ทำไมไม่มีใครเห็นด้วยกับความรักของเราและแฟนเลย
-- ถึงแม้ความรักของเรา มันเริ่มพัฒนาจากความเป็นเพื่อนสนิทมาเป็นแฟน แต่ตัวเรามองว่ามันไม่ได้แปลกอะไรเลย ยังดีสะอีก ที่เรารู้ใจกันทุกอย่าง รู้ในจุดดี จุดบกพร่องของกันแล้วกัน แต่พ่อแม่ของเราทั้งสองคนกลับไม่มีใครเห็นด้วยกับการพัฒนาความรักจากเพื่อนมาเป็นแฟนของเรา โดยครอบครัวของเราทั้งสองคนมองว่า เราเป็นพี่น้องกัน จะมารักกันแบบนี้ได้ยังไง เราสองคนก็พยายามอธิบายทุกอย่าง และให้เวลาครอบครัวแล้ว แต่เหมือนกับครอบครัวของเราทั้งสองก็ยังยืนยันว่าไม่ได้ อาจจะจริงที่เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ เรารู้จักกัน เราสนิทกับต้นมาก ช่วยเหลือกันมาตั้งแต่เรียน จนทำงาน เราทั้งสองสามารถเข้านอก ออกในบ้านกันและกันได้ จุดนี้มั้งเลยทำให้ พ่อกับแม่ของเราคิดกับพวกเราว่าเป็นพี่น้องกัน แต่จริงๆแล้ว เราไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันเลย ไม่ได้เป็นญาติ ไม่ได้เป็นลูกพี่ ลูกน้อง เราเป็นแค่เพื่อนกันแค่นั้น ตอนนี้เรากับแฟนอายุ 29 ปีแล้ว มีงานทำกันทั้งสองคน ต้นเป็นทหาร ส่วนเฟิร์น เป็นพยาบาล หน้าที่การเงินของเราก็พร้อม เราไม่สบายใจเลยที่เป็นแบบนี้ ถามว่าเฟิร์นกับต้น มาเป็นแฟนกันได้ยังนะหรอ เราดูแล ช่วยเหลือกันมาตั้งแต่สมัยเรียน พอมาทำงาน เราก็ยังดูแลกันเหมือนเดิม ไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน จนเพื่อนร่วมงานของเราทั้งสองคนมักแอบแซวกันอยู่ตลอดว่าเราควรจะเป็นแฟนกันได้แล้ว นานวันเข้าการกระทำที่เราทั้งสองคนทำให้กัน มันก็ก็เปลี่ยนเป็นความรู้สึกดีๆขึ้น เมื่อมีคนนึงเปิดใจขึ้นมา เราทั้งสองคนไม่ได้ลำบากใจและคิดอะไรมากมายกับการเปลี่ยนจากเพื่อนมาเป็นแฟน และเราก็มโนกันเอาเองอีกว่า พ่อแม่เราจะดีใจ แต่สุดท้ายไม่มีใครเห็นด้วยกับเราทั้งสองคนเลย เราเสียใจมากอะ บางทีเราก็เข้าใจนะว่าครอบครัวของเราอาจจะยังช็อคอยู่ แต่นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว ไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้นเลย จากที่เคยซื้อโน่นนี่นั่นไปนั่งกินด้วยกันกับครอบครัว ทุกวันนี้แค่เรากับแฟนเดือนลงจากรถ เค้าก็เดินหนีกันแล้ว
-- เราอึกอัด เราผิดอะไร เรื่องแบบนี้มันไม่น่าเกิดขึ้นหรอ หรือว่ายังไง แล้วเราต้องทำยังไง อายุก็ไม่น้อยแล้ว คิดอยากจะมีครอบครัวแล้วเหมือนกัน ต้นทำใจได้และปลอบเรามาตลอดว่ามันต้องขึ้น มันต้องดีกว่านี้ เราต้องพยายาม แต่เราเสียใจอะ น้อยใจด้วย คุยกันทุกทีก็ร้องไห้
-- พอจะมีคำแนะนำดีๆ ให้เราบ้างไหม หรือเรื่องนี้ไม่ควรเกิดขึ้น หรือเราต้องทำตัวยังไง อึดอัด ทำตัวไม่ถูก เสียใจ
ทำไมไม่มีใครเห็นด้วย กับความรักของเรา
-- ถึงแม้ความรักของเรา มันเริ่มพัฒนาจากความเป็นเพื่อนสนิทมาเป็นแฟน แต่ตัวเรามองว่ามันไม่ได้แปลกอะไรเลย ยังดีสะอีก ที่เรารู้ใจกันทุกอย่าง รู้ในจุดดี จุดบกพร่องของกันแล้วกัน แต่พ่อแม่ของเราทั้งสองคนกลับไม่มีใครเห็นด้วยกับการพัฒนาความรักจากเพื่อนมาเป็นแฟนของเรา โดยครอบครัวของเราทั้งสองคนมองว่า เราเป็นพี่น้องกัน จะมารักกันแบบนี้ได้ยังไง เราสองคนก็พยายามอธิบายทุกอย่าง และให้เวลาครอบครัวแล้ว แต่เหมือนกับครอบครัวของเราทั้งสองก็ยังยืนยันว่าไม่ได้ อาจจะจริงที่เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ เรารู้จักกัน เราสนิทกับต้นมาก ช่วยเหลือกันมาตั้งแต่เรียน จนทำงาน เราทั้งสองสามารถเข้านอก ออกในบ้านกันและกันได้ จุดนี้มั้งเลยทำให้ พ่อกับแม่ของเราคิดกับพวกเราว่าเป็นพี่น้องกัน แต่จริงๆแล้ว เราไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันเลย ไม่ได้เป็นญาติ ไม่ได้เป็นลูกพี่ ลูกน้อง เราเป็นแค่เพื่อนกันแค่นั้น ตอนนี้เรากับแฟนอายุ 29 ปีแล้ว มีงานทำกันทั้งสองคน ต้นเป็นทหาร ส่วนเฟิร์น เป็นพยาบาล หน้าที่การเงินของเราก็พร้อม เราไม่สบายใจเลยที่เป็นแบบนี้ ถามว่าเฟิร์นกับต้น มาเป็นแฟนกันได้ยังนะหรอ เราดูแล ช่วยเหลือกันมาตั้งแต่สมัยเรียน พอมาทำงาน เราก็ยังดูแลกันเหมือนเดิม ไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน จนเพื่อนร่วมงานของเราทั้งสองคนมักแอบแซวกันอยู่ตลอดว่าเราควรจะเป็นแฟนกันได้แล้ว นานวันเข้าการกระทำที่เราทั้งสองคนทำให้กัน มันก็ก็เปลี่ยนเป็นความรู้สึกดีๆขึ้น เมื่อมีคนนึงเปิดใจขึ้นมา เราทั้งสองคนไม่ได้ลำบากใจและคิดอะไรมากมายกับการเปลี่ยนจากเพื่อนมาเป็นแฟน และเราก็มโนกันเอาเองอีกว่า พ่อแม่เราจะดีใจ แต่สุดท้ายไม่มีใครเห็นด้วยกับเราทั้งสองคนเลย เราเสียใจมากอะ บางทีเราก็เข้าใจนะว่าครอบครัวของเราอาจจะยังช็อคอยู่ แต่นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว ไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้นเลย จากที่เคยซื้อโน่นนี่นั่นไปนั่งกินด้วยกันกับครอบครัว ทุกวันนี้แค่เรากับแฟนเดือนลงจากรถ เค้าก็เดินหนีกันแล้ว
-- เราอึกอัด เราผิดอะไร เรื่องแบบนี้มันไม่น่าเกิดขึ้นหรอ หรือว่ายังไง แล้วเราต้องทำยังไง อายุก็ไม่น้อยแล้ว คิดอยากจะมีครอบครัวแล้วเหมือนกัน ต้นทำใจได้และปลอบเรามาตลอดว่ามันต้องขึ้น มันต้องดีกว่านี้ เราต้องพยายาม แต่เราเสียใจอะ น้อยใจด้วย คุยกันทุกทีก็ร้องไห้
-- พอจะมีคำแนะนำดีๆ ให้เราบ้างไหม หรือเรื่องนี้ไม่ควรเกิดขึ้น หรือเราต้องทำตัวยังไง อึดอัด ทำตัวไม่ถูก เสียใจ