ใช่ค่ะ ตั้งกระทู้นี้เพราะอารมณ์ ล้วนๆ เพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันล่าสุดมาได้อาทิตย์นึง แผลสดอยู่ จริงๆเสียใจทุกวัน แต่ก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนไม่มีอะไร
เริ่มเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ
เราคบกับแฟนมาเกือบปีค่ะ ใช่ค่ะ ดูน้อยใช่ไหมคะ แต่เรารู้จักกันมานานกว่านั้น ประมาณ 2ปีรวมเวลาที่รู้จักกันมา เราเคยดูใจกันมาครั้งนึงแล้ว และเลิกกันไปรอบนึงแล้วค่ะ ตอนนั้นเหตุผลของเค้าก็ล้านแปดค่ะ ไม่มีเวลา ทำงานหนัก อ่านหนังสือสอบ ปโท อยากอยู่กับแม่ ติดเพื่อน ทุกอย่างบนโลกนี้ที่จะสรรหามาอ้างได้ เราลำไยมาก เลิกก็เลิก เพราะสรุปสุดท้ายเค้าแค่ไม่เอาเราค่ะ อย่ามาสรรหาคำดีดีประโยคหล่อๆเลยไม่ make sense อะไรทั้งนั้น เราเสียใจค่ะแต่แปปเดียว เราก็ move on ค่ะ (ซึ่ง move on ไม่จริงค่ะ ตล ดูออก แค่ไม่อยากรู้สึกว่าไม่เป็นที่ต้องการไม่ได้ ไม่อยากแพ้ที่เค้าไม่ต้องการเรา) เพราะไปบังเอิญเจอภาพเค้าอยู่กับผู้หญิงคนอื่น ชัดค่ะ มันมีคนอื่น โกรธ โดยเฉพาะเห็นสภาพนังพวกนั้น ไม่ได้บูลี่นะ เราก็ไม่ได้สวย แต่แบบ....... ช่างมัน มีคนมีจีบเราเยอะแยะ เปิดใจลองคุยลองคบกับคนนั้นคนนี้ไปเรื่อย ลงสตอรี่ให้รู้ว่า มีคนมาจีบแล้วนะ บาย (แกต้องเจ็บกว่าที่เราเจ็บดิวะ ช่วยดูด้วยตัวเลือกเยอะขนาดนี้ ยังมาเลือกคนห่วยๆอย่างแกเลย และแกก็ทำให้เราผิดหวังทำไมวะ ไอห่วยเอ้ย) ณ ตอนนั้นก็ประชดประชนชีวิตไปเรื่อย ไปกะคนนั้นที คนนี้ที สังสรรค์กับเพื่อนถี่ยิป โปรโมทว่าโสดเต็มที่ ใช่อิสระอย่างเต็มที่เลยค่ะ ก็ยุคนี้แล้วอ่ะ ทำไรก็ได้ป่ะ (โคตรเด็กงอแงเลยเนาะ)
แต่เค้าคนนั้นก็ยังคงมาวนเวียนในชีวิตเราค่ะ มาคอยเป็นห่วงเป็นใยต่างๆ เราก็ทีเล่นทีจริงนะ หมาหยอกไก่ แต่เค้าเห็นอัพเดทชีวิตเราตลอดค่ะ เพราะเค้ามาติดตามไอจีเรา แต่เราอันฟอล ลบเฟสทุกอย่าง เค้ายังคง ทักมาเรื่อยๆ บางทีไปหน้าบ้านเราถ่ายรูปหน้าบ้านเราส่งมา บางทีก็เป็นห่วงนู้นนั้นนี่ สารพัด (สงสัยเลิกกับผู้หญิงพวกนั้นแล้วสิ ทำมาเป็นวนเวียน แน่จริงอย่ากลับมาดิ แหม่!!! ทำไมเช็คเรทติ้ง ) ช่วงนั้นเราปาร์ตี้ยับค่ะ อาจจะใกล้ปีใหม่แล้วด้วย งานจับฉลากบานเลย ทั้ังเพื่อนมัธยม เพื่อนมหาลัย เพื่อนสนิท ที่ทำงาน ที่ทำงานเก่า เต็มไปหม๊ดดดดดดดดดดดด ใช่ค่ะ ไม่อยากเหงา และมีอยู่คืนนึง ที่เราไลฟ์ตอนขับรถกลับบ้าน ขอบอกก่อนว่าไม่ดีและไม่ควรทำ แต่เราใส่ที่ตั้งไว้ และไม่ได้จับโทรศัพท์นะคะ เราแค่กลัวผีเพราะต้องขับรถคนเดียวตอนตี1 เลยว่าจะหาเพื่อนคุย ในไลฟ์ เพราะจริงๆจะดักแหละว่าเพื่อนสนิทคนไหนยังไม่นอนจะได้กดโทรหา เฟมือนแค่ล่อเป้าค่ะ ซึ่งเราไม่ได้คาดคิดว่าเค้ายังตื่นอยู่เพราะเค้ามักจะนอนเร็ว และนั้นแหละ เค้ามาดูไลฟ์และพิมพ์คุยเป็นเพื่อน สลับกับเพื่อนเราก็ฝลัดกันเข้ามาด่าเค้า เพราะก็พอรู้มาบ้างว่าเลิกกันไม่ดีเท่าไหร่ และคืนนั้นแหละ เป็นจุดเริ่มต้นให้เรากลับไปหาเค้าอีกครั้ง (ไหง move on เป็นวงกลมได้วะ งงใจตัวเองคิดว่าเก่งแต่สุดท้ายก็ เหมียน บู๊ววววววววววววว
)
เค้าพิมพ์มาไม่หยุด ว่าเป็นห่วง ไม่อยากให้กลับบ้านดึกแบบนี้ ทำไมต้องขับรถดึกๆดื่นๆ ก็คำพูดหล่อๆมาหมดแหละ สารพัดสารเพ ใครจะเคลิ้มวะ ถามจริง ดูมาจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าเช็คเรตติ้ง โถ่ววววววววว ใครจะเคลิ้มมมมมมมมมมมมม ใครจะหวั่นไหว ไม่มี๊!!!!!!!!!!! ไม่เล๊ยยย ซักกกกกนิดดดดดดดด
พอเราถึงบ้านเราตัดสินใจพิม์ไปหาเค้าในแชทไอจีว่า "เราลองกลับมามั้ย ครั้งนี้มันอาจจะเวิร์คแล้วก็ได้นะ" เพื่อนหอนกันเป็นแถวเลยที่นี้ เพื่อนรุมประนามกันไม่เว้นว่างเล้ยยยยยยยย
ซึ่งเค้าอ่านแต่ไม่ตอบค่ะ Read เจ็บ IIสรสสสสสส เงิบ และนอย และ ด่าตัวเองว่าพิมพ์ไปแบบนั้นทำไม ไอคนบ้า นั่ง blame ตัวเองทั้งคืนว่าพิมพ์ไปทำไม จะชนะอยู่แล้ว ตกม้าตายได้ไง งงใจ
รุ่งเช้า ฉันคนดีคนเดิมก็โทรไปร้องไห้ฟูมฟายกับเพื่อนว่า มันจบแล้ว จบแบบเดิม กลับมาเจ็บเหมือนตอนเลิกกันเลย ไม่ยน่าทำเลย ไม่น่าโง่เลยยยยยยยยย
เพลงมา ฟัง Kamikaze วนไปค่ะ (ดักแก่เหมือนกันนาาาาเอาจริงๆ)
"เสียงจากมือถือที่เคยส่งมาให้กับฉัน
ฟังแล้วก็ยังหวั่นไหว
การ์ดในกระเป๋าที่ฉันนั้นจดคำว่ารัก
แล้วฉันยังเก็บให้ใคร (yeah)
ไม่เคยจะมีใครผ่านมาทางนี้ (ah)
นี่ฉันรออะไรอยู่เหรอ (come on)
รู้ตัวอีกทีมันก็เห็นแต่ (เหลือก็เพียงแต่)(what)
เหลือก็แต่
แค่น้ำตา
ไม่เคยจะมีใครกลับมาทั้งนั้น (yo)
ตั้งแต่วันที่เธอเลิกลา
อยากให้รับรู้คำที่แสนธรรมดา (ที่อยากจะบอก)(ah)
แค่อยากบอก (yo)
ว่าคิดถึงเธอ "
นั่นแหละค่ะคุณผู้ชม ช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น อาารหนักค่ะ น้ำตาไหลเปราะๆ ในความพ่ายแพ้ของตัวเอง แล้วจู่ๆ ตอนสิบโมงกว่าๆก็มีข้อความตอบกลับจากแชทไอจีว่า
"เดี๋ยวเย็นนี้เราโทรหานะ"
โอโห้ !!!!!! เป็นเวลาอีกหลายชั่วโมงกว่าจะเย็น นั่งหา playlist เพลงฟังวนไปค่ะ บิ้วท์ ความเศร้ามาสุดชีวิต ที่คิดในหัวคือ นก+นก เป็น นก+นก โดนอีกแล้ววววววววววว เจ็บไม่จำ
และเพื่อนนี่เตรียมแสตนด์บายรอเลยค่ะ มันม่ปล่อยให้เราอยู่คนเดียวเลย เราไปหาที่นั่งกินข้าวหลังเลิกงาน ระหว่างรอเค้าโทรมา สารภาพค่ะ เปิดลำโพงให้เพื่อนฟังด้วยว่าเค้าพูดไรบ้าง เพื่อนมีแบ่งเป็น2 ฝั่งค่ะ เชียร์ให้ลองกลับมาอีกครั้ง VS เดี๋ยวก็กลับมาเจ็บแบบเดิม
บทสนทนาไม่เป็นแอย่างที่คิดค่ะ ตอนแรกเขาเกลิ่นมามากมาย พูดแต่น้ำไม่เข้าเนื้อสักทีเป็นชั่วโมงก็ไม่เข้าเรื่อง เราเริ่มนอยแล้วค่ะ ว่าแบบ lมริงงงง ต้องการอัลลไลลล จาก tuuuuu กันแน่ เราเลยพูดไปเลยว่าสรุปมาเลยดีกว่าก็คือจะจบกันเหมือนเดิมยังอยากอยู่คนเดียวต่อไปใช่มั้ย พอเถอะอย่ายืดเยื้อรีบจบๆกันไปเถอะ แต่เค้าตอบว่า ไม่ใช่ค่ะ เค้าขอลองกลับมาแก้ตัวใหม่ มาเริ่มกันใหม่ ทั้งสองคนมาลองปรับกันดูอีกครั้ง สัญญาจะพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง และจะไม่ทำใหเสียใจแบบเดิมอีก ถ้าเราโอเคกับเค้า เค้าจอตั๋วหนังแล้วนะ อีกสองวันมาดูหนังกัน
ตกใจมากกจ้าแม่จ๋า ไม่ได้เตรียมใจกับการกลับมาแบบ งงๆ แบบนี้ ดีใจแหละ ดูออก (เพื่อนเห่าหอนกันให้ถ้วนหน้า เราขอโทษนะ ขอปรับดูกันอีกทีละกันเนาะ)
หลังจากนั้น เรามาเริ่มกันใหม่ค่ะ เพลงงงมาาา "Restart อีกทีได้ไหม" ตลอดเวลาที่กลับมา ยอมรับค่ะ หน้ามือเป็นหลังธรีนนนนนนนนน เค้าดีกับเรามากมาก เราเจอกันแทบทุกวัน เค้าโทรหาเราทุกเย็น แม้แต่วันที่ทะเลาะกันเค้าก็โทร ทำกับข้าวให้เราไปกินที่ทำงาน ดูแลเรื่องการออกกำลังกาย อาหารการกินทุกอย่าง ไปเที่ยวในที่ที่อยากไป ไปกินอะไรที่อยากกิน หรือแม้แต่ช่วยบริหารการใช้เงินที่สะเป่ะสะปะมาตลอด มาจัดระเบียบชีวิต ให้ routine ชีวิตเราดีขึ้น ดูแลกันแบบที่คนรักเขาทำกัน เราไม่สบาย เค้าก็ดูแลทุกอย่าง เราพยายามเก็บภาพทุกอย่าง อัดวีดีโอทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ เก็บไว้ ทำไมน่ะเหรอ เพราะเรารู้ว่าวันนึง เค้าคงต้องทิ้งเราไปอีกครั้ง เราเริ่มรักเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ เพราะชีวิตเราเหมือนมีคนมาเติมเต็ม ของกันและกัน เราเติมในส่วนที่เค้าขาด เค้าเติมในส่วนที่เราขาด ถึงชีวิตจะไม่รู้หราฟู่ฟ่า ไม่ต้องอวดมากมาย แต่มีความสุขทุกๆวัน ชีวิตเราที่ต้องสู้กับปัญหาคนเดียวมาตลอด ทั้งปัญหาชีวิตต่างๆ กลายเป็นว่ามีคนมาแชร์ (จริงๆเคยมีฟีลนี้กับแฟนเก่าคนนึงแต่เลิกกันไปนานมากแล้วและก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ตั้งแต่เลิกกับคนนั้นก็ไม่ได้ใช้ชีวิตจริงจังกับใคร จนมาเจอคนนี้ ) บอกตรงๆไม่รู้ทำไม ถึงรักเค้าได้มากขนาดนี้ อาจเพราะ
- เราอยากมีคนคอยห้ามมาตลอดเวลาที่ทำตัวเหลวไหล มีคนคอยห่วงคอยหวง
- เขาเหมือนพ่อเรามาก ทั้งอาชีพหรือแม่แต่ตำเหน่งงานที่ทำ และก็ชอบปลูกต้นไม้เป็นงานอดิเรกอีก และรักต้นไม้มาก เหมือนพ่อเราเลย มองเค้าทีไรก็คิดถึงพ่อทุกที
- เค้าวางแผนการใช้เงินและแผนชีวิตเค้าเป็น stepมาก ถ้าได้ใช้ชีวิตด้วยกัน คงสอนลูกของเราได้ดีมากมาก
- เค้าเล่าทุกอย่างในชีวิตให้เราฟัง เหมือนได้เข้าไปอยู่ในโลกของเค้า ในทุกๆวันของเค้าต้องมีเราอยู่ในแพลนชีวิต
- ตั้งแต่กลับมาเราไม่เคยเหงาและเคว้งเลย แค่คิดว่ามีคนอยู่ข้างๆในทุกๆวัน มันมีความสุขมากมาก
ข้อเสียบ้างเนาะ ที่อาจจะเป็นเหตุเริ่มต้นของการเลิกกันอีกคร้ง
- เค้าเพื่อนน้อยและ introvert พอสมควร Vs เราที่Extrovert สุดๆ เพื่อนเยอะมาก และเพื่อนทุกคนรักเรามาก สังคมเราเยอะมาก และสังคมเรากับเค้าก็ดูล้ำๆเหลื่อมๆกันอยู่หน่อยๆ คือเค้าไม่ค่อย get กับ วิถีชีวิตแบบเรา (ซึ่งขอนี้ปรับได้และทั้งคู่ก็พยายามปรับอยู่)
- เค้าไม่ติดโซเชี่ยล(ซึ่งเราว่าข้ออ้าง) โซเชี่ยลทุกอย่างของเขา เฟสไอจี มีไว้ฟอล นางแบบนมใหญ่ๆ หรือไม่ก็ นางเอกหนังPอรnhub ไม่ได้โพส ไม่ได้คุมโทน ไอจีมีรูปไม่ถึง20รูป ไม่เล่นสตอรี่คือส่องอย่างเดียว ไม่รับtag ยกเว้นเพื่อน4คนที่เหลืออยู่จะtag ถึงจะรับ ไม่แชร์อะไรที่เกี่ยวกับชีวิตคู่ ถ้าอยากไปไหนกันหรือมีร้านอาหารน่าไป ก็จะส่งมาเป็นลิ้งค์เฟสแทน (ให้เหตุผลว่าไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายเรื่องส่วนตัว เพื่อนถาม พ่อแม่ถามเรื่องของเราก็จะเลี่ยงไม่ตอบทุกครั้ง) (แต่เรื่องนี้ไม่ชอบแหละ ใครๆก็อยากมีตัวตน แต่ก็อยู่ในจุดที่อดทนและยอมรับได้ ถึงแม่จะแอบมาเสียใจเป็นระยะก็ตาม) ปัญหาเรื้อรังเหมือนกันนะ เพราะชอบมีพวกผู้หญิงทักเค้ามา หรือบ้างทีเด็กเก่าเค้าโทรมา เพราะไม่ได้รับรู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว ถึงเค้าจะให้เราดูตลอดก็เถอะว่าใครทักใครโทรมาบ้าง แต่เรารู้สึกไร้ตัวตนตลอด ขนาดเพื่อนเค้าที่ก็รู้จักเราเพราะเค้าฟอลไอจีเราอยู่ เห็นตลอดว่าเราไปไหนมาไหนด้วยกัน เพื่อนถามเค้ายังไม่บอกเลย มันน่าน้อยใจเนาะ
- เรื่อง lounge, อาบอบนวด , เด็กดริ้งค์ จริงๆ เป็นปมแรกที่เลิกกันด้วยครั้งนั้น เพราะ เราไปเจอมันอยู่กับเด็กดริ้งที่ร้านอาหาร แต่เราตัดทิ้งเพราะเริ่มกันใหม่ต้องไว้ใจใหม่ เราไม่เคยกล่าวถึงหรือพูดถึง แกล้งลืมไป เก็บไว้ลึกๆ แต่เค้าพยายามจะพูดถุงตลอดว่ามันดีอย่างนั้นดีอย่างนี้ เค้าชอบมาก เค้ามีความสุขมากเวลาพูดถึงอะไรพวกนั้น ดูเหมือนพูดเล่นกวนประสาทนะ แต่เปล่าเลย พูดจริง คิดจริง อยากไปจริง (เรื่องนี้รับไม่ค่อยไหว มันดูเหมือนไม่ให้เกียรติคนที่ฟังอยู่เลยว่าจะรู้สึกยังไง เรามันดูไร้อารมณ์ดึงดูดทางเพศขนาดนั้นเลยเหรอวะ เสียใจยอมรับ และว่าจะหาจังหวะดีดีพูดกับเค้าตรงๆโดยไม่ให้ทะเลาะกัน)
- เรามักทะเลาะกันบ่อยเรื่องไม่เป็นเรื่องเรื่องของคนอื่น ที่ไร้สาระมาก ทัศนคติเราคือหยินกับหยางบ่อยมากที่เรามองมุมที่ตรงข้ามกันสุดๆแบบ ไม่คิดว่าจะมีคนมองมุมต่างกับเราไปได้ขนาดนี้ ซึ่งเราว่าเราคิดเหมือนคนทั่วไป แต่เค้ามักจะมีแง่มุมแปลกๆที่ไม่ตรงกับชาวบ้าน จนเราคิดนะ บางครั้งเค้าอาจจะคิดเหมือนคนอื่นแหละ แต่แค่เพียงอยากเอาชนะเราเท่านั้น (จริงๆเรารับได้นะ และพยายามปรับตัวเองมาตลอด เวลาเค้าพูดอะไรผิดแปลกหรือขัดหู ไม่สบายหูจะฟังเฉยๆ และหาจังหวะเปลี่ยนรื่องดีกว่าเพื่อลดการปะทะ เราว่าเราสามารถปรับได้ ถ้าสองคนช่วยกันคนละครึ่งทาง)
และแล้วจุดแตกหักอีกครั้งก็มาถึงจนได้ วันนั้นเป็นวันที่ดีเลยนะ เพราะช่วง covid เราเจอกันน้อยมาก ทานข้าวด้วยกัน คิดถึงมากมาก แต่เด็กเก่าเค้าดันโทรมาตอนโทรศัพท์เค้าต่อบลูธูทอยู่กับรถเรา พีคคคคคคคคคคคคคคค เราทะเลาะกันเล็กน้อย เพราะเราก็โกรธ เพราะรู้สึกแบบ อ่อ นี่lมริง' แอบคุยกันเหรอ เค้าก็พยายามอธิบายว่าเปล่าไม่มีเลย แต่ก็นั้นแหละ ผู้หญิงจะชวนไปทานข้าว อะไรสักอย่าง แต่เราจะไม่มีปัญหาเลยนะ ถ้าแค่เขาปฏิเสธไปว่า ขอโทษนะเราอยู่กับแฟน แล้ววางสายไป ไม่ต้องบอกว่าเราเป็นใครก็ได้ แต่เค้าดันถามไปว่า ทะเลาะกับแฟนเหรอถึงโทรหาพี่ได ไออออออออออออ คว kdnklnfk ย
ช่วงเย็นเราตัดสินใจ ฟอลig ผุ้หญิงไป และเปิด ig เป็น public ไม่ทัน5นาทีเค้าทักมาโวยวายว่าทำทำไม ไม่ไว้ใจกันเลยเหรอ เสียใจโวยวายต่างๆนาๆ เราก็ไม่ไหวละล่ะจุดนั้น (นี่truuuuu มีสิทธ์ทำไรได้บ้าง ) ก็บอกว่า ทำไมอ่ะ กลัวคนนั้นเสียใจมากกว่าเราเสียใจอีกเหรอ สิ่งที่เราทำเราทำไม่ได้เหรอ ที่คนพวกนั้นชอบทักชอบโทรมาเพราะเธอไม่บอกใครไง ว่าอยู่กับเรา ไม่เคยให้เกียรติเราเลย เราอดทนมานานแล้วเหมือนกันนะ ผู้หญิงพวกนั้นไม่ผิดหรอก เพราะเค้าไม่รู้ ถ้าเค้าเป็นคนดีมากพอ ถ้าเค้ารู้เค้าจะไม่ยุ่ง เราขอมากไปเหรอ
ใช่ค่ะ เค้าตอบกลับมาว่ามากไป เค้าทำให้ไม่ได้ ยอมรับว่าจุกมาก เจ็บมากๆ เสียใจร้องไห้ไม่หยุด
เมื่อมีจุดเริ่มต้นของจุดจบ เค้าก็ทยอยพรั่งพรูความในใจออกมา.....
อย่าบอกว่ารักกัน ถ้าไม่กล้าแม้แต่จะรักษาความสัมพันธ์ของเราเอาไว้ ถ้ารักกันมากพอจะไม่ปล่อยมือกันไป
เริ่มเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ
เราคบกับแฟนมาเกือบปีค่ะ ใช่ค่ะ ดูน้อยใช่ไหมคะ แต่เรารู้จักกันมานานกว่านั้น ประมาณ 2ปีรวมเวลาที่รู้จักกันมา เราเคยดูใจกันมาครั้งนึงแล้ว และเลิกกันไปรอบนึงแล้วค่ะ ตอนนั้นเหตุผลของเค้าก็ล้านแปดค่ะ ไม่มีเวลา ทำงานหนัก อ่านหนังสือสอบ ปโท อยากอยู่กับแม่ ติดเพื่อน ทุกอย่างบนโลกนี้ที่จะสรรหามาอ้างได้ เราลำไยมาก เลิกก็เลิก เพราะสรุปสุดท้ายเค้าแค่ไม่เอาเราค่ะ อย่ามาสรรหาคำดีดีประโยคหล่อๆเลยไม่ make sense อะไรทั้งนั้น เราเสียใจค่ะแต่แปปเดียว เราก็ move on ค่ะ (ซึ่ง move on ไม่จริงค่ะ ตล ดูออก แค่ไม่อยากรู้สึกว่าไม่เป็นที่ต้องการไม่ได้ ไม่อยากแพ้ที่เค้าไม่ต้องการเรา) เพราะไปบังเอิญเจอภาพเค้าอยู่กับผู้หญิงคนอื่น ชัดค่ะ มันมีคนอื่น โกรธ โดยเฉพาะเห็นสภาพนังพวกนั้น ไม่ได้บูลี่นะ เราก็ไม่ได้สวย แต่แบบ....... ช่างมัน มีคนมีจีบเราเยอะแยะ เปิดใจลองคุยลองคบกับคนนั้นคนนี้ไปเรื่อย ลงสตอรี่ให้รู้ว่า มีคนมาจีบแล้วนะ บาย (แกต้องเจ็บกว่าที่เราเจ็บดิวะ ช่วยดูด้วยตัวเลือกเยอะขนาดนี้ ยังมาเลือกคนห่วยๆอย่างแกเลย และแกก็ทำให้เราผิดหวังทำไมวะ ไอห่วยเอ้ย) ณ ตอนนั้นก็ประชดประชนชีวิตไปเรื่อย ไปกะคนนั้นที คนนี้ที สังสรรค์กับเพื่อนถี่ยิป โปรโมทว่าโสดเต็มที่ ใช่อิสระอย่างเต็มที่เลยค่ะ ก็ยุคนี้แล้วอ่ะ ทำไรก็ได้ป่ะ (โคตรเด็กงอแงเลยเนาะ)
แต่เค้าคนนั้นก็ยังคงมาวนเวียนในชีวิตเราค่ะ มาคอยเป็นห่วงเป็นใยต่างๆ เราก็ทีเล่นทีจริงนะ หมาหยอกไก่ แต่เค้าเห็นอัพเดทชีวิตเราตลอดค่ะ เพราะเค้ามาติดตามไอจีเรา แต่เราอันฟอล ลบเฟสทุกอย่าง เค้ายังคง ทักมาเรื่อยๆ บางทีไปหน้าบ้านเราถ่ายรูปหน้าบ้านเราส่งมา บางทีก็เป็นห่วงนู้นนั้นนี่ สารพัด (สงสัยเลิกกับผู้หญิงพวกนั้นแล้วสิ ทำมาเป็นวนเวียน แน่จริงอย่ากลับมาดิ แหม่!!! ทำไมเช็คเรทติ้ง ) ช่วงนั้นเราปาร์ตี้ยับค่ะ อาจจะใกล้ปีใหม่แล้วด้วย งานจับฉลากบานเลย ทั้ังเพื่อนมัธยม เพื่อนมหาลัย เพื่อนสนิท ที่ทำงาน ที่ทำงานเก่า เต็มไปหม๊ดดดดดดดดดดดด ใช่ค่ะ ไม่อยากเหงา และมีอยู่คืนนึง ที่เราไลฟ์ตอนขับรถกลับบ้าน ขอบอกก่อนว่าไม่ดีและไม่ควรทำ แต่เราใส่ที่ตั้งไว้ และไม่ได้จับโทรศัพท์นะคะ เราแค่กลัวผีเพราะต้องขับรถคนเดียวตอนตี1 เลยว่าจะหาเพื่อนคุย ในไลฟ์ เพราะจริงๆจะดักแหละว่าเพื่อนสนิทคนไหนยังไม่นอนจะได้กดโทรหา เฟมือนแค่ล่อเป้าค่ะ ซึ่งเราไม่ได้คาดคิดว่าเค้ายังตื่นอยู่เพราะเค้ามักจะนอนเร็ว และนั้นแหละ เค้ามาดูไลฟ์และพิมพ์คุยเป็นเพื่อน สลับกับเพื่อนเราก็ฝลัดกันเข้ามาด่าเค้า เพราะก็พอรู้มาบ้างว่าเลิกกันไม่ดีเท่าไหร่ และคืนนั้นแหละ เป็นจุดเริ่มต้นให้เรากลับไปหาเค้าอีกครั้ง (ไหง move on เป็นวงกลมได้วะ งงใจตัวเองคิดว่าเก่งแต่สุดท้ายก็ เหมียน บู๊ววววววววววววว
เค้าพิมพ์มาไม่หยุด ว่าเป็นห่วง ไม่อยากให้กลับบ้านดึกแบบนี้ ทำไมต้องขับรถดึกๆดื่นๆ ก็คำพูดหล่อๆมาหมดแหละ สารพัดสารเพ ใครจะเคลิ้มวะ ถามจริง ดูมาจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าเช็คเรตติ้ง โถ่ววววววววว ใครจะเคลิ้มมมมมมมมมมมมม ใครจะหวั่นไหว ไม่มี๊!!!!!!!!!!! ไม่เล๊ยยย ซักกกกกนิดดดดดดดด
พอเราถึงบ้านเราตัดสินใจพิม์ไปหาเค้าในแชทไอจีว่า "เราลองกลับมามั้ย ครั้งนี้มันอาจจะเวิร์คแล้วก็ได้นะ" เพื่อนหอนกันเป็นแถวเลยที่นี้ เพื่อนรุมประนามกันไม่เว้นว่างเล้ยยยยยยยย
ซึ่งเค้าอ่านแต่ไม่ตอบค่ะ Read เจ็บ IIสรสสสสสส เงิบ และนอย และ ด่าตัวเองว่าพิมพ์ไปแบบนั้นทำไม ไอคนบ้า นั่ง blame ตัวเองทั้งคืนว่าพิมพ์ไปทำไม จะชนะอยู่แล้ว ตกม้าตายได้ไง งงใจ
รุ่งเช้า ฉันคนดีคนเดิมก็โทรไปร้องไห้ฟูมฟายกับเพื่อนว่า มันจบแล้ว จบแบบเดิม กลับมาเจ็บเหมือนตอนเลิกกันเลย ไม่ยน่าทำเลย ไม่น่าโง่เลยยยยยยยยย
เพลงมา ฟัง Kamikaze วนไปค่ะ (ดักแก่เหมือนกันนาาาาเอาจริงๆ)
"เสียงจากมือถือที่เคยส่งมาให้กับฉัน
ฟังแล้วก็ยังหวั่นไหว
การ์ดในกระเป๋าที่ฉันนั้นจดคำว่ารัก
แล้วฉันยังเก็บให้ใคร (yeah)
ไม่เคยจะมีใครผ่านมาทางนี้ (ah)
นี่ฉันรออะไรอยู่เหรอ (come on)
รู้ตัวอีกทีมันก็เห็นแต่ (เหลือก็เพียงแต่)(what)
เหลือก็แต่
แค่น้ำตา
ไม่เคยจะมีใครกลับมาทั้งนั้น (yo)
ตั้งแต่วันที่เธอเลิกลา
อยากให้รับรู้คำที่แสนธรรมดา (ที่อยากจะบอก)(ah)
แค่อยากบอก (yo)
ว่าคิดถึงเธอ "
นั่นแหละค่ะคุณผู้ชม ช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น อาารหนักค่ะ น้ำตาไหลเปราะๆ ในความพ่ายแพ้ของตัวเอง แล้วจู่ๆ ตอนสิบโมงกว่าๆก็มีข้อความตอบกลับจากแชทไอจีว่า
"เดี๋ยวเย็นนี้เราโทรหานะ"
โอโห้ !!!!!! เป็นเวลาอีกหลายชั่วโมงกว่าจะเย็น นั่งหา playlist เพลงฟังวนไปค่ะ บิ้วท์ ความเศร้ามาสุดชีวิต ที่คิดในหัวคือ นก+นก เป็น นก+นก โดนอีกแล้ววววววววววว เจ็บไม่จำ
และเพื่อนนี่เตรียมแสตนด์บายรอเลยค่ะ มันม่ปล่อยให้เราอยู่คนเดียวเลย เราไปหาที่นั่งกินข้าวหลังเลิกงาน ระหว่างรอเค้าโทรมา สารภาพค่ะ เปิดลำโพงให้เพื่อนฟังด้วยว่าเค้าพูดไรบ้าง เพื่อนมีแบ่งเป็น2 ฝั่งค่ะ เชียร์ให้ลองกลับมาอีกครั้ง VS เดี๋ยวก็กลับมาเจ็บแบบเดิม
บทสนทนาไม่เป็นแอย่างที่คิดค่ะ ตอนแรกเขาเกลิ่นมามากมาย พูดแต่น้ำไม่เข้าเนื้อสักทีเป็นชั่วโมงก็ไม่เข้าเรื่อง เราเริ่มนอยแล้วค่ะ ว่าแบบ lมริงงงง ต้องการอัลลไลลล จาก tuuuuu กันแน่ เราเลยพูดไปเลยว่าสรุปมาเลยดีกว่าก็คือจะจบกันเหมือนเดิมยังอยากอยู่คนเดียวต่อไปใช่มั้ย พอเถอะอย่ายืดเยื้อรีบจบๆกันไปเถอะ แต่เค้าตอบว่า ไม่ใช่ค่ะ เค้าขอลองกลับมาแก้ตัวใหม่ มาเริ่มกันใหม่ ทั้งสองคนมาลองปรับกันดูอีกครั้ง สัญญาจะพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง และจะไม่ทำใหเสียใจแบบเดิมอีก ถ้าเราโอเคกับเค้า เค้าจอตั๋วหนังแล้วนะ อีกสองวันมาดูหนังกัน
ตกใจมากกจ้าแม่จ๋า ไม่ได้เตรียมใจกับการกลับมาแบบ งงๆ แบบนี้ ดีใจแหละ ดูออก (เพื่อนเห่าหอนกันให้ถ้วนหน้า เราขอโทษนะ ขอปรับดูกันอีกทีละกันเนาะ)
หลังจากนั้น เรามาเริ่มกันใหม่ค่ะ เพลงงงมาาา "Restart อีกทีได้ไหม" ตลอดเวลาที่กลับมา ยอมรับค่ะ หน้ามือเป็นหลังธรีนนนนนนนนน เค้าดีกับเรามากมาก เราเจอกันแทบทุกวัน เค้าโทรหาเราทุกเย็น แม้แต่วันที่ทะเลาะกันเค้าก็โทร ทำกับข้าวให้เราไปกินที่ทำงาน ดูแลเรื่องการออกกำลังกาย อาหารการกินทุกอย่าง ไปเที่ยวในที่ที่อยากไป ไปกินอะไรที่อยากกิน หรือแม้แต่ช่วยบริหารการใช้เงินที่สะเป่ะสะปะมาตลอด มาจัดระเบียบชีวิต ให้ routine ชีวิตเราดีขึ้น ดูแลกันแบบที่คนรักเขาทำกัน เราไม่สบาย เค้าก็ดูแลทุกอย่าง เราพยายามเก็บภาพทุกอย่าง อัดวีดีโอทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ เก็บไว้ ทำไมน่ะเหรอ เพราะเรารู้ว่าวันนึง เค้าคงต้องทิ้งเราไปอีกครั้ง เราเริ่มรักเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ เพราะชีวิตเราเหมือนมีคนมาเติมเต็ม ของกันและกัน เราเติมในส่วนที่เค้าขาด เค้าเติมในส่วนที่เราขาด ถึงชีวิตจะไม่รู้หราฟู่ฟ่า ไม่ต้องอวดมากมาย แต่มีความสุขทุกๆวัน ชีวิตเราที่ต้องสู้กับปัญหาคนเดียวมาตลอด ทั้งปัญหาชีวิตต่างๆ กลายเป็นว่ามีคนมาแชร์ (จริงๆเคยมีฟีลนี้กับแฟนเก่าคนนึงแต่เลิกกันไปนานมากแล้วและก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ตั้งแต่เลิกกับคนนั้นก็ไม่ได้ใช้ชีวิตจริงจังกับใคร จนมาเจอคนนี้ ) บอกตรงๆไม่รู้ทำไม ถึงรักเค้าได้มากขนาดนี้ อาจเพราะ
- เราอยากมีคนคอยห้ามมาตลอดเวลาที่ทำตัวเหลวไหล มีคนคอยห่วงคอยหวง
- เขาเหมือนพ่อเรามาก ทั้งอาชีพหรือแม่แต่ตำเหน่งงานที่ทำ และก็ชอบปลูกต้นไม้เป็นงานอดิเรกอีก และรักต้นไม้มาก เหมือนพ่อเราเลย มองเค้าทีไรก็คิดถึงพ่อทุกที
- เค้าวางแผนการใช้เงินและแผนชีวิตเค้าเป็น stepมาก ถ้าได้ใช้ชีวิตด้วยกัน คงสอนลูกของเราได้ดีมากมาก
- เค้าเล่าทุกอย่างในชีวิตให้เราฟัง เหมือนได้เข้าไปอยู่ในโลกของเค้า ในทุกๆวันของเค้าต้องมีเราอยู่ในแพลนชีวิต
- ตั้งแต่กลับมาเราไม่เคยเหงาและเคว้งเลย แค่คิดว่ามีคนอยู่ข้างๆในทุกๆวัน มันมีความสุขมากมาก
ข้อเสียบ้างเนาะ ที่อาจจะเป็นเหตุเริ่มต้นของการเลิกกันอีกคร้ง
- เค้าเพื่อนน้อยและ introvert พอสมควร Vs เราที่Extrovert สุดๆ เพื่อนเยอะมาก และเพื่อนทุกคนรักเรามาก สังคมเราเยอะมาก และสังคมเรากับเค้าก็ดูล้ำๆเหลื่อมๆกันอยู่หน่อยๆ คือเค้าไม่ค่อย get กับ วิถีชีวิตแบบเรา (ซึ่งขอนี้ปรับได้และทั้งคู่ก็พยายามปรับอยู่)
- เค้าไม่ติดโซเชี่ยล(ซึ่งเราว่าข้ออ้าง) โซเชี่ยลทุกอย่างของเขา เฟสไอจี มีไว้ฟอล นางแบบนมใหญ่ๆ หรือไม่ก็ นางเอกหนังPอรnhub ไม่ได้โพส ไม่ได้คุมโทน ไอจีมีรูปไม่ถึง20รูป ไม่เล่นสตอรี่คือส่องอย่างเดียว ไม่รับtag ยกเว้นเพื่อน4คนที่เหลืออยู่จะtag ถึงจะรับ ไม่แชร์อะไรที่เกี่ยวกับชีวิตคู่ ถ้าอยากไปไหนกันหรือมีร้านอาหารน่าไป ก็จะส่งมาเป็นลิ้งค์เฟสแทน (ให้เหตุผลว่าไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายเรื่องส่วนตัว เพื่อนถาม พ่อแม่ถามเรื่องของเราก็จะเลี่ยงไม่ตอบทุกครั้ง) (แต่เรื่องนี้ไม่ชอบแหละ ใครๆก็อยากมีตัวตน แต่ก็อยู่ในจุดที่อดทนและยอมรับได้ ถึงแม่จะแอบมาเสียใจเป็นระยะก็ตาม) ปัญหาเรื้อรังเหมือนกันนะ เพราะชอบมีพวกผู้หญิงทักเค้ามา หรือบ้างทีเด็กเก่าเค้าโทรมา เพราะไม่ได้รับรู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว ถึงเค้าจะให้เราดูตลอดก็เถอะว่าใครทักใครโทรมาบ้าง แต่เรารู้สึกไร้ตัวตนตลอด ขนาดเพื่อนเค้าที่ก็รู้จักเราเพราะเค้าฟอลไอจีเราอยู่ เห็นตลอดว่าเราไปไหนมาไหนด้วยกัน เพื่อนถามเค้ายังไม่บอกเลย มันน่าน้อยใจเนาะ
- เรื่อง lounge, อาบอบนวด , เด็กดริ้งค์ จริงๆ เป็นปมแรกที่เลิกกันด้วยครั้งนั้น เพราะ เราไปเจอมันอยู่กับเด็กดริ้งที่ร้านอาหาร แต่เราตัดทิ้งเพราะเริ่มกันใหม่ต้องไว้ใจใหม่ เราไม่เคยกล่าวถึงหรือพูดถึง แกล้งลืมไป เก็บไว้ลึกๆ แต่เค้าพยายามจะพูดถุงตลอดว่ามันดีอย่างนั้นดีอย่างนี้ เค้าชอบมาก เค้ามีความสุขมากเวลาพูดถึงอะไรพวกนั้น ดูเหมือนพูดเล่นกวนประสาทนะ แต่เปล่าเลย พูดจริง คิดจริง อยากไปจริง (เรื่องนี้รับไม่ค่อยไหว มันดูเหมือนไม่ให้เกียรติคนที่ฟังอยู่เลยว่าจะรู้สึกยังไง เรามันดูไร้อารมณ์ดึงดูดทางเพศขนาดนั้นเลยเหรอวะ เสียใจยอมรับ และว่าจะหาจังหวะดีดีพูดกับเค้าตรงๆโดยไม่ให้ทะเลาะกัน)
- เรามักทะเลาะกันบ่อยเรื่องไม่เป็นเรื่องเรื่องของคนอื่น ที่ไร้สาระมาก ทัศนคติเราคือหยินกับหยางบ่อยมากที่เรามองมุมที่ตรงข้ามกันสุดๆแบบ ไม่คิดว่าจะมีคนมองมุมต่างกับเราไปได้ขนาดนี้ ซึ่งเราว่าเราคิดเหมือนคนทั่วไป แต่เค้ามักจะมีแง่มุมแปลกๆที่ไม่ตรงกับชาวบ้าน จนเราคิดนะ บางครั้งเค้าอาจจะคิดเหมือนคนอื่นแหละ แต่แค่เพียงอยากเอาชนะเราเท่านั้น (จริงๆเรารับได้นะ และพยายามปรับตัวเองมาตลอด เวลาเค้าพูดอะไรผิดแปลกหรือขัดหู ไม่สบายหูจะฟังเฉยๆ และหาจังหวะเปลี่ยนรื่องดีกว่าเพื่อลดการปะทะ เราว่าเราสามารถปรับได้ ถ้าสองคนช่วยกันคนละครึ่งทาง)
และแล้วจุดแตกหักอีกครั้งก็มาถึงจนได้ วันนั้นเป็นวันที่ดีเลยนะ เพราะช่วง covid เราเจอกันน้อยมาก ทานข้าวด้วยกัน คิดถึงมากมาก แต่เด็กเก่าเค้าดันโทรมาตอนโทรศัพท์เค้าต่อบลูธูทอยู่กับรถเรา พีคคคคคคคคคคคคคคค เราทะเลาะกันเล็กน้อย เพราะเราก็โกรธ เพราะรู้สึกแบบ อ่อ นี่lมริง' แอบคุยกันเหรอ เค้าก็พยายามอธิบายว่าเปล่าไม่มีเลย แต่ก็นั้นแหละ ผู้หญิงจะชวนไปทานข้าว อะไรสักอย่าง แต่เราจะไม่มีปัญหาเลยนะ ถ้าแค่เขาปฏิเสธไปว่า ขอโทษนะเราอยู่กับแฟน แล้ววางสายไป ไม่ต้องบอกว่าเราเป็นใครก็ได้ แต่เค้าดันถามไปว่า ทะเลาะกับแฟนเหรอถึงโทรหาพี่ได ไออออออออออออ คว kdnklnfk ย
ช่วงเย็นเราตัดสินใจ ฟอลig ผุ้หญิงไป และเปิด ig เป็น public ไม่ทัน5นาทีเค้าทักมาโวยวายว่าทำทำไม ไม่ไว้ใจกันเลยเหรอ เสียใจโวยวายต่างๆนาๆ เราก็ไม่ไหวละล่ะจุดนั้น (นี่truuuuu มีสิทธ์ทำไรได้บ้าง ) ก็บอกว่า ทำไมอ่ะ กลัวคนนั้นเสียใจมากกว่าเราเสียใจอีกเหรอ สิ่งที่เราทำเราทำไม่ได้เหรอ ที่คนพวกนั้นชอบทักชอบโทรมาเพราะเธอไม่บอกใครไง ว่าอยู่กับเรา ไม่เคยให้เกียรติเราเลย เราอดทนมานานแล้วเหมือนกันนะ ผู้หญิงพวกนั้นไม่ผิดหรอก เพราะเค้าไม่รู้ ถ้าเค้าเป็นคนดีมากพอ ถ้าเค้ารู้เค้าจะไม่ยุ่ง เราขอมากไปเหรอ
ใช่ค่ะ เค้าตอบกลับมาว่ามากไป เค้าทำให้ไม่ได้ ยอมรับว่าจุกมาก เจ็บมากๆ เสียใจร้องไห้ไม่หยุด
เมื่อมีจุดเริ่มต้นของจุดจบ เค้าก็ทยอยพรั่งพรูความในใจออกมา.....