ต้องออกตัวก่อนนะครับว่านี้คือสปอยด์ แม้ไม่ใช่ในส่วนของเรื่องราวของเกมส์ แต่เป็นความรู้สึกหลังเกมส์ The Last of Us : Part II
The Last of Us : Part II หลังจากที่เล่นไปได้ 2-3 ชม. เราก็เริ่มจับแกนหลักของเกมได้ประมาณหนึ่งว่า นี้ไม่ใช่เกมภาค 2 หากแต่คือส่วนขยายเรื่องราวของเกมและบทาบทของตัวละคร 2 ตัว Ellie กับ Joel ใน The Last of Us ให้กว้างและมีมิติขึ้น สิ่งที่เห็นได้ใน Part II ทุกอย่างจริงจังมากขึ้น สะท้อนความเป็นมนุษย์ในวันที่โลกล้มสลายได้ดีขึ้น ถึงแม้ตัวเกมจะทิ้งแกนของเรื่องราวที่ยึดมาตลอดใน The Last of Us อย่างการที่ Ellie มีภูมิต้านทานไวรัสและเป็นความหวังผู้คนที่เหลือรอดชีวิตบนโลก ซึ่งมันมีส่วนทำให้ตัวเกมมีทิศทางที่ชัดเจน ว่าเกมจะพาเราไปที่ไหนและจะเจอกับอะไร ไม่เหมือนบางเกมที่โยนไม้พายลงมาให้แล้วปล่อยให้เราพายวนอยู่ในอ่าง แต่เลือกเสี่ยงที่จะเดินเส้นเรื่องใหม่ทั้งหมด แต่ก็ทำออกมาได้ดีมากๆ แม้เลือกที่จะทิ้งตัวละครสำคัญอย่าง Joel เร็วไป แต่มันคือแกนหลักของเส้นเรื่องใหม่ ถ้า Joel ยังอยู่ตัวเกมคงจะเดินเรื่องไปต่อลำบาก เพราะนี้ไม่ใช่เกมภาค 2 ที่จะยกเครื่องใหม่ทั้งหมด มันทำให้ตัวละครอย่าง ellie มีเป้าหมายมากขึ้น มันคือครึ่งแรกของ Part II ที่ผมรู้สึกว่าสนุก ถึงแม้จะรับรู้สปอยมาบ้างแต่มันก็คงไม่น่าเกิน 10 % ของเรื่องราวทั้งหมด แล้วมันแย่ตรงไหน ทำไมหลายๆ สื่อหลายเพจ หรือยูทูปเบอร์บางคนกระพือข่าว Anti ตัวเกมตั้งแต่ยังไม่วางขาย
ผมเลือกที่จะลืมทุกอย่างที่ได้ยินมาก่อนหน้านี้แล้วเดินหน้าต่อ และแล้วก็ได้พบคำตอบที่ซ่อนอยู่ในครึ่งเรื่องหลังทั้งหมด แต่ต้องยอมรับว่าในส่วนเรื่องราวของตัวละครแต่ละตัวถือว่าทำออกมาได้ดีมาก ดูมีมิติสมเหตุสมผล และ Dark มาก แต่มันอาจ Dark มากไปหน่อย จริงจังมากไป หม่นมากไป จนไม่ควรจะอยู่ในสื่ออย่างเกม ถึงแม้เกมหลายๆ เกมในสมัยนี้ที่จะใส่โทนสีที่จริงจังแฝงเรื่องราวในแบบฉบับภาพยนต์เข้าไปด้วย แต่ส่วนใหญ่ยังคงความเป็นเกมอยู่มาก แต่ใน The Last of Us : Part II มันสวนทาง มันกัดกล่อนความรู้สึกในทั้งแง่ของบทบาทตัวละคร ชะตากรรม และประเด็นสำคัญคือบทบาทของตัวละครที่เราต้องเล่น มันคือการยัดเยียดความเกลียดชังที่เรามีแล้วยื่นมันมาให้เราแล้วบอก "ต้องอยู่กับมัน" ไม่เคยเล่นเกมไหน แล้วพยายามอยากให้ตัวละครที่ตัวเองเล่นมันถึงจุดจบแบบสาสมมาก่อน #ต้องขอภัยอันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวครับ
The Last of Us : Part II คือการยัดเยียดความเกลียดชัง
The Last of Us : Part II หลังจากที่เล่นไปได้ 2-3 ชม. เราก็เริ่มจับแกนหลักของเกมได้ประมาณหนึ่งว่า นี้ไม่ใช่เกมภาค 2 หากแต่คือส่วนขยายเรื่องราวของเกมและบทาบทของตัวละคร 2 ตัว Ellie กับ Joel ใน The Last of Us ให้กว้างและมีมิติขึ้น สิ่งที่เห็นได้ใน Part II ทุกอย่างจริงจังมากขึ้น สะท้อนความเป็นมนุษย์ในวันที่โลกล้มสลายได้ดีขึ้น ถึงแม้ตัวเกมจะทิ้งแกนของเรื่องราวที่ยึดมาตลอดใน The Last of Us อย่างการที่ Ellie มีภูมิต้านทานไวรัสและเป็นความหวังผู้คนที่เหลือรอดชีวิตบนโลก ซึ่งมันมีส่วนทำให้ตัวเกมมีทิศทางที่ชัดเจน ว่าเกมจะพาเราไปที่ไหนและจะเจอกับอะไร ไม่เหมือนบางเกมที่โยนไม้พายลงมาให้แล้วปล่อยให้เราพายวนอยู่ในอ่าง แต่เลือกเสี่ยงที่จะเดินเส้นเรื่องใหม่ทั้งหมด แต่ก็ทำออกมาได้ดีมากๆ แม้เลือกที่จะทิ้งตัวละครสำคัญอย่าง Joel เร็วไป แต่มันคือแกนหลักของเส้นเรื่องใหม่ ถ้า Joel ยังอยู่ตัวเกมคงจะเดินเรื่องไปต่อลำบาก เพราะนี้ไม่ใช่เกมภาค 2 ที่จะยกเครื่องใหม่ทั้งหมด มันทำให้ตัวละครอย่าง ellie มีเป้าหมายมากขึ้น มันคือครึ่งแรกของ Part II ที่ผมรู้สึกว่าสนุก ถึงแม้จะรับรู้สปอยมาบ้างแต่มันก็คงไม่น่าเกิน 10 % ของเรื่องราวทั้งหมด แล้วมันแย่ตรงไหน ทำไมหลายๆ สื่อหลายเพจ หรือยูทูปเบอร์บางคนกระพือข่าว Anti ตัวเกมตั้งแต่ยังไม่วางขาย
ผมเลือกที่จะลืมทุกอย่างที่ได้ยินมาก่อนหน้านี้แล้วเดินหน้าต่อ และแล้วก็ได้พบคำตอบที่ซ่อนอยู่ในครึ่งเรื่องหลังทั้งหมด แต่ต้องยอมรับว่าในส่วนเรื่องราวของตัวละครแต่ละตัวถือว่าทำออกมาได้ดีมาก ดูมีมิติสมเหตุสมผล และ Dark มาก แต่มันอาจ Dark มากไปหน่อย จริงจังมากไป หม่นมากไป จนไม่ควรจะอยู่ในสื่ออย่างเกม ถึงแม้เกมหลายๆ เกมในสมัยนี้ที่จะใส่โทนสีที่จริงจังแฝงเรื่องราวในแบบฉบับภาพยนต์เข้าไปด้วย แต่ส่วนใหญ่ยังคงความเป็นเกมอยู่มาก แต่ใน The Last of Us : Part II มันสวนทาง มันกัดกล่อนความรู้สึกในทั้งแง่ของบทบาทตัวละคร ชะตากรรม และประเด็นสำคัญคือบทบาทของตัวละครที่เราต้องเล่น มันคือการยัดเยียดความเกลียดชังที่เรามีแล้วยื่นมันมาให้เราแล้วบอก "ต้องอยู่กับมัน" ไม่เคยเล่นเกมไหน แล้วพยายามอยากให้ตัวละครที่ตัวเองเล่นมันถึงจุดจบแบบสาสมมาก่อน #ต้องขอภัยอันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวครับ