ย่ามีลูก 5 คน รวมพ่อเราด้วย ย่ามีที่ดิน 20 ไร่ แบ่งลูกทุกคนเท่าๆ กัน ส่วนของพ่อ (พ่อเราเสียแล้ว) ย่ายกให้น้องชายเราหมด ตอนเด็กๆ ย่าบอกเราว่าใส่ชื่อน้องก็เหมือนของเรานั้นแหละ ยกให้น้องไปเถอะ ตอนนั้นเราอายุประมาณ 15 ปี เราพยักหน้ารับทราบ แต่ป้าๆอาๆ ก็ตำหนิย่าเรื่องที่ไม่ยุติธรรมกับเรา
ปัจจุบันเราส่งเสียเลี้ยงดูย่า ดูแลย่าทั้งหมด 100% เนื่องจากเราค่อนข้างมีฐานะ (จากการทำธุรกิจด้วยตัวเอง) ดูแลท่านอย่างดี เรามีที่ดินที่หาจากน้ำพักน้ำแรงตัวเอง แต่เรารู้สึกคาใจและน้อยใจเรื่องนี้มาตลอด
เรารับรู้ได้ว่าย่าเลี้ยงเราทิ้งๆ ขว้างๆ ไม่เหมือนน้องชาย ตอนมีฉีดวัคซีนที่โรงเรียน (มีตัวยาที่เสียเงิน) ย่าจะจ่ายให้แต่น้อง ไม่จ่ายเงินฉีดให้เรา (เงินแม่เราส่งเสียให้ย่าเลี้ยงดูอีกที)
ทุกคนคงคิดว่าแค่ย่าเลี้ยงดูมาก็มีบุญคุณมากแล้ว ใช่ค่ะ เราก็คิดเหมือนทุกๆ คน เราเลยเป็นคนเดียวที่เลี้ยงดูย่า ให้เงินใช้เดือนละ 40,000 บาท ค่าใช้จ่ายทุกอย่างออกให้ด้วยความเต็มใจ
แต่เรานึกเรื่องนี้ที่ไร เราเจ็บปวดทุกครั้ง ผ่านมา 20 ปี เราไม่เคยลืมเลย เรานึกถึงทีไรเราแย่ไปหมด
ปัจจุบันที่ดินผืนนั้นน้องชายเราขายไปแล้วค่ะ
ย่าไม่ยกที่ดินให้เพราะเป็นหลานผู้หญิง
ปัจจุบันเราส่งเสียเลี้ยงดูย่า ดูแลย่าทั้งหมด 100% เนื่องจากเราค่อนข้างมีฐานะ (จากการทำธุรกิจด้วยตัวเอง) ดูแลท่านอย่างดี เรามีที่ดินที่หาจากน้ำพักน้ำแรงตัวเอง แต่เรารู้สึกคาใจและน้อยใจเรื่องนี้มาตลอด
เรารับรู้ได้ว่าย่าเลี้ยงเราทิ้งๆ ขว้างๆ ไม่เหมือนน้องชาย ตอนมีฉีดวัคซีนที่โรงเรียน (มีตัวยาที่เสียเงิน) ย่าจะจ่ายให้แต่น้อง ไม่จ่ายเงินฉีดให้เรา (เงินแม่เราส่งเสียให้ย่าเลี้ยงดูอีกที)
ทุกคนคงคิดว่าแค่ย่าเลี้ยงดูมาก็มีบุญคุณมากแล้ว ใช่ค่ะ เราก็คิดเหมือนทุกๆ คน เราเลยเป็นคนเดียวที่เลี้ยงดูย่า ให้เงินใช้เดือนละ 40,000 บาท ค่าใช้จ่ายทุกอย่างออกให้ด้วยความเต็มใจ
แต่เรานึกเรื่องนี้ที่ไร เราเจ็บปวดทุกครั้ง ผ่านมา 20 ปี เราไม่เคยลืมเลย เรานึกถึงทีไรเราแย่ไปหมด
ปัจจุบันที่ดินผืนนั้นน้องชายเราขายไปแล้วค่ะ