จะลดความอยากลงได้อย่างไร
เรื่องบนโต๊ะอาหาร 23 มิถุนายน 2563
อยาก ความอยากของคนเราที่ส่วนมากยากเกินจะควบคุม อยากเอานั่น อยากนี่ อยากดม อยากจับ อยากกิน อยากได้ยิน เมนูอาหารบนโต๊ะเช้านี้ ผัดผักรวม..คะน้าปลากระป๋อง..ยำบ่าริดไม้(ฝักเพกา)..ไข่ตุ๋น อาหารพื้นบ้านเรียบง่ายตามอัตภาพ บ่าริดไม้เริ่มออกมาช่วงต้นฝนแล้วเมนูที่เด็กถามว่าอะไรอะ แต่ผู้ใหญ่ยุค 60 บอกของกิ๋นลำอยู่ตี้คนมัก ต้มจิ้มน้ำพริกก่อเหมาะ ย่างกิ๋นกับลาบก่อลำก่า แต่ในจานเอามาย่างไฟพอสุกให้มีกลิ่นหอมหั่นเป็นชิ้นแล้วผัดคลุกพริกลาบ สูตรยำบ่าริดไม้แบบชาวบ้านอร่อยไปอีกแบบ
คุยกันเรื่องของความอยาก คนเมืองมักจะพูด(จ่ม)กันว่าทุกวันนี้อะหยังป่าล้ำป่าเหลือไปตังใดก่อมีก้าคนจ่มอะหยังมาตุ๊กกั๋นแต้ว่าอันนั้นก่อบ่อมีอันนี้ก่อเซาะหาบ่าได้ซะตางก่อเขียมขุดเอาของเก่ามากิ๋นติกๆจนปอจะเสี้ยง อยากไค่มีเงิน อยากได้นั่น อยากกิ๋นนี่ อยากไปหั้นไปนี่ อยากมีรถ อยากมีบ้านดีๆ อยากผอมลงกว่านี้ มีซะป๊ะกำอยาก มันหยังมีก่าตั๋นหาปอบ่าฮู้คิง
“อิจฺฉาย พชฺฌตี โลโก อิจฺฉาวินยายุ มุจฺจต อิจฺฉาย วิปฺปหาเนน สพฺพํ ฉินฺทติ พนฺธนํ “ โลกถูกความอยากผูกพันไว้ จะหลุดได้เพราะกำจัดความอยาก เพราะละความอยากเสียได้ จึงชื่อว่าตัดเครื่องผูกทั้งปวงได้ อาการอยากเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับทุกคนไม่ทางใดก็ทางหนึ่งแต่หากมีมากเกินพอดีนั่นสิจึงกลายเป็น ตัณหา ความติดใจอยาก ความยินดี ยินร้าย หรือติดในรส ความอยากนี้จำแนกได้เป็น 3 ประเภทคือ อยากในกาม ต้องการสัมผัสทั้งหก ปาก จมูก ลิ้น หู สัมผัสทางกาย และทางจิต ความอยากทางจิตใจในการครอบครองเมื่อได้มาแล้วไม่ต้องการคำว่าจากไปหรือเปลี่ยนแปลง และความอยากทางจิตเมื่อได้มาแล้วต้องการให้เปลี่ยนไป เป็นต้น
ในคำสอนของพระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า ความเกิดขึ้น ความตั้งอยู่ ความดับไป ของความปรารถนาแห่งตัณหาเหล่านี้ เป็นความเกิดขึ้นแห่งทุกข์ ล้วนไม่เที่ยง มีอันแปรปรวนเปลี่นแปลงเป็นอย่างอื่นไปเป็นธรรมดา การแก้ความอยากให้แก้ที่ต้นทาง ดับให้ไม่เหลือ ระงับอยากด้วยความสงบ เพื่อให้เกิดความสูญไปของตัณหา จะเป็นความดับไปโดยไม่เหลือแห่งทุกข์ ผู้เป็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเบื่อหน่าย ย่อมคลายกำหนัด หายอยากลงได้ อย่างไรก็ตามพึงระลึกเสมอว่าใจของคนนั้นถมเท่าไรก็ไม่รู้จักเต็ม ความอยาก ของคนนั้นไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อยังไม่ได้ก็อยากได้ เมื่อได้มาก็เบื่อจนหายอยากเพราะใจไม่พอ ไม่หยุด อิจฺฉา หิ อนนฺตโคจรา ความอยากมีอารมณ์หาที่สุดมิได้เลย อิจฉา โลกสฺมิ ทุชฺชหา ความอยากละได้ยากในโลก อย่างไรก็ดีควรเอาชนะตน เอาชนะความอยากให้ได้ ดังภาษิตที่ว่า อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย ชนะตนนั่นแหละเป็นดี ลาโภ อลาโภ ยโส อยโส จ นินฺทา ปสํสา จ สุขํ จ ทุกฺขํ เอเต อนิจฺจา มนุเชสุ ธมฺมา มา โสจิ กึ โสจสิ โปฏฺฐปาท ได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข และ ทุกข์ สิ่งเหล่านี้เป็นธรรมดาในหมู่มนุษย์ ไม่มีความเที่ยงแท้แน่นอน อย่าเศร้าโศกเลย จะโศกเศร้าไปทำไม
อ้าว ตุ๊ลุงยังไม่กลับวัดเหรอครับเช้านี้ ถวายเพลกันที่บ้านดีไหม ขอให้เพื่อนหายอยากได้โดยเร็ว
Noohom Ja
23 / 6 / 63
จะลดความอยากลงได้อย่างไร
เรื่องบนโต๊ะอาหาร 23 มิถุนายน 2563
อยาก ความอยากของคนเราที่ส่วนมากยากเกินจะควบคุม อยากเอานั่น อยากนี่ อยากดม อยากจับ อยากกิน อยากได้ยิน เมนูอาหารบนโต๊ะเช้านี้ ผัดผักรวม..คะน้าปลากระป๋อง..ยำบ่าริดไม้(ฝักเพกา)..ไข่ตุ๋น อาหารพื้นบ้านเรียบง่ายตามอัตภาพ บ่าริดไม้เริ่มออกมาช่วงต้นฝนแล้วเมนูที่เด็กถามว่าอะไรอะ แต่ผู้ใหญ่ยุค 60 บอกของกิ๋นลำอยู่ตี้คนมัก ต้มจิ้มน้ำพริกก่อเหมาะ ย่างกิ๋นกับลาบก่อลำก่า แต่ในจานเอามาย่างไฟพอสุกให้มีกลิ่นหอมหั่นเป็นชิ้นแล้วผัดคลุกพริกลาบ สูตรยำบ่าริดไม้แบบชาวบ้านอร่อยไปอีกแบบ
คุยกันเรื่องของความอยาก คนเมืองมักจะพูด(จ่ม)กันว่าทุกวันนี้อะหยังป่าล้ำป่าเหลือไปตังใดก่อมีก้าคนจ่มอะหยังมาตุ๊กกั๋นแต้ว่าอันนั้นก่อบ่อมีอันนี้ก่อเซาะหาบ่าได้ซะตางก่อเขียมขุดเอาของเก่ามากิ๋นติกๆจนปอจะเสี้ยง อยากไค่มีเงิน อยากได้นั่น อยากกิ๋นนี่ อยากไปหั้นไปนี่ อยากมีรถ อยากมีบ้านดีๆ อยากผอมลงกว่านี้ มีซะป๊ะกำอยาก มันหยังมีก่าตั๋นหาปอบ่าฮู้คิง
“อิจฺฉาย พชฺฌตี โลโก อิจฺฉาวินยายุ มุจฺจต อิจฺฉาย วิปฺปหาเนน สพฺพํ ฉินฺทติ พนฺธนํ “ โลกถูกความอยากผูกพันไว้ จะหลุดได้เพราะกำจัดความอยาก เพราะละความอยากเสียได้ จึงชื่อว่าตัดเครื่องผูกทั้งปวงได้ อาการอยากเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับทุกคนไม่ทางใดก็ทางหนึ่งแต่หากมีมากเกินพอดีนั่นสิจึงกลายเป็น ตัณหา ความติดใจอยาก ความยินดี ยินร้าย หรือติดในรส ความอยากนี้จำแนกได้เป็น 3 ประเภทคือ อยากในกาม ต้องการสัมผัสทั้งหก ปาก จมูก ลิ้น หู สัมผัสทางกาย และทางจิต ความอยากทางจิตใจในการครอบครองเมื่อได้มาแล้วไม่ต้องการคำว่าจากไปหรือเปลี่ยนแปลง และความอยากทางจิตเมื่อได้มาแล้วต้องการให้เปลี่ยนไป เป็นต้น
ในคำสอนของพระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า ความเกิดขึ้น ความตั้งอยู่ ความดับไป ของความปรารถนาแห่งตัณหาเหล่านี้ เป็นความเกิดขึ้นแห่งทุกข์ ล้วนไม่เที่ยง มีอันแปรปรวนเปลี่นแปลงเป็นอย่างอื่นไปเป็นธรรมดา การแก้ความอยากให้แก้ที่ต้นทาง ดับให้ไม่เหลือ ระงับอยากด้วยความสงบ เพื่อให้เกิดความสูญไปของตัณหา จะเป็นความดับไปโดยไม่เหลือแห่งทุกข์ ผู้เป็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเบื่อหน่าย ย่อมคลายกำหนัด หายอยากลงได้ อย่างไรก็ตามพึงระลึกเสมอว่าใจของคนนั้นถมเท่าไรก็ไม่รู้จักเต็ม ความอยาก ของคนนั้นไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อยังไม่ได้ก็อยากได้ เมื่อได้มาก็เบื่อจนหายอยากเพราะใจไม่พอ ไม่หยุด อิจฺฉา หิ อนนฺตโคจรา ความอยากมีอารมณ์หาที่สุดมิได้เลย อิจฉา โลกสฺมิ ทุชฺชหา ความอยากละได้ยากในโลก อย่างไรก็ดีควรเอาชนะตน เอาชนะความอยากให้ได้ ดังภาษิตที่ว่า อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย ชนะตนนั่นแหละเป็นดี ลาโภ อลาโภ ยโส อยโส จ นินฺทา ปสํสา จ สุขํ จ ทุกฺขํ เอเต อนิจฺจา มนุเชสุ ธมฺมา มา โสจิ กึ โสจสิ โปฏฺฐปาท ได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข และ ทุกข์ สิ่งเหล่านี้เป็นธรรมดาในหมู่มนุษย์ ไม่มีความเที่ยงแท้แน่นอน อย่าเศร้าโศกเลย จะโศกเศร้าไปทำไม
อ้าว ตุ๊ลุงยังไม่กลับวัดเหรอครับเช้านี้ ถวายเพลกันที่บ้านดีไหม ขอให้เพื่อนหายอยากได้โดยเร็ว
Noohom Ja
23 / 6 / 63