เกริ่นก่อนนะคะ
ดิฉันพูดภาษาอังกฤษได้ เคยมีแฟนเป็นชาวอเมริกันมาก่อน
คุ้นเคยกับภาษาอังกฤษพอประมาณ
เคยเทคคอร์สเรียนเวิร์คชอปในอเมริกา ได้รับcertificatesมาหลายด่านนะคะ
และการสื่อสารกับเพื่อนๆ ต่างชาติ ก็ไม่ได้มีปัญหา
ถึงขั้นไปร้องไห้ ให้เพื่อนฝรั่งปลอบใจมาก็มีค่ะ (ปัญหาเรื่องเรียนขนะนั้น)
เป็นคุณครูสอนวิชานึงค่ะ
ก่อนหน้านี้มีเด็กไทยที่มาเรียนด้วยกันแล้วไม่พูดภาษาไทยเลย
แต่ดิฉันก็คุยกับนักเรียนเป็นภาษาอังกฤษนะคะ. แต่ก็ผสมคละเคล้ากันไป
บางทีมันคิดไม่ทันค่ะ. คุยอังกฤษ 70% คุยไทย30%
สถานการณ์ก็ดีค่ะ หัวใจหลักของการสอนดำเนินไปได้ดี
แล้วก็คิดอยู่ในใจเลยนะคะ ว่าอยากสอนเป็นภาษาอังกฤษ100%สักวันนึง
ชอบภาษาค่ะ แต่ไม่ได้เป็นคนมีความมั่นใจ
ล่าสุดมีคนติดต่อมา โดยมีคนแนะนำเราไปให้ ว่าเรามีศักยภาพพอที่จะทำงานนี้ได้
โดยที่ผปค รีเควสมาว่า น้องเข้าใจภาษาไทยเล็กน้อย อยากให้เราสอนเป็นภาษาอังกฤษโอเคไหม?
เพราะลูกเพิ่งย้ายมาอยู่ไทยไม่นาน. คุยไทยกับแม่บ้าง แต่ว่าไม่เยอะนัก
เราตอบไปว่าเราสอนเป็นภาษาอังกฤษมาบ้าง
แต่เราไม่ได้เป็นถึงขนาด native speaker
พร้อมทั้งเล่าประสบการณ์คร่าวๆไป ดิฉันพูดไปตรงๆทั้งข้อดีข้อด้อยของตัวเอง
[เป็นคนอื่นคงมั่นใจ และไม่ลังเลมั้งคะ]
เค้าเลยบอกว่าอยากให้มาลองก่อน
ก่อนหน้านั้นก็อธิษฐาน ภาวนาว่า
ถ้าเค้าหาเวลาได้ตรงกับเงื่อนไขของเรา
ก็คิดซะว่าพระเจ้าจัดสรร. ถ้าไม่ใช่ก็ขอให้ติดขัดตั้งแต่แรกเริ่ม
[ถึงขั้นพึ่งพาสิ่งศักดิ์สิทธิ์].
ในที่สุดเค้าก็หาเวลาตรงกันกับเราค่ะ
เราเลยรู้สึกว่าเรากลัวสถานการณ์นี้ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันค่ะ
หลายๆคนก็บอกว่าเรามีศักยภาพ ต้องมั่นใจ ถ้าไม่ลองแล้วจะมีประสบการณ์เหรอ ทำได้แน่นอน
รู้สึกเกร็งๆ เพราะวานนี้มันมีค่าตอบแทน กลัวทำได้ไม่เต็มที่
กลัวอีกฝั่งเค้าคาดหวังไว้สูง.
เราคิดว่าเนื้องานเราค่อนข้างมีประสิทธิภาพดีค่ะ
ประสบการณ์ 10กว่าปีแล้วค่ะ กลัวเรื่องการสื่อสารอย่างเดียวเลยค่า
มาขอกำลังใจหน่อยค่ะ
ไม่มั่นใจที่จะพูดภาษาอังกฤษ ในภาวะที่เป็นทางการค่ะ มาขอกำลังใจค่ะ
ดิฉันพูดภาษาอังกฤษได้ เคยมีแฟนเป็นชาวอเมริกันมาก่อน
คุ้นเคยกับภาษาอังกฤษพอประมาณ
เคยเทคคอร์สเรียนเวิร์คชอปในอเมริกา ได้รับcertificatesมาหลายด่านนะคะ
และการสื่อสารกับเพื่อนๆ ต่างชาติ ก็ไม่ได้มีปัญหา
ถึงขั้นไปร้องไห้ ให้เพื่อนฝรั่งปลอบใจมาก็มีค่ะ (ปัญหาเรื่องเรียนขนะนั้น)
เป็นคุณครูสอนวิชานึงค่ะ
ก่อนหน้านี้มีเด็กไทยที่มาเรียนด้วยกันแล้วไม่พูดภาษาไทยเลย
แต่ดิฉันก็คุยกับนักเรียนเป็นภาษาอังกฤษนะคะ. แต่ก็ผสมคละเคล้ากันไป
บางทีมันคิดไม่ทันค่ะ. คุยอังกฤษ 70% คุยไทย30%
สถานการณ์ก็ดีค่ะ หัวใจหลักของการสอนดำเนินไปได้ดี
แล้วก็คิดอยู่ในใจเลยนะคะ ว่าอยากสอนเป็นภาษาอังกฤษ100%สักวันนึง
ชอบภาษาค่ะ แต่ไม่ได้เป็นคนมีความมั่นใจ
ล่าสุดมีคนติดต่อมา โดยมีคนแนะนำเราไปให้ ว่าเรามีศักยภาพพอที่จะทำงานนี้ได้
โดยที่ผปค รีเควสมาว่า น้องเข้าใจภาษาไทยเล็กน้อย อยากให้เราสอนเป็นภาษาอังกฤษโอเคไหม?
เพราะลูกเพิ่งย้ายมาอยู่ไทยไม่นาน. คุยไทยกับแม่บ้าง แต่ว่าไม่เยอะนัก
เราตอบไปว่าเราสอนเป็นภาษาอังกฤษมาบ้าง
แต่เราไม่ได้เป็นถึงขนาด native speaker
พร้อมทั้งเล่าประสบการณ์คร่าวๆไป ดิฉันพูดไปตรงๆทั้งข้อดีข้อด้อยของตัวเอง
[เป็นคนอื่นคงมั่นใจ และไม่ลังเลมั้งคะ]
เค้าเลยบอกว่าอยากให้มาลองก่อน
ก่อนหน้านั้นก็อธิษฐาน ภาวนาว่า
ถ้าเค้าหาเวลาได้ตรงกับเงื่อนไขของเรา
ก็คิดซะว่าพระเจ้าจัดสรร. ถ้าไม่ใช่ก็ขอให้ติดขัดตั้งแต่แรกเริ่ม
[ถึงขั้นพึ่งพาสิ่งศักดิ์สิทธิ์].
ในที่สุดเค้าก็หาเวลาตรงกันกับเราค่ะ
เราเลยรู้สึกว่าเรากลัวสถานการณ์นี้ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันค่ะ
หลายๆคนก็บอกว่าเรามีศักยภาพ ต้องมั่นใจ ถ้าไม่ลองแล้วจะมีประสบการณ์เหรอ ทำได้แน่นอน
รู้สึกเกร็งๆ เพราะวานนี้มันมีค่าตอบแทน กลัวทำได้ไม่เต็มที่
กลัวอีกฝั่งเค้าคาดหวังไว้สูง.
เราคิดว่าเนื้องานเราค่อนข้างมีประสิทธิภาพดีค่ะ
ประสบการณ์ 10กว่าปีแล้วค่ะ กลัวเรื่องการสื่อสารอย่างเดียวเลยค่า
มาขอกำลังใจหน่อยค่ะ