อยากให้แม่รู้จักพอในสิ่งที่ตนเองมี

ขอเกริ่นก่อนนะคะ ที่บ้านเป็นคนที่ไม่ได้ฐานนะปานกลางแต่เอนไปทางมีกินมีใช้ มีหนี้ แม่เป็นพนักงานราชการ พ่อรับจ้างทั่วไปค่ะ ซึ่งเมื่อก่อนคาอบครัวแม่เป็นคนที่ฐานะยากจนเลยก็ว่าได้ค่ะว่าได้ค่ะ หาเงินเรียนเอง  ทำงานทุกวัน อยู่อดอยาก บางครั้งก็อาศัยบ้านเพื่อนอยู่ เราคิดว่ามาถึงวันนี้ได้คือเก่งมาก
มาพูดถึงปัญหานะคะ เราอยากให้แม่รู้จักพอค่ะ แม่มีความอยากได้ค่อนข้างสูง เช่นเสื้อผ้า เรารู้นะคะว่าผู้หญิงก็อยากสวยอยากแต่งตัว แต่ตู้เสื้อผ้าสองสามตู้แม่จองส่วนอีกครึ่งตู้เป็นของพ่อ หรือเวลาแม่เห็นเขาไลฟ์ขายของเช่น  กล่องยาที่เป็นไม้ซื้อมา2กล่องแต่ใช้กล่องเดียว กระเป๋ามีเยอะมากเกือบสิบใบแต่ราคาถูกนะคะหลักร้อยบางครั้งมื้อสองตลาดก็หลักสิบ รองเท้าหลายคู่มาก เราเห็นเขามีความสุขเราก็ดีใจนะคะ แต่เราอยากให้เขาเห็นว่าความอยากมีอยากได้บ้างครั้งก็สร้างความทุกข์ใจให้แก่ตัวเอง และรวมมาถึงคนรอบข้าง เช่นเรา เรามีแฟนที่ไม่ได้รวยไม่ได้ดีขนาดเจ้าชายนะคะ แต่มีความคิด ขยัน และปรับปรุง ซึ่งแม่ไม่พอใจ เพราะหน้าที่การงานไม่มั่นคงและอดีตที่ไม่ดี่ ตรงนี้เราเข้าใจค่ะว่าเขาอยากให้ลูกได้คน ดี และเขาจะเน้นย้ำเสมอว่าดูเขาสิได้พ่อมาแล้วก็อยู่แบบนี้ สบายไหมล่ะ  เราเข้าใจในความรักนะคะ แต่เราอยากให้เขาพอในสิ่งที่ตัวเองมี ถ้าอยากมีอยากได้ก็ลองดูเหตุผล กำลังทรัพย์ก่อน  
คำถามเลยนะคะ : จะทำอย่างไรให้แม่รู้จักพอในสิ่งที่ตนเองมีและอย่ามองคนที่เปลือกนอกคะ คนที่เครียดจะไม่ใช่ใครเลยแต่เป็นเขา