เราหมายความว่า เราไม่เคยมีความรักแบบคนอื่นเลย ที่แบบไปสถานที่ใหม่ เริ่มต้นอะไรใหม่ๆ แล้วจะได้เจอคนใหม่ๆ ปิ๊งรักกับใคร ทั้งๆที่ตอนไป เราจะมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่ไปด้วยนะ แต่เพื่อนเราพบเจอความรักในทุกที่ ที่มันไปอะ แบบมีคนมาจีบ ทุกที่ เราเห็นเวลาคนเล่าว่าเจอกับแฟนได้ไง รู้จักกับแฟนยังไง ก็คือ ไปทำกิจกรรมนู่น นี่ นั่น แล้วบังเอิญเจอ แล้วมีอุบัติรักอะไร เกิดขึ้นกับพวกเขา อะไรทำนองนี้ แต่สำหรับดิฉันนั้น ไม่ ไม่มี เลยเจ้าค่ะ หรือแบบ ตอยวัยเรียนก็คือ แค่ไปแอบชอบเขาให้ได้มีอาการเขิน แต่ก็ไม่เคยมีโมเมนต์แบบ คนเดินเขามาจีบ ทุ่มเท อยากให้ฉันรักเขา หรือ มีคนใกล้ชิดเราแล้วเผลอมาหลงรักในความน่ารักหรือ นิสัยของเรา อะไรงี้ คือไม่เคยเลยค่ะ
เราเคยมีแฟนได้ก็เพราะ เว็บหาเพื่อนค่ะคุณผู้ชม เว็บหาเพื่อนทำให้ฉันมีแฟนคนแรก แต่ถึงงั้นก็เถอะ มันก็เป็นรักแบบ long distance relationship อะ พอถึงวันหนึ่งที่มีคนที่ดูแลเขาได้ใกล้ๆ เขาก็เลือกจะคว้าความสุขตรงนั้นไว้ แล้ววางเราทิ้งไว้ในที่ของเรา สุดท้ายก็อกหักอยู่ดี
ก็วนลูปกลับมาที่เราเหงา เดินทางไปไหน สิ่งที่ทำให้กระชุ่มกระชวยหัวใจได้มากสุดก็คือ ไปแอบชอบเขา ทุ่มเทให้เขา แต่ก็ไม่ได้พัฒนาความสัมพันธ์กับใครเพราะ พี่เบิร์ดบอกว่า ตบมือข้างเดียวกี่ครั้ง มันก็ดังไม่ได้ -"- สุดท้ายที่พึ่ง ก็คือ ออนไลน์อีกแล้วค่ะ เว็บหาเพื่อนค่ะ
ก็วนลูปอีกค่ะ long distance relationship คราวนี้คือไกลมากแบบคุยกันมา1ปียังไม่เคยเจอกัน แล้วสุดท้ายความรักออนไลน์ครั้งนี้ก็จบลง เพราะความรักมันไม่ใช่แค่การบอกรักกันไปวันๆ จบลงที่เราเหงา
เราเคยถามตัวเองว่าเพราะเราไม่สวยหรอ เราไม่มีสเนห์หรอ เราไม่น่ารักในสายตาใครบนโลกนี้ นอกจากแม่ หรอ หรือเราเกิดมาเพื่อเดียวดาย หรือเพราะเราชอบ ผญ ด้วยกัน เลยไม่มีใครรู้ แต่แล้วไงอะ ก็ไม่เคยเห็น ผช สักคนมาจีบเราอยู่ดี
เราปรึกษาเพื่อนว่าเพราะอะไร เพราะกูหน้าตาไม่ดีหรอวะ หุ่นกูแย่หรอ เพื่อนก็บอกว่ามันไม่จริง คนรอบตัวเพื่อนที่ขี้เหร่ หุ่นแย่ มีเยอะแยะเขาก็มีแฟนที่คบมา หลายปีแล้ว
เราสังเกตุตัวเองว่าเวลาไปไหน เราเดินก้มหน้าตลอด เราไม่ค่อยมองคนรอบข้าง ขนาดดาราที่เราชอบ คนที่โดดเด่นเดินผ่านเรายังไม่รู้ เพื่อนก็เลยบอกว่า ให้เปลี่ยนพฤติกรรม เราก็ปรับพฤติกรรมเราเวลาไปไหนให้ เงยหน้าดูผู้คนบ้าง แต่ก็อีกแหละไม่เห็นได้ผลอะไร ลดความอ้วน ผอม ก็เหมือนเดิม
คนที่เพิ่งเลิกคุยไป เขาก็ดูไม่เดือดเนื้อร้อนใจอะไรกับการไม่มีเรา
ตอนเราจีบเขา เราส่งโปสการ์ดหาเขาทุก2อาทิตย์ ทำให้เขารู้สึกว่าระยะทางมันไม่ได้มีผลอะไร นู่น นี่ นั่น ซื้อของขวัญมอบให้ในทุกโอกาสที่มี แต่สุดท้ายเราก็รู้สึกเดียวดายอยู่ดี สุดท้ายเราก็ยอมแพ้ที่จะไปต่อกับรักออนไลน์ครั้งนี้ ไกลบ้านก็ไกลบ้าน งานก็ต้องทำ6วันต่อสัปดา -*-
แค่อยากมีใครสักคนให้เราได้อ้อน ตอนกลับจากที่ทำงาน เล่าว่าได้เจออะไรมาบ้างวันนี้ เราซึ้งมากเวลามีใครมาเช็ดน้ำตาให้เรา และเราก็จำคนคนนั้นไปตลอดชีวิตเลย
เรื่องความรักเราไม่เคยได้รู้จักหรือรักใครในชีวิตจริงเลย มีแต่รักจากโลกออนไลน์ เราเบื่อวิถีความรักแบบนี้ของเราจัง
เราเคยมีแฟนได้ก็เพราะ เว็บหาเพื่อนค่ะคุณผู้ชม เว็บหาเพื่อนทำให้ฉันมีแฟนคนแรก แต่ถึงงั้นก็เถอะ มันก็เป็นรักแบบ long distance relationship อะ พอถึงวันหนึ่งที่มีคนที่ดูแลเขาได้ใกล้ๆ เขาก็เลือกจะคว้าความสุขตรงนั้นไว้ แล้ววางเราทิ้งไว้ในที่ของเรา สุดท้ายก็อกหักอยู่ดี
ก็วนลูปกลับมาที่เราเหงา เดินทางไปไหน สิ่งที่ทำให้กระชุ่มกระชวยหัวใจได้มากสุดก็คือ ไปแอบชอบเขา ทุ่มเทให้เขา แต่ก็ไม่ได้พัฒนาความสัมพันธ์กับใครเพราะ พี่เบิร์ดบอกว่า ตบมือข้างเดียวกี่ครั้ง มันก็ดังไม่ได้ -"- สุดท้ายที่พึ่ง ก็คือ ออนไลน์อีกแล้วค่ะ เว็บหาเพื่อนค่ะ
ก็วนลูปอีกค่ะ long distance relationship คราวนี้คือไกลมากแบบคุยกันมา1ปียังไม่เคยเจอกัน แล้วสุดท้ายความรักออนไลน์ครั้งนี้ก็จบลง เพราะความรักมันไม่ใช่แค่การบอกรักกันไปวันๆ จบลงที่เราเหงา
เราเคยถามตัวเองว่าเพราะเราไม่สวยหรอ เราไม่มีสเนห์หรอ เราไม่น่ารักในสายตาใครบนโลกนี้ นอกจากแม่ หรอ หรือเราเกิดมาเพื่อเดียวดาย หรือเพราะเราชอบ ผญ ด้วยกัน เลยไม่มีใครรู้ แต่แล้วไงอะ ก็ไม่เคยเห็น ผช สักคนมาจีบเราอยู่ดี
เราปรึกษาเพื่อนว่าเพราะอะไร เพราะกูหน้าตาไม่ดีหรอวะ หุ่นกูแย่หรอ เพื่อนก็บอกว่ามันไม่จริง คนรอบตัวเพื่อนที่ขี้เหร่ หุ่นแย่ มีเยอะแยะเขาก็มีแฟนที่คบมา หลายปีแล้ว
เราสังเกตุตัวเองว่าเวลาไปไหน เราเดินก้มหน้าตลอด เราไม่ค่อยมองคนรอบข้าง ขนาดดาราที่เราชอบ คนที่โดดเด่นเดินผ่านเรายังไม่รู้ เพื่อนก็เลยบอกว่า ให้เปลี่ยนพฤติกรรม เราก็ปรับพฤติกรรมเราเวลาไปไหนให้ เงยหน้าดูผู้คนบ้าง แต่ก็อีกแหละไม่เห็นได้ผลอะไร ลดความอ้วน ผอม ก็เหมือนเดิม
คนที่เพิ่งเลิกคุยไป เขาก็ดูไม่เดือดเนื้อร้อนใจอะไรกับการไม่มีเรา
ตอนเราจีบเขา เราส่งโปสการ์ดหาเขาทุก2อาทิตย์ ทำให้เขารู้สึกว่าระยะทางมันไม่ได้มีผลอะไร นู่น นี่ นั่น ซื้อของขวัญมอบให้ในทุกโอกาสที่มี แต่สุดท้ายเราก็รู้สึกเดียวดายอยู่ดี สุดท้ายเราก็ยอมแพ้ที่จะไปต่อกับรักออนไลน์ครั้งนี้ ไกลบ้านก็ไกลบ้าน งานก็ต้องทำ6วันต่อสัปดา -*-
แค่อยากมีใครสักคนให้เราได้อ้อน ตอนกลับจากที่ทำงาน เล่าว่าได้เจออะไรมาบ้างวันนี้ เราซึ้งมากเวลามีใครมาเช็ดน้ำตาให้เรา และเราก็จำคนคนนั้นไปตลอดชีวิตเลย