" ตัวผมและครอบครัวก็มีบ้านแล้ว แต่ลูกจะซื้อที่ดินทำบ้านให้หมา " คำพูดที่ป๊าเราพูดติดขำๆ ณ สำนักงานที่ดิน ทำให้หลายคนที่ได้ยินอมยิ้ม ขำกับคำตอบที่ผช.คนนึงที่จะขายที่ให้เราถามว่าลูกสาวซื้อที่ดินไปทำอะไร ขณะที่เรากำลังเซ็นต์เอกสารซื้อที่ดินจากผู้ชายคนนึงถึงกับต้องหันไปตอบแก้เขินว่า "ไม่ใช่ซะหน่อย บ้านคนนี่แหละคะ แต่ให้หมาอยู่ด้วย"
หลังจากทำการซื้อโอนที่ดินเรียบร้อย กลับมาบ้าน เราก็มาฉุกคิดว่า แล้วถ้าไม่มีหมาละ เราจะซื้อที่ ทำบ้านมั้ย?
ย้อนไปเมื่อปีที่แล้ว เรา แฟนและหมาไซบีเรียน2ตัวอยู่กทม. เราทำงานแถวพระราม 9 บ้านอยู่แถวมีนบุรี แต่ละวันทำงานเสร็จ กว่าจะถึงบ้านก็เกือบสองทุ่ม กินข้าวทำโน้นนี่ น้อยครั้งจะเหลือเวลาพาหมาวิ่ง เดินเล่น จะมีเฉพาะเสาร์อาทิตย์ที่ได้พาออกกำลังกายเต็มที่ พอมาคิดๆแล้ว... อยากมีเวลาตอนเย็นมากขึ้น ประจวบกับการทำงานของแฟนที่ได้งานที่ไม่ต้องเข้าออฟฟิศ เราจึงตัดสินใจลาออก ย้ายกลับมาอยู่บ้านที่ชุมพร
แต่การกลับมาบ้านเกิดเพราะหมา ก็ไม่ใช่เหตุผลเดียวหรอกนะ ยังมีปัจจัยอื่นๆ เช่น อยากอยู่ใกล้ชิดพ่อแม่ของเรา (เราทั้งคู่เป็นคนชุมพร)
กลับมาช่วงแรก แฟนก็ทำงานประจำของเค้า เราก็รับแปลภาษา ขายของออนไลน์ไปเรื่อยๆ ตัวเราทั้งคู่ก็มีหนี้สิน ต่างก็หาเงินผ่อนบ้านที่กทม.และรถ ก็พอโอเคอยู่ แต่... บ้านที่เราอาศัยอยู่ที่ชุมพร เป็นบ้านของแฟน ซึ่งพื้นที่ไม่มากพอให้ปล่อยหมาใหญ่2ตัววิ่งเล่น เราจึงคิดว่าต้องหาอะไรทำระยะยาว จึงลงทุนใช้ห้องแถว 2 ห้องที่ป๊าม๊าไม่ได้ใช้ทำอะไรมาตกแต่ง (อะไรที่ทำได้ก็ทำกันเอง เพื่อเซฟเงิน เช่น ก่อเคาน์เตอร์ ก่อบล็อคแก้ว ทาสี ทำโต๊ะ ปูกระเบื้องยาง เป็นต้น) ซื้ออุปกรณ์เปิดร้านกาแฟและฝึกทำเบเกอรี่
ช่วงนั้นมีท้อ ร้องไห้ เหนื่อยบ้าง จนสุดท้ายก็เสร็จพร้อมเปิด
ช่วงปลายมีนาที่กำลังจะเริ่มเปิดร้านก็ดันเจอพิษโควิด แต่... ก็สู้จนถึงทุกวันนี้ และตัดสินใจซื้อที่ดิน เพื่อทำบ้านสำหรับเรา 2 คนและหมา 2 ตัว ต่อไปก็เก็บเงินทำรั้วและบ้าน สู้ตาย 😊

(รูปตอนกำลังจะปิดร้าน เพื่อพาพวกนางไปฉีดวัคซีน)
เรากับแฟนแต่งงานกันมาปีกว่า ยังไม่มีลูก เราเองเคยคิดนะ ว่าเราจะเหนื่อยทำโน้นนี่เพิ่มทำไม สุดท้าย.. เราก็ต้องมาพยายามต่อ
ถ้าไม่มีหมา...เราคงขี้เกียจวิ่ง ออกกำลังกาย
ถ้าไม่มีหมา...เราคงไม่ได้อยากมีเวลาตอนเย็นมากมาย
ถ้าไม่มีหมา...เราคงไม่ต้องดิ้นรนหาที่ดิน เพื่อสร้างบ้านที่มีสนามหญ้า ล้อมรั้ว
ถ้าไม่มีหมา...เราคงไม่ต้องพยายามหาเงินมากมาย
สุดท้าย ถ้าไม่มีหมา...เราคงไม่มีความสุขมากขนาดนี้
หมามันก็เป็นสิ่งหนึ่ง ที่สร้างแรงผลักดัน กำลังใจ ทำให้เรากระตือรือร้นทำงานได้เหมือนกันนะ
เราคงเป็นคนติดหมาคนนึงแหละ 555
ซื้อที่ดินเพื่อจะทำบ้านให้หมา? หมามีอิทธิพลกับเราขนาดนี้เชียว?
หลังจากทำการซื้อโอนที่ดินเรียบร้อย กลับมาบ้าน เราก็มาฉุกคิดว่า แล้วถ้าไม่มีหมาละ เราจะซื้อที่ ทำบ้านมั้ย?
ย้อนไปเมื่อปีที่แล้ว เรา แฟนและหมาไซบีเรียน2ตัวอยู่กทม. เราทำงานแถวพระราม 9 บ้านอยู่แถวมีนบุรี แต่ละวันทำงานเสร็จ กว่าจะถึงบ้านก็เกือบสองทุ่ม กินข้าวทำโน้นนี่ น้อยครั้งจะเหลือเวลาพาหมาวิ่ง เดินเล่น จะมีเฉพาะเสาร์อาทิตย์ที่ได้พาออกกำลังกายเต็มที่ พอมาคิดๆแล้ว... อยากมีเวลาตอนเย็นมากขึ้น ประจวบกับการทำงานของแฟนที่ได้งานที่ไม่ต้องเข้าออฟฟิศ เราจึงตัดสินใจลาออก ย้ายกลับมาอยู่บ้านที่ชุมพร
แต่การกลับมาบ้านเกิดเพราะหมา ก็ไม่ใช่เหตุผลเดียวหรอกนะ ยังมีปัจจัยอื่นๆ เช่น อยากอยู่ใกล้ชิดพ่อแม่ของเรา (เราทั้งคู่เป็นคนชุมพร)
กลับมาช่วงแรก แฟนก็ทำงานประจำของเค้า เราก็รับแปลภาษา ขายของออนไลน์ไปเรื่อยๆ ตัวเราทั้งคู่ก็มีหนี้สิน ต่างก็หาเงินผ่อนบ้านที่กทม.และรถ ก็พอโอเคอยู่ แต่... บ้านที่เราอาศัยอยู่ที่ชุมพร เป็นบ้านของแฟน ซึ่งพื้นที่ไม่มากพอให้ปล่อยหมาใหญ่2ตัววิ่งเล่น เราจึงคิดว่าต้องหาอะไรทำระยะยาว จึงลงทุนใช้ห้องแถว 2 ห้องที่ป๊าม๊าไม่ได้ใช้ทำอะไรมาตกแต่ง (อะไรที่ทำได้ก็ทำกันเอง เพื่อเซฟเงิน เช่น ก่อเคาน์เตอร์ ก่อบล็อคแก้ว ทาสี ทำโต๊ะ ปูกระเบื้องยาง เป็นต้น) ซื้ออุปกรณ์เปิดร้านกาแฟและฝึกทำเบเกอรี่
ช่วงนั้นมีท้อ ร้องไห้ เหนื่อยบ้าง จนสุดท้ายก็เสร็จพร้อมเปิด
ช่วงปลายมีนาที่กำลังจะเริ่มเปิดร้านก็ดันเจอพิษโควิด แต่... ก็สู้จนถึงทุกวันนี้ และตัดสินใจซื้อที่ดิน เพื่อทำบ้านสำหรับเรา 2 คนและหมา 2 ตัว ต่อไปก็เก็บเงินทำรั้วและบ้าน สู้ตาย 😊
(รูปตอนกำลังจะปิดร้าน เพื่อพาพวกนางไปฉีดวัคซีน)
เรากับแฟนแต่งงานกันมาปีกว่า ยังไม่มีลูก เราเองเคยคิดนะ ว่าเราจะเหนื่อยทำโน้นนี่เพิ่มทำไม สุดท้าย.. เราก็ต้องมาพยายามต่อ
ถ้าไม่มีหมา...เราคงขี้เกียจวิ่ง ออกกำลังกาย
ถ้าไม่มีหมา...เราคงไม่ได้อยากมีเวลาตอนเย็นมากมาย
ถ้าไม่มีหมา...เราคงไม่ต้องดิ้นรนหาที่ดิน เพื่อสร้างบ้านที่มีสนามหญ้า ล้อมรั้ว
ถ้าไม่มีหมา...เราคงไม่ต้องพยายามหาเงินมากมาย
สุดท้าย ถ้าไม่มีหมา...เราคงไม่มีความสุขมากขนาดนี้
หมามันก็เป็นสิ่งหนึ่ง ที่สร้างแรงผลักดัน กำลังใจ ทำให้เรากระตือรือร้นทำงานได้เหมือนกันนะ
เราคงเป็นคนติดหมาคนนึงแหละ 555