มีคำถามเกิดขึ้นในใจเรื่องการสวดมนต์ค่ะ รบกวนช่วยชี้แนะด้วยค่ะ

ก่อนอื่นบอกก่อนเลยนะคะว่าสงสัยในใจจริงๆ นะคะ ไม่ได้ก่อกวน แล้วก็ไม่รู้ว่าเราควรสงสัยหรือไม่ จึงอยากได้คำชี้แนะคะ

โดยปกติพยายามสวดมนต์อยู่เรื่อยๆ แต่ไม่ได้ทำต่อเนื่องนะคะ ทำเท่าที่มีโอกาสค่ะ ตอนสวดก็จะเปิดบทสวดคู่ไปด้วย บางบทก็จำได้ขึ้นใจก็ไม่ต้องดู ทีนี้มันเกิดความสงสัยค่ะว่า

เราสวดเหมือนเราท่อง อะไรสักอย่างแต่เราไม่รู้ความหมาย แล้วบางทีบางครั้งคือปากเราก็ท่องบทสวดไปเพราะมันจำได้มันก็ไปเองอัตโนมัติ แต่สมองมันดันคิดเรื่องอื่นค่ะ แบบนี้การสวดมนต์มันจะได้ผลเหรอคะ

พอเจอปัญหาข้อแรก ก็ลองเปลี่ยนวิธีเป็นการเปิดบทสวดแล้วสวดไปพร้อมกัน หูจะได้ยินบทสวด สมองจะได้ไม่คิดอย่างอื่น แต่สุดท้ายก็เจอปัญหาอีกคือ ไอ้ก่อนหน้านี้ที่เราท่องๆ สวดๆ ด้วยตัวเองมาตลอด ทำนองมันไม่ตรงกันกับบทสวดจริงๆ ที่เปิดฟังอะคะ กลายเป็นว่าสวดไม่ได้อีก เพราะไม่ชิน ก็เลยสงสัยอีกว่า ความหมายก็ไม่รู้ ทำนองการเว้นวรรคก็ไม่ตรง แล้วจะเป็นบุญจริงๆ หรือคะ

ปัญหาข้อที่ 3 การกรวดน้ำ จำเป็นหรือไม่คะ จะต้องเอาน้ำมาค่อยๆ เท คือถ้าสวดบทกรวดน้ำอย่างเดียวได้หรือไม่คะ

ปัญหาข้อที่ 4 ทุกครั้งเวลาทำบุญจะอุทิศแบบนี้ค่ะ

ข้าพเจ้าขออุทิศบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้ทำแล้วนี้ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรของข้าพเจ้า ที่ข้าพเจ้าได้เคยล่วงเกินท่านไว้ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ ไม่ว่าท่านจะอยู่ภพใดหรือภมิใดก็ตามขอให้ท่านได้รับโปรดรับผลบุญนี้และอโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด

ทีนี้เคยคุยกับเพื่อนค่ะ เรื่องอุทิศ เพื่อนบอกว่าที่เราอุทิศคือให้แค่เจ้ากรรมนายเวร ไม่ได้ให้กับบรรพบุรุษหรือดวงวิญาณอื่นเลย กลายเป็นว่ามาคิดมากอีกละค่ะ ว่าเราต้องอุทิศทั้งหมดเลยเหรอคะถึงจะทั่วถึง

อีกคำถามคือ พอหลังจากทำบุญแล้ว อุทิศในใจไปแล้ว เราต้องกรวดน้ำตามอีกหรือไม่คะ เพราะจำบทกรวดน้ำไม่ได้คะทั้งบทสั้นบทยาว พอทำบุญที่ไหนก็ได้แค่อุทิศในใจระหว่างทำบุญไปแค่นั้นค่ะ

รบกวนผู้รู้ชี้แนะด้วยนะคะ🙇‍♀️