เหนื่อยจัง

เราเป้นเด้กขัดสนมาตั้งแต่เด็ก
ออกร.ร.มาเลี้ยงน้องหั้ยแม่..ตั้งแต่15
จน18เริ่มทำงานแล้วก้เรียนกศน.มาจนอายุ22
ตอนนี้จบแล้วกศน.แม่เราอายห่างกับเรา16ปีเราเป้นคนแบบไม่อยากใช้เงินที่หามาได้แต่แม่จะเล่นไพ่ใช่ตังแบบไม่คิดหมดก้ยืม
แม่บอกแม่ไม่อยากหั้ยน้องอดเราบอกเครเข้าใจ..แต่เวลาเล่นไพ่เราก้ห้ามไม่ได้..เราเป็นลูก.แต่คำว่าทำงานที่เดียวกันกับแม่เหนื่อยก้เหมือนกันแต่ทำไมแม่ไม่รุ้จักพอบ้าง..เราก้เคยน้อยใจทำไมไม่มีพ่อแม่ที่รองรับเหมือนวัยรุ่นเดียวกัน..มาบ้านยังต้องมาทำงานบ้านเก้บบ้าน..เหมือนเราฝันยุคนี้ดียวเราอยากหมดหนี้แต่เหมือนพ่อแม่สร้างมันให้มากกว่าเดิม..เหนื่อยจนอยากออกไปหางานทำยุคนเดียว.อยากรุ้ว่าถ้าอยู่แบบนั้นจะเก้บทำอะไรได้บ้าง