โดนคนที่บ้านด่าทุกวันนจะต้องทำไงต่อดีคะ

สวัสดีค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าตอนนี้เราอยู่กับย่าสองคน เมื่อกับแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราเด็กๆแล้วค่ะ เรามาอยู่ฝั่งพ่อ แต่ก่อนในบ้านจะมีพ่อเราย่าและก๋ง ย่าเราเป็นออกแนวจะเป็นโรคประสาทก็ว่าได้เลยค่ะ ชอบป่วยบ่อยๆ พอป่วยก็เรียกลูกมาหาทุกคน (ย่ามีลูก 4 คน) เค้าก็จะบอกว่า แม่ไม่ไหวแล้วแม่จะตายแล้ว อย่างงี้ค่ะตอนโทรไปตามลูกพอลูกมาถึงครบก็ร้องไห้สักพักก็หลาย คือทุกนทำงานค่ะ แล้วป่วยทุกวัน เราก็ว่ามันแปลกๆ เพราะว่าพอลูกมาครบทีไรก็หายทุกที เรียกตอน ทุ่มสองทุ่ม ใครที่ทำงานก็ต้องหยุดต้องลา แล้วคือต้องให้ลูกมาให้ได้ไม่งั้นก็ร้องอยู่อย่างนั้น ไม่ยอมไปรพ เพราะทุกครั้งที่ไปรพ หมอก็จะบอกว่า ย่าไได้เป็นไร ทุกครั้งที่ไปรพ เลยค่ะ ประเด็นอยู่ที่ว่า ย่าเราเป็นคนด่าเก่งมากค่ะ ลูกๆหลานๆไม่มีใครอยากมาหาย่า เพราะมาก็บ่น 
เข้าประเด็นเลยนะคะ คือเราโดนย่าด่าทุกวันตั้งแต่เล็กจนโตด่าด้วยคำที่ต่ำมากเราโดนทุกวันแต่บางครั้งก็รับไม่ได้ เช่น โครตแม่หรอ อี อีสัส อีเวร อีหน้าเช็ด ห  ยังมีแรงกว่านี้อีกนะคะ ล้ะความผิดของเราคือ ไม่รดน้ำต้นไม้บ้าง กวาดบ้านไม่เกรี้ยงบ้าง ย่าเราเป็นคนชอบเอาชนะค่ะ ใครพูดอะไรยังงัยเค้าต้องถูกหมด ชอบแขวะไปทั่ว เราโดนมาตลอดค่ะ เช่น เรากลับบ้าน 6 โมงเย็น เราโดนเค้าจิกหัวตบแล้วไล่ออกจากบ้านนะคะ อันนี้ไม่ได้เว่อร์แต่คือโดนจริงๆ พอเราไปอยู่กับแม่ฝั่งยายเค้าก็ตามเรากลับมา  เค้าชอบด่าเราต่อหน้าคนอื่นจนไม่เพื่อนคนไหนกล้าเข้ามาในบ้าน แต่เราไม่ได้โดนคนเดียวนะคะ ลูกเค้าก็โดน หลานคนอื่นก็โดนแต่พ่อเราอยู่บ้านเดียวกับย่าเราก็เลยต้องอยู่กับย่า มันท้อมากเลยนะคะในการที่ต้องมาโดดนด่าแบบงงๆทุกวัน เราไม่มีแม่เหมือนคนอื่นที่คอยให้คำปรึกษาอะไร เราไปร้องไห้กับพ่อทุกวันเลยค่ะ เราเรียนมาเหนื่อยๆ หรือมีปัญหาอะไรย่าจะเป็นคนที่คอยซ้ำเติมเราตลอด เหมือนเราล้มเค้าก็คอยกระทืบซ้ำ แต่ก่อนก็คือพ่อคือกำลังที่ดีมากๆของเราพ่อคอยเติมสิ่งที่ย่าทำมันพัง พ่อตามใจเราทุกอย่าง พ่อเป็นคนที่ดีที่สุดในชีวิตเราเลย ให้กำลังใจเราทุกอย่าง คอยช่วยเหลือเราทุกเรื่อง คอยปลอบเวลาร้องไห้ พาไปกินของอร่อยๆเวลาเครียด แต่เวรกรรมอะไรของเราไม่รู้ พ่อเราเสียค่ะ ตอนแรกเรารู้สึกโลกของเรามันพังไปเลย กำลังใจเพียงคนเดียวของชีวิตเรามันหายไปแล้วค่ะ ต่อมาย่าด่าหนักกว่าเดิมอีกค่ะแล้วเราต้องมาอยู่กับย่าสองคน เรารู้สึกว่าเราเป็นคนมีตวามอดทนสูงมาก ย่าด่าเราก็ต้องเงียบ ถ้าเถียงก็โดนหนักกว่าเดิม บางทีเราคิดไม่อยากจะมีชีวิตอยู่มันทรมานนะคะเราต้องโดนด่าทุกวันล้ะไม่สามารถไปคุยกับใครได้ เพื่อนก็แทบจะไม่มีเพราะย่าไม่ให้ออกบ้านห้ามเราทุกอย่างค่ะ เรารู้สึกว่าเราเก็บกดค่ะ ชีวิตเรารู้สึกโดนเค้าด่าทุดกวันบางทีเราก็คิดนะคะเราไม่น่าเกิดมาเลย เราต้องทำไงดีคะเราต้องรับฟังคำด่าแล้วอยู่เฉยๆอย่างงี้ตลอดไปเลยใช่มั้ยคะ