ผมมีแฟนครับคบกันได้ ปีกว่าๆ เรามักจะทะเลาะกันบ่อยครับ ผมไม่ใช่ผู้ชายดื้อนะครับ ผมไม่ค่อยเล่นโซเชียลหรอกครับตั้งแต่มีแฟน จะมีก็แค่แชทกับเพื่อนครับ เพราะแฟนจะเอาเฟสเราไปเล่นและดูความเคลื่อนไหวของเรา ผมเลยเลือกที่จะไม่สนใจและใส่ใจกับแอพพวกนี้ครับ (แฟนผมขี้หึงและผมจะไม่สามรถกดไลค์หรือคุยกับเพื่อนผญ.ได้เลย) ผมชอบเล่นเกมครับ จะเล่นตอนที่ว่าง เพราะผมก็ทำงานแล้ว เล่นเกมกับเพื่อนเฉพาะช่วงมืดๆครับ การเล่นเกมนี่ก็อึดอัดอยู่บ้างแต่ก็พอรับได้ คือเกมนี้เป็นเกมยิงครับจำเป็นตั้งฟังเสียงเท้า แต่แฟนผมไม่ให้ใส่หูฟัง เขาบอกว่าผมไม่สนใจ แต่เอาจริงๆก่อนที่ผมจะเล่นเกม ผมก็กินข้าว ดูหนังกับแฟนแล้วแหละครับ หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างจับโทรศัพท์คนละเครื่อง ผมก็เลยเล่นเกมกับเพื่อนครับ เรามักจะทะเลาะกันบ่อยๆแทบทุกวันเรื่องเล็กๆไปจนเรื่องใหญ่ๆ ผมมักจะเป็นคนง้อและขอโทษเสมอทุกเรื่อง เรามักจะจบปัญหาด้วยการนอนแล้วพอใจเย็นก็มาคุยกันอีกทีครับ ผมออกไปทำงานตอนเช้าไม่ว่าเธอจะงอนอยู่หรือโกดอยู่ ผมก็จะหอมแก้มเธอทุกเช้าครับ นี่ก็อาจจะเป็นสาเหตุที่เราดีกันหรือเปล่าผมก็ไม่รู้ จนวันนึงผมรู้สึกเหมือนผมทำดีแล้วพยายามจะทำให้มันดี แต่กลับกลายเป็นผมไม่ใส่ใจหรือผมคงโง่ผมผิดไปสะอย่างงั้น ผมเลยท้อครับ ผมอาจจะไม่เข้าใจเธอ และเธออาจจะไม่เข้าใจผมหมายความว่า เราเข้ากันไม่ได้หรือเปล่าครับ ?
เรื่องมีอยู่ว่าผมมีนิสัยเป็นคนที่ชอบทำอะไรก็ได้ ยังไงก็ได้ กินอะไรก็ได้ ทำอะไรก็ได้ แต่ถ้าไม่ชอบสิ่งนั้น ผมก็จะบอกว่าไม่กิน ไม่ชอบครับ
ตัวอย่างนะครับ แฟนผมเธออยากไปซื้อเสื้อ ลาคอส ให้พ่อของเธอน่ะครับ ผมก็เลยหวังดีจะไปดูให้ก่อนที่ห้างแห่งนึงครับผมไปคนเดียว ซึ่งมันมีชอปเสื้อของยี่ห้อนี้เลยครับ ผมก็ถ่ายรูปและถามโปรโมชั่นให้เธอ ตัวเลือกมันมีเยอะครับ ผมก็ว่าที่นี่มันดีครับ แต่เธอไม่อยากมาที่นี่ครับ เธออยากไปอีกห้างหนึ่งครับ ผมก็เลยกลับบ้าน พอวันต่อมาผมก็ถามเธอว่าวันนี้จะไปห้างที่เธออยากไปไหม เธอก็ถามว่าน้ำมันมีหรอจะพาไปซื้อเสื้ออ่ะ ผมก็ตอบว่ามีพึ่งเติม จะไปที่ไหนล่ะ เธอก็บอกจะไปที่เธออยากไปครับ ผมก็ถามว่ามีที่จอดรถมั้ยห้างนั้น (ซึ่งผมไม่เคยไปครับ แต่ผมก็พอรู้ว่าเส้นแคราย รถโคตรติด แต่ผมก็แล้วแต่เธอนะครับถ้าเธอจะไปผมก็พาไปอยู่แล้วครับ) เธอก็บอกว่าเธอจะนั่งรถไปเองครับ ผมก็ตอบเธอว่าผมพาไปก็ได้ (คำนี้แหละครับ ที่ทำให้เรื่องมันบานปลาย เธอให้เหตุผลว่าคำว่าก็ได้ของผมเนี้ย คือผมไม่อยากไปครับ เหมือนเขาบังคับผม แต่จริงๆแล้วผมไม่ได้คิดแบบนั้นเลย ผมพยายามอธิบาย แต่เธอก็ไม่ฟังผมเหมือนทุกครั้ง จะทะเลาะเพราะคำว่าก็ได้ทุกครั้ง คำว่าก็ได้ของผมคือ ผมไปก็ได้ ไม่ไปก็ได้ ถ้าเธออยากไป ผมก็ไปครับ ผมแล้วแต่เธอน่ะครับ แต่เธอก็ยืนยันคำเดิมว่า ก็ได้หมายความว่าไม่อยากไปครับ ผมควรจะทำยังไงดีครับ มันมีอีกหลายเรื่องครับที่ผมพูดว่ายังไงก็ได้ แล้วแต่ มันจะจบที่ทะเลาะทุกครั้ง พอทะเลาะกันก็เฟลครับ มีแต่เรื่องแย่ๆ มันทำให้ผมมองว่าผมไม่ดีพอรึเปล่า ทำไมทำอะไรก็ผิดไปหมด
ผมควรทำยังไงครับ ไปต่อหรือพอแค่นี้ 😩😭😭
ทำไมแฟนต้องมองว่าคำว่าก็ได้ของเราคือหมายความว่าไม่อยากทำหรือไม่อยากไป
เรื่องมีอยู่ว่าผมมีนิสัยเป็นคนที่ชอบทำอะไรก็ได้ ยังไงก็ได้ กินอะไรก็ได้ ทำอะไรก็ได้ แต่ถ้าไม่ชอบสิ่งนั้น ผมก็จะบอกว่าไม่กิน ไม่ชอบครับ
ตัวอย่างนะครับ แฟนผมเธออยากไปซื้อเสื้อ ลาคอส ให้พ่อของเธอน่ะครับ ผมก็เลยหวังดีจะไปดูให้ก่อนที่ห้างแห่งนึงครับผมไปคนเดียว ซึ่งมันมีชอปเสื้อของยี่ห้อนี้เลยครับ ผมก็ถ่ายรูปและถามโปรโมชั่นให้เธอ ตัวเลือกมันมีเยอะครับ ผมก็ว่าที่นี่มันดีครับ แต่เธอไม่อยากมาที่นี่ครับ เธออยากไปอีกห้างหนึ่งครับ ผมก็เลยกลับบ้าน พอวันต่อมาผมก็ถามเธอว่าวันนี้จะไปห้างที่เธออยากไปไหม เธอก็ถามว่าน้ำมันมีหรอจะพาไปซื้อเสื้ออ่ะ ผมก็ตอบว่ามีพึ่งเติม จะไปที่ไหนล่ะ เธอก็บอกจะไปที่เธออยากไปครับ ผมก็ถามว่ามีที่จอดรถมั้ยห้างนั้น (ซึ่งผมไม่เคยไปครับ แต่ผมก็พอรู้ว่าเส้นแคราย รถโคตรติด แต่ผมก็แล้วแต่เธอนะครับถ้าเธอจะไปผมก็พาไปอยู่แล้วครับ) เธอก็บอกว่าเธอจะนั่งรถไปเองครับ ผมก็ตอบเธอว่าผมพาไปก็ได้ (คำนี้แหละครับ ที่ทำให้เรื่องมันบานปลาย เธอให้เหตุผลว่าคำว่าก็ได้ของผมเนี้ย คือผมไม่อยากไปครับ เหมือนเขาบังคับผม แต่จริงๆแล้วผมไม่ได้คิดแบบนั้นเลย ผมพยายามอธิบาย แต่เธอก็ไม่ฟังผมเหมือนทุกครั้ง จะทะเลาะเพราะคำว่าก็ได้ทุกครั้ง คำว่าก็ได้ของผมคือ ผมไปก็ได้ ไม่ไปก็ได้ ถ้าเธออยากไป ผมก็ไปครับ ผมแล้วแต่เธอน่ะครับ แต่เธอก็ยืนยันคำเดิมว่า ก็ได้หมายความว่าไม่อยากไปครับ ผมควรจะทำยังไงดีครับ มันมีอีกหลายเรื่องครับที่ผมพูดว่ายังไงก็ได้ แล้วแต่ มันจะจบที่ทะเลาะทุกครั้ง พอทะเลาะกันก็เฟลครับ มีแต่เรื่องแย่ๆ มันทำให้ผมมองว่าผมไม่ดีพอรึเปล่า ทำไมทำอะไรก็ผิดไปหมด
ผมควรทำยังไงครับ ไปต่อหรือพอแค่นี้ 😩😭😭