เราเป็นเด็กผญ อายุ 19 ที่กำลังขึ้นปี 1 ซึ่งเข้าคณะกับศิลปะ ซึ่งคุณแม่ไม่ชอบอคติ ซึ่งตอนเราติดรอบ 1 เขาเอาไปอวดเพื่อนๆเขาแต่พอหลังจากนั้นเขาก็ด่ามาตลอดว่าฟลุ๊คเข้าได้ บ้าง .. เดี๋ยวก็ซิ่ว ซึ่งเขาไม่เคยชมเราที่เราติดสักครั้ง ซึ่งเราก็ไม่ค่อยมีกำลังใจเลยค่ะ ..อันนี้ประเด็นที่น้อยที่สุดของที่ทะเลาะกับท่านบ่ายๆ เข้าประเด็นหลักนะคะ
เรามีปัญหากับที่ทั้งคุณพ่อและคุณแม่บ่อยครั้งค่ะ ขอเกิ่นไว้ก่อนนะคะว่าพ่อกับเเม่เราไม่ได้รักกันเเล้วแต่อาศัยอยู่บ้านเดียวกันค่ะ
คุณพ่อคุณแม่เราเริ่มทะเลาะกันตั้งแต่เรายังเด็กเลยค่ะ เราเป็นคนค่อนข้างที่จะถูกมองว่าเป็นคนเก็บตัว เป็นคนไม่พูดค่ะ
ซึ่งนั้นเป็นสิ่งที่พ่อแม่คิด แต่อยู่รร.เราก็ปกตินะคะ ที่เราเป็นงั้นกับพ่อแม่เพราะ พอพูดมากไปก็น่ารำคาญสำหรับพวกเขาถูกมองว่าเพ้อเจ้อไร้สาระ เป็นแค่เด็กฟังผู้ใหญ่ก็พอ เราอยู่กับพ่อแม่แล้วเรารู้สึกไม่เป็นตัวเอง รู้สึกอึดอัดที่พูดอะไรก็ผิด เวลาไปไหนกับเเม่คุณแม่มักจะไปเจอเพื่อนๆและชอบด่าเรา พูดจาข้อเสียของเราให้เพื่อนๆแม่ฟังเหมือนเป็นเรื่องตลก และก็เปรียบเทียบลูกคนอื่น เราจึงตัดสินใจว่าจะไม่ไปไหนกับแม่ยกเว้นเทศกาลสำคัญจริงๆ
เวลาอยู่บ้านเราก็เลือกฟังใครไม่ถูก เพราะ คุณแม่สั่งอีกอย่าง และคุณพ่อก็สั่งอีกอย่าง เหมือนจะเอาชนะ พอไม่ได้ดั่งใจก็มีตีเราด่าเราเสียงดังจนแถวบ้านได้ยินกัน ตอนเรามีแฟนคุณแม่ก็ดูสนับสนุนคนนี้มากๆ สุดท้ายมาบอกเราว่าที่ให้คบเพราะเงิน มันทำให้เรารู้สึกไม่มีความสุขเลย เพราะเเม่เริ่มชวนแฟนเราให้เราไปกินข้าวด้วยกันและแม่ ก็ ถามแต่เรื่องบริษัทที่บ้านของเเฟนเรา ซึ่งเรารู้สึกอึดอัดมากๆทุกเช้าไปรร คุณแม่เราก็จะพูดว่าอย่าเลิกกับคนนี้เป็นอันขาด
ซึ่งมีอยู่วันๆนึง เรากับเเฟนเลิกกันด้วยปัญหาอื่นเเต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ เราคิดว่าก็จบแบบนี้ดีเเล้ว แต่คุณแม่เรากับด่าเรา แถมช่วงนั้นใน 1เดือนคุณแม่เราพูดถึงเรื่องเราเลิกกับเเฟนว่าเรามันแย่ เรามันแรด ...เรารู้สึกว่าเห้ย เราเลิกกันเรื่องอื่นไม่ได้มีใครเเย่เลยแต่เราเข้ากันไม่ได้ แต่คุณแม่เราทำให้เรารู้สึกดาวมากๆ พอมีคนเข้ามาหาเราช่วงนี้คุณแม่ก็พูดเเต่ว่า ดีเท่าคนเก่าไหม บ้านมันทำงานไร คุยทำไมกลับไปหาคนเก่าสิ ยิ้งรู้สึกแบบอะไรว่ะ เราไม่ได้อยากคบใครเพื่อเงินอ่ะ อาจจะดูโลกสวยนะคะ แต่อยากคบคนที่อยู่กันนานๆมากกว่า
เมีอยู่ช่วงนึงเราเป็นซึมเศร้า(เราไปทำเเบบทดสอบในเว็ปค่อนข้างเยอะเเละประกอบกับหาข้อมูลมาค่ะ)
แต่เราก็หากินกรรมทำจนตอนนี้มันดีขึ้น แต่พอจะดีขึ้นคุณแม่ก็ทำให้มันดาวลงทุกครั้ง จนเวลามีความลับอะไรรู้สึกแย่ๆอะไรมาไม่กล้าบอกใครเลย
ส่วนคุณพ่อ ก็มีแฟนใหม่ซึ่งเราไม่ได้อย่างขัดอะไรเขาอยู่แล้ว เราจึงทำไม่รู้ไม่เห็นแต่พอเขากลับบ้านมาบางครั้งเขาก็มาโมโห ใส่ ด่าเรา ว่าถ้าไม่มีเราเขาก็ไปได้นานเเล้ว หรือก็หาเรื่องอื่นมาทะเลาะและบางครั้งก็ตีเรา ด้วยเหตุผล บอกว่าไม่ทำงานบ้าน ทั้งที่เรา กวาดบ้านถูบ้าน ล้างจาน ตากผ้า คือมันทุกอย่างเเล้วเขาบอกไม่ใช่งานบ้าน ... คือในใจเราคือคิดเเบบ " กูทำอะไรว่ะที่ผ่านมา" เราไม่อยากพูดอะไร
เราเป็นคนเดียวที่อยู่บ้านค่ะเลยโดนหาเรื่อง เรื่องงานบ้านตลอด เขาชอบพูดว่าเราสบายเนอะ อยู่บ้านชิลๆ สบายๆ
ซึ่งพวกเขาออกไปเที่ยวกันทั้งคู่ค่ะ .. เราเคยคิดอยากไปอยู่หอตอนมหาลับนะคะ แต่พอถึงตอนนี้เเล้วเขาก็ไม่ให้ค่ะ เขาบอกแล้วเขาจะใช้งานใครทำงานบ้าน
แม่เราเป็นคนที่ชอบพูด เหยียดคนอื่นซึ่งเราไม่ชอบเลยค่ะ คุณพ่อก็เป็นคนเรื่องมาก.. เวลาไปร้านอาหารด้วยกับเขา เรารู้สึกสงสารพนง.มากๆเลยค่ะ ;-;
... และช่วงนี้คุณแม่ก็เป็นวัยทอง และช่วฃนี้เราก็ยิ่งโดนหนักขึ้นๆจนรู้สึกว่า เขาไม่ได้รักเราแล้วหรอ คุณพ่อก็อารมณ์ดีขึ้นแค่ช่วงนี้เพราะ work from home ช่วยไว้ค่ะ แต่ก็...ที่ทำงานเขาเปิดเเละคงจะกลับไปโหมดเดิมและค่ะ คือ เราไม่รู้จะทำไงดี แต่บางครั้งก็เคยอยากคิดสั้นชั่ววูปเพราะคำพูดพวกท่านเเต่ก็แค่วูปเดียวจริงๆ ไม่รู้จะทำไงแล้ว
ทะเลาะกับพ่อแม่บ่อยมากๆควรทำไงดีคะ
คุณพ่อคุณแม่เราเริ่มทะเลาะกันตั้งแต่เรายังเด็กเลยค่ะ เราเป็นคนค่อนข้างที่จะถูกมองว่าเป็นคนเก็บตัว เป็นคนไม่พูดค่ะ
ซึ่งนั้นเป็นสิ่งที่พ่อแม่คิด แต่อยู่รร.เราก็ปกตินะคะ ที่เราเป็นงั้นกับพ่อแม่เพราะ พอพูดมากไปก็น่ารำคาญสำหรับพวกเขาถูกมองว่าเพ้อเจ้อไร้สาระ เป็นแค่เด็กฟังผู้ใหญ่ก็พอ เราอยู่กับพ่อแม่แล้วเรารู้สึกไม่เป็นตัวเอง รู้สึกอึดอัดที่พูดอะไรก็ผิด เวลาไปไหนกับเเม่คุณแม่มักจะไปเจอเพื่อนๆและชอบด่าเรา พูดจาข้อเสียของเราให้เพื่อนๆแม่ฟังเหมือนเป็นเรื่องตลก และก็เปรียบเทียบลูกคนอื่น เราจึงตัดสินใจว่าจะไม่ไปไหนกับแม่ยกเว้นเทศกาลสำคัญจริงๆ
เวลาอยู่บ้านเราก็เลือกฟังใครไม่ถูก เพราะ คุณแม่สั่งอีกอย่าง และคุณพ่อก็สั่งอีกอย่าง เหมือนจะเอาชนะ พอไม่ได้ดั่งใจก็มีตีเราด่าเราเสียงดังจนแถวบ้านได้ยินกัน ตอนเรามีแฟนคุณแม่ก็ดูสนับสนุนคนนี้มากๆ สุดท้ายมาบอกเราว่าที่ให้คบเพราะเงิน มันทำให้เรารู้สึกไม่มีความสุขเลย เพราะเเม่เริ่มชวนแฟนเราให้เราไปกินข้าวด้วยกันและแม่ ก็ ถามแต่เรื่องบริษัทที่บ้านของเเฟนเรา ซึ่งเรารู้สึกอึดอัดมากๆทุกเช้าไปรร คุณแม่เราก็จะพูดว่าอย่าเลิกกับคนนี้เป็นอันขาด
ซึ่งมีอยู่วันๆนึง เรากับเเฟนเลิกกันด้วยปัญหาอื่นเเต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ เราคิดว่าก็จบแบบนี้ดีเเล้ว แต่คุณแม่เรากับด่าเรา แถมช่วงนั้นใน 1เดือนคุณแม่เราพูดถึงเรื่องเราเลิกกับเเฟนว่าเรามันแย่ เรามันแรด ...เรารู้สึกว่าเห้ย เราเลิกกันเรื่องอื่นไม่ได้มีใครเเย่เลยแต่เราเข้ากันไม่ได้ แต่คุณแม่เราทำให้เรารู้สึกดาวมากๆ พอมีคนเข้ามาหาเราช่วงนี้คุณแม่ก็พูดเเต่ว่า ดีเท่าคนเก่าไหม บ้านมันทำงานไร คุยทำไมกลับไปหาคนเก่าสิ ยิ้งรู้สึกแบบอะไรว่ะ เราไม่ได้อยากคบใครเพื่อเงินอ่ะ อาจจะดูโลกสวยนะคะ แต่อยากคบคนที่อยู่กันนานๆมากกว่า
เมีอยู่ช่วงนึงเราเป็นซึมเศร้า(เราไปทำเเบบทดสอบในเว็ปค่อนข้างเยอะเเละประกอบกับหาข้อมูลมาค่ะ)
แต่เราก็หากินกรรมทำจนตอนนี้มันดีขึ้น แต่พอจะดีขึ้นคุณแม่ก็ทำให้มันดาวลงทุกครั้ง จนเวลามีความลับอะไรรู้สึกแย่ๆอะไรมาไม่กล้าบอกใครเลย
ส่วนคุณพ่อ ก็มีแฟนใหม่ซึ่งเราไม่ได้อย่างขัดอะไรเขาอยู่แล้ว เราจึงทำไม่รู้ไม่เห็นแต่พอเขากลับบ้านมาบางครั้งเขาก็มาโมโห ใส่ ด่าเรา ว่าถ้าไม่มีเราเขาก็ไปได้นานเเล้ว หรือก็หาเรื่องอื่นมาทะเลาะและบางครั้งก็ตีเรา ด้วยเหตุผล บอกว่าไม่ทำงานบ้าน ทั้งที่เรา กวาดบ้านถูบ้าน ล้างจาน ตากผ้า คือมันทุกอย่างเเล้วเขาบอกไม่ใช่งานบ้าน ... คือในใจเราคือคิดเเบบ " กูทำอะไรว่ะที่ผ่านมา" เราไม่อยากพูดอะไร
เราเป็นคนเดียวที่อยู่บ้านค่ะเลยโดนหาเรื่อง เรื่องงานบ้านตลอด เขาชอบพูดว่าเราสบายเนอะ อยู่บ้านชิลๆ สบายๆ
ซึ่งพวกเขาออกไปเที่ยวกันทั้งคู่ค่ะ .. เราเคยคิดอยากไปอยู่หอตอนมหาลับนะคะ แต่พอถึงตอนนี้เเล้วเขาก็ไม่ให้ค่ะ เขาบอกแล้วเขาจะใช้งานใครทำงานบ้าน
แม่เราเป็นคนที่ชอบพูด เหยียดคนอื่นซึ่งเราไม่ชอบเลยค่ะ คุณพ่อก็เป็นคนเรื่องมาก.. เวลาไปร้านอาหารด้วยกับเขา เรารู้สึกสงสารพนง.มากๆเลยค่ะ ;-;
... และช่วงนี้คุณแม่ก็เป็นวัยทอง และช่วฃนี้เราก็ยิ่งโดนหนักขึ้นๆจนรู้สึกว่า เขาไม่ได้รักเราแล้วหรอ คุณพ่อก็อารมณ์ดีขึ้นแค่ช่วงนี้เพราะ work from home ช่วยไว้ค่ะ แต่ก็...ที่ทำงานเขาเปิดเเละคงจะกลับไปโหมดเดิมและค่ะ คือ เราไม่รู้จะทำไงดี แต่บางครั้งก็เคยอยากคิดสั้นชั่ววูปเพราะคำพูดพวกท่านเเต่ก็แค่วูปเดียวจริงๆ ไม่รู้จะทำไงแล้ว