เศรษฐกิจดี๊ดี... วันนี้ มีนัดเฮียร้านขายทองคำที่เยาวราช

กระทู้คำถาม
แม่บอกให้ขายทองคำที่สะสมไว้ตอนทุน 600-800 บาท ต่อ ทองคำ 1 บาท เอาออกมาระบายบ้าง ไม่ใช่ ต้องการเงินสดนะ แต่มันมีเยอะมาก จนต้องระบายของออกมาบ้าง เยอะแค่ไหน ก็ก่อนไปหาเฮีย ต้องโทรหาเฮียที่ร้านก่อนไป เพราะเฮียบอกว่าจะได้เตรียมเงินสดรอไว้ล่วงหน้า เอาทองสมัยคุณแม่ยังสาวออกมาขายบ้าง ความแตกต่างของทองคำสมัยก่อนกับสมัยนี้ ที่เห็นชัดเจนที่สุด ก็เรื่องสี ยังงงว่า ทำไม ทองคำแท่งสมัยก่อน สีมันสดเข้ม บาดตา มันเป็นสีส้มสด มากกว่า จะเป็นสีเหลืองทอง แท่งละ 50 บาท ขายไปเล่นๆ สัก 5 แท่งก่อน ยังมีอีกเยอะมากๆ คุณแม่ ชอบสะสมทองคำแท่งไว้ แม่บอกว่า มีทองรุ่นที่พ่อมาสู่ขอตอนแต่งงานด้วย อายุของทองคำนับตั้งแต่เก็บสะสมมาตอนแต่งงาน ก็ราวๆ 50 กว่าปีแล้ว ยังสะสมไว้ไม่ได้ขายเลยยยย

ที่บ้าน ยังสะสมพวกเหล้า ไวน์ บรั่นดี ต่างๆ จำนวนเยอะพอสมควร มีคนมาขอซื้อ เนื่องจากเป็นเหล้าที่เก็บบ่มไว้มาในช่วงคุณพ่อยังหนุ่ม เหล้าแต่ละขวดมีอายุอานามราวๆ 30-40 ปีทั้งนั้น การบ่มของแอลกอฮอล์มันจะเข้าเนื้อดีมากๆ ที่มีมากที่สุด ก็ แบรนด์ Black label ถามว่ามีกี่ขวด สำหรับยี่ห้อนี้ ก็ราวๆ 200 ขวดได้ เก็บไว้ในห้องเก็บเหล้าอย่างดี แต่ที่บ้าน ไม่มีคนกินเหล้าเลย เพราะ เป็นคนดูแลสุขภาพกันทุกคน เลยเหลือเหล้าในสต็อคจำนวนมาก มูลค่าหลายอยู่นะเนี่ย ยังไม่รวม chivas ที่มีราวๆ 50 กว่าขวดได้ และ แบรนด์อื่นๆ ประปราย ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เริ่มทะยอยเอาเหล้าเก่าออกมาจากสต็อค เอาไปแจกคนอื่นบ้าง มีอาเฮียคนหนึ่งมาให้ราคาแพงมาก พวกสะสมเหล้าเหมือนกัน คุยกันได้ไม่ทันไร ตกลงราคายังไม่ได้เลย เขาดันตายไปซะก่อน แต่ก็เอาเถอะ เราไม่ได้อยากขายของเก่าอะไร แค่รกบ้านเท่านั้นเองงงง

ถามว่า ขายไปแล้ว เงินแม่ให้ใคร ก็ให้ผมนี่แหละ เพราะแม่บอกว่า แม่อายุมากแล้ว สมควรที่จะค่อยๆ ทะยอยแบ่งสมบัติให้ลูกๆ ได้แล้ว มันใกล้ถึงเวลาแล้ว แม่ไม่อยากมีสมบัติอะไรติดตัวให้ค้างคาใจในตอนแก่ เพราะเดี๋ยวลูกๆ จะทะเลาะกันแย่งสมบัติกันเปล่าๆ แต่เชื่อว่าที่บ้านผมไม่มีปัญหาเรื่องแย่งสมบัติกันแน่นอน เพราะพี่น้องแต่ละคนล้วนรักกันดีมากเกินกว่าจะเอาเรื่องสมบัติมาหาเรื่องทะเลาะกัน ผมอยากอยู่ในช่วงปลงสังขารและพร้อมจะสละร่างไปได้ทุกเมื่อ โดยไม่ต้องมีห่วงอะไรในชีวิต เข้าใจสัจธรรมชีวิต และรู้ดีด้วยว่า คนเราไม่ควรสะสมสมบัติอะไรไว้เกินพอดีในช่วงบั้นปลาย เพราะตัวเองก็อาจไม่มีเวลามากพอจะได้ใช้มันอยู่ดี

ถามว่าผมอยากได้ไหม ไม่ได้อยากได้ พูดตรงๆนะ ผมเป็นคนสมถะ ข้าวของทรัพย์สินอะไรไม่อยากได้จากคนอื่นเลยสักนิด คิดเหมือนแม่ ในที่สุดเราก็คงไม่ได้ใช้อยู่ดี ก็ให้คนอื่นอีกต่อ อยากเดินทางไปเที่ยวมากแล้ว แต่ยังติดโควิดอยู่ อยากได้พูดคุยกับชาวต่างชาติมาก อยากมีกิจกรรมที่สร้างแรงบันดาลใจในชีวิต หรือ ไปใช้ชีวิตในต่างแดนนานๆ เช่น การปีนยอดเขาเอฟเวอร์เรสต์ การพายเรือล่องแม่น้ำไนล์ หรืออื่นๆ ที่แอดเวนเจอร์ และ เอ็กซตรีม เล็กๆ เบื่อกับชีวิตตอนนี้มากเลย พูดตรงๆ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่