หนูเป็นเด็กม.ปลาย ตอนนั้นเป็นช่วงสอบกลางภาค มีวิชานึงหนูได้คะแนนค่อนข้างสูง เป็นรองท็อประดับชั้น แล้วก็แบบ ครูเค้าพูดว่า "หน้าอย่างเธอเนี่ยนะ" ต่อหน้าเพื่อนทั้งห้องเลย แล้วเพื่อนก็ขำกัน เพื่อนขำหนู 5555555555555555555555555 ตลกตรงไหนวะ อือฮึ แต่หนูก็ขำตามเพื่อนไปทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นหนูกำลังรู้สึกไม่ดีอยู่ แย่จังเลย หนูเหมือนเป็นตัวตลก
 
มันค่อนข้างจะเป็นปมเลย หนูกลัวการตอบคำถามว่า "โตขึ้นอยากเป็นอะไร" มาตลอดเลยตั้งแต่ตอนนั้น เพราะหนูไม่รู้ว่าคนอื่นจะพูดอะไรต่อหลังจากที่หนูตอบไป หนูกลัวว่าตัวเองจะกลายเป็นตัวตลกอีกครั้ง หนูแพนิคมาก ๆ มากถึงขนาดที่มือสั่น ปากสั่น เสียงสั่น ตัวหนูเย็นมาก 55555555555 มันขนาดนั้นเลย แต่ว่าสำหรับหนูมันแย่จริง ๆ นะ เสียความมั่นใจไปหมดเลย
 
ขอโทษที่ต้องตั้งกระทู้นี้ขึ้นมานะคะ หนูไปรู้ว่าจะไประบายที่ไหนกับใครแล้ว แต่ว่าหลังจากนี้หนูจะสู้ ๆ แล้วนะคะ หนูจะผ่านมันไปได้แบบเก่ง ๆ เลย กอดหนูหน่อยนะ เป็นกำลังใจให้หนูด้วยนะคะ หนูจะทำให้ครูที่นิสัยไม่ดีคนนั้นเห็นเองว่าหน้าอย่างหนูก็ประสบความสำเร็จได้เหมือนกัน
 
จริง ๆ สาเหตุที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะหนูคิดถึงแม่เฉย ๆ แม่ทำให้หนูรู้ว่าแม้หนูจะดูเป็นคนไม่เก่งสำหรับใครแต่ว่าหนูเป็นคนเก่งของแม่เสมอ แม่เป็นคนเดียวที่ภูมิใจกับหนูมาตลอดเลย แม่เป็นพระเจ้า เขาแสนดีที่สุดในโลก คุณผู้หญิงคนนั้นทำหน้าที่แม่ได้ดีเสมอ เสมอเลย ขอบคุณที่ซัพพอร์ตหนูนะ ขอบคุณที่เห็นความพยายามของหนู ขอบคุณที่เกิดมานะ ขอบคุณมากเลยที่รักหนู