ช่วงก่อนสิ้นปีเรามีอาการซึมค่ะเป็นมาเรื่อยเลยปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่ค่ะ เราเลยพยายามหาอะไรระบายความเครียดและดึงตัวเราออกไปจากอาการซึมค่ะ แต่ตอนปิดเทอมเดือนมีนาเรามีเรื่องเครียดหนักมากค่ะ ทำให้เราซึมยิ่งกว่าเดิม ปกติเราจะเขียนไดอารี่ค่ะ แต่ทุกคืนก่อนนอนเราก็จะร้องไห้กับเรื่องที่เกิดขึ้น เราหาวิธีที่ทำให้เราหายเครียด แล้วก็เริ่มจากการ ว่าด่าตัวเองค่ะเพื่อให้รู้ว่าสิ่งที่มันผิดตรงไหน จิกแขน กัดตัวเอง กระชากผมตัวเอง แล้วล่าสุดคือเราเอาเหล็กมาตีหัวจนหัก เราเลยเลิกค่ะเพราะรู้สึกว่ามันหนักขึ้นเรื่อยๆ เราเลยฟังเพลง ดูการ์ตูน แล้วก็ออกกำลังกาย ทำให้ตัวเองอยู่งอยู่ตลอดเวลาเลยค่ะ แต่มีครั้งหนึ่งที่เราซักผ้าแล้วเหลือบไปเห็นแผลที่แขนค่ะ ตอนนั้นความรู้สึกของเราคืออยากกลับไปทำแบบนั้นอีกครั้งค่ะ สุดท้ายที่เราทำมาก็ไม่ได้ผลเท่าไรเลยเพราะเวลาเราฟังเพลง ดูการ์ตูน ไปเรื่อยๆผ่านไปสักพักก็เหม่อลอยคิดถึงเรื่องเก่าๆ เวลาที่เราทำอะไรสมองก็ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คิดแต่เรื่องเก่าๆ เราไม่กลับไปทำแบบนั้นอีกเพราะเราไม่อยากให้ใครรู้ถึงสิ่งที่เราทำ ไม่อยากให้ใครต้องมาเหนื่อยกับเราอีก แต่เราไม่รู้จะทำยังไง อยากให้คนที่มาเห็นกระทู้นี้ บอกเราด้วย เพราะเรื่องนี้เราไม่ได้บอกใครเราไม่กล้าบอกครอบครัวเพราะถ้าทุกคนรู้ต้องเสียใจ เรารู้ว่าที่เราทำมันผิดแต่เราเองก็อยากจะเลิกเหมือนกัน
มีวิธีระบายความเครียด ดีๆบ้างไหมค่ะ