3ปีก่อนผมเคยตั้งกระทู้ถามเรื่องปริศนาเกี่ยวกับแม่ของจิยะ แต่ว่าในเวลานั้นมังกะก็ยังไม่เฉลย ก็เลยยังไม่ทราบคำตอบ ทำได้แค่วิเคราะห์ไปตามข้อมูลที่มีครับ
https://pantip.com/topic/36472114
หลายวันก่อนผมอ่านมังกะเรื่องนี้จบแล้ว และปริศนาที่ผมสงสัยเมื่อ3ปีก่อนก็ได้รับการคลี่คลายหมดแล้วครับ
ทีแรกผมตั้งใจว่าจะสรุปเนื้อเรื่องคร่าวๆ แต่พอผมตั้งใจสรุปดูแล้ว ผมรู้สึกว่าเนื้อว่าช่วงท้ายๆมันละเอียดมาก ถ้าไม่เก็บรายละเอียดดีๆ จะสรุปออกมาได้ไม่สนุกเลยครับ ช่วงเล่ม6-7ก็เลยออกมายาวมากครับ สรุปอยู่4-5วันได้กว่าจะเสร็จ
ว่าแล้วก็ขอเริ่มเลยนะครับ เนื้อหาจะเริ่มต่อจากตอนจบของอนิเมที่พวกจิยะสอบเลื่อนชั้นเป็นอุราระระดับ9ได้แล้วนะครับ
**************************************************
เล่ม3ครึ่งหลัง
หลังจบการสอบเลื่อนชั้นเป็นอุราระระดับ9จบ พวกจิยะก็ย้ายไปอยู่ที่โรงเรียนในเขต9 ซึ่งเป็นเหมือนโรงเรียนประจำที่รวมอุราระระดับ9ทุกคนอยู่ในโรงเรียนเดียวกัน
ที่โรงเรียนในเขต9 มีข้อบังคับว่าอุราระทุกคนต้องสังกัดห้องวิจัยห้องใดห้องหนึ่ง และทุกคนก็ขอให้คอนเป็นคนเลือกว่าจะไปสังกัดห้องไหน
คอนใช้วิชาทำนายด้วยการปาลูกดอกลงบนแผนที่โรงเรียน และเลือกห้องวิจัยห้องที่ลูกดอกปักลงไปบนแผนที่
ระหว่างที่เดินทางไปยังห้องวิจัยนั้น พวกจิยะได้พบกับเด็กสาวคนหนึ่งกำลังนอนหลับอยู่กลางทางเดิน
ด้วยความสงสัย พวกจิยะจึงเข้าไปหาเด็กสาวคนนั้น เมื่อเด็กสาวคนนั้นตื่นขึ้นมาเห็นจิยะเข้า ก็ทักจิยะว่า "หาตัวเจอแล้ว ผมสีขาว ดวงตาสีแดง ฉันตามหาเธอมาตลอดเลย"
หลังจากพูดจบ เด็กคนนั้นก็หลับต่อ จิยะเห็นว่าเรื่องที่คุยกันเมื่อครู่ยังคุยกันไม่จบ แล้วก็จะปล่อยให้นอนกลางทางเดินแบบนี้ต่อไปก็คงจะไม่ดี ก็เลยแบกเด็กคนนั้นขึ้นหลัง แล้วเดินทางไปห้องวิจัยที่เลือกไว้
เมื่อเดินทางมาถึงห้องวิจัยที่ว่า หน้าห้องนั้นมีป้ายเขียนไว้ว่า "ที่นี่อันตราย ไม่ควรเข้ามา" ทำเอาคอนที่เป็นคนเลือกที่จะมาที่นี่รู้สึกหวาดวิตกว่าตัวเองทำให้เพื่อนเดือดร้อนเข้าแล้ว
ขณะนี้พวกจิยะกำลังคิดหนักว่าจะเข้าไปในห้องวิจัยนี้ดีไหม เด็กคนนั้นก็ตื่นขึ้น และแนะนำตัวว่าชื่อโอมิ มาจากร้านทัตสึมิซึ่งเป็นร้านของแม่ของคอน
โคเมะได้ยินเข้าก็นึกออกว่าก่อนหน้านี้เคยคุยกับอุราระอีกกลุ่มว่ามีเด็กสาวอัจฉริยะที่สอบผ่านมาได้ด้วยตัวคนเดียว และเด็กสาวที่ว่าก็คือโอมินั่นเอง
โอมิเป็นอุราระที่ใช้วิชาทำนายฝัน และระหว่างทางที่จิยะแบกโอมิมาที่นี่ โอมิก็ใช้วิชาทำนายฝันมาแล้ว โอมิจึงไม่สนใจป้ายที่เขียนเตือนหน้าห้อง และตัดสินใจเข้าห้องวิจัยไปคนเดียว
คอนที่เป็นคนพาทุกคนมาถึงห้องนี้ก็ยังคงลังเลอยู่ว่าจะเข้าไปในห้องดีไหม จิยะจึงบอกว่า "ชั้นเชื่อมั่นในคำทำนายของคอนนะ" คอนจึงตัดสินใจพาทุกคนเข้าห้องวิจัยไปด้วยกัน
เมื่อทั้ง4คนเข้าไปในห้องวิจัยนั้น ก็พบว่าภายในห้องวิจัยมีขนาดกว้างมากและเต็มไปด้วยต้นไม้และดอกไม้จำนวนมาก แล้วก็พบกับโอมิที่ยืนรออยู่ในห้องนั้น
จากนั้นเจ้าของห้องวิจัยก็ปรากฏตัว ชื่อว่าสึบากิ เป็นอุราระระดับ5 ซึ่งสึบากิเป็นเพื่อนกับนีน่าสมัยที่เป็นอุราระระดับ9
พวกจิยะบอกว่าจะขอเป็นลูกศิษย์กับสึบากิ ทีแรกสึบากิปฏิเสธเพราะว่าการเป็นอาจารย์มันยุ่งยาก และรบกวนการวิจัยของตน (สึบากิเป็นสายชิล ไม่ค่อยกระตือรือล้นในการเป็นอาจารย์สักเท่าไร)
โคเมะจึงออกไอเดียโดยเล่นละครฉากหนึ่งเพื่อให้สึบากิรู้สึกว่าพวกตนน่าสงสาร สึบากิเห็นละครที่ว่าก็รู้สึกว่าเด็กพวกนี้น่าสนใจ ก็เลยตัดสินใจรับทั้ง5คนเป็นศิษย์
โดยอันดับแรกสึบากิสั่งให้ทุกคนเก็บกวาดห้องวิจัย ซึ่งทุกคนก็รับคำสั่งอย่างตั้งใจและทำเสร็จในช่องเดียว ทำให้สึบากิที่มักจะทำตัวขี้เกียจรู้สึกว่าการมีลูกศิษย์ก็ดีเหมือนกันนะ
จบเล่ม3 
สรุปเนื้อเรื่องมังกะ Urara Meirochou ช่วงหลังจากตอนจบของอนิเม (เล่ม3ครึ่งหลัง-เล่ม7 กระทู้ยาวมาก)
https://pantip.com/topic/36472114
หลายวันก่อนผมอ่านมังกะเรื่องนี้จบแล้ว และปริศนาที่ผมสงสัยเมื่อ3ปีก่อนก็ได้รับการคลี่คลายหมดแล้วครับ
ทีแรกผมตั้งใจว่าจะสรุปเนื้อเรื่องคร่าวๆ แต่พอผมตั้งใจสรุปดูแล้ว ผมรู้สึกว่าเนื้อว่าช่วงท้ายๆมันละเอียดมาก ถ้าไม่เก็บรายละเอียดดีๆ จะสรุปออกมาได้ไม่สนุกเลยครับ ช่วงเล่ม6-7ก็เลยออกมายาวมากครับ สรุปอยู่4-5วันได้กว่าจะเสร็จ
ว่าแล้วก็ขอเริ่มเลยนะครับ เนื้อหาจะเริ่มต่อจากตอนจบของอนิเมที่พวกจิยะสอบเลื่อนชั้นเป็นอุราระระดับ9ได้แล้วนะครับ
**************************************************
เล่ม3ครึ่งหลัง
หลังจบการสอบเลื่อนชั้นเป็นอุราระระดับ9จบ พวกจิยะก็ย้ายไปอยู่ที่โรงเรียนในเขต9 ซึ่งเป็นเหมือนโรงเรียนประจำที่รวมอุราระระดับ9ทุกคนอยู่ในโรงเรียนเดียวกัน
ที่โรงเรียนในเขต9 มีข้อบังคับว่าอุราระทุกคนต้องสังกัดห้องวิจัยห้องใดห้องหนึ่ง และทุกคนก็ขอให้คอนเป็นคนเลือกว่าจะไปสังกัดห้องไหน
คอนใช้วิชาทำนายด้วยการปาลูกดอกลงบนแผนที่โรงเรียน และเลือกห้องวิจัยห้องที่ลูกดอกปักลงไปบนแผนที่
ระหว่างที่เดินทางไปยังห้องวิจัยนั้น พวกจิยะได้พบกับเด็กสาวคนหนึ่งกำลังนอนหลับอยู่กลางทางเดิน
ด้วยความสงสัย พวกจิยะจึงเข้าไปหาเด็กสาวคนนั้น เมื่อเด็กสาวคนนั้นตื่นขึ้นมาเห็นจิยะเข้า ก็ทักจิยะว่า "หาตัวเจอแล้ว ผมสีขาว ดวงตาสีแดง ฉันตามหาเธอมาตลอดเลย"
หลังจากพูดจบ เด็กคนนั้นก็หลับต่อ จิยะเห็นว่าเรื่องที่คุยกันเมื่อครู่ยังคุยกันไม่จบ แล้วก็จะปล่อยให้นอนกลางทางเดินแบบนี้ต่อไปก็คงจะไม่ดี ก็เลยแบกเด็กคนนั้นขึ้นหลัง แล้วเดินทางไปห้องวิจัยที่เลือกไว้
เมื่อเดินทางมาถึงห้องวิจัยที่ว่า หน้าห้องนั้นมีป้ายเขียนไว้ว่า "ที่นี่อันตราย ไม่ควรเข้ามา" ทำเอาคอนที่เป็นคนเลือกที่จะมาที่นี่รู้สึกหวาดวิตกว่าตัวเองทำให้เพื่อนเดือดร้อนเข้าแล้ว
ขณะนี้พวกจิยะกำลังคิดหนักว่าจะเข้าไปในห้องวิจัยนี้ดีไหม เด็กคนนั้นก็ตื่นขึ้น และแนะนำตัวว่าชื่อโอมิ มาจากร้านทัตสึมิซึ่งเป็นร้านของแม่ของคอน
โคเมะได้ยินเข้าก็นึกออกว่าก่อนหน้านี้เคยคุยกับอุราระอีกกลุ่มว่ามีเด็กสาวอัจฉริยะที่สอบผ่านมาได้ด้วยตัวคนเดียว และเด็กสาวที่ว่าก็คือโอมินั่นเอง
โอมิเป็นอุราระที่ใช้วิชาทำนายฝัน และระหว่างทางที่จิยะแบกโอมิมาที่นี่ โอมิก็ใช้วิชาทำนายฝันมาแล้ว โอมิจึงไม่สนใจป้ายที่เขียนเตือนหน้าห้อง และตัดสินใจเข้าห้องวิจัยไปคนเดียว
คอนที่เป็นคนพาทุกคนมาถึงห้องนี้ก็ยังคงลังเลอยู่ว่าจะเข้าไปในห้องดีไหม จิยะจึงบอกว่า "ชั้นเชื่อมั่นในคำทำนายของคอนนะ" คอนจึงตัดสินใจพาทุกคนเข้าห้องวิจัยไปด้วยกัน
เมื่อทั้ง4คนเข้าไปในห้องวิจัยนั้น ก็พบว่าภายในห้องวิจัยมีขนาดกว้างมากและเต็มไปด้วยต้นไม้และดอกไม้จำนวนมาก แล้วก็พบกับโอมิที่ยืนรออยู่ในห้องนั้น
จากนั้นเจ้าของห้องวิจัยก็ปรากฏตัว ชื่อว่าสึบากิ เป็นอุราระระดับ5 ซึ่งสึบากิเป็นเพื่อนกับนีน่าสมัยที่เป็นอุราระระดับ9
พวกจิยะบอกว่าจะขอเป็นลูกศิษย์กับสึบากิ ทีแรกสึบากิปฏิเสธเพราะว่าการเป็นอาจารย์มันยุ่งยาก และรบกวนการวิจัยของตน (สึบากิเป็นสายชิล ไม่ค่อยกระตือรือล้นในการเป็นอาจารย์สักเท่าไร)
โคเมะจึงออกไอเดียโดยเล่นละครฉากหนึ่งเพื่อให้สึบากิรู้สึกว่าพวกตนน่าสงสาร สึบากิเห็นละครที่ว่าก็รู้สึกว่าเด็กพวกนี้น่าสนใจ ก็เลยตัดสินใจรับทั้ง5คนเป็นศิษย์
โดยอันดับแรกสึบากิสั่งให้ทุกคนเก็บกวาดห้องวิจัย ซึ่งทุกคนก็รับคำสั่งอย่างตั้งใจและทำเสร็จในช่องเดียว ทำให้สึบากิที่มักจะทำตัวขี้เกียจรู้สึกว่าการมีลูกศิษย์ก็ดีเหมือนกันนะ
จบเล่ม3