คือผมมีคนรอบตัวที่เป็นโรคซึมเศร้าค่อนข้างเยอะซึ่งแต่ละคนจะไม่เท่าไหร่นะครับแต่มีอยู่คนนึงที่มักจะมาระบายที่ผมครับช่วงแรกๆก็เต็มใจให้ระบายครับ
แต่พอมาหลังๆ เวลามีอะไรในกลุ่มเพื่อนๆครับ ผมมักจะเป็นคนเดียวที่โดนกล่าวหาว่าผิดโดนระบายต่างๆนานาๆ เป็นหลายรอบมากเลยครับ จนผมเริ่มจะรำคาญหน่อยๆแต่ก็บอกกับตัวเองว่าเค้าเป็นซึมเศร้านะน่าจะปกติ จนมาถึงวันนึงครับผมกับเพื่อนคนนี้ตัดสินใจทำสิ่งที่เราสองคนชอบด้วยกัน ซึ่งคนนี้เค้าจริงจังมาก แต่ส่วนตัวผมที่ผมทำเพราะผมชอบผมสนุกพอเหนื่อยก็พักก่อนค่อยๆเป็นค่อยๆไปขาดอะไรก็ค่อยๆฝึก
แต่เค้ามักจะเร่งผมครับ พอผมทำไม่ได้หรือยังไม่อยากจะทำ ณ ตอนนั้นเพราะเหนื่อย ก็มักจะโดนตัดพ้อใส่ว่าเหนื่อยนะ ท้อนะทำไมไม่ทำผลงานซักที
ผมก็อธิบายไปแล้วช่วงต้นว่าตัวผมจะค่อยๆไปไม่รีบ
เค้าจะจะออกนอกเรื่องไปเลยครับว่าผิดที่ตัวเองตลอด เวลาจะคุยกันเรื่องที่ทำกัน มักจะออกมาเรื่องนี้บ่อยมาก แต่เวลาที่เค้าระบายผมก็ยังช่วยนะ แต่พอผมมีปัญหา ผมก็ลองไประบายกับเค้าบ้างครับ แต่พอระบายไม่เท่าไหร่เค้าก็บอกว่าไม่ชอบซะงั้น มันก็เริ่มสั่งสมความน่ารำคาญต่อเค้าให้ผมเรื่อยๆ จนมีวันนึงผมหมดความอดทน ผมเลยไม่สนใจไม่แคร์อะไรทั้งสิ้น เค้าก็จะหาว่าผมมันเห็นแก่ตัวไม่สนใจคนรอบข้างเลย ว่าผมต่างๆนานา จนผมต้องยอมทำตัวให้เป็นเหมือนเดิม แต่ในใจก็ยังรำคาญทำอะไรไม่ได้ เพราะผมคิดบวกแต่อีกคนคิดลบ ถ้าผมรำคาญคนคนนี้มากๆจะผิดปกติมั้ยครับหรือเป็นที่ตัวผมเอง
จริงๆมันก็มีเยอะกว่านี้ครับแต่ถ้าบอกเยอะชัดไปก็กลัวเค้าจะมาเจอ
รำคาญคนเป็นซึมเศร้านี่ผิดปกติมั้ยครับ(อ่านรายละเอียดก่อนอย่าพึ่งด่ากันนะครับ)
แต่พอมาหลังๆ เวลามีอะไรในกลุ่มเพื่อนๆครับ ผมมักจะเป็นคนเดียวที่โดนกล่าวหาว่าผิดโดนระบายต่างๆนานาๆ เป็นหลายรอบมากเลยครับ จนผมเริ่มจะรำคาญหน่อยๆแต่ก็บอกกับตัวเองว่าเค้าเป็นซึมเศร้านะน่าจะปกติ จนมาถึงวันนึงครับผมกับเพื่อนคนนี้ตัดสินใจทำสิ่งที่เราสองคนชอบด้วยกัน ซึ่งคนนี้เค้าจริงจังมาก แต่ส่วนตัวผมที่ผมทำเพราะผมชอบผมสนุกพอเหนื่อยก็พักก่อนค่อยๆเป็นค่อยๆไปขาดอะไรก็ค่อยๆฝึก
แต่เค้ามักจะเร่งผมครับ พอผมทำไม่ได้หรือยังไม่อยากจะทำ ณ ตอนนั้นเพราะเหนื่อย ก็มักจะโดนตัดพ้อใส่ว่าเหนื่อยนะ ท้อนะทำไมไม่ทำผลงานซักที
ผมก็อธิบายไปแล้วช่วงต้นว่าตัวผมจะค่อยๆไปไม่รีบ
เค้าจะจะออกนอกเรื่องไปเลยครับว่าผิดที่ตัวเองตลอด เวลาจะคุยกันเรื่องที่ทำกัน มักจะออกมาเรื่องนี้บ่อยมาก แต่เวลาที่เค้าระบายผมก็ยังช่วยนะ แต่พอผมมีปัญหา ผมก็ลองไประบายกับเค้าบ้างครับ แต่พอระบายไม่เท่าไหร่เค้าก็บอกว่าไม่ชอบซะงั้น มันก็เริ่มสั่งสมความน่ารำคาญต่อเค้าให้ผมเรื่อยๆ จนมีวันนึงผมหมดความอดทน ผมเลยไม่สนใจไม่แคร์อะไรทั้งสิ้น เค้าก็จะหาว่าผมมันเห็นแก่ตัวไม่สนใจคนรอบข้างเลย ว่าผมต่างๆนานา จนผมต้องยอมทำตัวให้เป็นเหมือนเดิม แต่ในใจก็ยังรำคาญทำอะไรไม่ได้ เพราะผมคิดบวกแต่อีกคนคิดลบ ถ้าผมรำคาญคนคนนี้มากๆจะผิดปกติมั้ยครับหรือเป็นที่ตัวผมเอง
จริงๆมันก็มีเยอะกว่านี้ครับแต่ถ้าบอกเยอะชัดไปก็กลัวเค้าจะมาเจอ