ก่อนอื่นต้องขอชี้แจงนะคะ กระทู้นี้เราถือว่าเป็นกระทู้ระบายความเครียด และความไม่สบอารมณ์ของการที่ชีวิตประจำวันเราต้องเจอแต่ความ "อีหยังวะ" ของคนรอบๆตัว โดยเรื่องนี้เกี่ยวข้องอย่างแรงกับคนที่มีอาการโรคซึมเศร้า รวมไปถึงซึมเศร้าวันนาบี ใครที่คิดว่าอ่านแล้วจะกระทบส่วนนี้ ให้ปิดได้เลยค่ะ
เริ่มเลยละกัน คือตัวเราเป็นคนที่ชื่นชอบหนังสือมังงะ นิยาย อนิเมะ และชอบการวาดรูป ทำให้กลุ่มเพื่อนๆของเราส่วนมากจะชอบอะไรเหมือนๆกัน แนวๆ วาดรูป คอสเพลย์ ชอบคุยเรื่องอนิเมะ เราก็ชอบที่จะอยู่กับสังคมแบบนี้
แต่เรื่องนึงที่มักจะเจออยู่เสมอคือ คนกลุ่มนี้ จะมีอาการเหมือนเป็นซึมเศร้า หรือบางคนก็ซึมเศร้าจริงๆ แบบหนัก ไอเราเนี่ยเป็นคนปกติ ไม่ได้ซึมเศร้าอาจจะไม่เข้าใจอาการของโรคนี้ แต่เราก็พยายามที่จะเข้าใจนะ
ทีนี้เกิดปัญหาอะไรล่ะ? ขออธิบายเป็นข้อๆสั้นๆ
1. ปลอบใจก็ไม่ได้ ด่าก็ไม่ได้
พอเพื่อนเราเป็นซึมเศร้า แล้วมาระบายๆอะไรใส่เรา เราก็เออแบบ พยายามเข้าใจ พยายามรับฟัง แต่บางเรื่องคือมันไม่ใช่เรื่องที่เราจะเข้าไปยุ่ง หรือเข่าไปตัดสินใจแทนได้ ทำได้แค่ให้กำลัง "เออสู้ๆนะ" หรือ "ค่อยๆแก้ไขไป" ผลที่ได้คือ นางสวดกลับมายับ ว่าจะให้สู้อะไร สู้กับอะไร แก้ไขอะไรได้ ฉันอยากตาย ฯลฯ อะก็ได้ผลเป็นแบบนี้แทน แล้วพอเราเอาความจริงมาพูด ว่าความเป็นจริงมันควรจะเป็นแบบนี้ ในจินตนาการมันทำได้แหละ แต่ต้องนึงถึกความจริงมันต้องทำยังไง ก็กลายเป็นเราไปด่ามันอีก กลายเป็นเราไม่ได้อยู่ข้างเดียวกับมัน ไม่ได้คิดจะช่วย สรุป คุยกันไม่รู้เรื่อง ยังไงเราก็เป็นฝ่ายผิด
2. วกคุยแต่เรื่องปัญหาตัวเอง
มีหลายครั้งที่เราจับกลุ่มคุยกัน ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องไร้สาระ แต่หลายๆครั้ง เพื่อนเราจะวกกลับมาประเด็นที่เค้ามีปัญหา แล้วจะปล่อยความดาร์กออกมาเต็มที่ ถึงแม้เราจะพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย แต่ก็วกกลับไปปัญหาข้อ 1-2
3. ไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง
ไม่รู้ว่าข้อนี้เป็นปกติของคนที่เป็นซึมเศร้าหรือเปล่า แต่กลุ่มเพื่อนเราที่เป็นซึมเศร้า หรือซึมเศร้าวันนาบี จะมีอาการแบบนี้ คือตัวเองผิดแบบเต็มประตู แต่ไม่ขอโทษแล้วก็อ้างแถไปนู้นนี้สุดท้ายลากลงเรื่องดราม่าปัญหาตัวเองตลอด
คิดว่าหลักๆปัญหาที่เราเจอก็คงจะประมาณนี้แหละ
ทำไมถึงยังคบเพื่อนแบบนี้อยู่? บอกตามตรงก็เพราะเราเป็นเพื่อนกันไปแล้วนี่ จะให้เลิกคบเพราะเพื่อนเป็นซึมเศร้ามันแปลกๆนะ แล้วอีกอย่างมันไม่ได้ร้ายแรงขนาดต้องตัดเพื่อนหรืออะไรเลย แค่น่ารำคาญเฉยๆ แล้วจะให้เราบอกเพื่อนๆไปตรงๆว่า รำคาญ ก็ไม่ได้ เดี๋ยวก็ดราม่าฆ่าตัวตายอีก ก็เลยต้องมาระบายในเน็ตแบบนี้
ความรู้สึกทุกวันนี้เหรอ ขอแทนด้วยคำเดียวสั้นๆ "ป ร ะ ส า ท จะ แ ด ก"
ขอบคุณที่ให้พื้นที่ระบายด้วยค่ะ
[ระบาย] รำคาญ คนที่เป็นโรคซึมเศร้า!!!
เริ่มเลยละกัน คือตัวเราเป็นคนที่ชื่นชอบหนังสือมังงะ นิยาย อนิเมะ และชอบการวาดรูป ทำให้กลุ่มเพื่อนๆของเราส่วนมากจะชอบอะไรเหมือนๆกัน แนวๆ วาดรูป คอสเพลย์ ชอบคุยเรื่องอนิเมะ เราก็ชอบที่จะอยู่กับสังคมแบบนี้
แต่เรื่องนึงที่มักจะเจออยู่เสมอคือ คนกลุ่มนี้ จะมีอาการเหมือนเป็นซึมเศร้า หรือบางคนก็ซึมเศร้าจริงๆ แบบหนัก ไอเราเนี่ยเป็นคนปกติ ไม่ได้ซึมเศร้าอาจจะไม่เข้าใจอาการของโรคนี้ แต่เราก็พยายามที่จะเข้าใจนะ
ทีนี้เกิดปัญหาอะไรล่ะ? ขออธิบายเป็นข้อๆสั้นๆ
1. ปลอบใจก็ไม่ได้ ด่าก็ไม่ได้
พอเพื่อนเราเป็นซึมเศร้า แล้วมาระบายๆอะไรใส่เรา เราก็เออแบบ พยายามเข้าใจ พยายามรับฟัง แต่บางเรื่องคือมันไม่ใช่เรื่องที่เราจะเข้าไปยุ่ง หรือเข่าไปตัดสินใจแทนได้ ทำได้แค่ให้กำลัง "เออสู้ๆนะ" หรือ "ค่อยๆแก้ไขไป" ผลที่ได้คือ นางสวดกลับมายับ ว่าจะให้สู้อะไร สู้กับอะไร แก้ไขอะไรได้ ฉันอยากตาย ฯลฯ อะก็ได้ผลเป็นแบบนี้แทน แล้วพอเราเอาความจริงมาพูด ว่าความเป็นจริงมันควรจะเป็นแบบนี้ ในจินตนาการมันทำได้แหละ แต่ต้องนึงถึกความจริงมันต้องทำยังไง ก็กลายเป็นเราไปด่ามันอีก กลายเป็นเราไม่ได้อยู่ข้างเดียวกับมัน ไม่ได้คิดจะช่วย สรุป คุยกันไม่รู้เรื่อง ยังไงเราก็เป็นฝ่ายผิด
2. วกคุยแต่เรื่องปัญหาตัวเอง
มีหลายครั้งที่เราจับกลุ่มคุยกัน ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องไร้สาระ แต่หลายๆครั้ง เพื่อนเราจะวกกลับมาประเด็นที่เค้ามีปัญหา แล้วจะปล่อยความดาร์กออกมาเต็มที่ ถึงแม้เราจะพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย แต่ก็วกกลับไปปัญหาข้อ 1-2
3. ไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง
ไม่รู้ว่าข้อนี้เป็นปกติของคนที่เป็นซึมเศร้าหรือเปล่า แต่กลุ่มเพื่อนเราที่เป็นซึมเศร้า หรือซึมเศร้าวันนาบี จะมีอาการแบบนี้ คือตัวเองผิดแบบเต็มประตู แต่ไม่ขอโทษแล้วก็อ้างแถไปนู้นนี้สุดท้ายลากลงเรื่องดราม่าปัญหาตัวเองตลอด
คิดว่าหลักๆปัญหาที่เราเจอก็คงจะประมาณนี้แหละ
ทำไมถึงยังคบเพื่อนแบบนี้อยู่? บอกตามตรงก็เพราะเราเป็นเพื่อนกันไปแล้วนี่ จะให้เลิกคบเพราะเพื่อนเป็นซึมเศร้ามันแปลกๆนะ แล้วอีกอย่างมันไม่ได้ร้ายแรงขนาดต้องตัดเพื่อนหรืออะไรเลย แค่น่ารำคาญเฉยๆ แล้วจะให้เราบอกเพื่อนๆไปตรงๆว่า รำคาญ ก็ไม่ได้ เดี๋ยวก็ดราม่าฆ่าตัวตายอีก ก็เลยต้องมาระบายในเน็ตแบบนี้
ความรู้สึกทุกวันนี้เหรอ ขอแทนด้วยคำเดียวสั้นๆ "ป ร ะ ส า ท จะ แ ด ก"
ขอบคุณที่ให้พื้นที่ระบายด้วยค่ะ