คงเด็กเกินไป

สวัสดีค่ะ​ หนูอายุ​ 15​ ค่ะ​ ในครอบครัวมีแม่อายุจะ​ 50​ และ​พี่สาว​ 20​ ต้นๆ​ ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมาพี่หนูต้องไปทำงาน​ ด้วยเรื่องปัญหากับแม่ที่ว่าเอาแต่ใช้เงินอยู่บ้าน​(ความคิดแม่คนเดียว)​ หนูเลยอยู่คนเดียว​ 2​ เดือน​ แม่อยู่ต่างประเทศพึ่งกลับมาค่ะ​ ยังไม่ถึงเดือน​ เหตุการณ์มีเยอะค่ะขอเล่าแค่ปัจจุบัน​ วันที่​ 30​ พฤษภาคม​ ที่ผ่านมา​ มีการมอบตัวในโรงเรียนค่ะ​ แม่เป็นคนไปค่ะ​ ในวันนั้นหนูทำบัตรหล่นทางเข้าเข้าโรงอาหาร​ ตอนที่อยู่ในโรงอาหาร​ แม่ตะโกนด่าหนูค่ะ​ ถึงจะมีเสียงดังรอบข้างแต่หนูได้ยินเสียงชัดเจนเลยค่ะ​ แล้วแม่ก็ไปเดินหา​บัตร​ หนูก็ได้แต่เงียบทำอะไรไม่ได้คนเยอะมาก​เป็นร้อยๆคน​ เพราะเป็นโรงเรียนใหญ่ค่ะ​ แม่กลับมาพร้อมบัตรค่ะ​ เดินมาพร้อมเอาบัตรมาฟาดที่หัวของหนูแล้วด่า​ (ขอไม่อธิบายค่ะ)​ หนูได้แค่เงียบน้ำตาไหล​ แน่นอนแม่ไม่รู้​ จนมาวันนี้​ 12​ มิถุนายน​ ไปซื้อชุดนักเรียนและซื้ของเข้าบ้าน​ ไปรถจักรยานยนต์​ค่ะ​ พึ่งขี่รถออกมาสักพักหนูก็บอกไปว่ามาจอดอะไรหน้าบ้านเขา​ (หน้าบ้านลุงคนนั้นมันเป็นถนนค่ะ​ มันขวางรถคันอื่น)​ มันดูเหมือนไม่มีไรค่ะ​ ซื้อของเสร็จก็บ่ายสามแล้วกลับมาบ้าน​ แม่ด่าหนูค่ะ​ ว่าทำตัวเหลาะแหละ​ ทำเหมือนเป็นเด็ก  ทำอะไรให้คิด​ (หนูซื้อนมมาผิด​ ซื้อขวดเล็กไป​ เลยกลับไปซื้อใหม่​ ซื้อมา​ 4​ ลิตร​ แม่บอกว่าซื้อนมกินจะได้สูงๆ​ ไม่ได้บอกว่าแม่จะกินด้วยหนูเลยซื้อขวดเล็กแล้วก็โด่าด่าตามระเบียบ)​ แม่ด่าหนูแรงมาก​ พร้อมว่ากูไม่เคยโกรธมานานละ​ แล้วบอกว่ามึวคิดว่าเป็นลูกกูไม่กล้าฆ่านะ​ หนูร้องไห้เงียบๆ​ กินข้าวเสร็ตก็กลับเข้าห้อง​ คิดว่าควรทำยังไงความคิด​พลุ่งพล่าน​ไปหมด​ หรือเราจะตายดีให้มันจบๆเลยอดทนมานานผลสรุปออกมาเป็นแบบนี้​ แล้วปรึกษากับพี่สาว​ พี่สาวบอกให้ไปฟังเพลงสงบสติอารมณ์หนูก็ทำค่ะ​ ได้แค่นอนร้องไห้ในห้องเงียบๆ
ตกเย็นแม่อารมณ์เย็นลงก็ปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น​ แน่นอนมันฝังใจหนูค่ะ​
ปัจจุบันอาบน้ำเสร็จหนูไปทาครีม​ แม่เปิดประตูครัวไว้เลยได้ยินบทสนทนาสั้นๆ
พี่สาว: แม่อย่าด่าน้องต่อหน้าคนอื่น​ น้องมันเก็บกด
แม่: มันแหละที่ด่าแม่ต่อหน้าคนอื่น
พี่สาว: ตอนไหน
แม่: เมื่อเช้า​ ตอนแม่ขี่รถออกไป​บ้านลุงA มันว่าแม่ว่ามาจอดอะไรหน้าบ้าน​คนอื่น​

บทสนทนาสั้นๆจบแค่นั้นเพราะหนูเดินเข้าห้องไปเลยค่ะ​

[ตอนด่าช่วงบ่าย]​
แม่เคยบอกว่าตอนฉันเด็กฉันไม่ได้มานอนเล่นแบบนี้หรอกนะ​ แกต้องได้รับรู้รสชาติชีวิต​ ถ้าจะเป็นแบบนี้​ คุณทำให้ฉันเกิดมาทำไม​ ถ้าเกิดมาแล้วคุณทำแบบนี้
รู้ค่ะเป็นแม่ รู้ค่ะตุณเป็นคนให้กำเนิด รู้ค่ะฉันต้องทำหน้าที่ทำให้คุณสบาย​ ในตอนที่โต​

เรื่องนี้คงฝังใจหนูไปอีกนาน

[ปัจจุบันหนูไม่ได้ทำอะไรค่ะ​ เรียนออนไลน์เขียนงานรอส่งเปิดเทอม​ ตื่นมาก็ซักเสื้อผ้าให้แม่​ หุงข้าวทำอะไรกิน​ปกติธรรมดา]​

อยากรู้ว่าบ้านอื่นแม่ของคุณเป็นแบบไหนบ้างคะ😊