ใครพอจะเข้าใจความรู้สึกของคนที่เป็นพี่คนโตหรือไม่

คือเรื่องมีอยู่ว่าเรามีกันสามคนพี่น้องเราเป็นพี่คนโตเรามีน้องชายคนกลางและมีน้องสาวคนเล็กเราอยู่กันสามคนส่วนแม่เราเสียไปตั้งแต่น้องอายุ 1 ขวบตอนนี้น้องเราอายุ 8 ขวบแล้วพ่อเราก็มีภรรยาใหม่ไปอยู่ที่บ้านภรรยาไหมแต่พ่อเราก็ยังไปไปมามาเรื่องที่เราเหนื่อยก็คือภาระทั้งหมดของที่บ้านมันตกเป็นของเราเพียงคนเดียวทุกวันนี้สิ่งที่น้อยใจก็คือพ่อเขาเคยพูดซ้ำๆทุกวันว่าเขาเกลียดเราทั้งๆที่เราดูแลน้องเป็นอย่างดีหาทุกอย่างให้น้องได้อยู่มีกินมีใช้ได้พิสูจน์ต่างๆให้เขาได้เห็น  ที่มาของคำว่าเกลียดก็คือเราเป็นสาวประเภทสองที่พ่อเราเกลียดมากที่สุด ที่มาบอกทุกคนคือเราแค่เหนื่อยเราแค่อยากมีที่ระบายเท่านั้นเองทำดีไม่เคยที่จะได้ดีเจอเรื่องบั่นทอนจากพ่อทุกวัน