู รักบ้านกู รักแม่กู ใครที่อ่านอาจจะคิดว่าเราอะใจแคบเกินไปนะ แต่ลองคิดดิ ทุกวัน เจอแบบนี้ทุกวัน เราต้องเลี้ยงลูกอยู่บ้าน และเห็นเเบนี้ทุกวัน หังเค้าทะเลาะกันในครอบครัว แล้วมาทะเลาะบ้านกูทุกวัน วันก่อนลูกสาวก็ทะเลาะกับข้างบ้าน ละมาบ่นให้ฟัง ลูกชายทะเลาะกับคนบ้า ก็เอามาลงที่บ้านกู
ประสาท-คะ พูดเลย พูดในนี้แหละ ไม่เคยได้บอกให้ใครฟัง อึดอัด แบบกลับบ้านกันไปบ้างไหม บ้านตรงนี้เอง พอน้องกูไป เข้ามานอน ล็อคห้อง เหมือนห้องตัวเอง กูเคาะก็ไม่เปิดมันใช้หรอ เราเองจำความได้ นอนบ้านเค้าล่าสุดก็ตอนเด็ก มอต้น ไม่มีเค้าเราก็ไม่ไปนอน แต่นี้จะ 30 แล้วนะเว้ย มาค้างบ้านคนอื่นถึงจะญาติก็เถอะ ก็ต้องคิดไหมอะ ว่าเค้าก็หวงของของเค้าเหมือนกัน กูเองเป็นพี่มันแท้ๆ จะไปนอนให้นมลูกบางทียังขออนุญาตเลย ไม่ไหวนะแบบนี เกินไปอะ เรืองที่ดีก็ดี แต่เรื่อง สเปซ ก็สำคัญไหมอะ ขอโทษที่หลังๆใช้คำหยาบนะคะ เพราะไม่ไหวแล้วจริงๆ พูดกะบใครก็ไม่ได้
เพื่อนๆช่วยให้คำแนะนำหน่อย เป็นแบบนี้จะปีนึงแล้ว ไม่เคยพูดต่อหน้า หรือ เตือนเค้าเลย แต่ตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้ว เคยอยากออกไปเช้าบ้าน แต่ก็คิดว่า กูต้องย้ายไปจ่ายค่านู้นนี้ เพราะ คนอื่น ที่มาอยู่ไม่เคยออกค่าอะไรเลยหรอวะ ? ช่วยเถอะคะ จะด่าดึงสติ หรือ แนะนำไรก็เหอะ ช่วยหน่อย